μα δεν άκουγε τόσον καιρό ? τον έβριζε, τον κακοδαιμονούσε. ήταν άχρηστος, σχεδόν ολέθριος, ένα τίποτα. ένας τοιούτος. κι αυτός, όμως. έγινε πρώτη φίρμα εκεί έξω. τον αγαπήσανε. μα στο μπουρνάζι δεν περνούσε η μπογιά του. καλό παιδί. του σαλονιού και του λιμανιού. ή, έτσι, τουλάχιστον πίστευε. τόσο αθώο. το μπουρνάζι δεν συνάδει με τις αγαθές προθέσεις. τα ζεμπέκικα, τα δήθεν, κρατάνε μόνο μια στιγμή. το μαγαζί έκλεισε. κάποτε πίστευε πως ήταν του σαλονιού και του λιμανιού. πτωχέ μου φίλε, ποτέ δεν μπορείς να ανήκεις σε δύο κόσμους. η πλέμπα έχει τους κανόνες της. και συνήθως σε πουλάει. πρώτα φεύγει η ψυχ'ή και μετά το χούι. αν είσαι καλό παιδί, μην προσπαθείς να το παίξεις κάτι άλλο. κι αν είσαι αλήτης, τη μοίρα σου την ξέρω. ας παίξει τώρα το διεθνώς αναγνωρίσιμο τραγούδι.
σχόλια