DIVINE: Who wants to die for art?

DIVINE: Who wants to die for art? Facebook Twitter
2

Όταν η drag queen Divine έφαγε μπροστά στην κάμερα αληθινά σκατά σκύλου στο Pink Flamingos και φώναξε 'Who wants to be famous? Who wants to die for art?' πυροβολώντας εν ψυχρώ μέλος του κοινού της στο Female Trouble, δεν γνώριζε ότι θα γινόταν μετέπειτα ένα από τα πιο εμβληματικά είδωλα της Αμερικάνικης cult κουλτούρας.

 

 


Το ντοκιμαντέρ I am Divine το περιμένω τουλάχιστον εδώ και ένα χρόνο από τότε που ξεκίνησε απλά ως μια ιδέα με τους παραγωγούς του να ζητούν χρήματα για την υλοποίησή του μέσα από μια σελίδα στο Facebook. Επιτέλους έγινε πραγματικότητα και αυτήν την περίοδο προβάλλεται σε κινηματογραφικά LGBT, και όχι μόνο, φεστιβάλ ανά τον κόσμο και θα προβληθεί και σήμερα στην Αθήνα !

 


Αφού πρωταγωνίστησε σε 9 ταινίες του παιδικού του φίλου John Waters, ο Harris Glenn Milstead (a.k.a. Divine) πέθανε το 1988 σε ηλικία 42 ετών - λίγες εβδομάδες μετά την πρεμιέρα του Hairspray.

Εκείνη την περίοδο του είχε γίνει πρόταση να παίξει guest ρόλο  στο 'Married with Children'. Δυστυχώς δεν πρόλαβε... Πέθανε την μέρα πριν το γύρισμα. Η παραγωγή είπε μάλιστα χαριτολογώντας ότι 'Άν δεν ήθελε να παίξει απλά ας μας το έλεγε!'

 


Το ντοκιμαντέρ εξιστορεί την ζωή του Milstead και της σκηνικής του περσόνας Divine με την οποία και έγινε γνωστός. Από το ταπεινό του ξεκίνημα, σαν παχουλός έφηβος της Βαλτιμόρης που τον πείραζαν στον σχολείο για το βάρος του και την σεξουαλικότητά του, μέχρι το status του ως μέλος της αφρόκρεμας της underground σκηνής, όπου ανατρίχιαζε και προκαλούσε το κοινό μέσα από την trashy κινηματογραφική του δουλειά και τις disco εμφανίσεις του.


O Milstead και ο Waters δημιούργησαν μαζί τον χαρακτήρα της Divine. Ήθελαν να κοροϊδέψουν τις συμβατικά όμορφες drag queens αλλά και τους χίπηδες που πίστευαν στην αγάπη και σε έναν καλύτερο κόσμο. Ήθελαν να καταδείξουν μέσα από έναν χιουμοριστικά αντισυμβατικό και συμβολικό τρόπο την πραγματική ασχήμια του κόσμου. H περσόνα της Divine λειτούργησε θεραπευτικά και ενδυναμωτικά για τον Milstead. Μπόρεσε και διοχέτευσε όλη την τραυματική του εμπειρία που έζησε ως έφηβος έτσι ώστε να δημιουργήσει κάτι που τον έκανε να νοιώθει καλά για τον εαυτό του αλλά και να 'την πει' σε όποιον τον είχε πειράξει μέχρι τότε.

 

 

Ο υπέροχα διεστραμμένος κόσμος του Waters έγινε το καταφύγιο του. Η Divine ήταν επαναστατική, εξωφρενική, διαβολική, κακόγουστη και trashy. Ένα αστέρι είχε γεννηθεί. Η Divine επαναπροσδιόρισε τι σήμαινε να είσαι γυναίκα. Ήταν σχεδόν 150 κιλά και έλεγε 'Είμαι η πιο όμορφη γυναίκα στον κόσμο'. Προκάλεσε το status quo της εικόνας του σώματος , της ταυτότητας του φύλου και της σεξουαλικότητας. Πήγε την εικόνα της σταρ πολλά βήματα παραπέρα. Ήταν μια Joan Crawford on acid...

 


Στις ταινίες του Waters έκανε ακραίες σεξουαλικές πράξεις και ήταν απίστευτα βίαια. Έκανε σεξ στην εκκλησία, έδερνε και πυροβολούσε κόσμο, έβαζε τα παιδιά της σε κλουβιά. Βιαζόταν από τον αρσενικό της εαυτό αλλά και από έναν τεράστιο αστακό, έριχνε και ποδοπατούσε υστερικά το Χριστουγεννιάτικο δέντρο γιατί οι γονείς της δεν της πήραν cha-cha heels...

 

Ίσως το πιο διαβόητο κινηματογραφικό επίτευγμα της ήταν στο αγαπημένο cult αριστούργημα Pink Flamingos όπου η Divine παίζει την Babs Johnson- 'the filthiest person alive'- και όπου προς το τέλος την παρακολουθούμε να καταβροχθίζει με ευχαρίστηση μια σκυλίσια κουράδα.

 

Η Divine ήταν πραγματικά punk χωρίς να το ξέρει.

 


Ενώ συνέχιζε να συνεργάζεται με τον Waters, μετέφερε και το ιδιαίτερο χιούμορ της στην club σκηνή. Στις αρχές του 1980, ηχογράφησε αρκετά Hi-NRG κομμάτια όπως το 'Native Love', 'Shoot your Shot', 'Love Reaction', 'You think you're a man' και πολλά άλλα που έγιναν instant classics στα gay clubs.

 

 

 

Divine - My First Album (Vinyl, LP, Album)

 

 

 

  


Το 1988, το Hairspray του John Waters έκανε την Divine γνωστή και στο mainstream σινεμά. Λίγο μετά πέθανε από 'διογκωμένη' καρδιά . Θα λέγαμε ότι ήταν μια τραγική ειρωνεία γιατί όποιος γνώριζε την Divine, έλεγε ότι ήταν μια ευγενική ψυχή, ένας απίστευτα καλός και γενναιόδωρος άνθρωπος με πολύ μεγάλη καρδιά.

 


Στο ογδοντεξάλεπτο ντοκιμαντέρ του Schwarz, βλέπουμε την ζωή της Divine να εκτυλίσσεται, μέσα από υπέροχο footage και εξαιρετικά ενδιαφέρουσες συνεντεύξεις από όσους την γνώριζαν και την αγαπούσαν, όπως και από την μητέρα της με την οποία είχαν χρόνια σύγκρουση γιατί δεν δεχόταν τον τρόπο ζωής του γιου της με τον οποίο όμως συμφιλιώνεται χρόνια αργότερα.

 


Η Divine είναι για εμάς τους fans, κάτι παραπάνω από μια queer, αναρχική cult ηρωϊδα. Είναι ένα σύμβολο ελευθερίας της έκφρασης αλλά και εμψύχωσης να είμαστε αυτοί που είμαστε χωρίς δικαιολογίες και συμβιβασμούς...

 

 

..................................................................................................................

 

Το ντοκιμαντέρ θα προβληθεί σήμερα στα πλαίσια του κινηματογραφικού φεστιβάλ 'Νύχτες Πρεμιέρας' , στο Ideal στις 22:15

 

...................................................................

2

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ

σχόλια

2 σχόλια