θερινόν

Facebook Twitter
0

το καλοκαίρι ήρθε, τελικά/μια κυβέρνηση που ασθμαίνει/ένα πεισιθανάτιον άσμα/κάτι για την πάρτη της/στο φανάρι ο δίπλα ακούει στανίση/έχει το βλέμμα καρφωμένο μπροστά/ποιός ξέρει τί αντιμετωπίζει/πράσινο/ένας σταθμός παίζει το unfinished sympathy/ποιός ξέρει τι αντιμετωπίζω/κυκλοφορώ σε δρόμους με χαμένους ανθρώπους/τα μάτια στο κενό/πλειστόκενον/αχ, και να μασταν κάπως αλλιώς/κάπου αλλιώς/να μιλούσαμε για έρωτες/για τέχνη/για ιστορίες από το στρατό/τώρα όλοι συχνάζουν στα πέριξ της αγίας κυριακής/μεγάλη η χάρη της/μα επιθυμούν να είναι κάπου αλλού/χωρίς καμμία χάρη/κόκκινο/ο ταξιτζής ακούει καρρά/στο μυαλό μου ακούω το the rip/δεν μπορώ να φύγω εφέτος/θα είμαι εδώ, με τον ιδρώτα να μου αφαιρεί το δέρμα/"με πονάει, μωρό μου"/ω, ναι/κι αναζητώ κάτι να πιαστώ/σ' ένα φανάρι/σ' ένα τραγούδι/ σε μια αγκαλιά/"it hurts me, babe"/φτάσαμε σχεδόν στο σπίτι/μια μικρή διαδρομή εν μέσω του φετινού καλοκαιριού/πλέον, στον καθρέφτη φαίνεσαι κάποιος άλλος/νομίζεις ότι βαλτώνεις, μα είσαι ήδη κάπου αλλού/δεν σκάω, όλα έχουν δρομολογηθεί/μια ατελείωτη συμπάθεια με έχει κυριεύσει/έχω αγαπήσει/έχω αγαπηθεί/τί στο καλό/θα τη βγάλουμε κι αυτό το καλοκαίρι/κι ας μην πάμε διακοπές/φιλιά

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ