Ένας αριστούργημα της κλασσικής λογοτεχνίας και ο χαμένος χρόνος του αναγνώστη

Facebook Twitter
1



Υπάρχει μια υπερπαραγωγή σύγχρονων λογοτεχνικών βιβλίων με θέματα όλα αυτά που απασχολούσαν, απασχολούν και θα απασχολούν στο μέλλον τον άνθρωπο: Έρωτας, φιλία, χρήμα, επιτυχία, φιλοδοξία, γήρας, όνειρα, ματαιότητες. Το πιθανότερο, η υπερπαραγωγή τέτοιων βιβλίων να βασίζεται στην υποτιθέμενη ευκολία που έχουν αυτά τα θέματα για τον επίδοξο συγγραφέα.

Έτσι έχουμε γεμίσει από δαύτα και στην χώρα μας.  

Πολλά τέτοια βιβλία συγγραφέων, με ένα πιασάρικο τίτλο, με την κατάλληλη προβολή από τα περιοδικά, με το παιχνίδι της εικόνας του συγγραφέα με τα media, πουλάνε. Φυσικά, έχω πέσει στην παγίδα, όπως φαντάζομαι και αρκετοί άλλοι αναγνώστες. Έχω «τσιμπήσει» αγοράζοντας και διαβάζοντας τέτοια βιβλία.

Πριν την κρίση, τέτοια βιβλία έβγαιναν στην χώρα μας καθημερινά. Όλα με θέματα τα «εύκολα» ζητήματα της ανθρώπινης ύπαρξης. Δεν μπορούσα να αντισταθώ στο σουξέ.

 Έχω διαβάσει(και το σημαντικότερο αγοράσει) κάποια από αυτά τα βιβλία. Και ενώ τα σημάδια («Αν είσαι το αγαπημένο βιβλίο των πρωινατζούδων κάποιο θέμα υπάρχει», «Το να έχεις γράψει το πρώτο σου βιβλίο και να φωτογραφίζεσαι σαν να έχεις γράψει το αριστούργημα του αιώνα, επειδή είσαι στην κορυφή των πωλήσεων στα βιβλιοπωλεία μιας μικρής χώρας, τότε κάποιο θέμα υπάρχει.») έδειχναν που πηγαίνει το πράγμα εγώ προτιμούσα να χάνω την ώρα μου. Μάλλον όπως και στην ζωή έτσι και στην ανάγνωση μαθαίνεις από τις σφαλιάρες.

Πριν μερικές μέρες τελείωσα την «Εξαδέλφη Μπέτυ» του Μπαλζάκ. Το είχα αγοράσει από την «Πολιτεία» πριν μερικούς μήνες με 11 Ευρώ. Αυτό το αριστούργημα της κλασσικής λογοτεχνίας, 600 και σελίδες σαν τρεχούμενο νερό, μου στοίχισε λιγότερο από κάθε «ενισχυμένο τσόκαρο» που αγόραζα πριν μια δεκαπενταετία. Μιλάει και αυτός για τα «εύκολα» θέματα της ζωής που νομίζουν ότι μπορούν να γράψουν οι πάντες χωρίς να κοπιάσουν.

Και σκέφτηκα: «Μακάρι να μπορούσα να ανακάλυπτα νωρίτερα τους νικητές του χρόνου χωρίς να χάνω τον χρόνο μου».

Όμως και αυτό δεν είναι μέσα στο παιχνίδι της ανάγνωσης;

Υ. Γ

Σε δυο μέρες από σήμερα, στις 18 Αυγούστου του 1850 πεθαίνει ο Μπαλζάκ σε ηλικία 51 ετών.

1

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Μετά την πανδημία του κορωνοϊού, η ανισότητα θα αυξηθεί»

Σωτήρης Ντάλης / «Μετά την πανδημία του κορωνοϊού, η ανισότητα θα αυξηθεί»

Ο αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Μεσογειακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου και επικεφαλής της Μονάδας Έρευνας για την Ευρωπαϊκή και Διεθνή Πολιτική σχολιάζει τον αντίκτυπο της πανδημίας και της εκλογής Μπάιντεν στην Ευρώπη.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Επί Τραμπ οι μειοψηφίες κατέστησαν πλειοψηφίες»

Σωτήριος Σέρμπος / «Επί Τραμπ οι μειοψηφίες κατέστησαν πλειοψηφίες»

Τι σηματοδοτεί η εποχή Μπάιντεν και τι αφήνει πίσω του ο απερχόμενος Πρόεδρος; Απαντά στη LiFO ο Σωτήριος Σέρμπος, αναπληρωτής καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής στο Δημοκρίτειο Παν/μιο Θράκης και Ερευνητής στο ΕΛΙΑΜΕΠ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Θεοκλής Ζαούτης: «Είναι αρκετά πιθανόν να έχουμε τρίτο κύμα πανδημίας»

Ελλάδα / Θεοκλής Ζαούτης: «Είναι αρκετά πιθανόν να έχουμε τρίτο κύμα πανδημίας»

Ο καθηγητής Παιδιατρικής και Επιδημιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια και μέλος της Επιτροπής των Λοιμωξιολόγων του υπουργείου Υγείας μιλά για τα τελευταία δεδομένα της πανδημίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο γυμνός βασιλιάς, το Καπιτώλιο και η επόμενη μέρα

Νικόλας Σεβαστάκης / Ο γυμνός βασιλιάς, το Καπιτώλιο και η επόμενη μέρα

Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν είναι ένας Γουίλι Σταρκ της εποχής μας. Υπάρχει κάτι σημαντικό που χωρίζει τη λαϊκιστική φαντασία των χρόνων του Μεσοπολέμου –όπως την αναπλάθει το μυθιστόρημα του Γουόρεν– από τα πλήθη που είδαμε να βγαίνουν από τα μεσαιωνικά σπήλαια των social media για να ορμήσουν προς το Καπιτώλιο.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ευάγγελος Μανωλόπουλος: «Να μάθουμε να ζούμε με τις μάσκες, γιατί θα αργήσουμε να τις βγάλουμε»

Ελλάδα / Ευάγγελος Μανωλόπουλος: «Να μάθουμε να ζούμε με τις μάσκες, γιατί θα αργήσουμε να τις βγάλουμε»

Ο καθηγητής Φαρμακολογίας, Φαρμακογονιδιωματικής και Ιατρικής Ακριβείας στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Φαρμακολογίας, Ευάγγελος Μανωλόπουλος, μιλά στη LiFO για τα εμβόλια και τις φαρμακευτικές αγωγές που εξετάζονται. Απαντά για το δεύτερο κύμα της πανδημίας, εξηγεί ποια είναι η αλήθεια για τις ΜΕΘ, πότε θα αποχωριστούμε τις μάσκες αλλά και πότε προβλέπεται η επάνοδος στην κανονικότητα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η ασφάλεια του εμβολίου είναι υψηλού βαθμού; Ο καθηγητής της Οξφόρδης Πέτρος Λιγοξυγκάκης εξηγεί

Τech & Science / Γιατί η ασφάλεια του εμβολίου είναι υψηλού βαθμού; Ο καθηγητής της Οξφόρδης Πέτρος Λιγοξυγκάκης εξηγεί

Τι θα σημάνει η γενική χρήση των εμβολίων; Θα εφαρμοστούν νέοι κανόνες σχετικά με τον εμβολιασμό; Πότε προσδιορίζεται η έναρξή του; Και τι γίνεται με τους αρνητές;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Η ενδοχώρα της άρνησης και το εμβόλιο

Νικόλας Σεβαστάκης / Η ενδοχώρα της άρνησης και το εμβόλιο

Η όποια στρατηγική για τον εμβολιασμό χρειάζεται να είναι σκληρή με τον νεοφασισμό των fake news και της ωμής παραπλάνησης. Την ίδια στιγμή, όμως, πρέπει να εντάξει τις ανησυχίες, τις αντιρρήσεις και τις δεύτερες σκέψεις πολλών ανθρώπων.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ευάγγελος Καϊμακάμης: «Έχουν πεθάνει πολλοί σαραντάρηδες στα χέρια μας χωρίς προβλήματα υγείας»

Ελλάδα / Ευάγγελος Καϊμακάμης: «Έχουν πεθάνει πολλοί σαραντάρηδες στα χέρια μας χωρίς προβλήματα υγείας»

Ο πνευμονολόγος-εντατικολόγος στο νοσοκομείο Παπανικολάου μιλά για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στις ΜΕΘ και τις μελλοντικές ανησυχίες του σχετικά με την πανδημία.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Θεόδωρος Βασιλακόπουλος: «Ακόμη κι αν είχαμε 10.000 κλίνες ΜΕΘ, αν γέμιζαν όλες, θα θρηνούσαμε 4.000 θανάτους»

Ελλάδα / Θεόδωρος Βασιλακόπουλος: «Ακόμη κι αν είχαμε 10.000 κλίνες ΜΕΘ, αν γέμιζαν όλες, θα θρηνούσαμε 4.000 θανάτους»

Ο καθηγητής Πνευμονολογίας-Εντατικής Θεραπείας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών σχολιάζει όλες τις τελευταίες εξελίξεις στο μέτωπο της πανδημίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

1 σχόλια
καταλαβαίνω αυτό που λες κι έχεις δίκιο. Από την άλλη αν δεν δοκιμάζεις λίγο και σε βιβλία που δεν ξέρεις τι θα προκύψουν μπορεί να χάσεις την ευκαιρία να διαβάσεις και κάτι καινούριο ωραίο.Αν δεν κάνω λάθος τον 19ο αιώνα η ανάγνωση μυθιστορημάτων θεωρούνταν χάσιμο χρόνου. Ξέρω γω...παίρνεις τα ρίσκα σου :)ωραίο ποστ