Harry Potter… Τι μπορεί κανείς να πει για αυτό το κινηματογραφικό φαινόμενο των τελευταίων 10 ετών; Όλα ξεκίνησαν με το «Ο Χάρι Πότερ και η Φιλοσοφική Λίθος», εκεί όπου οι τρεις μικροί μας φίλοι ο Χάρι (Daniel Radcliffe), O Ρον (Rupert Grint) και η Ερμιόνη (Emma Watson) γνωρίστηκαν και ξεκίνησαν μια περιπετειώδη ζωή στη σχολή μαγείας “Hogwarts”. Οι μικροί μας φίλοι – που προοδευτικά μεγάλωναν –μέσα από μία σειρά γεγονότων που εκτυλίσσεται στις επόμενες ταινίες ανακάλυπταν σταδιακά τα μυστικά του κόσμου της μαγείας αλλά και της προσωπικής τους ζωής. Μέσα από τις ταινίες παίρνουν σάρκα και οστά όλες οι σκέψεις της συγγραφέα των ομώνυμων βιβλίων J.K.Rowling με τις συγκλονιστικές ερμηνείες των ηθοποιών και τα υπέροχα τοπία. Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να κάνω ειδική μνεία στην ερμηνεία του Alan Rickman (Severus Snape) καθόλη την διάρκεια των οχτώ ταινιών και ιδιαίτερα στην τελευταία(όπως στις σκηνές που παρουσιάζονται οι αναμνήσεις του και ο εντελώς διαφορετικός του χαρακτήρας), καθώς και της Maggie Smith (Minerva McGonagall), η οποία στην τελευταία ταινία
έπαιξε έχοντας καρκίνο κάτι που καθόλου δεν την πτόησε στο να εκτελέσει μία απίστευτα καλή ερμηνεία. Την μαγεία έρχονται να ενισχύσουν τα υπέροχα soundtracks, καθώς και τα καλοδουλεμένα special effects, που προοδευτικά γίνονταν ολοένα και καλύτερα σε αυτό το χρονικό διάστημα των δέκα χρονών.
Αρχικά, η πρώτη ταινία θεωρούνταν ένα παιδικό έργο, που συνάρπαζε τους μικρούς λάτρες της μεγάλης οθόνης. Ποιος θα μπορούσε, άλλωστε, να ξεχάσει την σκηνή που ο μικρός τότε Χάρι μαθαίνει πως είναι μάγος ή αυτή που πετάει με το Ρον με το μαγικό αυτοκίνητο; Ωστόσο όσο οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές μεγάλωναν τόσο και οι ίδιες οι ταινίες απευθύνονταν σε μεγαλύτερο κοινό. Επιπλέον, οι πρώτες ταινίες αποτελούσαν σχεδόν αυτοτελείς ιστορίες. Το τέλος όμως της τέταρτης ταινίας, «ο Χάρι Πότερ και το κύπελλο της φωτιάς», σηματοδοτεί την
αρχή μίας συνεχούς ιστορία μετά από το Τρίαθλο μαγείας που διεξάγεται στο Hogwarts με την αναγέννηση του Voldemort, γεγονός που κορυφώνεται στις δύο τελευταίες ταινίες «Ο Χάρι Πότερ και οι κλήροι του Θανάτου» (Μέρος 1ο και 2ο). Το –πραγματικά –«επικό» φιλάνε ήταν η καλύτερη ταινία της σειράς. Σε αντίθεση με άλλα series που το τέλος τους συνήθως είναι κατώτερο των προσδοκιών του κοινού, στην τελευταία ταινία Harry Potter, όλα εκτελέστηκαν άρτια και αυτό την κατέστησε μία εκπληκτική ταινία που μπορεί να καθηλώσει τους θαυμαστές της σειράς, αλλά και να προκαλέσει έντονα συναισθήματα σε έναν απλό θεατή. Ακόμα και κάποιες μικρές ασάφειες που υπήρχαν στην πλοκή (π.χ. γιατί δεν πέθανε ο Harry στο σημείο που του εξαπέλυσε τη φονική κατάρα ο Voldemort;), φάνταζαν ελάχιστες μπροστά στο μεγαλείο της υπόλοιπης ταινίας και κατά τη γνώμη μου υπήρχαν για να δώσουν στο θεατή τροφή για περεταίρω σκέψη.
Με αφορμή λοιπόν την κυκλοφορία του DVD και Blue-ray προτείνω ανεπιφύλακτα σε όσους δεν έχουν δει την τελευταία ταινία της σειράς να την νοικιάσουν για να τη δουν ή ακόμα και να την αγοράσουν γιατί σίγουρα θα αποτελέσει ένα συλλεκτικό κομμάτι.
Δυστυχώς η κινηματογραφική αυτή σειρά τελείωσε αφήνοντας, όμως, στο τέλος υπέροχες αναμνήσεις. Ουσιαστικά εμείς μεγαλώσαμε με αυτές τις ταινίες και για αυτό το λόγο ίσως και να παραβλέπουμε καμιά φορά κάποιες ατέλειες που ενδεχομένως παρουσιάζουν.
Είδος: Περιπέτεια
Πλοκή: 4/5
Σκηνοθεσία: 4/5
Σκηνογραφία-Εφέ: 5/5
Ερμηνείες: 3/5
Μουσική: 3/5
*Η βαθμολογία είναι συνολική λαμβάνοντας υπόψη όσο γίνεται πιο αντικειμενικά όλες τις ταινίες της σειράς.
σχόλια