μια απρόσμενη κούρσα

Facebook Twitter
0

 

"απεργούμε, κοπελιά. κατέβα και πάρε τα μπογαλάκια σου. κάποιος θα βρεθεί να σε πάει στον προορισμό σου". τότε, το μάτι της άστραψε. "θα με πας σπίτι. εσύ, ο ίδιος, και μόνον εσύ, θα με πας σπίτι". "μάλλον, δεν έχεις καταλάβει τι γίνεται. δε δουλεύουμε, δεσποινίς. δεν έχεις καταλάβει ότι ο κόσμος χάνεται και τα ταξί απεργούνε ? μήπως ζεις σε άλλο πλανήτη ?". για μισό δευτερόλεπτο τον κοίταξε θυμωμένη μέσα από το καθρεφτη στο παρ-μπριζ. μετά ξέσπασε σε ένα δυνατό, σχεδόν υστερικό γέλιο, που έκανε τον οδηγό να τα χάσει. με μια αστραπιαία κίνηση, τον έπιασε γερά από τα μαλλιά με το δεξί της χέρι τραβώντας το κεφάλι του προς τα πίσω, ενώ με το αριστερό, έκλεισε τις πόρτες πατώντας την κεντρική ασφάλεια. "άκου, κούκλε. έχω ανεχτεί άπειρες προσβολές από συναδέλφους σου αποκαλώντας με γκομενάκι, μουνίτσα, μανταμ και δεν ξέρω και γω τι άλλο,ενώ το μόνο που τους ζήτησα ήταν να με πάνε εκεί που ήθελα, χωρίς να τους υποσχεθώ επιτόπιο πεοθηλασμό εν ώρα εργασίας. με έχουν πάει στο μαρούσι μέσω κορίνθου. αναγκάστηκα να φάω στη μάπα άλλους τρεις που ο ένας με χούφτωνε, όλοι καθισμένοι στο πίσω μέρος και χωρίς κλιματιστικό, επειδή απλά γούσταρε ο συμπαθής ταρίφας. έχω ανεχτεί να καπνίζει ο συνάδελφός σου στα μούτρα μου, πίνοντας φραπέ σε πλαστικό, το οποίο στη συνέχεια πέταξε στο δρόμο και όταν του έκανα παρατήρηση με έβρισε και με άφησε στα μισά της διαδρομής. έκανα υπομονή όταν άκουγα σκυλάδικα στο τέρμα, γιατί ο οδηγός είχε ντέρτια. έδειξα, επίσης, κατανόηση όταν πέτυχα άσχετους που δεν γνώριζαν τους δρόμους (ή έτσι έλεγαν τουλάχιστον) και με κάναν δέκα γύρους για να βρω τη σωστή οδό. τώρα, εσύ θα με ακούσεις και θα με πας εκεί που θέλω εγώ. μόνη μου. ξεκίνα". ο ταξιτζής, μην έχοντας άλλη επιλογή, άναψε τη μηχανή. εκείνη, συνέχισε να του μιλάει : "δεν είναι βέβαια όλοι το ίδιο. έχω πετύχει και άψογους επαγγελματίες. αλλά για πες μου, γιατί δεν αντιδράσατε όταν εδώ και χρόνια φαινόταν ότι το πράγμα θα είχε αυτή την κατάληξη ? ίσως, γιατί είχατε βολευθεί με το σύστημα των αδειών ? μπορεί και να πέσατε θύματα αυτων που σας καθοδηγούν. αλλά τί φταίει ο κοσμάκης που θέλει τώρα να φύγει διακοπές, μπορείς να μου πεις ? κωλοσύστημα, κωλοκράτος, κωλοταξιτζήδες. και μην τολμήσεις να βάλεις καψουροτράγουδα ή τράγκα. εδώ στρίβεις. εσύ πόσο την αγόρασες την άδεια ?". "εγώ υπάλληλος είμαι. δεν είμαι καν έλληνας". "πρόλαβες και χάλασες, όμως. σταμάτα εδώ. κατάλαβες ? αυτά που σου είπα τα κατάλαβες ?"."σε μένα μιλάτε, κυρία ?". "σε σένα. αϊ σιχτιρ, παλιομαλάκα" (ακούγεται το δυνατό χτύπημα της πόρτας). "αϊ σιχτιρ, παλιοκαριόλα" (ακούγεται ο θάνος πετρέλης στη διαπασών καθώς το ταξί απομακρύνεται).

 

 

 

 

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ