Κορίτσι Μπαταρία,
σε ακολουθώ μέσα στην πόλη,
δεν με είδες
Χτες κάρφωσες τη ματιά σου πάνω μου,
για μια στιγμή.
Άδεια, ατσάλινη.
Ήθελα με το χέρι μου,
να πιάσω το δικό σου χέρι,
χέρι πηρούνι, χέρι μαχαίρι,
το τραπεζομάντηλο χλωμό,
δεν τα κατάφερα.
Κι άκουγα έπειτα πέρα μακριά,
τον κρότο,
τις πέτρες και τα ερείπια.
Ήσουν θανάσιμα χαρούμενη,
όταν χαίρεσαι, κάτι ξεσκίζεται μέσα σου,
δεν ξέρεις, ακόμα,
τι να την κάνεις τη χαρά,
τη ντρέπεσαι,
ιδίως μέσα στην πολυκοσμία γίνεσαι εντελώς ζόμπι,
και τις νύχτες ανάβεις τον ουρανό και κυττάς το τσιγάρο,
απειλητικά, τσαντισμένα,
φως φανάρι,
δεν έχεις ακόμα μάθει να ζητάς,
ζήτα του,
φωτιές ανάβεις,
να καείς,
λάκκους σκάβεις,
να κρυφτείς,
θέλεις να γίνεις,
ο κανείς
[Η προσευχή του ελάχιστου, Όλια Λαζαρίδου]
photos: Marilyn Monroe by Inge Morath
σχόλια