εφέτος είναι της μοδός τα floral shirts (πάνω από τα πτώματα)

Facebook Twitter
0

 

πέθανε και βρώμισε. ρίξαν επάνω του λίγο χώμα, ίσα για να το σκεπάσει. δεν έφτασε. δεν ήταν αρκετό. το πτώμα μύριζε. απέπνεε ένδοξη θανατίλα. το σάβανό του ήταν ζωγραφισμένο στο χέρι. ρόδα ορθάνοιχτα, μυρωδάτα, ήθελες να χώσεις τη μύτη σου εντός τους. βαμβακερή υφή σε νεκρή σάρκα. ο ασθενής απέθανε. πέντε χρόνια τώρα ήταν άρρωστος. προσπάθησε να επιβιώσει. δεν άντεξε. τα τίναξε τα πέταλα. τα έδωσε όλα. δεν ήταν μαθηματικό το όλο θέμα. ήταν πρωτίστως ηθικό και αναλόγως ανάλογο. έπρεπε να μάθει να ζει αλλιώς. να συναλλάσσεται αλλιώς. να χαιρετά αλλιώς. να βγάζει το ψωμί του αλλιώς. κι αλλιώς να πορεύεται. έπρεπε να μάθει σε άλλα ρούχα. να βγάλει τα μαύρα. τα άσπρα δεν του πήγαιναν. τα χρωματιστά ήταν παράταιρα. τώρα του δώσαν τα floral. ήταν πολύ ωραίος. το μόνο πρόβλημα ήταν που είχε πεθάνει. ας είναι. ήταν ανέκαθεν ένας hipster, ακόμα και στον θανατό του. τον φίλησαν όλοι. τον ακούμπησαν στον ώμο. θαύμασαν το πουκάμισό του. 

ωραία είναι η ζωή. κι ο θάνατος μαυρίλα.

πόσα λίγα ξέραν.

 

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ