Η ΣΤΑΘΕΡΑ Π ισούται, στην Ευκλείδεια γεωμετρία, με το λόγο της περιφέρειας ενός οποιαδήποτε κύκλου προς τη διάμετρό του. Το εκπληκτικό είναι πως όλοι οι κύκλοι, ανεξαρτήτως διαμέτρου, έχουν το ίδιο π κι αυτό ισούται κατά προσέγγιση με 3,14 ενώ τα δεκαδικά ψηφία του π είναι άπειρα: συνεχίζονται, συνεχίζονται και τελειωμό δεν έχουν. Το δεκαδικό ανάπτυγμα του π αποτελεί πρόκληση ακόμα και για τους σύγχρονους υπερυπολογιστές, με τα πιο πρόσφατα ρεκόρ να ξεπερνούν τα 12 τρισεκατομμύρια ψηφία. Ανάμεσα σ’ αυτά τα άπειρα ψηφία του π κάποιος θα βρει την ημερομηνία γέννησής του, τον αριθμό της ταυτότητας ή του τηλεφώνου του, ή όποια πεπερασμένη ακολουθία αριθμών θελήσει να ψάξει.
Ο Darren Aronofsky, γύρισε το “π", όπου ο νεαρός μαθηματικός πρωταγωνιστής, οδηγείται στην τρέλα προσπαθώντας ν’ ανακαλύψει τον παγκόσμιο αλγόριθμο της κοσμικής συμμετρίας, ενώ η Kate Bush, αφιέρωσε το ‘’Pi ‘’ σ’ έναν τρυφερό άνδρα, εμμονικό με τους αριθμούς.
Η Πολωνέζα Βισουάβα (ή Βισλάβα με το παχύ λάμδα που μ’ αρέσει) Σιμπόρσκα, λάτρευε τα Μαθηματικά. Ο αριθμός π ήταν η δική της υπόκλιση σ’ αυτή την θεσπέσια μαθηματική σταθερά που υπήρχε πριν από μας και θα υπάρχει μετά από μας. Η κουτσή μετάφραση είναι το δώρο μου στον Στάθη για τα οκτώ χρόνια Crying game, την ολοδική μου σταθερά μέσα σ’ ένα σύμπαν που κάνει πως δεν μας γνωρίζει.
Wisława Szymborska
Ο αριθμός π
Θαυμαστός που είναι ο αριθμός πι
Τρία κόμμα ένα τέσσερα ένα
Κάθε του ψηφίο τέλος και αρχή
Πέντε εννέα δύο αφού τέλος δεν υπάρχει
'Απιαστος έξι πέντε τρία πέντε στο βλέμμα
Οκτώ εννέα αν τον υπολογίσεις
Επτά εννέα αν τον φανταστείς
Αλλά ποτέ τρία δυο τρία οκτώ με μεταφορές και παρομοιώσεις
Τέσσερα έξι ασύγκριτος μ’οτιδήποτε
Δύο τέσσερα έξι τρία στον κόσμο όλο
Το πιο μακρύ φίδι της γης είναι με το ζόρι καμμιά σαρανταριά μέτρα
Άντε λίγο παραπάνω τα φίδια των θρύλων και των παραμυθιών
Το πι κι η ακολουθία του παρελαύνει
Πέρα από το περιθώριο της σελίδας
Ανεβαίνει στο τραπέζι, σχίζει τον αέρα
Περπατά σε τοίχους, φύλλα, φωλιές, πετά στα σύννεφα, φτάνει στον ουρανό
Στα Παραδείσια πλάτη τα απροσμέτρητα
Μια τόση δα πλεξούδα για ουρά, σαν ποντικού θαρρείς, που ’χει ο κομήτης!
Πώς σαν κλαράκι σπάει η ακτίνα του αστεριού, που στo διάστημα λυγίζει!
Κι εδώ, δύο τρία δεκαπέντε τριακόσια δεκαεννέα
Ο αριθμός του τηλεφώνου μου, το νούμερο του πουκαμίσου σου
Το έτος χίλια εννιακόσια εξήντα τρία, ο έκτος όροφος
Ο πληθυσμός της πόλης, εξήντα πέντε δεκάρες ρέστα
Δυο δάκτυλα περιφέρεια γοφών - ένας μυστικός κώδικας, ένας γρίφος
Εκεί που θα κρύβεται ένα γειά σου, ένα αδούλωτο πνεύμα, ένα τιτίβισμα
Ενώ παραπλεύρως παρακαλείσθε να παραμείνετε ήρεμοι
Ενώ η γη κι ο ουρανός θα παραδίδουν το πνεύμα τους
Όχι όμως κι ο αριθμός πι, α, πα πα, ποτέ δεν τελειώνει
Θα συνεχίσει μ’ ένα ωραιότατο πέντε
Μ’ ένα φινετσάτο οκτώ
Μ’ ένα επτά που δεν έχει σταματημό
Σπρώχνοντας, συνέχεια σπρώχνοντας την τεμπέλα αιωνιότητα
Να πάρει μπρος
