Τα κορίτσια της διπλανής πόρτας

Τα κορίτσια της διπλανής πόρτας Facebook Twitter
0

Το περιοδικό «Μissbehave» βγήκε το 2006 στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης για να μιλήσει για τη χιπ γυναίκα της διπλανής πόρτας. Το περιοδικό περιείχε τη στήλη «DILF» (Dad I 'd like to fuck), προφανώς ως αντιπερισπασμό στη γνωστή κατηγορία ΜΙLF (Mum I 'd like to fuck), που αναφέρεται σε ώριμες, σέξι γυναίκες. Στο site του περιοδικού, εκεί που ανέβαζαν οι συντάκτριες βίντεο και μπλογκ  που έχει μείνει ακόμα στη θέση του ενάμιση χρόνο μετά το κλείσιμο του περιοδικού- δυο συντάκτριες γύρω στα 25 κοιτάνε μεθυσμένες έναν φούρνο μικροκυμάτων, καπνίζοντας έναν μπάφο και γελώντας υστερικά. Έχουν μόλις γυρίσει απ' έξω, η μία φοράει μοβ κολλάν και μια παρδαλή γούνα. Από κάτω το κείμενο μιλάει για το hangover τους και τα one night-stands τους. Στην Ελλάδα το πορτρέτο της νέας γυναίκας ξεπρόβαλε στο τέλος της δεκαετίας του '90, μέσα από τίτλους όπως αυτοί που είχε το «Cosmopolitan». Εκτός από τις ιστορίες για τα 101 σανδάλια που πρέπει να αγοράσει κανείς αυτό το καλοκαίρι και την τελευταία μαγική δίαιτα με σταφύλια και διάλυμα στοματικής υγιεινής, για πρώτη φορά τα περιοδικά κατέγραφαν ρεαλιστικά πώς ζούσε το κορίτσι της διπλανής πόρτας: προβλήματα σχέσεων, χρήματα, οι καλύτερες στάσεις για να έρθεις σε οργασμό και πιπεράτες σεξουαλικές ιστορίες με πρωταγωνίστρια κάποια ανώνυμη που αποφάσισε να ζήσει κάτι διαφορετικό κι έτσι έκανε μεθυσμένη one-night stand με τον καλύτερο φίλο του πατέρα της στο αυτοκίνητο, έξω από το εξοχικό της. Δέκα και κάτι χρόνια μετά, ούτε αυτό το μοντέλο δεν είναι πια αρκετό για να περιγράψει τη ζωή μιας κοπέλας της διπλανής πόρτας (υπάρχει αυτό το πράγμα; Ποιος ξέρει!).

Όλα για το χρήμα

Καταρχάς, ωραία η μόδα και οι δίαιτες, αλλά η νούμερο ένα σκέψη των είκοσι εννέα από τα τριάντα κορίτσια που απάντησαν δεν είναι τίποτα άλλο από το χρήμα και την καριέρα. Η πρόσφατη οικονομική κρίση έχει κάνει ακόμα και αυτές που δεν είχαν ως προτεραιότητα το χρήμα να το αναζητούν σαν τρελές. Η Ελένη, 30 ετών, που δουλεύει ως γυμνάστρια, έχει να πληρωθεί 2,5 μήνες από την τελευταία της δουλειά. «Νιώθω άχρηστη, ειλικρινά. Δουλεύω με την ελπίδα να μου δώσουν τα δεδουλευμένα και δεν έχω ιδέα τι ακριβώς πρέπει να κάνω. Απελπίζομαι». Οι περισσότερες τα βγάζουν πέρα δύσκολα. Η 29χρονη Αγγελική σκέφτεται να φύγει για το εξωτερικό. «Αυτήν τη στιγμή βγάζω 1.200 ευρώ και θεωρούμαι τυχερή. Μόνο που δεν έχω δικό μου σπίτι, από την οικογένειά μου, ούτε κάποια άλλη βοήθεια, γιατί οι δικοί μου περνάνε δύσκολα. Πληρώνω νοίκι, λογαριασμούς και βοηθάω και τη μάνα μου». Η 28χρονη Πελαγία θα ξεκινήσει μεταπτυχιακό του χρόνου τον Σεπτέμβριο στο Άμστερνταμ - η οικογενειακή επιχείρηση με υφάσματα που είχαν χρεοκόπησε, έκλεισαν το τελευταίο από τα τρία καταστήματά τους πριν από τρεις μήνες. Ευτυχώς, βρήκε μια υποτροφία και θα φύγει. Η ανεργία σκίζει (6 από τις 30 ψάχνουν για δουλειά) όπως και η ημι-απασχόληση. «Έχω τρία πτυχία και ψάχνω για δουλειά τον τελευταίο ενάμιση χρόνο. Δουλεύω προσωρινά σαν πωλήτρια ρούχων part-time για 450 ευρώ, χωρίς ένσημα εννοείται», λέει η 25χρονη Νατάσσα.

Η νούμερο 2 σκέψη μοιάζει να είναι και η πιο προβλέψιμη: οι σχέσεις ή η απουσία τους. «Δεν σου κρύβω πως θα ήθελα πάρα πολύ να είμαι σε μία σχέση. Δεν με απασχολεί τόσο όσο θα έπρεπε, αλλά αρκετές φορές σκέφτομαι τι δεν πάει καλά με 'μένα και τις επιλογές μου και καταλήγω πάντα να είμαι αυτή που ενώ δηλώνει πως θέλει οικογένεια, οι πράξεις και οι επιλογές της δείχνουν ακριβώς το αντίθετο», λέει η 37χρονη Αγάπη που δουλεύει ως λογίστρια. Περίπου δεκαέξι από τις τριάντα δήλω- σαν ότι, μετά τα χρήματα, αυτό είναι το επόμενο που τους απασχολεί. Μέχρι εδώ καμία διαφορά με το παρελθόν. Η μόνη εμφανής διαφορά ίσως να είναι ότι πλέον η έννοια της λέξης «σχέση» μοιάζει να είναι ρευστή: μια είναι σε σχέση από απόσταση, μια έχει fuck buddy, δυο είναι σε ανοιχτή σχέση, γνωστή και ως «ελεύθερη». «Είμαι σε περίπου σχέση που μου επιτρέπει να μην είμαι πιστή και να πηγαίνω με άλλους, με τις όποιες συνέπειες, συναισθηματικές και ψυχολογικές, μπορεί να έχει αυτό», λέει η Μαρίνα, 34 ετών, που δουλεύει στον δημόσιο τομέα.

Αsexual porn monsters

Εκεί που όλα αλλάζουν, σε σχέση τουλάχιστον με το παρελθόν, είναι στη σεξουαλική συμπεριφορά. Το σεξ έχει γίνει πια πολύ πιο εύκολο, ενώ το οnenight stand έχει απενοχοποιηθεί πλήρως. Έχουμε αρχίσει να μοιάζουμε όλο και περισσότερο με τους άντρες: καμιά φορά το σεξ είναι απλά σεξ, τίποτα παραπάνω.One night-stand έχουν κάνει σχεδόν όλες, από δύο έως δέκα οι περισσότερες, μία πάνω από 50. «Επειδή δεν έχω σχέση δεν θα κάνω και σεξ δηλαδή; », λέει η Πελαγία. Έχει μεγαλώσει πια και ο αριθμός των σεξουαλικών παρτενέρ. Κάποιες έχουν πάει με 4 άντρες, άλλες με πολύ περισσότερους. Μια έχει πάει με πάνω από 80. «Ναι, οk, οι 80 είναι πολλοί. Κάνω σεξ από τα 16 μου κι έχω φτάσει πια τα 32 όμως, οπότε λογικό δεν είναι; Δεν έχει νόημα τώρα να αισθάνομαι και άσχημα», λέει η Ναταλία, 30 χρόνων, που δουλεύει στο μάρκετινγκ. Παρά το πολύ σεξ, όμως, δεν μοιάζουν πάντα ικανοποιημένες. Και (τι έκπληξη!) φταίνε οι άντρες. «Ώρες-ώρες, νομίζω ότι οι άντρες προτιμούν να αυνανιστούν. Kάνουν σεξ για να χ..., όχι για να απολαύσουν όλο το πακέτο», λέει η Πελαγία. «Mερικοί είναι σαν να το κάνουν με τον εαυτό τους», προσθέτει η Μαρίνα. «Το χειρότερο πράγμα με τους άντρες είναι ο εγωισμός στο σεξ και η αδιαφορία τους», υποστηρίζει η Γεωργία, 35 ετών, ελεύθερη επαγγελματίας.

Η Andrea Dworkin, η αντι-πορνό φεμινίστρια των '80s, μιλούσε για το πώς το πορνό θα κάνει τους άντρες επιθετικούς και τρελαμένους για σεξ. Ξέχασε να μας πει πώς θα μεταμορφώσει τις γυναίκες. Στην πραγματικότητα, από τη γενιά που έχει μεγαλώσει βλέποντας, εξαιτίας του ίντερνετ, περισσότερο σεξ από ποτέ σε όλους τους δυνατούς συνδυασμούς προκύπτουν γυναίκες και άντρες με ένα μοναδικό κοινό χαρακτηριστικό: την ανασφάλεια. Η γυναικεία σεξουαλική συμπεριφορά έχει γίνει πια άκρως αντιφατική. Από τη μια, υπάρχει απίστευτη σεξουαλική επιθετικότητα, μια αίσθηση του «τα κάνω όλα», από την άλλη απίστευτη ανασφάλεια, όχι μόνο όσον αφορά την εμφάνιση αλλά και τις επιδόσεις. «Τώρα πια δεν φτάνει να μοιάζουμε με μοντέλα, πρέπει να κάνουμε και σεξ σαν πορνοστάρ - με πολλούς, παντού και πάντα. Ο νέος αφορισμός δεν είναι το "πουτάνα" αλλά το "αγάμητη" και το "κακογαμημένη"», λέει σαρκαστικά η Γεωργία.

Η σύγχυση που περνάνε οι άντρες μάλλον χειροτερεύει τα πράγματα. Πολλοί μπερδεύουν τη ζωή με τις τσόντες και πιστεύουν ότι πρωταγωνιστούν σε κάποια καυτή σεξουαλική φαντασίωση με οκτώ γυναίκες, δυο φίδια κι έναν πολυέλαιο. «Νομίζω ότι προσπαθούν πολύ μερικές φορές. Καμιά φορά το απλό είναι και το πιο καλό - θέλουν να σου αποδείξουν ότι το 'χουν και να σου δώσουν τον καλύτερο οργασμό της ζωής σου και σε γυρνάνε από δω, σε γυρνάνε από κει....», λέει η 23χρονη Στέλλα, που είναι άνεργη. «Γελάω αφάνταστα με τη φάση του "θέλω να γαμήσω όλες τις γυναίκες του πλανήτη, κάθομαι και τις μετράω μία-μία μπας και φτάσω σε τριψήφια νούμερα"», λέει η Αγγελική, 29 ετών. «Είναι αστείο. Έχεις κάτι παιδαρέλια που νομίζουν ότι κάποιος άλλος, πέρα από τους φίλους τους, θα το θεωρήσει όλο αυτό παρα πολύ cool. Εκτός κι αν είσαι ο Μπραντ Πιτ, όταν πας με όλες τις γυναίκες πιο πιθανό το κόβω να μην μπορείς να γ...σεις καμία όπως πρέπει», λέει η Πελαγία.

Η δεύτερη μεγάλη τάση μπορεί να προκαλεί έκπληξη. Απ' ό,τι φαίνεται, το πορνό δεν γέννησε λυσσασμένα όντα, μάλλον ασέξουαλ. Πολλοί απλώς βαριούνται το σεξ, άντρες και γυναίκες. Όσο πιο νέοι, μάλιστα, τόσο μεγαλύτερη η βαρεμάρα. «Ο φίλος μου γκρινιάζει για το σεξ, αλλά στην πραγματικότητα απλά δεν προλαβαίνω. Δεν έχω όρεξη μετά τη δουλειά. Με πιάνει βαρεμάρα, προτιμώ να δω DVD και να φάω πίτσα», υποστηρίζει η Νατάσσα. «Δεν είναι καν ότι είναι μετροσέξουαλ - μακάρι να 'τανε, θα πλένονταν και παραπάνω. Είναι ότι βαριούνται να μπουν στη διαδικασία. Τα είχα με έναν ο οποίος στη διάρκεια του σεξ μου είπε να έρθω εγώ από πάνω για να μην κάνει αυτός όλη τη δουλειά και μ' έναν άλλον που μου είπε ότι έχω το μυαλό μου συνέχεια εκεί επειδή ήθελα σεξ πάνω από 2 φορές την εβδομάδα. Είχα καταλήξει να κοιτάω συνέχεια το youporn. Δηλαδή, συγγνώμη, στα 29 μου εγώ θα πρέπει να κάνω σεξ κάθε Σαββατοκύριακο; Δεν νομίζω», λέει η Αγγελική. «Mίλαγα με έναν φίλο μου στο τηλέφωνο και τον ρώτησα τι θα έκανε το βράδυ. Μου είπε ότι είχε πρόταση για φαΐ και σεξ από μια πρώην του, αλλά βαριόταν γιατί θα έπρεπε μετά να τη γυρίσει σπίτι της. Προτιμούσε να κάτσει μόνος του», λέει η Στέλλα.

H γυναίκα του κεφιού

Κι επειδή δουλεύουμε περισσότερο, ξεσπάμε και περισσότερο. Στο αλκοόλ σίγουρα σκίζουμε, ειδικά σε σχέση με τη γενιά των γονιών μας: από 2 έως 8 ποτά το βράδυ. Τελικά, εκείνο το «ένα ποτάκι» μάλλον είναι μύθος. Οι περισσότερες μεθάμε μια φορά τον μήνα, πολλές μια φορά τη βδομάδα, κάποιες καθόλου πια. «Ίσως να φταίει η αμόλυβδη της πλατείας Καρύτση», λέει η Στέλλα. «Με έχει κάνει ανθεκτική στα πάντα». Η αίσθηση είναι ότι πίνουμε πολύ περισσότερο από τις μάλλον συντηρητικές μανάδες μας και αδιαφορούμε για το κλισέ της μεθυσμένης γυναίκας που δεν αρέσει στους άντρες. «Ε, δεν γίνεται να βγεις και να μην πιεις», λέει η Νατάσσα. «Κάθε φορά που δεν πίνω οι φίλες μου με κράζουν. Ξενέρωτη με ανεβάζουν, ξενέρωτη με κατεβάζουν», λέει η 27χρονη Μίνα - και αυτή άνεργη. Το αλκοόλ αποτελεί πλέον στάνταρ κομμάτι μιας γυναικείας εξόδου. Τα ναρκωτικά συνεχίζουν να αποτελούν ταμπού - σε καμία δεν αρέσει να το πολυπαραδέχεται, παρ' όλα αυτά όλες έχουν δοκιμάσει τουλάχιστον μπάφο (κάποια τον αποκάλεσε χαριτω- μένα «μαριχουάνα»: «Μαριχουάνα στοπ, 1-2 φορές στο πανεπιστήμιο, σαν τον Ομπάμα», λέει η Μαίρη, 32 ετών, τραπεζική υπάλληλος). Κάποιες έμειναν εκεί. Άλλες, όπως η Μαρίνα, έχουν δοκιμάσει «τα πάντα, εκτός από πρέζα». Mετά τον μπάφο, το ναρκωτικό της επιλογής τους είναι η κοκαΐνη (πέντε στις τριάντα έχουν δοκιμάσει). Κάποιες κάνουν και δυο φορές την εβδομάδα. Άλλες δεν θέλουν να ακούσουν για σκληρά ναρκωτικά ούτε για πλάκα. «Εδώ αγριεύομαι με τα ελαφριά, σκέψου με τα υπόλοιπα», λέει η Μαίρη. Ακολουθούν ΜDMA, έκστασι, τριπάκια και κεταμίνη, ως δοκιμή όμως για τις περισσότερες, που δεν τα συνηθίζουν πια. Με μεγάλη συχνότητα κάνει ναρκωτικά κάτι λιγότερο από το 1/4 όσων ερωτήθηκαν, κι αυτές περιορίζονται στη φούντα. Η αίσθηση είναι ότι σε σχέση με τη δεκαετία του '90 και των '00s πολύ περισσότερες έχουν δοκιμάσει ελαφριά ναρκωτικά.

Προφανώς και δεν υπάρχει κορίτσι της διπλανής πόρτας. Το μόνο σίγουρο, όμως, είναι ότι οι 30 κοπέλες που απάντησαν στις ερωτήσεις μας μοιάζουν να διεκδικούν πολύ περισσότερο αυτό που θέλουν και να μην είναι ιδιαίτερα διατεθειμένες να συμβιβαστούν με τη λάθος δουλειά, τα ελάχιστα χρήματα, το κακό σεξ ή μια μέτρια σχέση. Επίσης, μοιάζουν να έχουν πολύ λιγότερο ανάγκη να απολογηθούν επειδή κάνουν σεξ που δεν σημαίνει απολύτως τίποτα, μεθάνε ή κάνουν drugs. Καλό δεν είναι αυτό;

Διάφορα
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ