Στο παρά πέντε της συμφωνίας και ο κίνδυνος του ατυχήματος

Στο παρά πέντε της συμφωνίας και ο κίνδυνος του ατυχήματος Facebook Twitter
Ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ΕΜΣ) Κλάους Ρέγκλινγκ με τον Γιάνη Βαρουφάκη. Φωτο: EPA/JULIEN WARNAND
6


Στη δική μου πολιτική ανάλυση τα πράγματα είναι απολύτως ξεκάθαρα:


Ο κ. Τσίπρας θέλει συμφωνία, κυρίως επειδή αντιλαμβάνεται ότι το κόστος της ρήξης είναι μη διαχειρίσιμο πολιτικά. Και πράγματι, είναι αφελής όποιος πιστεύει ότι υπάρχει ελληνική κυβέρνηση που μπορεί να διαχειριστεί με άνεση τα όσα θα επακολουθήσουν. Αν δεν έχουμε συμφωνία, οι συνέπειες θα είναι οδυνηρές για τη χώρα και τους πολίτες της.


Αναμένει λοιπόν μια μικρή παραχώρηση της τελευταίας στιγμής ώστε να την αποδεχτεί. Και στη συνέχεια, έχοντας τα παράσημα των «ηρωικών» δηλώσεων των τελευταίων ημερών, να την πουλήσει στο εσωτερικό του κόμματός του στη λογική «τι άλλο να κάνουμε; Τουλάχιστον το προσπαθήσαμε. Δεν γίνεται να ανατρέψετε την πρώτη αριστερή Κυβέρνηση στην ιστορία της χώρας», κλπ.

Οι παραχωρήσεις της τελευταίας στιγμής θα είναι εκ των πραγμάτων πολύ μικρές. Τόσο για πολιτικούς λόγους, όσο και για πρακτικούς. Τα νούμερα είναι δεδομένα και το πλεόνασμα συμφωνημένο. Άρα ουσιαστικά μιλάμε για εσωτερική ανακατανομή κάποιων μέτρων. Τα μέτρα, αντιθέτως θα είναι σκληρά. Έτσι όπως εξελίχθηκε η πορεία της οικονομίας αυτό το 5μηνο, δεν γίνεται πλέον να μην είναι σκληρά.

Αυτό εκτιμώ ότι θα είναι και η πιο πιθανή εξέλιξη (εκτίμηση που έχω διατυπώσει και σε παλαιότερες αναλύσεις εδώ στη Lifo.gr). Κάτι θα πάρουμε – έστω και μικρό, σε σχέση με τα τελευταία προσχέδια συμφωνίας – θα υπάρξει μια μικρή ανακούφιση και θα συνεχίσουμε στις επόμενες πράξεις του δράματος (έχουμε πολύ δρόμο ακόμα...).

Μόνο που το σενάριο αυτό έχει μια κρίσιμη παράμετρο.

Οι παραχωρήσεις της τελευταίας στιγμής θα είναι εκ των πραγμάτων πολύ μικρές. Τόσο για πολιτικούς λόγους, όσο και για πρακτικούς. Τα νούμερα είναι δεδομένα και το πλεόνασμα συμφωνημένο. Άρα ουσιαστικά μιλάμε για εσωτερική ανακατανομή κάποιων μέτρων. Τα μέτρα, αντιθέτως θα είναι σκληρά. Έτσι όπως εξελίχθηκε η πορεία της οικονομίας αυτό το 5μηνο, δεν γίνεται πλέον να μην είναι σκληρά. Η δική μας τωρινή πρόταση μιλάει για μέτρα 3,6 δις σε 6 μήνες και άλλα 5,9 το 2016. Σε ό,τι αφορά δε το χρέος, το μόνο πράγμα που μπορούμε να πάρουμε στην παρούσα φάση είναι μια δήλωση, καθώς ακόμα και αν υπήρχε συμφωνία επί της αρχής (που δεν υπάρχει), πρακτικά είναι αδύνατον να λυθεί ένα τόσο σημαντικό θέμα εντός Ιουνίου. (Απόφαση, βέβαια, για το χρέος υπάρχει από τον Νοέμβριο 2012, αλλά τώρα θα «πουληθεί» ως προϊόν της τρέχουσας διαπραγμάτευσης).


Άρα ο πήχης του τι καλύτερο μπορούμε να πάρουμε την τελευταία στιγμή δεν πρέπει να μπεί και πολύ ψηλά...

Το πρόβλημα είναι ότι τις τελευταίες μέρες οι τόνοι σηκώθηκαν πολύ. Και αυτό με πρωτοβουλία στελεχών και υποστηρικτών του ιδίου του ΣΥΡΙΖΑ. Οι δηλώσεις περί "σαδιστών", "εγκληματιών", "εχθρών της δημοκρατίας που θέλουν να ταπεινώσουν λαούς", οι προσωπικές επιθέσεις κατά του (φιλικού προς τη χώρας μας όπως τον παρουσίαζε μέχρι πρόσφατα η ίδια η Κυβέρνηση) κ. Γιούνκερ, οι καυγάδες με ευρωπαϊκές πολιτικές δυνάμεις έως πρόσφατα φιλικές προς εμάς, όπως οι Γάλλοι και οι Γερμανοί Σοσιαλιστές, φόρτισαν το κλίμα περαιτέρω και στο εσωτερικό και διεθνώς.


Ένα μεγάλο κομμάτι στελεχών και ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ, μοιάζει σήμερα εγκλωβισμένο σε μια συγκρουσιακή λογική, από την οποία δεν θα απεγκλωβιστεί εύκολα (ψυχολογικά τουλάχιστον), όσες εκκλήσεις κομματικού πατριωτισμού και αν κάνει αργότερα ο πρωθυπουργός. Ακόμα και αν σε πρώτη φάση μπορέσει να το διαχειριστεί, επειδή έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας, είναι πολύ πιθανό το πρόβλημα να ανακύψει στην πορεία. Στις μέρες μας δεν είναι εύκολο να ισορροπείς πολύ καιρό πατώντας σε δύο βάρκες.


Θυμίζω εδώ ότι ο κ. Σαμαράς που επί 1,5 χρόνο πρωτοστατούσε στον αντιμνημονιακό αγώνα, όταν επιχείρησε την απότομη μνημονιακή στροφή, έχασε κάμποσα βαγόνια από το τρένο της κεντροδεξιάς. Τον κίνδυνο αυτό μπορεί πλέον να αντιμετωπίσει ο ΣΥΡΙΖΑ, στο χώρο του οποίου μάλιστα η ιδεολογική ακαμψία είναι ακόμα πιο ισχυρή.

Ο εγκλωβισμός αυτός και η ανεξέλεγκτη δράση κάποιων παραγόντων που εξακολουθούν να δρουν σε κατεύθυνση διαφορετική από αυτή του συμβιβασμού και της συνεννόησης, εγκυμονούν, ακόμα και σε αυτή τη φάση, τον κίνδυνο ενός πολιτικού ατυχήματος, που θα είναι καλό για όλους μας να αποφευχθεί.

6

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ

σχόλια

5 σχόλια
Προς Δον Ιδιώτη... Κατά τα λεγόμενα σας...Η Ελλάδα χρειάζεται βαθιές μεταρρυθμίσεις και οι εταίροι μας δίνουν χρόνο και χρήματα για να τις κάνουμε. Αν δεν εκμεταλλευτούμε αυτή την ευκαιρία ήμαστε άξιοι της μοίρας μας-----------τι στο διάολο συμβαίνει μέσα στο μυαλό σας..μήπως ζείτε στην Εκάλη και έχετε λύσει το βιοποριστικό σας πρόβλημα για τα επόμενα 100 χρόνια;;; Θέλω να μου αναφέρετε μια μεταρρύθμιση ειπωμένη από την πλευρά των θεσμών που θεωρείτε πως να άλλαζε το ελληνικό τοπίο..!Η ιστορία είναι αδιαμφισβήτητη,τα τελευταία 5 χρόνια έχουν μείνει αξέχαστα στο μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού..
Οι περισσοτεροι νομιζετε οτι η εκαστοτε μεταρρυθμιση ειναι ενα "τζινι" που μολις βγει απο το μπουκαλι ικανοποιει αυτοματα και επιθυμιες! Καθε μεταρρυθμιση θελει χρονια "πραγματικης" εφαρμογης για να φερει αποτελεσματα! Πιστευεις πραγματικα οτι για να μεταρρυθμιστει ουσσιαστκα ο Δημοσιος Τομεας της Ελλαδας θα ηταν ικανα 5 ή 10 χρονια?Ας μην τρεφουμε αυταπατες πια...!(και...δεν ζω στην Εκαλη ουτε εχω λυσει το βιοποτιστικο μου
"Ένα μεγάλο κομμάτι στελεχών και ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ, μοιάζει σήμερα εγκλωβισμένο σε μια συγκρουσιακή λογική, από την οποία δεν θα απεγκλωβιστεί εύκολα (ψυχολογικά τουλάχιστον), όσες εκκλήσεις κομματικού πατριωτισμού και αν κάνει αργότερα ο πρωθυπουργός. Ακόμα και αν σε πρώτη φάση μπορέσει να το διαχειριστεί, επειδή έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας, είναι πολύ πιθανό το πρόβλημα να ανακύψει στην πορεία." Πηγή: www.lifo.gr Μα τοτε που παει ο Τσιπρας με το κλεισιμο μιας οποιαδηποτε συμφωνιας στην οποια σε καθε μετρο που θα πρεπει να περασει απο την βουλη το ιδιο το ΣΥΡΙΖΑ η τουλαχιστον οι 40-50 αριστεροτεροι βουλευτες του δεν θα θελουν να το ψηφισουν. Τα ιδια επαθε και ο Σαμαρας οπως λετε και με πολυ περισσοτεροι κομματικη πειθαρχια απο οτι ο Τσιπρας... αυτη η ιστορια ακομα και με συμφωνια δεν εχει τελος. Και ας μην ξεχναμε οτι απο οτι ξερουμε απο εδω και περα θα ειναι μετρο και δοση, δεν την ξαναπαθαινουν οι "θεσμοι" οπως πριν
Εξαιρετική η προσέγγισή σας κ. Βαρδουλάκη, θεωρώ πως θα υπάρξει μία ''συμφωνία'' έστω μεσοβέζικη, έστω υπό τον τίτλο της ''παράτασης'', δεν νομίζω ότι θα επωμισθούν οι κυβερνώντες μας το κόστος μίας εξόδου από την Ευρώπη, και οι Ευρωπαίοι επίσης (για πολιτικούς κυρίως λόγους) δεν θέλουν να μας πετάξουν έξω. Από εκεί και πέρα, διαφωνώ μαζί σας μόνον ως προς το εξής επουσιώδες: δεν θα πρέπει κανείς να αναμείνει αυτή τη ''συμφωνία'' για να αντιληφθεί ότι ο διαχωρισμός μεταξύ μνημονίου και αντιμνημονίου είναι απλά μία φούσκα άνευ ουσιαστικού περιεχομένου...
Κε Βαρδουλάκη άλλο ένα νηφάλιο και λογικό άρθρο σας, όπως μας έχετε συνηθίσει. Προσωπική μου άποψη είναι ότι ούτε ο Τσίπρας θα είναι αυτός που θα αναμορφώσει την Ελλάδα με πραγματικές μεταρρυθμίσεις. Τουλάχιστον όμως θα είναι αυτός που θα γκρεμίσει στα μάτια του Έλληνα τα "αντιμνημονιακά" παραμύθια, πράγμα που ήδη γίνεται. Η Ελλάδα χρειάζεται βαθιές μεταρρυθμίσεις και οι εταίροι μας δίνουν χρόνο και χρήματα για να τις κάνουμε. Αν δεν εκμεταλλευτούμε αυτή την ευκαιρία ήμαστε άξιοι της μοίρας μας.