Είναι μερικά πράγματα που δεν τα πιστεύεις αν δεν τα δεις, ή δεν διαβάσεις γι' αυτά.
Στην κατηγορία αυτή ανήκει σίγουρα και το παρακάτω εύρημα του συγγραφέα και λάτρη του ανεξήγητου και του μυστηρίου, Θανάση Βέμπου:
Κάποτε, τις δεκαετίες του 60' και του 70', οι ελληνικές εφημερίδες (μεγάλες και μικρές) θεωρούσαν απολύτως φυσιολογικό να φιλοξενούν, χωρίς την παραμικρή λογοκρισία ή προειδοποιητική σήμανση(!), ανατριχιαστικές φωτογραφίες από διάφορα δυστυχήματα, δολοφονίες, τροχαία, εργατικά ατυχήματα, ακρωτηριασμούς, αυτοκτονίες κτλ, στα εξώφυλλα τους!
Δεν μπορεί να είμαι η μόνη που ξαφνιάστηκε τόσο πολύ από το γεγονός πώς κάτι τέτοιο όχι μόνο επιτρεπόταν, αλλά μάλλον θεωρούνταν και φυσιολογικό -μιας που ήταν αρκετά τα φύλλα της εποχής που είχαν υιοθετήσει αυτή την τακτική, σε μία κατά τα άλλα πολύ συντηρητική κοινωνία.
Στην σημερινή εποχή της υπερβάλλουσας πολιτικής ορθότητας, και των ακόμα πιο αυστηρών περιορισμών -και προστίμων- σχετικά με το τι επιτρέπεται ή όχι να δημοσιεύσεις στον έντυπο και διαδικτυακό τύπο, οι παρακάτω εικόνες μοιάζουν περισσότερο με φάρσα ή με σκηνές από splatter θρίλερ:
Κομμένα κεφάλια, πεθαμένα μωρά, απανθρακωμένοι άνθρωποι κι ένα σωρό άλλες hardocre εικόνες φιγουράρουν στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων, φόρα παρτίδα κρεμασμένα στα περίπτερα, σαν να μην τρέχει τίποτα..
Οι λάτρεις του gore, φαντάζομαι, θα μπορούσαν να αναφωνήσουν κάτι σαν "πολύ μπροστά", ωστόσο εγώ λέω πώς μόνο αυτό μας έλειπε σήμερα από τον - σε μεγάλο ποσοστό- τρομολαγνικό και υστερικό ελληνικό τύπο!
1. FacebookTwitter Έθνος 14.6.1962 - "Ειςτην φωτογραφίαν άνω, το πτώμα του νεαρού αυτόχειρος παρά την σιδηροδρομικήν γραμμήν αποκεφαλισμένον. Κάτω, η αποκοπείσα υπό των τροχών της αμαξοστοιχείας κεφαλή του αυτόχειρος".
Ενας 16χρονος απο ένα χωριό της Κομοτηνής αυτοκτόνησε βάζοντας το κεφάλι του στις σιδηροδρομικές γραμμές, επειδή ο πατέρας του, τού είχε κάνει παρατήρηση επειδή έφερε από την Κομοτηνή "ολιγώτερα ψώνια από όσα ηδύνατο να αγοράση με τα χρήματα που του είχαν δοθή από το σπίτι".
2. FacebookTwitter Το έγκλημα εξιχνιάστηκε και οι άτυχοι γονείς αποτελούν λαυράκι για τους φωτορεπόρτερ (Ακρόπολις 10.11.1964)
3. FacebookTwitter Βραδυνή, 8.5.1965"Αι πρώται φωτογραφίαι από την ερωτικήν τραγωδίαν της Βεροίας", γράφει η λεζάντα. Ενας 45χρονος αρτοποιός "έγγαμος και πατέρας τριών ανηλίκων τέκνων εφόνευσεν ωραιοτάτην ζωντοχήρα, μητέρα ενός μικρού κοριτσιού... και εν συνεχεία ετερμάτισε την ζωήν του…".
4. FacebookTwitter Εργατικά ατυχήματα (Βραδυνή 14.11.1968 και 20.11.1968)
5. FacebookTwitter Το νεκρό παιδάκι του οικογενειοκτόνου Λυμπέρη -του τελευταίου θανατοποινίτη που εκτελέστηκε στην Ελλάδα (Ακρόπολις 6.1.1972)
7. FacebookTwitter "Μια συγκλονιστική μακάβρια φωτογραφία χθες το πρωί στο αεροδρόμιο. Ένας επιβάτης θύμα των αεροπειρατών, έχει πεταχθή στην πίστα του αεροδρομίου. Το αεροπλάνο που πέρασε από πάνω από το σώμα του, του έκοψε το δεξί του πόδι. Μόλις απεγειώθη το Μπόινγκ, αστυνομικοί και ο ιατροδικαστής κ. Καψάσκης έσπευσαν να εξετάσουν το πτώμα" (Απογευματινή 19.12.1973)
8. FacebookTwitter Τρομολαγνικό ενσταντανέ απο αεροπορικό δυστύχημα στα Πιέρια Όρη (Ακρόπολις 24.11.1976) . Υπόψη ότι η συγκεκριμένη φωτογραφία έπιανε περίπου το ένα τέταρτο της πρώτης σελίδας της εφημερίδας (και βεβαίως η λεζάντα ανέγραφε με όλες τις λεπτομέρειες την ταυτότητα των πτωμάτων)
9. FacebookTwitter Όλες οι μακάβριες λεπτομέρειες για το φόνο του "μπίζνεμαν" (sic) (Ακρόπολις 23.11.1977)
Ωραία. Διαβάζω τα σχόλια περί φρίκης, σοβαρές θεωρίες περί απόκρυψης ή όχι της πραγματικότητας, τις επιπτώσεις που έχει σε ένα παιδί μία εικόνα φρίκης κ.ο.κ. Σεβαστά όλα αυτά. Εγώ λοιπόν, ένιωσα να μου ανοίγουν τα μάτια και ο νους με τις εικόνες φρίκης π.χ. από την Παλαιστίνη και την Ουκρανία και θεωρώ ότι αυτό είναι ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ για την πληροφόρηση σε τέτοια γεγονότα.Όμως αυτά εδώ τα δημοσιεύματα και άλλα πολλά που είδαν τα μάτια μας, στόχο είχαν την πώληση και τίποτα παραπάνω. Πτωμολάγνοι, φρικολάγνοι και ελεεινοί εκδότες που αρέσκονταν να δημοσιεύουν αυτές τις φωτογραφίες, μόνο και μόνο για να πουλήσουν. Με συγχωρείτε, τι προσέφερε στο φιλοθεάμον κοινό η φωτογραφία του αποκεφαλισμένου από το τρένο, εφήβου;;; Υπήρχε κάποια κοινωνική προσφορά στο θέαμα των πτωμάτων ενός αεροπορικού δυστυχήματος;;;;
Σωστή Σπλατεριά!Όποιος πει οτι δεν κοίταξε αυτές τις φωτογραφίες με ενδιαφέρον, λέει ψέμματα στον εαυτό του.. Το συμβάν έγινε, το πώς αντιδρούμε σ’ αυτό έχει να κάνει με μέρος της φύσης μας για το οποίο ντρεπόμαστε.. just my 2 cents
Δεν ξέρω μάλλον ενώ νόμιζα ότι μιλάω ελληνικά, τελικά μιλάω άλλη γλώσσα. Επιμένεις να λες ότι κατάλαβες τι είπα παρ' όλο που τα λεγόμενα σου δείχνουν το αντίθετο. Αυτό που είπα ήταν ότι ΟΤΑΝ τα παιδιά δουν κάποια τέτοια εικόνα, καλό θα ήταν κάποιος να τους εξηγήσει τι είναι αυτό που είδαν και ότι υπάρχει και αυτή η μορφή του θανάτου. Και παρ' όλο που το γράφω σαφέστατα ότι δεν εννοώ ότι πρέπει να εκτίθενται τα παιδιά στη βία και στη φρίκη. Προφανώς όμως απλώς θα πεις αυτό που θες να πεις. Στα ερωτήματα που θέτω βέβαια καμία απάντηση.... Οπότε από ότι καταλαβαίνω απλώς αρέσκεσαι να ακούς τη γλώσσα σου να μιλάει που έλεγε και η γιαγιά μου. Ουσία μηδέν.
Σύμφωνα με τα περισσότερα σχόλια εδώ, δεν έπρεπε να υπάρχει καν φωτορεπορτάζ. Εικόνες που χάρη σε αυτές ξέρεις τι έζησαν τα παιδιά του πολέμου, αλλιώς θα κοιμόσουν (όπως και εγώ άλλωστε) ήσυχος στο κρεβατάκι σου και τίποτα δεν θα έσκιαζε το μακάριο ύπνο σου. Εικόνες που χάρη σε αυτές, ξεσηκώθηκαν ολόκληρα κινήματα και σταμάτησαν τη φρίκη. Εικόνες - καταγγελίες που έδωσαν στη φρίκη τη διάσταση που πραγματικά έχει και εμπόδισαν τη συνέχισή της. Από τα παιδιά του πολέμου μέχρι τα παιδιά της Αιθιοπίας και από τους βιασμούς στη Σομαλία και τη σφαγή των δελφινιών στην Ιαπωνία. Αλλά τι λέω... το σταρ δείχνει την αντζελίνα και τον μπραντ στη Σαντορίνη, με μπούρδες θα ασχολούμαστε? Καλόν Ύπνο......
Κακώς λείπουν αυτά σήμερα.Να δεις πόσοι θα οδηγούσαν καλύτερα, π.χ.Κάτι σαν τις καμπάνιες για το κάπνισμα, που και κείνες, βγαλμένες απ' την πραγματικότητα είναι.
Πολύ ενδιαφέρον σχόλιο μην τρέχετε να το κάνετε unlike.Γιατί υποστηρίζουμε να φαινονται πνευμόνια με καρκίνο, διαφορες παραμορφώσεις και κάθε είδους φρικιαστικές εικόνες στα πακέτα;Γιατί είμαστε υπέρ σοκαριστικών διαφημίσεων για αυτοκινητιστικά δυστυχήματα;Μα γιατί έχουν "καλό σκοπό" σε αντίθεση με τα πρωτοσέλιδα που έχουν "κακό σκοπό", δηλαδή την εκμετάλλευση για αύξηση των πωλήσεων.Άρα, αυτό που κάνει περισσότερο απεχθή την πράξη είναι η απουσία παιδευτικής λειτουργίας, παρά το περιεχόμενο αυτό καθαυτό.
@Ανατολάκιος Το άρθρο που αναφέρεις μιλάει για παιδιά που εκτίθενται διαρκώς σε σκηνές βίας (ταινίες, παιχνίδια). Δεν έχει σχέση το ένα με το άλλο. Όλα τα πρώην παιδιά που γράφουν εδώ πόσο είχαν τρομάξει με τα πρωτοσέλιδα και με τις αποτρόπαιες εικόνες των εφημερίδων, φαντάζομαι δεν είχαν καμία εξήγηση από τους γονείς τους. Οι περισσότεροι γονείς άρπαξαν την εφημερίδα, την πέταξαν στα σκουπίδια και "παρηγόρησαν" τα παιδιά τους με το γνωστό "έλα σώπα, σώπα...πάει πέρασε"....Το γνωστό γελοίο "επιχείρημα". Τα παιδιά είναι πιο έτοιμα να αντιμετωπίσουν τη φρίκη από ότι εμείς. Εμείς όμως, οι ενήλικες, που συνδυάζουμε τις εικόνες αυτές με τον πόνο της απώλειας που νιώθουν οι συγγενείς κλπ, μεγαλοποιούμε τον αντίκτυπο των εικόνων και τις μεταφέρουμε ως "μπαμπούλες" στα παιδιά. Η δική μας αντίδραση στον θάνατο και στην απώλεια κάνει τα παιδιά να νιώθουν φρίκη. Είναι κάτι που το περνάμε στα παιδιά μας από μικρά, πάντα βέβαια καλοπροαίρετα και χωρίς να το καταλαβαίνουμε.
Ένα σμπαραλιασμένο τεμαχισμένο σώμα είναι μια πολύ παράξενη, "παράλογη" και αντικανονική εικόνα για ένα παιδί και μπορεί να του προκαλέσει τραυματισμό. Ένα σώμα το οποίο είναι βεβιασμένο δεν είναι σε θέση ένα παιδί να το τοποθετήσει σωστά μέσα στις θεωρίες του περί αιτίας και αιτιατού. Αναρωτιέστε γιατί φρικάρετε; Δεν φταίνε οι γονείς σας. Απλά είναι φρικιαστικό αυτό που βλέπετε. Και επειδή όπως και να χει κάποια στιγμή ο καθένας μας θα αντίκριζε τέτοιες εικόνες, δεν υπάρχει κανένας λόγος να το δείξεις έτσι, εκπαιδευτικά, σε ένα παιδί. Ας καταλάβει πρώτα τα δικά του όρια ακεραιότητας και μετά θα καταλάβει τί αντικρίζει, άσχετα με το αν θα φρικάρει ή όχι. Μπορεί να το συνηθίσει μπορεί όχι. Άλλωστε δεν υπάρχει κανένας λόγος να συνηθίσει κάτι τέτοιο.
Όπως λέω και παραπάνω "άλλα λέει η θειά μου, άλλα ακούν τ'αφτιά μου".....Αυτά είναι δικά σου συμπεράσματα που δεν προκύπτουν από καμία από τις προτάσεις μου. Και δεν τίθεται καν θέμα συνήθειας. Αυτό δεν συνηθίζεται, αλλά μπορεί να γίνει κατανοητό και να μην υπάρχει ως ανεξήγητο, αφύσικο, φρικτό και τραγικό στο μυαλό ενός ανθρώπου. Ήρθες στη ζωή. Σου υπέγραψε κανείς συμβόλαιο ότι θα πεθάνεις 90 χρονών ήρεμα στον ύπνο σου? Αυτό είναι το φυσικό να γίνει συμφωνώ και αυτό θα ηθελα για όλον τον κόσμο. Έλα όμως που από αρχαιοτάτων χρόνων, οι άνθρωποι πέθαιναν και αλλιώς.....Πως να το κάνουμε!
Γενικά οι νεοέλληνες δεν έχουμε καμία παιδεία και καμία εξοικείωση με το θάνατο. Πολύ πριν υπάρξουν οι εφημερίδες και τα πρωτοσέλιδα ο κόσμος ερχόταν αντιμέτωπος με το θάνατο σε όλες του τις διαστάσεις, φρικιαστικές ή μη και μάθαινε να τις αντιμετωπίζει και να τις θεωρεί μέρος της ζωής. Στο δημοτικό αναγκάστηκα να πάω σε κηδεία συμμαθητή μου και δεν θα ξεχάσω ποτέ τον σπαραγμό της μάνας. Είχα εφιάλτες για χρόνια και πιστεύω ότι αυτό ευθύνεται και για πολλές από τις φοβίες που ανέπτυξα αργότερα σχετικά με το θάνατο. Μήπως όμως αν με είχαν μάθει από μικρή ότι ο θάνατος (σε όλες τις μορφές του) είναι μέρος της ζωής, δεν είχα φάει τέτοια φρίκη με το περιστατικό? Οι άνθρωποι που ζούσαν στην ύπαιθρο, πέθαιναν με φρικτούς τρόπους πολλές φορές, μπροστά στις οικογένειες τους. Μήπως η φρίκη είναι γέννημα του "πολιτισμού" και της αποχαύνωσης?
Ο πολιτισμός είναι γέννημα της φρίκης. Ο άνθρωπος εκπολιτίστηκε όταν κατάλαβε ότι ο θάνατος ο δικός του και των αγαπημένων του είναι αρκετά τραγικός για να τον αγνοεί απλώς και προσπάθησε να βρει μέσα για να τον αποτρέπει. Σε όλες του τις εκφάνσεις και από όλα τα αίτια, εκτός ίσως από τις ανθρωποθυσίες ή όταν καταλαμβανόταν από "δαιμόνια" ή τον πόλεμο, που και πάλι τις ζωές τους υπεραμύνονταν.
Σου κανουν εντυπωση διοτι μαλλον εζησες μια παιδικη ηλικια μεσα στη ροζ αθωοτητα. Σε πολλους απο τους γονεις μας. που ως παιδια εβλεπαν τα κεφαλια των ανταρτων στημενα στις πλατειες των χωριων τους, δε νομιζω να εκαναν τοσο τρομερη εντυπωση τα συγκεκριμενα εξωφυλλα. Οταν αναφερεσαι σε μια συγκεκριμενη εποχη, θα πρεπει να ξερεις οτι οι ανθρωποι που δρουσαν τοτε ειχαν εντελως διαφορετικες προσλαμβανουσες απο σενα, και δεν ηταν ουτε καλυτεροι ουτε χειροτεροι κατα μεσο ορο.Καποιος εγραψε παραπανω: «Ότι δηλαδή ένα παιδί που θα δει έναν αποκεφαλισμένο και τρομάξει θα είναι επειδή είναι προκατειλημμένο?»Εξαρταται για τι ηλικιες μιλας. Τα πολυ μικρα παιδια δεν νιωθουν τρομο ή αηδια απο σπλατερ, εντομα, ποντικια, ακαθαρσιες κ.α. Μετα απο μια ηλικια ομως οντως καλλιεργειται σ' αυτα απο το περιβαλλον ο τρομος και η αηδια, οποτε ναι, ειναι προκατειλημμενα και-κατα τη γνωμη μου-καλως ειναι ετσι.
Ακόμα θυμάμαι μια Απογευματινή κρεμασμένη στο περίπτερο καθώς πήγαινα σχολείο....Την βίασε, την έσφαξε, την πέταξε στο πηγάδιΜε φωτογραφίες, και σίγουρα ανατριχιαστικό εκτενές ρεπορτάζ....
www.rotten.com Ενα site με πανω απο δεκα χρονια ζωης , με εικονες απο παντος ειδους ατυχηματα.. Και μετα απο τοσα χρονια οι εν λογω εικονες περιμενουν τους παντες εκει μετα απο δυο κλικ... Ουτε καν ενα account η ενα password !!!
Πωπω θυμάμαι είχα δει και ένα άλλο εξώφυλλο κάποια στιγμή με το διαμελισμένο σώμα μιας νεαρής κοπέλας όπου ο δράστης (φίλος της) αφού την διαμέλισε πέταξε τα κομμάτια σε διάφορους κάδους. Δεν θυμάμαι το όνομα του δράστη. Στην Αθήνα είχε γίνει αν δεν κάνω λάθος.
Κάτι τέτοιo γίνεται τέχνη όταν επαναπλαισιώνεται ως τέχνη.http://postcard-perfect.com/top-andy-warhol-artδευτερη φωτο κ http://seconal.blogspot.gr/2009/02/orificios.html
Οι φωτογραφίες έμπαιναν καθαρά για να αυξήσουν την κυκλοφορία. Δεν είναι σωστό σε πρωτοσέλιδο η εικόνα του τεμαχισμένου πτώματος να κρέμεται στα περίπτερα (ή και στο εσωτερικό )! Ο αναγνώστης δεν είναι προετοιμασμένος ! Αν βρισκόταν ο ίδιος στο χώρο του εγκλήματος / ατυχήματος , θα ήταν προετοιμασμένος για αυτό που θα αντικρίσει . Άλλο η εικόνα ενός νεκρού σε ένα κρεβάτι ή φέρετρο και άλλο η εικόνα ενός κομμένου κεφαλιού !
Την εποχή εκείνη με πρόσφατη τη φρίκη ενός εμφυλίου και ενός παγκόσμιου πολέμου και με την πλειοψηφία του κόσμου να έχει μεγαλώσει στην επαρχία, ο θάνατος δεν ήταν το ταμπού που είναι σήμερα. Στην εποχή μας τέτοιες εικόνες είναι προσιτές σε gore ιστοσελίδες και μάλιστα σε πολυ πιο σοκαριστικο επίπεδο με χρωμα κίνηση και ήχο. Θα ήθελα να προτείνω κάποια αλλα το ξανασκεφτηκα γιατι ισχύει 100% το "What Has Been Seen, Cannot Be Unseen" και οποιος θέλει ας το ψάξει μόνος του. (Παντως λείπει η υπόθεση Φραντζη)
Το φωτογραφικό υλικό από την υπόθεση Φραντζή έχει "μυστηριωδώς" εξαφανιστεί από όλο το Ελληνικό Internet γιατί στην εν λόγω φωτογραφία που αναφέρθηκε πιο πάνω πρωταγωνιστεί "καταξιωμένος" δημοσιογράφος-κοράκι των ημερών μας... σε γνωστό site (που νομίζω εννοείς) υπάρχει η φωτογραφία με την υποσημείωση ότι δεν έχουν καμία πληροφορία για την προέλευσή της... ο τίτλος της είναι απλώς "Dismember".
Προσφατα δεν ηταν που ανεβασαν πολλα site φωτο απο το αεροπορικο δυστυχημα της ΗΛΙΟΣ στο Γραμματικο?Εκει να δειτε φρικαλεοτητα,ολα στη φορα,καμμενα σωματα,παιδικο κορμακι που ειχε καει,ενας ανδρας που το κεφαλι ειχε "εκραγει"....δεν εχω δει χειροτερες εικονες!
Τραγικες φωτογραφιες με μοναδικη καλλιτεχνικη αξια.Δεν ξερω αν θα μ αρεσε η΄οχι να συμβαινει ακομα,παντως πιστευω αυτη η λαγνεια του θανατου και του τρομου απ τους δημοσιογραφους και τους σκηνοθετες και η απηχηση στον κοσμο θα εχει πολλα να μας πει για την κοινωνικη κατασταση εκεινης της εποχης (οπου και τα thriller βρισκονταν στην απολυτη ακμη τους)
σχόλια