Η "Ωδή στη Χαρά" έχει χρησιμοποιηθεί και ως εμβληματικός ύμνος στον Β' Π.Π. από την Ναζιστική Γερμανία, καθώς και από την Ιαπωνία, στην οποία τον εισήγαγαν (σύμμαχοι τότε) Γερμανοί στρατιώτες στο στρατόπεδο αιχμαλώτων Μπάντο. Έκτοτε χρησιμοποιείται στην Ιαπωνία ως επετειακός ύμνος πρωτοχρονιάς.
Επίσης ως εθνικός ύμνος με αλλαγή στίχων χρησιμοποιήθηκε από την ρατσιστική δημοκρατία της Ροδεσίας την περίοδο 1974-1979 υπό τον τίτλο "Ανατολή: Η φωνή της Ροδεσίας", καθώς επίσης και ως επιφανής ύμνος των εορτασμών της πτώσης του τείχους του Βερολίνου. Ομοίως ως επετειακός ύμνος χρησιμοποιήθηκε και κατά την ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου το 2008, λόγω έλλειψης εθνικού ύμνου.
Εκτός των παραπάνω χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον και ως εθνικιστικός ύμνος σε εθνικές εορτές των δικτατοριών της Λατινικής Αμερικής. Το 1972, η από τον Μπετόβεν σύνθεση υιοθετήθηκε ως ύμνος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, το 1985 οι Ευρωπαίοι ηγέτες την υιοθέτησαν ομοίως ως επίσημο ύμνο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (χωρίς τους στίχους). Χρησιμοποιείται επίσης σε επίσημες συνελεύσεις τόσο του Συμβουλίου της Ευρώπης όσο και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. [Wikipedia]
