όταν οι άνθρωποι θέλουν να πονείς,
μπορούνε με χίλιους τρόπους.
(Κωστάκης,Πρέβεζα)
Δε χρειάζεται σώνει και καλά να σε δέσουν στον τροχό,να σε πετάξουν στους γάντζους,να σου κλείσουν τα πόδια στο κούτσουρο.
Δε χρειάζεται γουλί , κλουβί με κόμπρες,καυτό λάδι –δε χρειάζεται παλούκωμα,καρμανιόλα,πυρωμένα κάρβουνα για ν' αποτελειώσεις.
ρίξε το όπλο καὶ σωριάσου πρηνής,
όταν ακούσεις ανθρώπους*
Νέα ήθη,νέοι δήμιοι,νέα ευάερα /ευήλια μπουντρούμια. Το θριαμβεύειν ατίμως,η διαπόμπευση γίνεται αλλιώς -αντί ανάποδα στο γάιδαρο και βοιδοκοιλιές στα μούτρα, τώρα συνεντεύξεις, αφιερώματα,αποκαλύψεις, εκ βαθέων εξομολογήσεις στον ευσπλαχνικό άνκορμαν.
H οθόνη αναλαμβάνει την τελική λύση. Μοντέρνοι καιροί.
ξαπλώσου χάμου με μάτια κλειστὰ
και κράτησε την πνοή σου
Νεοσπλάτερ, αποτομές κεφαλής σε λάιβ,κοινό που εκλιπαρεί τον δήμιο για ένα ποτηράκι αίμα. Ακόμη επιβιώνει η πίστη στις ιαματικές ιδιότητες που κρύβει το αίμα του σφαγμένου-αλίμονο σ' αυτούς που δεν δακρύσανε, ζωή/την ομορφιά σου δε γνωρίσανε ζωή.
όταν οι άνθρωποι θέλουν το κακό,
του δίνουν όψη ν᾿ αρέσει
Μπορούνε με χίλιους τρόπους-πάρε κι εσύ έναν τίτλο,γίνε Μις Παγκράτι, Σταρ Χαλάνδρι,Μίστερ Χαιδεμένο παιδί ,Μίστερ Ελπίδα της Χώρας,Σταρ Ευπώλητη, Μις Νέο αίμα της Λογοτεχνίας.
Πάρε κι εσύ έναν τίτλο,σκύψε,σκύψε να λάβεις το στέμμα,σκύψε,σκύψε - να είναι πιο αέρινη η κλωτσιά που θα σε στείλει στο γκρεμό.
του δίνουν λόγια χρυσά, ποὺ νικούν
με την πειθώ, με το ψέμα
Σου δίνουν φιλιά για να τα πάρουν πίσω,βγάζουν τα λογιστικά κι αρχίζουν τα μου χρωστάς,δε σου χρωστάω,αδειάζουν το διαμέρισμα και σου λένε ότι τελείωσε το πάρτυ,πρέπει να την κάνεις.
Κάλαμον συντετριμμένον ου κατεάξει
-είμαι ένα σπασμένο καλάμι,γιατί με τσακίζετε ακόμα;,
ρωτάει ο σφαγμένος κοιτάζοντας τη θάλασσα που πάει να συναντήσει τον ήλιο.
avec les anges si purs
*Kωστάκης Καρυωτάκης,Υποθήκαι
σχόλια