Λίγο πριν το καλοκαίρι, διαρρήξανε για δεύτερη φορά διαμέρισμα της πολυκατοικίας μας. Η μαμά λοιπόν, συνέταξε μια ανακοίνωση ζητώντας την αύξηση των μέτρων ασφαλέιας και την κόλλησε στην εξώπορτα και το ασανσέρ:
“Πολύ πρόσφατα έγινε διάρρηξη σε διαμέρισμα της πολυκατοικίας μας (κατά τις πρωινές ώρες!) για δεύτερη φορά.
Ως μίνιμουμ μέτρο ασφαλείας, παρακαλούμε:
- Να βεβαιώνεστε κάθε φορά ότι η εξώπορτα της πολυκατοικίας κλείνει και δεν μένει ανοιχτή λόγω του αέρα
- Να κλειδώνετε την εξώπορτα κατά τις βραδινές ώρες
- Να κλείνετε τη σιδερένια πόρτα του γκαράζ
ΥΓ: Ίσως το να κλειδώνει η εξώπορτα κάτα τις ημέρες που ενδεχομένως λείπουν οι περισσότεροι (κάποιες γιορτές πχ), δεν είναι υπερβολή”
Διαβάζοντας την ανακοίνωση δεν μπορούσα παρά να γελάσω με το αψυχολόγητο ξέσπασμα της μαμάς που θύμιζε ποστ του tromaktiko παρόλο που γενικά δεν είναι αυτό το στυλ της. Κάθησα λοιπόν και έγραψα την δική μου ανακοίνωση με σκοπό να την κολλήσω από κάτω:
«Αγαπητοί συγκάτοικοι,
Προ ημερών, το συνεργείο καθαρισμού, εντόπισε στην είσοδο της πολυκατοικίας μας κεριά και μαύρα φτερά. Πρέπει λοιπόν να ληφθούν μέτρα ώστε να προστατευθεί από τη μαύρη μαγεία, η πολυκατοικία στην οποία μεγαλώνουν τα παιδιά μας.
Όλοι οι ένοικοι λοιπόν, πρέπει να τηρείτε ατ λιστ τα παρακάτω:
- Φτύνετε τρείς φορές πάνω από τον κόρφο σας μπαίνοντας στην πολυκατοικία
- Επαναλάβετε τρείς φορές το ξόρκι «Ε από κωδε ηφτελ» άμα βγείτε από την πολυκατοικία, μέτα τις 3 το απογεύμα χωρίς να χρησιμοποιήσετε το ασανσέρ (ισχύει μόνο για όσους φοράνε υποδύματα, μεγέθους μεγαλύτερου από 42)
- Αν παρατηρήσετε κάποια ύποπτη συμπεριφορά, οφείλετε να την καταγγείλετε αμέσως στον διαχειριστή η τον παππά της ενορίας μας
Υ.Γ. Σας αγαπώ (για αυτό θέλω το καλό σας)
Μπόνους Υ.Γ. Θα ήθελα με την ευκαιρία να καλωσορίσω το νέο ζευγάρι που πρόσφατα μετακόμισε στην πολυκατοικία μας και να τους προειδοποιήσω να μην τολμήσουν να κάνουν παιδί γιατί θα περάσει άσχημα!»
Ενώ ήμουν έτοιμος να το ποστάρω στην εξώπορτα ξαφνικά τρόμαξα με το πόσο αδίστακτο με καθιστά το να ειρωνεύομαι την ίδια μου τη μητέρα. Επίσης θεώρησα αγενές το να παίζω – πειραματίζομαι με τους γείτονες μου που είναι έτσι και αλλιώς, εντελώς βλαμένοι και κάνουν ότι τους λέμε (σημειωτέον ότι από τότε που έβαλε η μαμά την ανακοίνωση δεν έχω βρει ποτέ μα ποτέ –ούτε μέρα ούτε νύχτα- την πόρτα ξεκλείδωτη)*.
Επίσης θέλω όντως να σταματήσουν να κλειδώνουν τη γ*μημένη την πόρτα, οπότε έγραψα αυτό που θα κολλήσω στην πόρτα αύριο:
“Αδέρφια,
Θα τα πω απλά για να τα καταλάβουν όλοι οι ένοικοι της πολυκατοικίας ανεξαρτήτως νοητικού επιπέδου. Το λοιπόν, η όλη φάση με το κλείδωμα της πόρτας έχει καταντήσει κουραστική…
Την κλειδώνουμε που την κλειδώνουμε το βράδυ, δεν χρειάζεται να το κάνουμε και τη μέρα. Στην τελική καλύτερα να μας κλέψουν παρά να ψοφήσουμε σαν τα ποντίκια σε περίπτωση σεισμού
Άλλωστε φίλοι μου, ποτέ δεν ξέρεις που θα σ’ έβρει. Μπορεί παραδείγματος χάρη να σκοτωθείτε πηγαίνοντας στις δουλείες σας. Αν σου είναι γραφτό δεν την γλιτώνεις.
Εν ολίγοις και εν κατακλείδι, προτίνω να αφήνουμε την πόρτα ανοιχτή τις πρωινές ώρες εξαιρουμένης της Παρασκευής που έχουμε λαική. Δεν αντέχω να ψάχνω την κλειδαριά με την τσίμπλα στο μάτι!
Φιλούμπες»
*plakiz0: υπεραγαπώ τους συκατοίκους μας και την δεκτικότητα τους που άλλωστε θα εκμεταλλευτώ για να γίνει η ταράτσα roof garden.
σχόλια