Words are meaningless

PSI ή αλλιώς το Κούρεμα: Οικονομικό ακρωνύμιο με πριονοκοπτικές ιδιότητες σχεδόν μεταφυσικής βεβαιότητας. Η συνταγή του είναι πολύ απλή. Αντιμετωπίζει το χρήμα ως βασικό παίκτη, το χρέος ως βαρίδι αλλοτρίωσης, ενδεχομένως το υπολήπτεται, ωστόσο πρέπει να το κλαδέψει. Φτώχια, ολοκληρωτισμός, ελίτ, απληστία, συνθέτουν το κυτταρικό του αποτύπωμα. Ως γνωστόν, το έργο τέχνης ξεπερνά τις προθέσεις του δημιουργού του και στη σύγχρονη πραγματικότητα δεν υπάρχει μεγαλύτερο έργο από το χρήμα. Και την πανάρχαια τέχνη του.

Δικομματισμός: Μέχρι πρότινος το καταφύγιο της κάθε κομματι(α)σμένης πολιτικής κοκκινοσκουφίτσας με καλά κρυμμένες φιλοδοξίες λύκου. Ανέμελα stand-up comedy στο περιστύλιο, αλλά κυρίως στα έδρανα, διαπλοκή στη λούπα, μαυρογυαλουρισμός for dummies, τροπολογίες κοκκινιστές στον φούρνο, πασπαλισμένες με δικές τους προτεραιότητες, αυτολιβανίσματα και βουλευτική ξαστεριά. Πόσο μας αγαπούσαν. Ακόμα μας αγαπούν λένε. Till death do us part. Ε, κυρ δημοσκόπε;

Lifestyle, το λεγόμενο και πολιορκητικό: Στη περίοδο των (πολύ) παχιών αγελάδων ταχτάρισε στα γόνατά του από φθισικούς κνίτες νυν μεγαλομάνατζερ, νεόπλουτους αλλά και χαζόπλουτους της παλαιάς κατάστασης, μέχρι εωσφορικούς φιλελεύθερους και τρέντι δεξιούς με κατακόρυφη κλίση που πλατσούριζαν στο κακόγουστο ξεχείλωμα της αγοράς σαν υπερμελανωμένες σφραγίδες. Τα τσικό που τρούπωσαν τότε κάνουν ακόμα τον σταυρό τους. Ξέρουν πως η ζωή όντως είναι πολύ μικρή για να προλάβουν όλοι ν’ αρπάξουν κάτι πριν από το τελικό κλικ της κρίσης. Τώρα είναι η ώρα για περισυλλογή. Και νταούνιασμα.

Βουλευτικές καταθέσεις: Λέξη ταμπού, λέξη μυστήριο, λέξη κωδίκελλος πια, λέξη που συμπυκνώνει επιθυμία και σαγήνη ξεσκίσματος. Και όχι αδικαιολόγητα. Πριν από μερικές μέρες πέσαμε μες στον βούρκο με τα εμβάσματα, ανασκολοπίσαμε κατηφείς υποψηφίους και, αφού ανακαλύψαμε πως το τεχνικό θέμα της χρηματικής υφαλοκρηπίδας προσέκρουσε στον ντορικό σύζυγο, ξεφυσήσαμε χολοσκασμένοι, εκχωρώντας ακόμα ένα γαμώτο. Την ίδια ώρα ο Ιωάννης Αλαφούζος ανακάτευε τον Ευαγγελάτο με λίγο από το βραδινό του γιαούρτι.

Γιαούρτι (με καρέκλες και ολίγην από Νταλάρα): Όταν τα παραπονεμένα λόγια γίνουν με το πέρασμα του χρόνου χορτασμένα είναι δύσκολο να εμπνεύσουν αισθήματα αλληλεγγύης σε target groups που τα σκιάζει το μνημόνιο και τα πλακώνει η ανέχεια. Ο Γιώργος Νταλάρας νόμιζε πως η μουσική εξημερώνει. Μπορεί. Αλλά δεν χορταίνει. Το σίγουρο είναι πως στην αναμπουμπούλα μόνο τα άκρα χορταίνουν. Ας το θυμόμαστε αυτό όλοι.