Το πρώτο που σε εντυπωσιάζει όταν google-άρεις το όνομά τους είναι τα ενθουσιώδη σχόλια από νεαρές θαυμάστριες που γράφουν για «το συγκρότημα που σάρωσε το Schoolwave... τέσσερις φορές!», για «την ατμόσφαιρα στα live τους που δύσκολα αποτυπώνεται στο CD», για το «πανδαιμόνιο που προκαλούσε το "C-A-N-N-A-B-I-S"», το τραγούδι με το οποίο ξεχώρισαν στο πρώτο φεστιβάλ του 2005, και για τις «πρωτόγνωρες καταστάσεις» σε κάθε τους εμφάνιση: «Η ενέργεια που σου μεταδίδει αυτό το συγκρότημα είναι εκπληκτική. Πρέπει να το ζήσεις για να το νιώσεις» γράφει μία θαυμάστριά τους. «Φέτος το τραγούδι το είπαν καλύτερα από ποτέ. Ακόμα θυμάμαι που όταν τέλειωσε ήμουν τόσο εκστασιασμένη και "αλλού" και το μόνο που ήθελα ήταν να τους ακούω ξανά και ξανά και ξανά... Ευχήθηκα να ήταν διάσημοι και να μπορώ να αγοράζω τα CD τους για να τους ακούω μέρα νύχτα».
«Οι Ska Bangies είναι μια παρέα φίλων που γνωρίζονται από το νηπιαγωγείο» μου λένε οι ίδιοι. «Οι πέντε από τους έξι παίζουν στο γκρουπ από τη Δευτέρα Γυμνασίου, συμμαθητές στο Μουσικό Γυμνάσιο Παλλήνης, ο έκτος, που είναι κι ο μεγαλύτερος, 28 χρόνων, έγινε μέλος πριν από δύο χρόνια κι είναι η τελευταία μεταγραφή». Σήμερα τα μέλη των Ska Bangies (προφέρεται «Σκα Μπάνγκιζ») είναι 19 χρόνων, φοιτητές, που εξακολουθούν να προκαλούν τις ίδιες αντιδράσεις στα live τους. Κι ακόμα «χειρότερες». «Υπάρχει μια μερίδα 20-30 ατόμων, κυρίως κοπελίτσες, που εμφανίζονται στις πρώτες σειρές και χτυπιούνται» λέει ο Βασίλης. «Το περίεργο είναι ότι δεν είναι οι φίλοι μας, αυτοί είναι πιο συγκρατημένοι». Μιλάνε για groupies και γελάνε σαν μικρά παιδιά.
Από το πρώτο Schoolwave το 2005 μέχρι το 2008, που εμφανίστηκαν τελευταία φορά και έγινε πανζουρλισμός μεσολάβησαν ένα ντέμο που κυκλοφόρησε σε 200 αντίτυπα χέρι χέρι και ένα σωρό ζωντανές εμφανίσεις - που είναι και το δυνατό τους σημείο. Rockwave, Γιορτή της Μουσικής, Gagarin, Κύτταρο, live σε Πρέβεζα, Εύβοια, παντού. Μιλούν ήδη για «αξέχαστες εμπειρίες», πριν προλάβουν ακόμα να ζήσουν για τα καλά τη «φάση», κι η αλήθεια είναι ότι είναι ακόμα στο ξεκίνημα. Το πρώτο άλμπουμ τους στην Archangel Music, που μόλις κυκλοφόρησε, έχει έναν καλοκαιρινό, χαρούμενο ήχο, ακόμα κι όταν τα κομμάτια σκοτεινιάζουν σε κάποιες στιγμές και σοβαρεύουν. Ο ήχος τους -ska και reggae που θυμίζει περισσότερο τα αγγλικά γκρουπ των '80s παρά το ska-punk αμερικάνικο ήχο που δηλώνουν ως επιρροή τους- είναι έντονα ρυθμικός, με στίχους που μιλάνε για μετανάστες, οικολογία, τις πόλεις των δρόμων. «Οτιδήποτε κάνεις είναι πολιτικοποιημένο» λένε. «Δεν μας αρέσουν τα σ' αγαπώ, μ' αγαπάς και τρέχα γύρευε. Βλέπεις κι άλλα πράγματα γύρω σου. Γιατί παίζουμε ska; Επειδή γουστάρουμε το φαν, κι επειδή έχει αρχίσει τώρα τελευταία να γίνεται κίνημα στην Ελλάδα. Θεσσαλονίκη, Κρήτη, Αθήνα. Είναι πιο πολύ punk, hardcore φάση όμως, εμείς είμαστε περισσότερο "φλωράκια", πιο "soft-ware"».
Σχολιάζουν τον όρο «ποπ» που τους φαίνεται επικίνδυνος, «επειδή η ελληνική κατάσταση δεν έχει καμία σχέση με την αγγλική. Όταν ακούς τη λέξη ποπ στην Ελλάδα φαντάζεσαι άλλα πράγματα. Δεν θέλουμε να μας συνδέουν με την ποπ της Βανδή και το Ni Vo. Και δεν γίνεται να είσαι ποπ, αν δεν είσαι popular».
Χαρακτηρίζουν τον ήχο τους «εφηβικό» και μιλούν με μεγάλο ενθουσιασμό για το κομμάτι τους «Καλοκαίρι» που άκουσαν να παίζει για πρώτη φορά στο ραδιόφωνο λίγο πριν συναντηθούμε. «Είναι περίεργη αίσθηση να ακούς να παίζει άλλος τη μουσική σου - μας άρεσε πολύ είναι η αλήθεια».
«Είναι πολύ καλή εμπειρία μας με την Archangel. Μας είδαν πέρσι στο Schoolwave, μας πλησίασαν, μιλήσαμε και τα βρήκαμε. Το αστείο είναι ότι από την ημέρα που υπογράψαμε δεν θυμόμαστε και πολλά πράγματα, επειδή ήπιαμε και γίναμε λιώμα. Ο Ζιζέλ Μπουτιέν έχει κάνει πολύ καλή δουλειά στη μείξη, μας απογείωσε τα κομμάτια και είναι πολύ σημαντικό το γεγονός ότι μας πλήρωσαν την παραγωγή. Ξέρεις πόσοι φίλοι μας πληρώνουν τους δίσκους απ' την τσέπη τους;».
σχόλια