O 42χρονος Mark Adreessen δεν είναι μόνο εμβληματική προσωπικότητα στο χώρο της αμερικανικής τεχνολογίας, αλλά έχει και ‘τρελά’ λεφτά για επενδύσεις μέσω του εργαλείου venture capital. Όταν λέει λοιπόν εδώ, ότι η βιομηχανία παραγωγής ειδήσεων, όχι μόνο δεν βρίσκεται σε κρίση, αλλά πάει για έκρηξη, τότε δίνουμε μεγάλη προσοχή στα λεγόμενά του. Με δύο λόγια, μπορεί οι New York Times και η Le Monde να απολύουν της διευθύντριές τους, ως σημάδι της κρίσης των παραδοσιακών Μέσων, ωστόσο υπάρχει μια άλλη μιντιακή πλευρά: αυτή της έκρηξης media που έχουν ισχυρή διαδικτυακή παρουσία και καλύπτουν από πολιτικές ειδήσεις, μέχρι τεχνολογικά νέα.
Για να έχουμε μια ιδέα ως προς το πώς φθάσαμε μέχρι εδώ, αξίζει να ρίξουμε μια ματιά σε ένα άρθρο του Columbia Journalism Review για το πώς η πατριώτισά μας Arianna Huffington ‘έφαγε το Internet’ με την έκδοση του Huffington Post. Η Arianna το πούλησε 250 εκατ δολλάρια στην AOL, αλλά οι βασικοί της συνεργάτες είχαν ήδη ξεκινήσει το BuzzFeed που αποτελεί ένα φαινόμενο της παγκόσμιας μιντιακής εξέλιξης. Πίσω από τις φωτό με γάτες, υπάρχει (όπως το ξεκίνησε η Huffington Post) απίστευτος τεχνικός σχεδιασμός σχετικά με την Google και του πώς φέρνεις ‘κίνηση’, αλλά και κλινική ψυχολογία για το τι ορέγεται ο αναγνώστης. Και τα δύο έχουν δημιουργήσει φανατικούς πολέμιους, ειδικά το BuzzFeed για το τεράστιο θέμα της απόδοσης των πηγών.
Την ώρα περίπου που απολυόταν η διευθύντρια των New York Times, διέρρεε μια εσωτερική μελέτη της εμβληματικής αυτής εφημερίδας για το τι θα έπρεπε να κάνει ώστε να μην χάσει –κι άλλο- το τρένο της ψηφιακής πραγματικότητας. Μπορεί να μας φαίνονται πολύ αμερικάνικα αυτά που λέει, όμως ένα 50-60% αφορά κάθε κλασσικό Μέσον, από τον Guardian μέχρι τη Φωνή της Κάτω Ραχούλας. Η κίνηση των sites εφημερίδων πλέον, στην πλειοψηφία της δεν προέρχεται από αναγνώστες που μπαίνουν απευθείας στην ψηφιακή ‘σελίδα’ της, αλλά από άλλες διόδους και κυρίως από Google, social media. Ο κάθε συντάκτης καλείται να γίνει ο ίδιος ένα υβριδικό Μέσον και να διαδίδει τα άρθρα του μέσα από τα social media, να δημιουργεί το κοινό του ως πρόσωπο επιρροής και να λειτουργεί σε πολύ ευρύτερο χώρο απ' ό,τι το Μέσον στο οποίο εργάζεται.
Ο Om Malik έχει γεννηθεί στην Ινδία, αλλά ζει στο Σαν Φραντσίσκο και έχει ένα σημαντικό site (και επενδυτικές δραστηριότητες) για θέματα τεχνολογίας. Η γνώμη του για τα media είναι σημαντική, όπως δείχνει και μια πρόσφατη τοποθέτησή του. Κρατάμε τον ορισμό του ότι ‘media δεν είναι μόνο οι παραδοσιακές εκδόσεις, TV, sites κλπ, αλλά οτιδήποτε τραβάει και κρατάει την προσοχή μας’.
Ο Σάκης Ρουβάς έχει 270.000 followers στο Twitter, τους περισσότερους από κάθε Eλληνα. Είναι ο ίδιος ένα medium: όχι μόνο για τις επιδόσεις του στο Twitter, αλλά επειδή αποτελεί μια μηχανή πληροφοριακού περιεχομένου (content), με πλάνο και σημαντικά έσοδα. (Ο Σάκης δεν είναι μόνο ένα brand μόνος του αλλά έχει προσφέρει και το ‘ρουβόμετρο’: οι followers του είναι ένας τρόπος εκτίμησης του αριθμού και της ανάπτυξης των ελληνικών λογαριασμών στο Twitter).
Ένα άλλο ενδιαφέρον σημείο της ανάλυσης του Malik είναι εκείνο που αναφέρεται στο πόσο ακριβείς είναι οι μετρήσεις της ‘κίνησης’ στο Internet , στους πειρασμούς και στις φάμπρικές που έχουν αναπτυχθεί.
Media, εταιρείες και διαφήμιση
Το Red Bull έχει τόσο μεγάλη, δική του, μιντιακή παραγωγή που θεωρείται μεγαλύτερη από όλα τα μίντια που ασχολούνται με τα σπορ. Οι ισχυρές εταιρείες, αλλά ακόμα και μικρομεσαίες, εφαρμόζουν τον κανόνα που λέει ότι στις μέρες μας ‘Κάθε Οργανισμός, κάθε εταιρεία είναι medium’, δηλαδή έχει πλέον τα εργαλεία για να παράγει ό,τι θα ήθελε από τα παραδοσιακά μίντια: δημοσιεύει η επιχείρηση, ο πολιτικός στο site του άρθρα, φωτογραφίες, βίντεο και απευθύνεται στοχευμένα σε πολύ μεγάλο κοινό. Συνδυάζοντας site, blog, Facebook, Twitter, Instagram, Google+, YouTube, πραγματοποιεί προώθηση των προϊόντων ή των ιδεών της, που είναι τόσο απαραίτητη (και σχετικά ανεξάρτητη) όσο και η παρουσία σε κλασσικά μίντια.
Χρειάζεται και το ένα (προβολή μέσα από τα κλασσικά μίντια), όσο και το άλλο (ανάπτυξη των ιδιόκτητων μιντιακών πλατφορμών).
Η πιο συχνή λέξη στον κόσμο της επικοινωνίας φέτος, σε βαθμό παροξυσμού είναι το content. Κάποιες από τις εξελίξεις καταγράφονται εδώ.
Εξίσου καταιγιστική είναι η συζήτηση για το stotytelling, δηλαδή η τάση να διηγούνται οι εταιρείες ιστορίες ώστε να μην ‘πυροβολούν’ τον κόσμο με βαρετές εταιρικές ειδήσεις και δελτία τύπου.
Οι έντονες αντιδράσεις συνεχίζονται για το λεγόμενο native content, δηλ. για άρθρα που φαίνονται δημοσιογραφικά, αλλά είναι προσφερόμενα από εταιρείες.
Εν κατακλείδι, οι εξελίξεις στο χώρο των media είναι καταιγιστικές. Οι προφητείες όσων έλεγαν ότι θα ‘πεθάνουν’ αποδείχτηκαν εκτός τόπου και χρόνου. Τα media έχουν αξία, όσο ποτέ, για όποιους θέλουν εγκυρότητα στις πληροφορίες ή ισχυρή και σύντομη διείσδυση για το μήνυμα ή την αφήγησή τους. Αποτελούν μονόδρομο για όποιον θέλει να αντιμετωπίσει τον απίστευτα αυξανόμενο θόρυβο από το Internet και την ευκολία διάδοσης ανακριβών ή κακοφτιαγμένων ειδήσεων. Τρεις περίπου χιλιάδες χρόνια μετά την συγγραφή των επών του, οι αρχές για την αφήγηση ιστοριών του Ομήρου παραμένουν ως βασικές τεχνικές για να κερδίσουμε την προσοχή του κοινού...
ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ: πώς επηρεάζουν οι διεθνείς εξελίξεις και οι εγχώριες συνθήκες το ελληνικό σκηνικό των media
σχόλια