Ο Σερίφ Σιαχίν ζει καθηλωμένος σε ένα κρεβάτι εδώ και επτά χρόνια σε ένα ειδικά διαμορφωμένο δωμάτιο με γκρεμισμένο τοίχο, για να μπορέσει να βγει σε ώρα ανάγκης. Ο Σερίφ ζυγίζει σχεδόν μισό τόνο.
Ο Σερίφ Σιαχίν είναι 51 χρονών και ζει στον Ήφαιστο της Ροδόπης. Η τοπική κοινωνία της Κομοτηνής τον γνωρίζει και η περίπτωσή του έχει γίνει συχνά θέμα στα μέσα της περιοχής. Ο Σερίφ είναι πατέρας τεσσάρων μεγάλων παιδιών και παππούς μιας ντουζίνας μικρότερων που κινούνται τριγύρω του ασταμάτητα κατά τη διάρκεια της ημέρας, αλλά ο ίδιος δεν μπορεί πια να συμμετέχει στις δραστηριότητές τους, δεν μπορεί καν να ζήσει όπως ένας φυσιολογικός άνθρωπος. Τα τελευταία επτά χρόνια ζει καθηλωμένος σε ένα κρεβάτι και βασίζεται πάνω τους για κάθε του ανάγκη, φυλακισμένος στο ίδιο του το σώμα. Ο Σερίφ ζυγίζει σχεδόν μισό τόνο και είναι αδύνατο να αυτοεξυπηρετηθεί. Δεν μπορεί να περπατήσει, απαιτεί 24ωρη περιποίηση σαν τα μωρά, τα ρούχα που φοράει ράβονται επάνω του –αφού το νούμερό του δεν κυκλοφορεί πουθενά στην αγορά– και το κρεβάτι στο οποίο είναι μόνιμα ξαπλωμένος αντικαταστάθηκε πρόσφατα με μια ειδική κατασκευή με ενίσχυση σιδήρου για να αντέξει τα κυβικά του. «Ζω σε μια φυλακή» λέει και εξηγεί πως σταδιακά, την τελευταία εικοσαετία, έβαζε όλο και περισσότερα κιλά, φτάνοντας πια σε μια μη αναστρέψιμη κατάσταση. Αυτήν τη στιγμή ζει σε ένα ειδικά διαμορφωμένο δωμάτιο στο οποίο έχουν ρίξει τον τοίχο για να μπορεί να βγει σε περίπτωση ανάγκης και το μόνο του στήριγμα είναι η οικογένειά του, που τον φροντίζει με κάθε τρόπο. «Περνούν έναν Γολγοθά» λέει. «Με πλένουν, με ταΐζουν, φροντίζουν τις πληγές των κατακλίσεων, μου αλλάζουν πάνα επτά φορές την ημέρα». Ο ίδιος δεν μπορεί να τους προσφέρει σχεδόν τίποτα. Η αναπηρική του σύνταξη για αρκετό καιρό επανεξεταζόταν και ακόμα και τα βασικά αγαθά στο σπίτι είχαν γίνει πολυτέλεια. «Ευτυχώς που την ξαναπήρα» λέει «γιατί είναι το μόνο που μπορώ να κάνω γι' αυτούς».
σχόλια