Είναι μερικά πράγματα που δεν τα πιστεύεις αν δεν τα δεις, ή δεν διαβάσεις γι' αυτά.
Στην κατηγορία αυτή ανήκει σίγουρα και το παρακάτω εύρημα του συγγραφέα και λάτρη του ανεξήγητου και του μυστηρίου, Θανάση Βέμπου:
Κάποτε, τις δεκαετίες του 60' και του 70', οι ελληνικές εφημερίδες (μεγάλες και μικρές) θεωρούσαν απολύτως φυσιολογικό να φιλοξενούν, χωρίς την παραμικρή λογοκρισία ή προειδοποιητική σήμανση(!), ανατριχιαστικές φωτογραφίες από διάφορα δυστυχήματα, δολοφονίες, τροχαία, εργατικά ατυχήματα, ακρωτηριασμούς, αυτοκτονίες κτλ, στα εξώφυλλα τους!
Δεν μπορεί να είμαι η μόνη που ξαφνιάστηκε τόσο πολύ από το γεγονός πώς κάτι τέτοιο όχι μόνο επιτρεπόταν, αλλά μάλλον θεωρούνταν και φυσιολογικό -μιας που ήταν αρκετά τα φύλλα της εποχής που είχαν υιοθετήσει αυτή την τακτική, σε μία κατά τα άλλα πολύ συντηρητική κοινωνία.
Στην σημερινή εποχή της υπερβάλλουσας πολιτικής ορθότητας, και των ακόμα πιο αυστηρών περιορισμών -και προστίμων- σχετικά με το τι επιτρέπεται ή όχι να δημοσιεύσεις στον έντυπο και διαδικτυακό τύπο, οι παρακάτω εικόνες μοιάζουν περισσότερο με φάρσα ή με σκηνές από splatter θρίλερ:
Κομμένα κεφάλια, πεθαμένα μωρά, απανθρακωμένοι άνθρωποι κι ένα σωρό άλλες hardocre εικόνες φιγουράρουν στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων, φόρα παρτίδα κρεμασμένα στα περίπτερα, σαν να μην τρέχει τίποτα..
Οι λάτρεις του gore, φαντάζομαι, θα μπορούσαν να αναφωνήσουν κάτι σαν "πολύ μπροστά", ωστόσο εγώ λέω πώς μόνο αυτό μας έλειπε σήμερα από τον - σε μεγάλο ποσοστό- τρομολαγνικό και υστερικό ελληνικό τύπο!
1. FacebookTwitter Έθνος 14.6.1962 - "Ειςτην φωτογραφίαν άνω, το πτώμα του νεαρού αυτόχειρος παρά την σιδηροδρομικήν γραμμήν αποκεφαλισμένον. Κάτω, η αποκοπείσα υπό των τροχών της αμαξοστοιχείας κεφαλή του αυτόχειρος".
Ενας 16χρονος απο ένα χωριό της Κομοτηνής αυτοκτόνησε βάζοντας το κεφάλι του στις σιδηροδρομικές γραμμές, επειδή ο πατέρας του, τού είχε κάνει παρατήρηση επειδή έφερε από την Κομοτηνή "ολιγώτερα ψώνια από όσα ηδύνατο να αγοράση με τα χρήματα που του είχαν δοθή από το σπίτι".
2. FacebookTwitter Το έγκλημα εξιχνιάστηκε και οι άτυχοι γονείς αποτελούν λαυράκι για τους φωτορεπόρτερ (Ακρόπολις 10.11.1964)
3. FacebookTwitter Βραδυνή, 8.5.1965"Αι πρώται φωτογραφίαι από την ερωτικήν τραγωδίαν της Βεροίας", γράφει η λεζάντα. Ενας 45χρονος αρτοποιός "έγγαμος και πατέρας τριών ανηλίκων τέκνων εφόνευσεν ωραιοτάτην ζωντοχήρα, μητέρα ενός μικρού κοριτσιού... και εν συνεχεία ετερμάτισε την ζωήν του…".
4. FacebookTwitter Εργατικά ατυχήματα (Βραδυνή 14.11.1968 και 20.11.1968)
5. FacebookTwitter Το νεκρό παιδάκι του οικογενειοκτόνου Λυμπέρη -του τελευταίου θανατοποινίτη που εκτελέστηκε στην Ελλάδα (Ακρόπολις 6.1.1972)
7. FacebookTwitter "Μια συγκλονιστική μακάβρια φωτογραφία χθες το πρωί στο αεροδρόμιο. Ένας επιβάτης θύμα των αεροπειρατών, έχει πεταχθή στην πίστα του αεροδρομίου. Το αεροπλάνο που πέρασε από πάνω από το σώμα του, του έκοψε το δεξί του πόδι. Μόλις απεγειώθη το Μπόινγκ, αστυνομικοί και ο ιατροδικαστής κ. Καψάσκης έσπευσαν να εξετάσουν το πτώμα" (Απογευματινή 19.12.1973)
8. FacebookTwitter Τρομολαγνικό ενσταντανέ απο αεροπορικό δυστύχημα στα Πιέρια Όρη (Ακρόπολις 24.11.1976) . Υπόψη ότι η συγκεκριμένη φωτογραφία έπιανε περίπου το ένα τέταρτο της πρώτης σελίδας της εφημερίδας (και βεβαίως η λεζάντα ανέγραφε με όλες τις λεπτομέρειες την ταυτότητα των πτωμάτων)
9. FacebookTwitter Όλες οι μακάβριες λεπτομέρειες για το φόνο του "μπίζνεμαν" (sic) (Ακρόπολις 23.11.1977)
Δε συμφωνώ. Τώρα τα πράγματα είναι πολύ πιο τρομακτικά διότι μας κάνουν και τα φανταζόμαστε, και είναι και ψέματα από πάνω. Αυτό που ΔΕΝ βλέπεις είναι πιο τρομακτικό από αυτό που βλέπεις. Οπότε καλύτερα που τα έδειχναν.
γιατί ξαφνιάζεστε; Πρόσφατα δεν ήταν ας πούμε οι φωτος από τη φωτιά της Μαρφίν (εκ των οποίων μία όπου βλέπουμε το πόδι της εγκύου στο μπαλκόνι αφού έχει χάσει τις αισθησεις της);
Εγώ πάντως δεν θα ξεχάσω πρωτοσέλιδο εφημερίδας από το αεροπλάνο που έπεσε στην Σάμο το 1989, ανάμεσα σε αποσκευές και χαλάσματα το μισό κεφάλι ενός μωρού..
Το πιο τραγικό από όλα! Νομίζω εφημερίδα τα Νέα. Προλάβαμε να τη δούμε 2 δευτερόλεπτα και μετά οι μεγάλοι έσκισαν τη σελίδα (ευτυχώς). Τα μικρά δεν πλησιάζαμε στο τραπέζι από τον τρόμο μας για την εφημερίδα. Εφιάλτης.
Δεν πιστεύω πως είναι απολύτως κακό να δημοσιεύονται στον τύπο τέτοιου είδους εικόνες. Αν μη τι άλλο, απεικονίζουν την πραγματικότητα, κάτι που στις μέρες μας θεωρείται ουτοπικό. Η φρίκη (όπως και τόσα άλλα) είναι απλά μια προκατάληψη, μπηγμένη στο μυαλό μας από τα πρέπει και τα μη της κοινωνίας.
Θες να μου πεις δηλαδή ότι θα στερήσεις από το παιδί σου την σκληρή η μη πραγματικότητα για να μην τρομάξει ; Στη ζωή υπάρχουν τα πάντα, και πρέπει να αντικρίσουμε τα πάντα. Εκτός και αν θες να πεθάνεις μέσα στο καβούκι σου, στον δικό σου φανταστικό κόσμο.
@Dark Nevada Έγραψες ότι η φρίκη είναι προκατάληψη της κοινωνίας και ρωτάω αν τα παιδιά τρομάζουν επειδή είναι προκατειλημμένα. Δεν απάντησες.Η διαφωνία που εχω δεν αφορά το αν πρέπει ή δεν πρέπει να στερήσεις την πραγματικότητα σε ενα παιδί αλλά η άποψη οτι η φρίκη είναι απλά μια προκατάληψη
@banbanΔεν θα σου αναλύσω τον ορισμό της προκατάληψης, προφανώς τον γνωρίζεις. Μπορεί να ακουστεί κάπως, αλλά πιστεύω πως όλοι είμαστε γεμάτοι με προκαταλήψεις, με ιδέες και στερεότυπα που δεν είναι ανάπτυγμα της δικής μας κριτικής σκέψης. Προσωπικά έχω συμβιβαστεί στον "τρόμο" και στην "φρίκη". Η ανεκτικότητα με κάνει καλύτερο άνθρωπο. Και για να σου απαντήσω κιόλας, ναι θεωρώ πως η φρίκη και ο τρόπος είναι ως ένα βαθμό προκατάληψη. Σκέψου το λίγο.
Η "ανεκτικότητα" που υποστηρίζεις δεν είναι τίποτα άλλο από την αναισθητοποίηση προς οτιδήποτε το αποτροπιαστικό....δεν είναι προκατάληψη η φρίκη,είναι αντίδραση φυσική,ενστιγκτώδης που ενυπάρχει και στα βρέφη ακόμα...με το να αποδέχεσαι εικόνες σαν τις παραπάνω λέγοντας "δεν σοκάρομαι συμβαίνουν κι αυτά" είναι σαν να μην ξεχωρίζεις την τραγικότητα των γεγονότων...με αυτή τη λογική αφού δεν είσαι προκατειλλημένος τι σε εμποδίζει να προκαλέσεις κι εσύ ο ίδιος κάτι ανάλογο?Ελπίζω να ήμουν σαφής.
σχόλια