Το αφρικανικό σούπερ μάρκετ στο νούμερο 42 της οδού Σπετσών δεν έχει όνομα. Ο ιδιοκτήτης του, ο Camara από τη Sierra Leone, λέει ότι οι Έλληνες αγοράζουν κυρίως γάλα και αραβικές πίτες. Η αδερφή του («Δεν δουλεύω εδώ, είμαι απλώς η αδερφή του Camara») κατεβάζει ντροπαλά από τα ράφια τα προϊόντα που προτιμούν οι Αφρικανοί: χυμό ζαχαροκάλαμο, αλεύρι από fufu, γλυκιά σάλτσα τσίλι. Μετά σκύβει και βγάζει ένα ένα τα λαχανικά από τα πλαστικά καφάσια: yams, γλυκοπατάτες, και plantains - ένα περίεργο φρούτο που μοιάζει με πρασινωπή μπανάνα. Μου λέει πώς μαγειρεύονται: «Την ξεφλουδίζεις, την κόβεις ροδέλες, βάζεις χοντρό αλάτι και την τηγανίζεις».
ΣτηΛέλας Καραγιάννη, απέναντι από την ερμητικά κλειστή κατάληψη, στο νούμερο 30-32, είναι το μαγαζί της Στέλλας από τη Νιγηρία, που ετοιμάζει παραδοσιακές «καλές» αφρικανικές φορεσιές και περίτεχνα καπέλα. «Είναι για την εκκλησία, για γάμους» λέει και κλειδώνει τη γυάλινη πόρτα για να μη βγει έξω ο μικρός της γιος. Πάνω στο πατάρι φαίνεται αχνά ένα κεφάλι που δουλεύει σκυμμένο πάνω από μια ραπτομηχανή. Στο τραπέζι της έχει φυλλάδια για μια θρησκευτική λειτουργία που θα γίνει στις 2 Δεκεμβρίου στην οδό Μοσχονησίων στην Πλατεία Αμερικής. «Η τρομπέτα θα ακουστεί σύντομα. Είσαστε έτοιμοι; Ενωθείτε με τις κόρες της πίστης και ετοιμαστείτε για την επιστροφή του Κυρίου» γράφει με ασπρόμαυρα γράμματα.
Δίπλα ακριβώς είναι το Esther's, το κομμωτήριο του Prince, επίσης από τη Νιγηρία. Το πιο δημοφιλές προϊόν του είναι μια σειρά από κρέμες σε ροζ και κίτρινα κουτιά: «Skin beautifying milk» και «Skin beautifying fade cream». Όπως κάθε αφρικανικό κομμωτήριο που σέβεται τον εαυτό του, έτσι κι αυτό είναι γεμάτο περούκες - οι Αφρικανές τους έχουν μεγάλη αδυναμία: Δεν υπάρχει κομμωτήριο που να μην έχει περούκες: περούκες ξανθές, μελαχρινές, φούξια και ποστίς όλων των χρωμάτων, ριγμένες σε πάγκους, στερεωμένες σε πλαστικά μανεκέν, τυλιγμένες σε σελοφάν. Το κομμωτήριο του Prince λειτουργεί περίπου όπως τα περισσότερα κομμωτήρια της Κυψέλης - κάτω είναι ένα μίνι μάρκετ με προϊόντα ομορφιάς και πάνω είναι το κομμωτήριο.
Κάπως έτσι είναι και το Βig Appleπου έχει η Chicku στην οδό Σπετσών 67. Ήρθε 6 χρόνια πριν στην Αθήνα από την Τανζανία. «Τα πιο δημοφιλή είναι τα ράστα, τα κοτσιδάκια και οι περούκες. Έρχονται και πολλές λευκές και κάνουν κοτσιδάκια».
Στην Αγίου Μελετίου, λίγο πιο πάνω από τοLift Club, ένα από τα λίγα club της Αθήνας που άρχισε να παίζει R&B και rap κάθε βράδυ -η ασημένια πρόσοψη με τα ασημένια τούβλα φαίνεται αταίριαστη στο φως της μέρας- είναι ένα από τα πολλά κινέζικα μαγαζιά της Κυψέλης: σειρές από εσώρουχα, ψεύτικες γούνες και πουκάμισα των 3 ευρώ συνωστίζονται κάτω από το νέον φως. Μπροστά από τον καθρέφτη είναι κολλημένη μια επιγραφή που λέει «Όποιος πιαστεί να κλέβει θα πληρώσει το δεκαπλάσιο και θα ειδοποιηθεί η αστυνομία». Ο ιδιοκτήτης μιλάει τέλεια ελληνικά μέχρι να ακούσει τη λέξη ρεπορτάζ. Ξαφνικά τα ελληνικά του χάνονται. «Δεν καταλαβαίνω, δεν καταλαβαίνω» λέει αμυντικά. Στο πεζοδρόμιο, απέναντι από ένα ελληνικό κομμωτήριο που πουλάει αφρικανικά προϊόντα, δυο παιδάκια γύρω στα 11 τραγουδάνε αλβανική ραπ.
ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ
Το 89,8% των κατοίκων της Κυψέλης αξιολογεί ως πιο σημαντικό πρόβλημα το κυκλοφοριακό και ακολουθούν η έλλειψη χώρων στάθμευσης και η ατμοσφαιρική ρύπανση.
ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗ
Έως και 48 λεπτά χρειάζονται οι οδηγοί για να βρουν ελεύθερη θέση στάθμευσης στην Κυψέλη, χρόνος διπλάσιος από όσο στο Μαρούσι. Η μέση ωριαία ταχύτητα των οχημάτων κυμαίνεται από 10 έως 14 χλμ./ώρα.
σχόλια