Στη δική μου πολιτική ανάλυση τα πράγματα είναι απολύτως ξεκάθαρα:
Ο κ. Τσίπρας θέλει συμφωνία, κυρίως επειδή αντιλαμβάνεται ότι το κόστος της ρήξης είναι μη διαχειρίσιμο πολιτικά. Και πράγματι, είναι αφελής όποιος πιστεύει ότι υπάρχει ελληνική κυβέρνηση που μπορεί να διαχειριστεί με άνεση τα όσα θα επακολουθήσουν. Αν δεν έχουμε συμφωνία, οι συνέπειες θα είναι οδυνηρές για τη χώρα και τους πολίτες της.
Αναμένει λοιπόν μια μικρή παραχώρηση της τελευταίας στιγμής ώστε να την αποδεχτεί. Και στη συνέχεια, έχοντας τα παράσημα των «ηρωικών» δηλώσεων των τελευταίων ημερών, να την πουλήσει στο εσωτερικό του κόμματός του στη λογική «τι άλλο να κάνουμε; Τουλάχιστον το προσπαθήσαμε. Δεν γίνεται να ανατρέψετε την πρώτη αριστερή Κυβέρνηση στην ιστορία της χώρας», κλπ.
Οι παραχωρήσεις της τελευταίας στιγμής θα είναι εκ των πραγμάτων πολύ μικρές. Τόσο για πολιτικούς λόγους, όσο και για πρακτικούς. Τα νούμερα είναι δεδομένα και το πλεόνασμα συμφωνημένο. Άρα ουσιαστικά μιλάμε για εσωτερική ανακατανομή κάποιων μέτρων. Τα μέτρα, αντιθέτως θα είναι σκληρά. Έτσι όπως εξελίχθηκε η πορεία της οικονομίας αυτό το 5μηνο, δεν γίνεται πλέον να μην είναι σκληρά.
Αυτό εκτιμώ ότι θα είναι και η πιο πιθανή εξέλιξη (εκτίμηση που έχω διατυπώσει και σε παλαιότερες αναλύσεις εδώ στη Lifo.gr). Κάτι θα πάρουμε – έστω και μικρό, σε σχέση με τα τελευταία προσχέδια συμφωνίας – θα υπάρξει μια μικρή ανακούφιση και θα συνεχίσουμε στις επόμενες πράξεις του δράματος (έχουμε πολύ δρόμο ακόμα...).
Μόνο που το σενάριο αυτό έχει μια κρίσιμη παράμετρο.
Οι παραχωρήσεις της τελευταίας στιγμής θα είναι εκ των πραγμάτων πολύ μικρές. Τόσο για πολιτικούς λόγους, όσο και για πρακτικούς. Τα νούμερα είναι δεδομένα και το πλεόνασμα συμφωνημένο. Άρα ουσιαστικά μιλάμε για εσωτερική ανακατανομή κάποιων μέτρων. Τα μέτρα, αντιθέτως θα είναι σκληρά. Έτσι όπως εξελίχθηκε η πορεία της οικονομίας αυτό το 5μηνο, δεν γίνεται πλέον να μην είναι σκληρά. Η δική μας τωρινή πρόταση μιλάει για μέτρα 3,6 δις σε 6 μήνες και άλλα 5,9 το 2016. Σε ό,τι αφορά δε το χρέος, το μόνο πράγμα που μπορούμε να πάρουμε στην παρούσα φάση είναι μια δήλωση, καθώς ακόμα και αν υπήρχε συμφωνία επί της αρχής (που δεν υπάρχει), πρακτικά είναι αδύνατον να λυθεί ένα τόσο σημαντικό θέμα εντός Ιουνίου. (Απόφαση, βέβαια, για το χρέος υπάρχει από τον Νοέμβριο 2012, αλλά τώρα θα «πουληθεί» ως προϊόν της τρέχουσας διαπραγμάτευσης).
Άρα ο πήχης του τι καλύτερο μπορούμε να πάρουμε την τελευταία στιγμή δεν πρέπει να μπεί και πολύ ψηλά...
Το πρόβλημα είναι ότι τις τελευταίες μέρες οι τόνοι σηκώθηκαν πολύ. Και αυτό με πρωτοβουλία στελεχών και υποστηρικτών του ιδίου του ΣΥΡΙΖΑ. Οι δηλώσεις περί "σαδιστών", "εγκληματιών", "εχθρών της δημοκρατίας που θέλουν να ταπεινώσουν λαούς", οι προσωπικές επιθέσεις κατά του (φιλικού προς τη χώρας μας όπως τον παρουσίαζε μέχρι πρόσφατα η ίδια η Κυβέρνηση) κ. Γιούνκερ, οι καυγάδες με ευρωπαϊκές πολιτικές δυνάμεις έως πρόσφατα φιλικές προς εμάς, όπως οι Γάλλοι και οι Γερμανοί Σοσιαλιστές, φόρτισαν το κλίμα περαιτέρω και στο εσωτερικό και διεθνώς.
Ένα μεγάλο κομμάτι στελεχών και ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ, μοιάζει σήμερα εγκλωβισμένο σε μια συγκρουσιακή λογική, από την οποία δεν θα απεγκλωβιστεί εύκολα (ψυχολογικά τουλάχιστον), όσες εκκλήσεις κομματικού πατριωτισμού και αν κάνει αργότερα ο πρωθυπουργός. Ακόμα και αν σε πρώτη φάση μπορέσει να το διαχειριστεί, επειδή έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας, είναι πολύ πιθανό το πρόβλημα να ανακύψει στην πορεία. Στις μέρες μας δεν είναι εύκολο να ισορροπείς πολύ καιρό πατώντας σε δύο βάρκες.
Θυμίζω εδώ ότι ο κ. Σαμαράς που επί 1,5 χρόνο πρωτοστατούσε στον αντιμνημονιακό αγώνα, όταν επιχείρησε την απότομη μνημονιακή στροφή, έχασε κάμποσα βαγόνια από το τρένο της κεντροδεξιάς. Τον κίνδυνο αυτό μπορεί πλέον να αντιμετωπίσει ο ΣΥΡΙΖΑ, στο χώρο του οποίου μάλιστα η ιδεολογική ακαμψία είναι ακόμα πιο ισχυρή.
Ο εγκλωβισμός αυτός και η ανεξέλεγκτη δράση κάποιων παραγόντων που εξακολουθούν να δρουν σε κατεύθυνση διαφορετική από αυτή του συμβιβασμού και της συνεννόησης, εγκυμονούν, ακόμα και σε αυτή τη φάση, τον κίνδυνο ενός πολιτικού ατυχήματος, που θα είναι καλό για όλους μας να αποφευχθεί.
σχόλια