Τα θετικά και τα αρνητικά της διαφαινόμενης συμφωνίας

Τα θετικά και τα αρνητικά της διαφαινόμενης συμφωνίας Facebook Twitter
Πού είναι, τελικά, η «μπάλα»; Σίγουρα είναι στο γήπεδο της Ε.Ε., όπως είπε εν κατακλείδι ο Αλέξης, εφόσον σίγουρα θα ξαναβρεί μπροστά της εδώ ή αλλού τα αποτελέσματα μιας θεμελιωδώς αποτυχημένης πολιτικής... Φωτο: Aris Oikonomou / SOOC
5


Ώστε επετεύχθη καταρχάς, ως φαίνεται και ως άλλωστε προβλεπόταν, παρά τους εκατέρωθεν λεονταρισμούς, η «μητέρα όλων των συμφωνιών». Ζήτω μας! Επιτέλους, «ενηλικιωθήκαμε», όπως μας παρήγγειλε η αλαζών Κριστίν Λαγκάρντ – ακούμε μάλιστα ότι το ΔΝΤ σκέφτεται να «απεμπλακεί» από την Ελλάδα, αναζητώντας άλλους... παιδότοπους. Παραμένουμε, οπότε, θριαμβευτικά σε ευρωζώνη/ευρώ – θα συνεχίσουμε, όμως, άραγε να «μένουμε Ευρώπη» από πλευράς βιοτικού επιπέδου (άσε το υπόλοιπο) σαν εφαρμοστούν τα μέτρα που αποφασίστηκαν, μέτρα που κάποιοι εκεί «απέναντι» εξακολουθούν να βρίσκουν λειψά; Και ενώ είναι ακόμα νωρίς να πούμε τι μας ξημερώνει –κάτσε πρώτα να ολοκληρωθεί η συμφωνία και να ψηφιστεί στο ελληνικό (οχ, οχ) και τα άλλα κοινοβούλια της Ε.Ε.–, γενική είναι η εντύπωση ότι «ώδινεν όρος και έτεκεν μυν». Διότι ακόμη κι αν δεν ονομαστούν «νέο μνημόνιο», τα νέα μέτρα ύψους 8 δισ. ευρώ είναι σχεδόν εξίσου ασφυκτικά, υφεσιακά και φορομπηχτικά κι ας φαίνονται, ορισμένα, κομμάτι δικαιότερα κοινωνικά. Ενθουσιάσαμε, πάντως, τις αγορές, ανέβηκαν και τα χρηματιστήρια, ειδικά –τι σύμπτωση– σε Φρανκφούρτη και Παρίσι, ανακουφίστηκαν πλην ημών και οι εταίροι, μας χαρτζιλίκωσε η ΕΚΤ, μας έταξε κι ο Γιούνκερ 35 δισ. «μποναμά».

Μα, δεν κερδίσαμε τίποτα; Κάτι «ψιλά», που όμως δεν τα λες και αυτονόητα, παρότι σηκώνουν κουβέντα: χαμηλό πρωτογενές πλεόνασμα (1% φέτος, 2% του χρόνου), που όμως φαντάζει επίσης δυσθεώρητο, ενώ υπονομεύεται και από τη μεταφυσική εμμονή των «θεσμών» στο δίπολο ύφεση-λιτότητα. Όχι άλλες αλλαγές στα εργασιακά, όχι άλλες μειώσεις σε μισθούς-συντάξεις, κάτι σίγουρα σημαντικό και ας αφορά καταρχάς το Δημόσιο (δεν είμαι δημόσιος υπάλληλος και είναι μάλλον απίθανο να συνταξιοδοτηθώ, ξέρω όμως πόσους χιλιάδες ανέργους, χαμηλόμισθους και επαγγελματίες συντηρούν οι πενιχρές οικονομίες των «γέρων» τους). Έλα, όμως, που θα «ροκανιστούν» λόγω της νέας αύξησης των ασφαλιστικών εισφορών, της διατήρησης ή και αύξησης των έμμεσων, ειδικά, φόρων και της ακρίβειας που υπόσχονται οι αυξημένοι ΦΠΑ... Άλλα έσοδα προσδοκώνται από την πώληση αδειών κινητής τηλεφωνίας, τα «φρουτάκια», τις άδειες των καναλιών και τις τηλεοπτικές διαφημίσεις που καθόλου δεν μειώθηκαν τα χρόνια της κρίσης. Αυξάνεται η φορολόγηση ειδών πολυτελείας, έκτακτη εισφορά στις επιχειρήσεις με κέρδη άνω των 0,5 εκατ. ευρώ (οι εφοπλιστές παραμένουν, βέβαια, στο απυρόβλητο), ενώ το '16 θα πετάξουμε 200 εκατ. λιγότερα σε στρατιωτικές δαπάνες, μικροποσό βέβαια για την πιο «χουβαρντάδικη» χώρα της Ε.Ε. σε εξοπλισμούς (2,4% του ΑΕΠ). Αυξάνεται, τέλος, μέσα στο '16 σε 29% ο συντελεστής φορολογίας Α.Ε. και ΕΠΕ (δεν επηρεάζονται, λέει, ελεύθεροι επαγγελματίες και ατομικές επιχειρήσεις). «Κρυφό χαρτί», μια νέα αναδιάρθρωση ενός έτσι κι αλλιώς παραφουσκωμένου χρέους που και οι... κότες των δανειστών γνωρίζουν ότι είναι μη βιώσιμο.

Η ίδια η κυβέρνηση χάνει σε αξιοπιστία, αφού τα κεράσια που έταζε ήταν υπερβολικά πολλά και το καλάθι... μινιατούρα. Χάνει κοινωνικές συμμαχίες (και δεν ξέρω πόσο της ταιριάζουν κάποιες άλλες διαφαινόμενες), χάνει επίσης, εν μέρει, το ηθικό πλεονέκτημα.

Χάσαμε πολλά; Μη συζητάς. Εκτός από τις ασφαλιστικές εισφορές-«φωτιά» εργαζομένων, συνταξιούχων αλλά και εργοδοτών για μια κουρελιασμένη δημόσια υγεία, παραμένουν, τουλάχιστον για φέτος, δύο εισπρακτικά «σιγουράκια», ο απίθανος ΕΝΦΙΑ και οι σουρεάλ αντικειμενικές. Καταργούνται ΕΚΑΣ (σταδιακά) και οι πρόωρες συντάξεις (κάτι όχι απαραίτητα κακό, φτάνει να υπάρξουν θέσεις εργασίας και για κάναν νεότερο), το όριο συνταξιοδότησης πάει στα 67 κι όποιος αντέξει (η χαρά της ντόπας!). Χάνουμε την προοπτική μιας άμεσης ανάκαμψης –η ύφεση είναι, άλλωστε, πανευρωπαϊκή, μην ξεχνιόμαστε–, χάνουμε κάποιες ψευδαισθήσεις, όσοι τις διατηρούσαμε, χάνουμε ακόμα την ελπίδα ότι μια άλλη πολιτική είναι πράγματι εφικτή εντός ευρώ (αυτό, φυσικά, εξαρτιόταν και από το πόσο τη θέλαμε ή την αντέχαμε πραγματικά).


Η ίδια η κυβέρνηση χάνει σε αξιοπιστία, αφού τα κεράσια που έταζε ήταν υπερβολικά πολλά και το καλάθι... μινιατούρα. Χάνει κοινωνικές συμμαχίες (και δεν ξέρω πόσο της ταιριάζουν κάποιες άλλες διαφαινόμενες), χάνει επίσης, εν μέρει, το ηθικό πλεονέκτημα. Διατηρεί ακόμη μερικώς τα ελαφρυντικά του «new entry», της ανυπαρξίας αξιόπιστης εναλλακτικής, της απειρίας, της μη αυτοδυναμίας, της αλλεργίας που προκαλεί στις ευρωπαϊκές και παγκόσμιες ελίτ οτιδήποτε αριστερίζον, της υπονομευτικής τακτικής των μεγάλων ΜΜΕ και ενός «ολοκληρωτικού» πολέμου διαρκείας μέσα-έξω με ισχυρότατους αντιπάλους. Όταν όμως θες να κυβερνήσεις, καμιά δικαιολογία δεν σου χαρίζεται.


Πού είναι, τελικά, η «μπάλα»; Σίγουρα είναι στο γήπεδο της Ε.Ε., όπως είπε εν κατακλείδι ο Αλέξης, εφόσον σίγουρα θα ξαναβρεί μπροστά της εδώ ή αλλού τα αποτελέσματα μιας θεμελιωδώς αποτυχημένης πολιτικής. Είναι, όμως, επίσης στο γήπεδο της κυβέρνησης, που καλείται να δείξει ότι μπορεί και θέλει πράγματι να κάνει τη διαφορά, τουλάχιστον «μέσα», ότι δεν αρκείται στην πελατειακή διαχείριση της εξουσίας, ότι δεν είναι «παρένθετη» ή εξωνημένη. Είναι, τέλος, στο δικό μας τερέν, αφού ως γνωστόν δίχως εμάς «γρανάζι δεν γυρνά», ούτε καν πίξελ.

5

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ένας Αλβανός «λάθρο» εξομολογείται

Ο ελληνικός ρατσισμός / Ένας Αλβανός «λάθρο» εξομολογείται

Η αλβανική μετανάστευση στην Ελλάδα και το αντίκτυπό της σε Έλληνες κι Αλβανούς μέσα από τη συγκινητική αυτοβιογραφία του Φατός Ρόσα «Εγώ, ο Λαθρομετανάστης» (εκδ. Ελεύθερος Τύπος), μια μαρτυρία δυνατή που καθηλώνει με την παραστατικότητα, την αμεσότητα και την ευστοχία της
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η αθώωση των αστυνομικών που συμμετείχαν στην εκκένωση του Συντάγματος το '11 έχει πολλές σημασίες

Casus Belli / Γιατί η αθώωση των αστυνομικών που συμμετείχαν στην εκκένωση του Συντάγματος το '11 έχει πολλές σημασίες

Η αθωωτική απόφαση των δεκαοκτώ αστυνομικών που κατηγορούνταν για βιαιότητες κατά την επιχείρηση εκκένωσης της κατειλημμένης πλατείας Συντάγματος τον Ιούλιο του ’11 δεν εξέπληξε κανέναν και απογοήτευσε όποιον τυχόν έλπιζε σε ένα νέο ύφος και ήθος από πλευράς εξουσίας
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Tι πρέπει να διδαχτούμε από την περιπέτεια της Ηριάννας και του Περικλή

Casus Belli / Tι πρέπει να διδαχτούμε από την περιπέτεια της Ηριάννας και του Περικλή

Κάθε άνθρωπος που δίκαια διασώζεται από τα νύχια ενός συστήματος εξουσίας βαθιά διεφθαρμένου, αυταρχικού κι ανάλγητου είναι κέρδος για την κοινωνία, αλλά τι θα συμβεί αν στην περίπτωσή της Ηριάννας και του Περικλή βρεθούν κάποιοι λιγότερο νέοι και ωραίοι;
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Τις εξεγέρσεις δεν τις κάνουνε πάντα οι «διαβασμένοι» κύριε Μακρόν

Casus Belli / Τις εξεγέρσεις δεν τις κάνουνε πάντα οι «διαβασμένοι» κύριε Μακρόν

Το παλιομοδίτικο, δασκαλίστικο κήρυγμα του εκνευρισμένου Γάλλου προέδρου σε νεαρό σπουδαστή που τάχα τον ειρωνεύτηκε αντικατοπτρίζουν απόλυτα το ύφος, το ήθος αλλά και τους μύχιους φόβους της εξουσίας σήμερα διεθνώς
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η προοπτική αναδοχής παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια και ο συντηρητισμός του πολιτικού συστήματος

Casus Belli / Η προοπτική αναδοχής παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια και ο συντηρητισμός του πολιτικού συστήματος

Σκέψεις σχετικά με το επίμαχο νομοσχέδιο αναδοχής για τα ζευγάρια που έχουν συνάψει σύμφωνο συμβίωσης, με αφορμή την 6η Γιορτή Οικογενειών Ουράνιο Τόξο στην Ακαδημία Πλάτωνος
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Πόσο πιθανό είναι το σενάριο ενός Γ' Παγκοσμίου Πολέμου;

Casus Belli / Πόσο πιθανό είναι το σενάριο ενός Γ' Παγκοσμίου Πολέμου;

Από την κεντρική Αφρική ως την Αραβική χερσόνησο, από την Άπω ως τη Μέση Ανατολή κι από τον Καύκασο ίσαμε τη «δικιά μας» γειτονιά μυρίζει μπαρούτι. Πόσο πιθανός είναι άραγε ένας μεγάλος, τοπικός ή και παγκόσμιος πόλεμος και τι μορφή θα έχει; Κι αν έχει ήδη ξεκινήσει;
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Μεροληπτεί η ελληνική δικαιοσύνη υπέρ της ακροδεξιάς;

Αρχείο / Μεροληπτεί η ελληνική δικαιοσύνη υπέρ της ακροδεξιάς;

Κρίνουν άραγε οι δικαστές τους κατηγορούμενους για πολιτική βία και τρομοκρατικές ενέργειες ισότιμα κι αντικειμενικά ή ανάλογα, εν πολλοίς, με την ιδεολογική τους προέλευση; Δύο ευαισθητοποιημένοι στα κοινά δικηγόροι και ο πρώην γ.γ. Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων καταθέτουν την άποψή τους
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Μερικές ασυναγώνιστες χοντράδες που έχει πει κατά καιρούς ο Κυριάκος Μητσοτάκης

Casus Belli / Μερικές ασυναγώνιστες χοντράδες που έχει πει κατά καιρούς ο Κυριάκος Μητσοτάκης

Ο Τσίπρας έχει επίσης βέβαια κάνει μεγάλες γκάφες, όμως ο Κυριάκος που πλασάρεται ως πιο σπουδαγμένος, πιο εκλεπτυσμένος και πιο σοβαρός τερματίζει το «γκαφόμετρο»
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Εξοπλίζοντας εγκληματίες πολέμου: σκέψεις περί «ηθικής» στο εμπόριο όπλων

Casus Belli / Εξοπλίζοντας εγκληματίες πολέμου: σκέψεις περί «ηθικής» στο εμπόριο όπλων

Το να εξοπλίζεις ένα καθεστώς όπως το (θεωρητικά σύμμαχο) σαουδαραβικό, που εμπλέκεται σε εγκλήματα πολέμου στην Υεμένη, είναι κραυγαλέα ανήθικο, έστω κι αν αποδειχθεί καθ΄όλα νόμιμο
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ποιος είναι τελικά ο «ανώμαλος»;

Casus Belli / Ποιος είναι τελικά ο «ανώμαλος»;

Οι εννέα ομοφυλόφιλοι πολίτες που μήνυσαν τον Καλαβρύτων Αμβρόσιο για κατάχρηση εκκλησιαστικού αξιώματος καθώς και δημόσια υποκίνηση βίας και μίσους ευελπιστούν σε μια καταδίκη-ανάχωμα στον μισαλλόδοξο λόγο που συχνά διατυπώνουν με περισσή χολή όχι μόνο κάποιοι αφιονισμένοι ρασοφόροι αλλά και η ίδια η επίσημη Εκκλησία.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Μια «ακτινογραφία» της υπόθεσης του μικρού Αμίρ και μερικά άβολα συμπεράσματα

Στήλες / Μια «ακτινογραφία» της υπόθεσης του μικρού Αμίρ και μερικά άβολα συμπεράσματα

Η «κλεμμένη» σημαία, το φασιστικό χτύπημα, η προπαγάνδα του ψέματος και μια πρωθυπουργική πρωτοβουλία που θα ήταν θαυμάσια αν είχε την ανάλογη συνέχεια και συνέπεια
ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΟΔΩΡΗ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟ
Περί σεξουαλικής παρενόχλησης, εφηβικού ερωτισμού και άλλων δαιμονίων

Στήλες / Περί σεξουαλικής παρενόχλησης, εφηβικού ερωτισμού και άλλων δαιμονίων

Μερικές ενδεχομένως ανόσιες σκέψεις πάνω στην ερωτική επιθυμία -από την αθωότερη ως την απεχθέστερη εκδοχή της- καθώς και τις κοινωνικές νόρμες με αφορμή το πρόσφατο «Χόλιγουντγκεϊτ»
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

3 σχόλια
Πώς φτάσαμε από τα 1,5 δις του e-mail Χαρδούβελη στα 8 δις σήμερα;Δικαιολογείται το τρομερό αυτό άνοιγμα από την επιδείνωση των οικονομικών μεγεθών;Εχω την αίσθηση ότι δεν δικαιολογείται.Αν δεχθούμε ότι τα δυσβάστακτα αυτά μέτρα δεν είναι απόρροια εκδικητικού μένους από πλευράς δανειστών,τότε δεν είναι καθόλου αβάσιμο να υποπτευόμαστε ότι ακραίες δυνάμεις στην Ευρώπη,εκμεταλλευόμενες την εντελώς ανερμάτιστη και αδιέξοδη διαπραγματευτική στρατηγική του Σύριζα,σπρώχνουν την Ελλάδα εκτός ευρωζώνης.’Η,πάλι,να ψυλλιαζόμαστε ότι λόγω έλλειψης εμπιστοσύνης,σου ζητάω 8 για να εξασφαλίσω τα 4.Οπως και να το δεί κανείς,πρόκειται περί παταγώδους αποτυχίας.Μια αποτυχία που υπο άλλες συνθήκες-δυνατή αντιπολίτευση-θα προκαλούσε σεισμό και παραίτηση της κυβέρνησης.Τώρα πρέπει να βρεθούν σημεία σύγκλισης σε δύο κάκιστες προτάσεις.Ποιά από τις δύο προκαλεί μικρότερη ύφεση,εδώ φτάσαμε.Περικοπές μισθών και συντάξεων αποκλείεται να εγκριθούν από την κοινοβουλευτική ομάδα του Συριζα.Απο την άλλη, πρέπει να προστατευθεί ο κόσμος της παραγωγής,γιατί με τα προτεινόμενα μέτρα της κυβέρνησης οδηγείται σε αφανισμό.Πέρα από το ότι θα προκαλέσει συρρίκνωση της παραγωγής με ο,τι αυτό συνεπάγεται,στέλνει και σήμα αντιεπενδυτικό.Εξάλλου η ιδ.οικονομία είναι αυτή που σε βάθος χρόνου εξασφαλίζει και τις συντάξεις.Και από πού και ως που οι φόροι είναι λίγοτερο βάρβαροι από τις περικοπές,επειδή σφάζουν με το βαμβάκι;ασε που έχουν και χαμηλή εισπραξιμότητα.Γιατί είναι υποκριτικό να το παίζω κοινωνικά δίκαιος,προβάλλοντας τέτοιες προτάσεις.Η πραγματική αριστερά εφόσον δεν τα κατάφερε,οφείλει να παραιτηθεί και να απευθυνθεί με ειλικρίνεια στον λαό,διασώζοντας ό,τι ακόμη μπορεί να διασωθεί.Γιατί έτσι που το πάει, οι ιδέες της θα καταστούν εφ'όρου ζωής όνειρο απατηλό.
Κύριε Αντωνόπουλε, όταν η Αριστερά καταλάβει οτι όποιος έχει αντίθετη άποψη δεν είναι για το γκουλάγκ αλλά μπορεί και να έχει δίκιο, τότε θα αρχίζει να μετατρέπεται σε κάτι σοβαρότερο απο μπουλούκι διαμαρτυρίας. Δυστυχώς, επιβεβαιώνονται οι "σταλεγάκηδες" και οι "Κασσάνδρες" καθώς μόνο κλινικές περιπτώσεις (κομματικής) τύφλωσης δεν μπορούσαν να δούν τί έρχεται. Το να προβλέψει κάποιος τί θα γινόταν με το νταούλι του Αλέξη στην κυβέρνηση, ήταν απο τις πιό εύκολες υποθέσεις. Εξαιρούνται βέβαια όσοι σταυλίζονται στην "Αυγή".
Με έλληνες "γραικύλους" να πέρνουν τα ευρώ τους και να τα βάζουν στο μαξιλάρι τους, σίγουρα δεν έχεις πολλά περιθώρια διαπραγμάτευσης' αν μας αντέξει τι σκοινί θα φανεί στο χειροκρότημα.....
Καλά, συνέχιστε εσείς να βγάζετε το μέτρο "ελληνικότητας", να δούμε πότε θα μας οδηγήσετε σε εμφύλιο. Όποιος έχει άλλη άποψη δεν πρέπει να διώκεται, θα πρεπε να το ξέρετε απ το 1948-1952.