Ολόκληρη η ζωή ενός ανθρώπου μπορεί να χωρέσει εδώ, στην είσοδο μιας παλιάς πολυκατοικίας του κέντρου της Αθήνας. Για μικρό χρονικό διάστημα το μέρος έμοιαζε να το μοιράζονται διάφοροι άστεγοι. Είχα δει μια μέρα μια ηλικιωμένη γυναίκα. Δεν την ξαναείδα.
Για κάποιες εβδομάδες κοιμόταν και τρυπιόταν ένας ναρκομανής. Τους τελευταίους μήνες μένει ένας άντρας. Έχει την απροσδιόριστη ηλικία που σου δίνει ο δρόμος. Όταν αφήνει το μέρος πίσω του μένει αυτό που βλέπεις στην φωτογραφία. Δυο μαξιλάρια μέσα σε χαρτόνια και τα λίγα πράγματα του μέσα σε ένα κουτί.
Περισσότερο ορατές είναι οι γάτες του δρόμου στα μάτια μας παρά αυτός. Τον συνηθίσαμε, μας συνήθισε. Δεν περιμένει το παραμικρό από κανέναν. Η ήττα μιας ολόκληρης κοινωνίας. Καθένας από εμάς είναι υπεύθυνος για αυτή.
σχόλια