Η σφαγή στο Mỹ Lai.

Η σφαγή στο Mỹ Lai. Facebook Twitter
14

And babies (26 décembre 1969), μία από τις πιο εμβληματικές αφίσες για τον πόλεμο του Βιετνάμ, έργο της Art Workers' Coalition (AWC) που συνδύασε τη γνωστή φωτογραφία του Ronald L. Haeberle με ένα απόσπασμα από συνέντευξη αμερικανού στρατιώτη. Το ΜΟΜΑ είχε υποσχεθεί να την χρηματοδοτήσει, αλλά έκανε πίσω όταν οι Nelson Rockefeller και William S. Paley (διευθυντής του CBS), που ήταν μέλη του διοικητικού συμβουλίου του μουσείου, εξέφρασαν την έντονη δυσαρεσκειά τους. Παρ' ολα αυτά η αφίσα τυπώθηκε σε 50.000 αντίτυπα.

 

Μέλη της Art Workers' Coalition εκδικήθηκαν το ΜΟΜΑ ξεδιπλώνοντας μπροστά στην Guernica του Πικάσο τις αφίσες με τη φωτογραφία της σφαγής του Mỹ Lai.

Μερικά χρόνια αργότερα, το 1974, ο ιρανός καλλιτέχνης Tony Shafrazi που ανήκε στην ομάδα της AWC επέστρεψε στον πίνακα για να γράψει πάνω με σπρέυ τις λέξεις Kill Lies All ως ένδειξη διαμαρτυρίας για την αθώωση των αμερικανών αξιωματικών που ευθύνονταν για τη σφαγή (ο πίνακας, ωστόσο, δεν δεινοπάθησε γιατί προστατευόταν από βερνίκι).

 

Ο Seymour Hersh. Δίπλα, το εξώφυλλο του βιβλίου του που του χάρισε το 1970 το βραβείο Pulitzer.

 

Η σφαγή του Mỹ Lai είναι κυρίως γνωστή από τις φωτογραφίες του ένστολου τότε φωτογράφου του αμερικανικού στρατού Ronald L. Haeberle. Η έκθεση Peers ανέφερε ότι ο λοχαγός Medina είχε δώσει εντολή στους  άντρες του να "κάψουν τα σπίτια, να σκοτώσουν τα ζώα και να καταστρέψουν τις καλλιέργειες και τα τρόφιμα."

 

Η πρώτη εφημερίδα που δημοσίευσε τις φωτογραφίες της σφαγής. Μετά ακολούθησε το Life.

 

"Thompson: What's going on here, Lieutenant?    Calley: This is my business.    Thompson: What is this? Who are these people?    Calley: Just following orders.    Thompson: Orders? Whose orders?    Calley: Just following...    Thompson: But, these are human beings, unarmed civilians, sir.    Calley: Look Thompson, this is my show. I'm in charge here. It ain't your concern.    Thompson: Yeah, great job.    Calley: You better get back in that chopper and mind your own business.    Thompson: You ain't heard the last of this!"

 

O φωτογράφος Ronald L. Haeberle xρησιμοποιούσε δύο μηχανές, μία του στρατού με ασπρόμαυρο φιλμ, και μία δική του με έγρωμο. Οι ασπρόμαυρες φωτογραφίες περνούσαν από λογοκρισία, οι άλλες όχι. Οι κάτω φωτογραφίες τον δείχνουν καθώς επισκέπτεται το Mỹ Lai το 2011.

 

Νέοι οπλισμένοι αντάρτες Viet Cong στην περιοχή του Mỹ Lai. Λήψη από ανεμφάνιστο φιλμ που βρήκαν οι αμερικανοί στρατιώτες.

 

Τα αμερικανικά ελικόπτερα πετούν πάνω από το φλεγόμενο Mỹ Lai.

 

Φωτ. Ronald L. Haeberle.

 

Ένα πτώμα μέσα σε φρεάτιο. Φωτ.  Ronald L. Haeberle.

 

Το "φιλμ" της σφαγής, όπως το παρουσίασε το σάιτ American Experience :

Ο φωτογράφος Ron Haeberle έφτασε στην περιοχή του Mỹ Lai με την δεύτερη ομάδα των GI's, 17 λεπτά μετά από την πρώτη. Φωτ. Ronald L. Haeberle/ Getty Images.

 

Πριν προσγειωθούν,  οι στρατιώτες είχαν ακούσει αντικρουόμενες πληροφορίες σχετικά με το εάν η ζώνη ήταν «θερμή» λόγω εχθρικών πυρών ή «κρύα». Φωτ. Ronald L. Haeberle/National Archives, Getty.

 

Αριστ. : Λίγο μετά τη λήψη αυτή, όπως δήλωσε ο Haeberle, η ομάδα με την οποία πορευόταν συνάντησε ένα νεαρό άντρα και δύο κορίτσια που "εκλιπαρούσαν για τις ζωές τους" πριν δεχτούν πυρά από αυτόματα όπλα. Δεν υπάρχει φωτογραφία από αυτό το συμβάν, πρόσθεσε ο Haeberle. Φωτ. My Lai Massacre Museum.

Δεξ. : Τρία πτώματα Βιετναμέζων κείτονται στο δρόμο που οδηγεί σε μία άλλη πόλη. Σύμφωνα με τις μαρτυρίες, αυτή είναι η περιοχή όπου η ομάδα μπορούσε να διασχίσει την τάφρο. Φωτ. Ronald L. Haeberle/Getty Images.

 

Οι στρατιώτες Franklin και Private Wyatt αναζητούν στα αντικείμενα αποδείξεις για την παρουσία των Viet Cong. Φωτ. Ronald L. Haeberle/My Lai Massacre Museum.

 

O Haeberle φωτογράφισε αυτά τα πτώματα του άντρα και του αγοριού στο δρόμο που οδηγούσε πίσω στο χωριό. Ο Haeberle παραδέχτηκε ότι  κατέστρεψε αρκετές βίαιες εικόνες από το Mỹ Lai, ειδικά αυτές που έδειχναν τους αμερικανούς στρατιώτες να σκοτώνουν εν ψυχρώ τους βιετναμέζους αμάχους. "I was there. I was one of them. All of us are guilty." Φωτ. Ronald L. Haeberle/Getty Images.

Ο Haeberle βεβαιώνει ότι ένας GI που στεκόταν δίπλα του πυροβόλησε αμέσως μετά τη λήψη το αγόρι που προσπαθεί να προστατέψει τη μικρή του αδερφή. Ωστόσο, τo 2009, ένας Βιετναμέζος που επέζησε από τη σφαγή και ζει σήμερα στη Γερμανία, ο Tran Van Duc, αναγνώρισε τον εαυτό του στο πρόσωπο του αγοριού που προστατεύει την αδερφή του ενώ πλησιάζει ένα ελικόπτερο, και θέλησε να γνωρίσει τους σωτήρες του. Στη συνάντηση που ορίστηκε στο Mỹ Lai, ο Tran Van Duc αντάμωσε με τον φωτογράφο Haeberle καθώς και με τους Lawrence Colburn και Hugh Thompson που τον είχαν πάρει μαζί τους στο ελικοπτερό τους. Φωτ. Ronald L. Haeberle.

 

Η φωτογραφική μηχανή, δώρο του Haeberle, δίπλα στη φωτογραφία της δολοφονημένης μητέρας του Tran Van Duc, επίσης τραβηγμένη από τον Haeberle.

 

Η μητέρα του Tran Van Duc. Φωτ. Ronald L. Haeberle.

 

Αριστ. : Ανάκριση βιετναμέζων χωρικών. Ο Haeberle δήλωσε ότι δεν ξέρει τι απέγινε ο ηλικιωμένος άντρας με τα παιδιά.

Δεξ. : Ο στρατιώτης Simone σκάβει στο χώμα, ψάχνοντας για κρυμμένα όπλα. Ένας στρατιώτης κατέθεσε ότι ένας ντόπιος του είπε ότι 40 Viet Cong είχαν περάσει το προηγούμενο βράδυ από το Μάι Λάι. Φωτ. Ronald L. Haeberle/National Archives, My Lai Massacre Museum.

 

Οι κάτοικοι του χωριού έμεναν σε μικρές αχυρένιες καλύβες. Ο στρατιώτης  Delpone βάζει φωτιά σε μία απ' αυτές. Ο Haeberle κατέθεσε ότι στο Mỹ Lai τραβούσε εικόνες από αντίδραση. "Ένας φωτογράφος που έχει εκπαιδευτεί  αρκετά χρόνια, θα αντιδράσει. Και θα αντιδράσει με μια φωτογραφική μηχανή και όχι με όπλο." Φωτ. Ronald L. Haeberle/My Lai Massacre Museum.

 

Φωτ. Ronald L. Haeberle.

 

Φωτ. Ronald L. Haeberle.

 

Σύμφωνα με μαρτυρίες, οι στρατιώτες είχαν συγκεντρώσει σε ένα σημείο του χωριού αυτές τις γυναίκες με τα παιδιά τους. Ο Haeberle τράβηξε τη φωτογραφία κι αμέσως μετά ακούστηκε ένας πυροβολισμός. Είπε ότι είδε με την άκρη του ματιού "όλα τα κορμιά να πέφτουν" πριν απομακρυνθεί. Φωτ. Ronald L. Haeberle/Getty Images.

Ο μόνος αμερικανός στρατιώτης που τραυματίστηκε στο Mỹ Lai ήταν ο Carter, κι αυτός από φίλια πυρά (αλλές πηγές αναφέρουν ότι αυτοτραυματίστηκε). Φωτ. Ronald L. Haeberle/National Archives.

 

Ανάπαυση στον τόπο του εγκλήματος και επιστροφή στη βάση με ελικόπετρα. Φωτ. Ronald L. Haeberle/National Archives.

 

Το ρεπορτάζ στο Life.

 

Τα ονόματα των θυμάτων (347 σύμφωνα με τον αμερικανικό στρατό, 504 σύμφωνα με άλλες πηγές). Πολλά απ' αυτά βασανίστηκαν, ακρωτηριάστηκαν και κακοποιήθηκαν σεξουαλικά.

Ανέκδοτες φωτογραφίες. Δώθηκαν πρόσφατα από τον Ronald L. Haeberle στη βιετναμέζικη εφημερίδα The VnExpress.

 

Charlie Company. Τάγμα της έδρασε στο Mỹ Lai. (Προσωπικό αρχείο του 

Dick Snow).

 

Ο ηρωικός πιλότος Hugh Clowers Thompson. Μαζί με τους Glenn Andreotta και Lawrence Colburn, μέλη του ίδιου πληρώματος, επενέβη για να σώσει τους αμάχους του Mỹ Lai. Απείλησε από το ελικοπτερό του τους αμερικανούς στρατιώτες στο έδαφος ότι θα άνοιγε πυρ εναντίον τους αν συνέχιζαν να καταδιώκουν τους αμάχους και περισυνέλεξε όσους ήταν ακόμη ζωντανοί. Χρειάστηκε να περάσουν τριάντα χρόνια για να αναγνωριστεί επίσημα η ηρωική του πράξη.

 

Ο Hugh Thompson και ο Lawrence Colburn πίσω στο Βιετνάμ. Ο Glenn Andreotta (στην ασπρόμαυρη φωτογραφία) σκοτώθηκε σε μάχη δύο εβδομάδες μετά τη σφαγή του Mỹ Lai.

 

Ο πρώτος που μίλησε για τη σφαγή ήταν ο νεαρός GI Ron Ridenhour με επιστολή του που απηύθυνε μετά την επιστροφή του από το Βιετνάμ σε 30 μέλη του Κογκρέσου καθώς και σε αξιωματούχους του Πενταγώνου.

Ο μόνος που καταδικάστηκε από τους 26 αξιωματικούς και στρατιώτες που κατηγορήθηκαν για τη σφαγή στο Mỹ Lai, ήταν ο υπολοχαγός William Calley. 'Εμεινε στη φυλακή συνολικά τρίαμισι χρόνια, ενώ είχε καταδικαστεί πρωτοδίκως σε ισόβια. 

Το  Mỹ Lai σήμερα, ένα υπαίθριο μουσείο μνήμης.

 

My Lai Four(2009), η ταινία του Paolo Bertola.

 


My Lai Four.

 

Στο πρόσφατο βιβλίο του Chain of Command: The Road from 9/11 to Abu Ghraib (2004), ο Seymour Hersh συσχετίζει τα εγκλήματα του Mỹ Lai με τα βασανιστήρια στη φυλακή του Abu Ghraib, διαπιστώνοντας πως στη δεκαετία του '70 η οργή και οι διαμαρτυρίες ήταν πολύ εντνότερες.

The My Lai Inquiry, The Economist.

 


My Lai Massacre, Vietnam 1968.

14

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Σοπέν

Πέθανε Σαν Σήμερα / «Κύριοι, ιδού μια μεγαλοφυΐα!»: Πώς ο Σοπέν άνοιξε νέα εποχή στη μουσική για πιάνο

Σαν σήμερα, στις 17 Οκτωβρίου 1849, πεθαίνει από φυματίωση στο Παρίσι ο Πολωνός Φρεντερίκ Φρανσουά Σοπέν, ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του Ρομαντισμού και κορυφαίος πιανίστας.
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ

σχόλια

12 σχόλια
σπαταλανε χιλιαδες δολλαρια για ερευνες οπλων φτιαχνουν υπερσύγχρονα αεροπλανα που πετανε εκατομυριων δολαριων βομβες και που τις ριχνουν??πανω σε ψαθινα σπιτια και φυτιες ρυζιου με πολλα ανυπερασπιστα αθωα θυματα
Ο τελευταιος πραγματικα ασχημος πολεμος,καποιοι πολεμοι ειναι πολυ χειροτεροι απο καποιους αλλους.Αλλες οι συνθηκες στη μαχη του Σομ,στον Ρωσικο χειμωνα η στις ζουγκλες του Βιετναμ και αλλες στο Ιρακ η στη Λιβυη και οι συνθηκες ειναι αυτες που βγαζουν στην επιφανεια το κτηνος στον καθε ανθρωπο.Ωστοσο κατω απο τις ιδιες συνθηκες βγαινει και η αυταπαρνηση και ο πραγματικος ηρωισμος. Δειτε και την ταινια "Απωλειες πολεμου".
Να μην ξεχναμε οτι η αποκτηνωση αυτη του ανθρωπου επερχεται ΜΟΝΟ μετα απο ευρεια και συστηματικη προπαγανδα εναντιον του "άλλου" , οποιος κι αν ειναι καθε φορα ο εχθρός...ειτε πραγματικός ειτε στα σχεδια επιτηδειων που θελουν αιματοκυλισμα ή ψαχνουν για εξιλαστηρια θυματα.Η προπαγανδα και το κηρυγμα μίσους σκοτώνουν! Δε διαφέρει πολυ ο λόγος που αυτα τα αμερικανάκια εγιναν χασαπηδες από τον δολοφονο του Φυσσα και των χρυσαυγιτων...τηρουμενων όλων των αναλογιών το παραδειγμά μου!
Όπως αυτοί που χαίρονται με τη εικόνα του φλεγόμενου "μπάτσου" ή του τρύπιου σαν τα ντόνατς. Όπως ο εθνικιστής θέλει κομμένα κεφάλια "άπλυτων". Όταν είσαι πραγματικά άνθρωπος, δεν ηδονίζεσαι ούτε κάνεις τρόπαιο τον νεκρό εχθρό σου, πόσο μάλλον δεν τον σκοτώνεις όταν δεν υπάρχει λόγος ζωής και θανάτου, έτσι απλά για την καύλα σου. Όντως, όταν οι Πυρήνες στην επιστολή τους λεν "προφανώς δε διανοηθήκαμε στιγμή να χρησιμοποιήσουμε τον συγκεκριμένο όμηρο ως ανθρώπινη ασπίδα(δεν θα είχαμε π.χ. πρόβλημα αν είχαμε τον διευθυντή μίας τράπεζας)" είναι αυτός ο Εχθρός που το μίσος εναντίον του αποκτηνώνει. Το "δεν θα είχαμε πρόβλημα", υποδηλώνει χαρά με το φόνο ενός διευθυντή τραπέζης. Δίχως τη λύσσα της προπαγάνδας, είναι ακατανόητη η στάση αυτή ενός μη διεστραμμένου ανθρώπου. Θα ήταν ακατανόητη η σφαγή της τσαρικής οικογένειας απ' τους μπολσεβίκους κατά την κατάληψη των Χειμερινών Ανακτόρων, τα πογκρόμ κατά των Εβραίων και άλλες πολλές πράξεις μίσους στην ιστορία.
Κι ένα πολύ εμδιαφέρον site με σπουδααίες δίκες (και ανάλυση των γεγονότων πριν και μετά). Περιέχει και αρκετές πληροφορίες για το συγκεκριμένο.http://law2.umkc.edu/faculty/projects/ftrials/ftrials.htm
Ο Calley πρέπει να ήταν ο μοναδικός Αμερικανός αξιωματικός που καταδικάστηκε για εγκλήματα πολέμου στο Βιετνάμ. Έτσι είχε γράψει κάποτε ο Βασίλης Ραφαηλίδης. Είχε την ατυχία ν' αποτυπωθεί απ' το φακό η εκτέλεση των διαταγών του και να δοθεί δημοσιότητα στις φωτογραφίες. Στην πραγματικότητα δεν έκανε τίποτα διαφορετικό απ' τους υπόλοιπους αξιωματικούς που έδρασαν στο Βιετνάμ.