Επειδή δεν είναι καθόλου αυτό που τους κατηγορούν, δηλαδή μια γενιά απαθής που αποφεύγει την προσωπική επαφή και ξημεροβραδιάζεται μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή ή της τηλεόρασης. Μπορεί να μην έχουν το ίδιο ενδιαφέρον για την πολιτική με τις προηγούμενες γενιές, να τους αφήνουν αδιάφορους οι πολιτικές αντιπαραθέσεις και να διαβάζουν πολύ λιγότερες εφημερίδες και περιοδικά, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν ενδιαφέρονται για όσα συμβαίνουν γύρω τους, ή δεν μπορούν να συσπειρωθούν σε κινητοποιήσεις διαμαρτυρίας όταν υπάρχει σοβαρός λόγος. Από την on line συσπείρωση στα blog (δες την περίπτωση του χαμού της Αμαλίας και τα χιλιάδες μηνύματα συμπαράστασης, ένας από τους λόγους που ένωσαν την ελληνική μπλογκόσφαιρα, η οποία ανταποκρίθηκε σύσσωμη) μέχρι τη «μαύρη» διαμαρτυρία στο Σύνταγμα για τις φωτιές στην Πάρνηθα και τη μισή Ελλάδα, πενθώντας σιωπηλά για την οικολογική καταστροφή. Ακόμα και οι περσινές πορείες των φοιτητών και οι φετινές επιπόλαιες καταλήψεις στα σχολεία, που άφησαν πίσω τους συντρίμμια, είναι δείγματα ότι οι νέοι δεν είναι απλά τα νωθρά και βαριεστημένα πιτσιρίκια που αράζουν στα σκαλιά του Συντάγματος και ισιώνουν τη φράντζα, αλλά μια γενιά alive and kicking.
M. Hulot
σχόλια