H Trish Morrissey γεννήθηκε το 1967 στο υπερκαθολικό και βαρετό Δουβλίνο. 'Επιασε δουλειά (από τύχη) σαν βοηθός του βοηθού στο φωτογραφικό ατελιέ του τοπικού Ιndependent, στην ηρωική προ-ψηφιακή εποχή. Ξεφυλλίζοντας ένα άλμπουμ της Diane Arbus αποφάσισε να τα παρατήσει όλα, να πάει στο Λονδίνο και να γίνει φωτογράφος πορτραίτου.
'Εγινε κάτι πολύ παραπάνω. Oι φωτογραφίες της διερευνούν με τον πιο ευφυή, απροσδόκητο και σαρκαστικό τρόπο την έννοια της ταυτότητας, ακροβατώντας στο λεπτό σχοινάκι ανάμεσα στην πραγματικότητα και την μυθοπλασία.
Η Τrish δεν φωτογραφίζει αποσπασματικά. Δημιουργεί θεματικές ενότητες, τις σκηνοθετεί,επανεγγράφοντας την ιστορία αλλά και τις τύχες των ηρώων της. Στο Seven years (2005, Yossi Milo Gallery, New York, USA /2005, The Pump House Gallery, London/2005, Gallery of Photography, Dublin), ξανα-φωταγραφίζει το οικογενειακό άλμπουμ. Τα δύο κορίτσια (αυτή κι η εφτά χρόνια μεγαλύτερη αδελφή της ) ξανα-παίζουν τις μικροοικογενειακές στιγμές (γέννηση, γενέθλια, βόλτες στην εξοχή) τινάζοντας την κανονικότητά τους στον αέρα. Οι ίδιες στιγμές χάνουν την αμεριμνησία τους και φορτίζονται με μυστικά και ψέμματα, που ξεχειλίζουν από το νέο βλέμμα.
Oι φωτογραφίες της Trish Morrissey διερευνούν με τον πιο ευφυή, απροσδόκητο και σαρκαστικό τρόπο την έννοια της ταυτότητας
Στην πιο πρόσφατη δουλειά της A Certain Slant of Light (2017, Hestercombe Gallery, Somerset) γίνεται η Elizabeth Maria Tyndale Warre (1790-1872 ) και η Constance Portman (1854-1951), δυο εκκεντρικές και ανεξάρτητες αριστοκράτισσες που κανιβάλισαν με αβρότητα τα στερεότυπα της εποχής τους. Η Μorissey είναι «αυτές» και μαζί η κρυμμένη ιστορία του αιώνα τους. Οι κήποι, τα δάση, τα καπέλλα, τα γάντια μετασχηματίζονται σε ιστορικές πηγές που φέρνουν στο φως όσα έκρυψε το Βικτωριανό σκοτάδι. Μια απροσδόκητη φωτογραφική δικαιοσύνη, μια νεκρανάσταση με τα κόκαλα ν' αποκτούν σάρκα για να (ξανα)ζήσουν και στόμα για να (ξανα)μιλήσουν.
Η σημαντικότερη, όμως, δουλειά της Μorrissey, είναι το Front (2009, Impressions Gallery, Bradford). Στο Front η Μorrissey δημιουργεί «ψεύτικες» οικογενειακές φωτογραφίες. Για δύο χρόνια (2005-2007) ταξίδεψε στις «κανονικές» παραλίες της Αγγλίας και της Αυστραλίας, αναζητώντας τις οικογένειες που θα δεχόταν να αντικαταστήσει ένα μέλος τους -συνήθως τη μητέρα. Η Τrish φορούσε τα ρούχα και τα κοσμήματα της γυναίκας που θα έπαιρνε τη θέση της στο φωτογραφικό κάδρο και γινόταν η εισβολέας, η ξένη, η άλλη, η ουρανοκατέβατη που πλαστογραφούσε την ενότητα της οικογένειας. Τη λήψη έκανε το πραγματικό μέλος της οικογένειας και οι φωτογραφίες έπαιρναν το όνομά της.
Στις δέκα λήψεις που αποτελούν το Front oι τίτλοι είναι ενδεικτικοί: Sylvia Westbrook, August 2nd, 2005, Chloe Gwynne, May 30th, 2005, Deborah Bestwick, August 14, 2005... Στο Front η Μorrissey περνά συγκλονιστικά τα φυσικά και ψυχολογικά σύνορα, αφήνοντάς μας έκθετους σε ερωτήματα σχετικά με τα όρια της συγγένειας, του ψεύδους,της ταυτότητας, της ανεκτικότητας, της φαντασίωσης του θανάτου, του πρωτότυπου, του αντίγραφου,του απροσδόκητου, του μόνιμου, του προσωρινού.
Είπα πολλά. Τώρα ας χωθούμε στις φωτογραφίες της Trish.
.
σχόλια