Αν και όλοι δικαιολογημένα έχουν πέσει πάνω στον Tom Cruise εξαιτίας της αστείας πια συμπεριφοράς του, με άρθρα «Θες να γίνεις η επόμενη ex του Tom;», υπάρχει μια κομψή «ιερή αγελάδα» η οποία δεν αγγίζεται: Η μανούλα Katie Holmes.
Ας αρχίσουμε με τους εκφραστές αυτής της συμπόνιας απέναντι στο πρόσωπο της ηθοποιού: Τα media.
Όλα αυτά τα περιοδικά και sites που ασχολούνται με το ας πούμε καλλιτεχνικό ρεπορτάζ φυσικά και δεν δίνουν δεκάρα για τα αισθήματα της κάθε Holmes. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η εικόνα της και πως θα την πουλήσουν στις νοικοκυρές που τα αγοράζουν. Έτσι λοιπόν για να πουλήσεις στις νοικοκυρές κάποια πρέπει να παρουσιαστεί ως θύμα. Η Katie Holmes με τα μαλλάκια της τραβηγμένα προς τα πίσω, «φορώντας ένα απλό μαύρο φόρεμα» και «δείχνοντας ανακουφισμένη χωρίς την βέρα της» πουλάει την εικόνα της σε ένα γυναικείο κοινό που στην πραγματικότητα θα ήθελε να είναι στην θέση της. Εκτός από τον Tom είναι πολλά τα λεφτά και για την Katie γιατί «οι δικηγόροι τρίβουν τα χέρια τους όταν άκουσαν τα εισοδήματα του ηθοποιού».
Αυτά τα media έχουν ανάγκη την Holmes και την κάθε Holmes. Θα είναι το επόμενο τους εξώφυλλο. Αλλά και με τον Tom θα πρέπει να είναι προσεκτικά. Και αυτόν τον έχουν ανάγκη. Πουλούσαν μαζί τώρα θα πουλούν και μόνοι τους. Έτσι λοιπόν από την μετριοπαθή τους στάση το μόνο χαμένο βγαίνει το αναγνωστικό τους κοινό, που «καίει» λίγο παραπάνω το μυαλό του με αυτά τα άρθρα συμπόνιας και «αγωνίας για το μέλλον».Και το φωτογραφικό υλικό δεν πάει πίσω με την ηθοποιό να έχει το κεφάλι χαμηλά, χωρίς την βέρα, με το παιδάκι της αγκαλιά να το ταΐζει παγωτό, «Κλαυσίγελος στους σκονισμένους δρόμους του Μανχάταν» όπως θα έλεγε δημοσιογράφος που εργάζεται σε αυτά τα περιοδικά αλλά ονειρευόταν καριέρα σεναριογράφου.
Μετά είναι η ίδια η ηθοποιός. Σε λίγες μέρες κυκλοφορεί μια συνέντευξη της που έδωσε σε αμερικάνικο περιοδικό 6 εβδομάδες πριν χωρίσει.
Δηλώνει ανάμεσα σε άλλα «Ο Tom είναι αυτός που είναι εδώ και τριάντα χρόνια. Εγώ ξέρω ποια είμαι». Φυσικά και ξέρουμε ποια είσαι. Μια κουτοπόνηρη που μένει μαζί με έναν άντρα που δεν θέλει μόνο και μόνο για να της σπρώξει την καριέρα. Κάνεις και ένα παιδί και τώρα με το διαζύγιο θα τα οικονομήσεις για το υπόλοιπο της ζωής σου. Αυτή είσαι.
Συγγνώμη για το έντονο ύφος, αλλά δεν βρίσκω και καμία διαφορά ανάμεσα στην κουτοπονηριά που λαμβάνει χώρα σε ένα χωριό και σε αυτή που εξελίσσεται στους δρόμους του Μανχάταν. Το σκηνικό αλλάζει όμως η ουσία είναι ίδια.
Εκτός από τα σεξιστικά πρότυπα που «προβάλει η διαφήμιση αντιμετωπίζοντας τη γυναίκα σαν ένα κομμάτι κρέας», και αυτά τα πρότυπα που λανσάρουν τα media «της κουτοπόνηρης που τα οικονομάει» δεν είναι τα καλύτερα. Ελάχιστοι, και πάνω απ όλα ελάχιστες, τα κριτικάρουν. Τις καταλαβαίνω. Μπορεί να ζούμε τα χρόνια της γυναικείας χειραφέτησης αλλά το όνειρο του καλού γάμου ή ακόμα καλύτερα του καλού διαζυγίου καλά κρατεί για αρκετές αναγνώστριες και τηλεθεάτριες. Τα media δεν είναι ηλίθια για να ακυρώσουν τα όνειρα των καταναλωτών τους. Τα συντηρούν σαν σάπιο κρέας στην κατάψυξη.
σχόλια