ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ

Πού είσαι, Κεμάλ;

Πού είσαι, Κεμάλ; Facebook Twitter
145
  • Τις τελευταίες μέρες σκέπτομαι τον Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ. Τι άθλο έκανε ο άνθρωπος! Πήρε ένα κράτος από τα βάθη του Μεσαίωνα και το έφερε στη νεωτερικότητα. Πήρε ένα κράτος από τα βάθη της Ασίας και το έφερε στην Ευρώπη. Μέσα σε ούτε δυο δεκαετίες. Και τώρα το κράτος αυτό είναι στους G20 κι εμείς στα Τάρταρα.
  • Ξέρω, στους Έλληνες δεν αρέσει να μνημονεύεται ένας Τούρκος – και μάλιστα ο Κεμάλ. Και γνωρίζω ήδη όλες τις αντιρρήσεις που θα μου φέρουν: πως ήταν εχθρός μας, ότι ήταν δικτάτορας, πως οι μεταρρυθμίσεις του αλλοιώθηκαν από τους διαδόχους του, κ.λπ. Τα ξέρω όλα και, παρ’ όλα αυτά, θεωρώ το έργο του τεράστιο. Και οι Έλληνες καλά θα έκαναν, αντί να ρουφάνε τα τούρκικα σίριαλ και να μαθαίνουν τα πάντα για τον Σουλεϊμάν τον Μεγαλοπρεπή, ν’ ασχοληθούν λίγο με αυτόν το Μεγάλο Μεταρρυθμιστή, τώρα που έχουμε απόλυτη ανάγκη από μεταρρυθμίσεις.
  • Στις δεκαετίες του είκοσι και του τριάντα, ο Κεμάλ έκανε στην Τουρκία πράγματα που στην Ελλάδα δεν έγιναν ποτέ (π.χ. χωρισμός Κράτους και Εκκλησίας) ή έγιναν είκοσι χρόνια αργότερα (ψήφος στις γυναίκες). Εκσυγχρόνισε την παιδεία και τη διοίκηση, αναδιοργάνωσε τα πάντα, χτίζοντας από το μηδέν. Γιατί στο μηδέν –και κάτω από το μηδέν– βρισκόταν η παρακμασμένη Οθωμανική Αυτοκρατορία.
  • Κι εμείς έχουμε εδώ τον κύριο Βρούτση, που θεωρεί εκσυγχρονιστικό επίτευγμα το να στέλνει τον κόσμο στους συμβολαιογράφους για να κάνουν (επί πληρωμή!) τη δουλειά των ληξίαρχων. Έχουμε το τερατούργημα του ΕΟΠΥΥ που χρωστάει παντού και δεν κάνει τίποτα, αφήνοντας τους ασφαλισμένους στο έλεος του Θεού. Έχουμε ξοδέψει δεκάδες εκατομμύρια για ηλεκτρονικό εξοπλισμό κι εφαρμογές Πληροφορικής που θα μπορούσαν να μας λύσουν όλα τα προβλήματα διαφθοράς, φοροδιαφυγής, εισφοροδιαφυγής, πιστοποίησης, γραφειοκρατίας – και τον αφήνουμε να σαπίζει στις αποθήκες.
  • Ναι, έχουμε τα πάντα, εκτός από έναν ισχυρό ηγέτη με πολιτική βούληση που θα πιάσει το κράτος και θα το ξετινάξει, όπως μια νοικοκυρά τινάζει το χαλί από το μπαλκόνι. Να φύγουν όλα τα άχρηστα και τα βρόμικα.
  • -Τι; Δεν μπορούν να κάνουν τη δουλειά τους οι ληξίαρχοι; Να τους στείλουν στα σπίτια τους και χωρίς αποζημίωση. –Τι; Δεν φταίνε αυτοί; Να πάνε σπίτι τους αυτοί που φταίνε! Όχι που έχουν απολυθεί ένα εκατομμύριο εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα (που δεν φταίνε σε τίποτα) και δεν έχει φύγει ΕΝΑΣ  δημόσιος υπάλληλος…
  • Τις τελευταίες μέρες σκέπτομαι πολύ τον Κεμάλ Ατατούρκ.

----------

Κι ένα σχόλιο του Νίκου Δήμου σε σχέση με τις αντιδράσεις μερικών στο κείμενό του:

 
Όσοι νομίζουν ότι το κείμενο αυτό αφορούσε τον Κεμάλ και την Τουρκία θα έπρεπε να το ξαναδιαβάσουν. Αφορά εμάς και την έλλειψη ηγετικής δύναμης στη χώρα. Επίτηδες χρησιμοποίησα για παράδειγμα τον Κεμάλ για να ερεθίσω τους αναγνωστες.
Αναφέρω όμως από την αρχή πως ήταν εχθρός και δικτάτορας.
Όσοι νομίζουν ότι έγραψα αυτό το κείμενο για τον εξυμνήσω δεν κατάλαβαν τίποτα. Όπως η κυρία Βίβιαν Ευθυμιοπούλου που στο Twitter με χαρακτήρισε "ανόητο γέρο". Γέρος είμαι κυρία Ευθυμιοπούλου (δυστυχώς - αλλά είναι ρατσισμός να το αναφέρετε). Αλλά ανόητος; Στα σαράντα χρόνια που γράφω έχω ακούσει πάρα πολλά - ανόητο δεν με είπε ως τώρα κανείς. Η πρωτιά δική σας.
145

ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Θοδωρής Αντωνόπουλος / Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Αν θεωρήσουμε την ομοφυλοφιλία επάγγελμα, αξιότιμε κ. συνήγορε, τότε σίγουρα αυτό θα πρέπει να ενταχθεί στα βαρέα ανθυγιεινά. Τουλάχιστον για όσο μπορούν να δηλητηριάζουν τον δημόσιο λόγο κακοποιητικές απόψεις, αντιλήψεις και πρακτικές, σαν αυτές που είτε εκφέρετε είτε ενθαρρύνετε.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Δημήτρης Π. Σωτηρόπουλος / Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Αντί να διαφωνήσουμε για το ένα ή το άλλο θέμα, όπως και είναι θεμιτό και αναμενόμενο σε μια δημοκρατία διαλόγου, το μόνο που ξέρουμε να κάνουμε είναι να εξευτελιζόμαστε οι ίδιοι και να εξευτελίζουμε τους άλλους, ωσάν να ήταν οι χειρότεροι εχθροί μας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ Π. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ
O βούρκος των ημερών

Στήλες / O βούρκος των ημερών

Σήμερα: Μηνύματα στο αλεξίπτωτο • • • βουλευτική ηπιότητα • • • περιβαλλοντικη καταστροφή στο Ισραήλ • • • δύσκολες μέρες για τον Μακρόν • • • εμβολιαστική ευνοιοκρατία • • • ένας γενναιόδωρος πρώην οδηγός νταλίκας • • • η περιπέτεια της «μυστικής ομιλίας»
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Αρετή Γεωργιλή / Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Γιατί όλη αυτή η πολιτική χυδαιότητα που αποπροσανατολίζει την κοινή γνώμη από το πραγματικό πρόβλημα και στρέφει τη συζήτηση σε μια στείρα κομματική αντιπαράθεση, στις πλάτες όλων αυτών των παιδιών, που το μόνο που ζητούν είναι δικαίωση και γαλήνη;
ΑΡΕΤΗ ΓΕΩΡΓΙΛΗ
Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Τι διαβάζουμε σήμερα: / Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Σήμερα: Τα Ζεν της Βαϊκάλης • • • νίκη μεγαλοψυχίας • • • η βία δεν πτοεί (ακόμη) τους Βιρμανούς • • • μια πρώτη δικαίωση • • • οι επίμονοι Ινδοί αγρότες • • • δημοκρατία και πίτσα • • • ένας τιτάνας
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

20 σχόλια
Πάντως η οθωμανική μουσική και τέχνη γενικότερα είχε πολύ περισσότερη ποιότητα από τα μοντέρα και μετα-μοντέρνα δημιουργήματα των νεότουρκων αστών. Αν αυτό δεν είναι ενδεικτικό παρακμής, τότε τι ε'ιναι. Μεγάλη γενίκευση, το ξέρω, και βαριέμαι να αναφέρω παραδείγματα. Όμως μετά από αρκετές βόλτες στην Κων/πολη και διαβασμα σχημάτισα την εντυπωση ότι αυτό που έκανε βασικά ο Κεμάλ ήταν να περιορίσει την πλούσια και πολυδιάστατη μυθολογία της οθωμ.αυτοκρατορίας και των λαών που ζούσαν εκεί σε πέντε-δέκα εύκολα διαχειρίσιμα συμβολα. Ίσως αυτό να κάνει πιο αποδοτική και διαχειρίσιμη μια τεχνοκρατική κοινωνία, όμως εμένα μου έφερε μιζέρια να δω την Κων/πολη απογυμνωμένη από την ιστορία της
Μάλιστα... ο Κεμάλ ήταν δικτάτορας και εχθρός μας...Ο ανανεωτής, δημιουργός της Τουρκικής Δημοκρατίας, αγαπημένος από όλο τον τουρκικό λαό, πρώτος Πρόεδρος της Τουρκίας, ήταν δικτάτορας...Επίσης εχθρός μας... Ο άνθρωπος που έκανε για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις όσα κανείς άλλος από τότε, τον οποίο από τον Βενιζέλο (ο οποίος τον πρότεινε για Νόμπελ Ειρήνης) μέχρι τον Ιωάννη Μεταξά, όλοι οι Έλληνες εκτιμούσαν. Μα που τα βρίσκεται. Και μάλιστα κάνετε και ειδική μνεία για τους κανίβαλους που τυχόν θα παρεξηγηθούν, γιατί ΟΛΑ ΑΥΤΑ ισχύουν (δικτάτορας, εχθρος κλπ) αλλά εσείς δεν μιλάτε γι' αυτά...;ΕΛΕΟΣ.
I was really impressed when I read this article. We're all talking about this subject in media lesson. Author had written up the subject which many people couldn't have courage to write or say in Turkey because of government's tyranny. Thanks a lot for his sincereness.
Συγχαρητήρια για το άρθρο σας. Ειναι εξαιρετικό . Επιτέλους κάποιος μνημόνευσε και τους μάρτυρες του ιδιωτικού τομέα, τους απολυμένους βάναυσα ή εργαζόμενους σε συνθήκες γαλέρας. Επιτέλους , κάποιος στιγμάτισε καί το αίσχος, του μόνου προστατευόμενου είδους μέσα στην καταστροφή ,των δημοσίων υπαλλήλων. Πραγματικά σας εκτίμησα.
Κυριε Δημουθα συμφωνουσα με το αρθρο σας εαν ομως συνοδευοταν απο αλλα παρεμφερη. Θα γραφατε ποτε ποσο Μεγαλος Μεταρρυθμιστης (προσοχη στο κεφαλαιο Μ!) ηταν ο Γεωργιος Παπαδοπουλος ο οποιος παρεδωσε μια Ελλαδα με σχεση χρεους-ΑΕΠ οσο του Λουξεμβουργου, με 7% πραγματικη αναπτυξη και οχι καταναλωτικη, με Βιομηχανια, ΙΖΟΛΑ, ΠΙΤΣΟΣ, Αυτοκινητα Πηγασος (ναι! καλα διαβαζετε!), Αμυντικη Βιομηχανια, Πετρελαϊκες Γεωτρησεις στη Θασο και σε αλλα 158 σημεια του Ελλαδικου Χωρου, με κρατος οργανωμενο και νομοταγες που δεν θα διανοειτο ο καθε αναρχοαπλυτος να καταλαβει ενα Δημοσιο Κτιριο... Θα τα γραφατε αυτα; Εαν ναι τοτε ειστε πραγματικα ριζοσπαστικος. Αλλα δεδομενων και καποιων παλαιοτερων δηλωσεων σας επιτρεψτε μου να εχω καποιες αμφιβολιες. Διοτι, "Μεγας Μεταρρυθμιστης" ο Κεμαλ αλλα "σφαγεας των λαων" ο Μεγας Αλεξανδρος (παλαιοτερη δηλωση σας) ειναι ενας συνδυασμος που μου ηχει λιγο περιεργος και αντιφατικος. Καταλαβαινετε τι εννοω φυσικα! Με τιμηΠ.Κωνσταντινιδης
Φταίνε οι ληξίαρχοι που το Ελληνικό κράτος εξακολουθεί το 2012 να καταχωρεί ληξιαρχικές πράξεις (γέννησης, γάμου και θανάτου) ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΑ και δεν υπάρχει μηχανογράφηση? 15 χρόνια μας έχουν σκοτίσει τον έρωτα με την ανασύσταση του Κράτους και την αναδιάταξη της Δημόσιας Διοίκησης. Δεν ακούω, όμως, την πιό απλή ερώτηση να απευθύνεται στους διατελέσαντες Υπουργούς Εσωτερικών: Για ποιό λόγο δεν υπάρχει μηχανογράφηση στα Ληξιαρχεία? 2η ερώτηση, κομματάκι πιό ζόρικη: Για ποιό λόγο, ενώ το Υπουργείο Εσωτερικών έχει δαπανήσει ένα σκασμό λεφτά για την αγορά εξοπλισμού και την εκπαίδευση των υπαλλήλων για τις περιβόητες ψηφιακές υπογραφές, οι οποίες έχουν θεσμοθετηθεί εδώ και 8 χρόνια (!) δεν προχωράνε στην υλοποίηση του? Γιατί την ίδια ώρα που ο πολίτης μπορεί να εξυπηρετηθεί για υποθέσεις του ΙΚΑ μέσω της δικτυακής πύλης ERMIS, το ΙΚΑ προχωράει σε διαφορετική μηχανογράφηση, λες και είναι σε άλλη χώρα? Οι υπάλληλοι μπορεί να φταίνε για πάρα πολλά, αλλά οι μεταρρυθμίσεις χρειάζονται ΗΓΕΤΕΣ ΜΕ (ξέρετε τι) και κυρίως με ΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ. Πιστεύετε ότι ξέρει κανένα από αυτά τα κουτορνίθια τι δικαιολογητικά χρειάζεται ένας πολίτης για να εκδόσει βιβλιάριο ασθενείας π.χ.? Λέω το πιο απλό παράδειγμα. Πώς θα ανασυγκροτήσει ο "ηγέτης" τη Δημόσια Διοίκηση? Αραγμένος στο καφενείο της Βουλής?
Πόσο σωστά τα λέτε κύριε Δήμου!Μια διόρθωση, δεν είσαστε γέρος! Επειδή τα γραπτά σας και η σκέψη σας είναι πιο ζωντανά και από αυτές πολλών 25χρονων που ξημεροβραδιάζονται στα κλαμπ και τα σκυλάδικα για να πετάνε λουλούδια στο Σφακιανάκη...Είσαστε τόσο μπροστά κι όμως δεν ακούει κανείς...
Ο Κεμάλ εκτός από χαρισματικός ηγέτης ήταν και δικτάτορας. Ως τέτοιος μπορούσε να επιβάλει την γνώμη του ενάντια στην θέληση του λαού στο βαθμό που τον υποστήριζε ο στρατός. Εμείς, ευτυχώς, έχουμε δημοκρατία. Που σημαίνει ότι ούτε ένας Κεμάλ δεν μας σώζει. Εμείς παθαίνουμε αυτά που μας αξίζουν και χαίρουμε όλης της ηθικής ευθύνης των πράξεων μας. «Βάρβαροι» δεν υπάρχουν να μας σώσουν... Ή «αλλάζουμε μυαλά» όπως μα ζητά η τρόικα, η θα πέσουμε εκεί που μας αξίζει.
Αυτό που πάντα χαρακτηρίζει τα κείμενα του Νίκου Δήμου είναι η νηφάλια προσέγγιση το θέματος. Αυτό βεβαίως ουδόλως αποτρέπει τις έντονες αντιδράσεις απο κάποιους που αδυνατούν να λάβουν το μήνυμα του κειμένου και μένουν σε αφορισμούς και μεγάλα λόγια.
Ο κ. Δημου αραγε θα γραψει και επαινιτικο για τον Σταλιν που με τιμημα μερικα εκκατομυρια νεκρους κατεφερε ενα μεσαιωνικο φεουδαρχικο κρατος να το κανει βιομηχανικη υπερδυναμη με υπερλαμπρα κατορθωματα στο χωρο του τεχνικου πολιτισμου μεσα σε 20 μολις χρονια;;;
Κ. Δήμου με αρκετά παλαιότερα άρθρα σας δε συμφωνούσα και μάλιστα τα γραφόμενά σας με ανάγκαζαν να σας θεωρήσω πομπώδη και υπερφίαλο. Οφείλω όμως να ομολογήσω πως το παρόν άρθρο σας είναι αντάξιο της φήμης σας ως λόγιου και σκεπτόμενου ανθρώπου. Πιο φιλελληνικό άρθρο δεν έχω ξαναδιαβάσει. Τα συγχαρητήρια μου...
Ο Νίκος Δήμου αναφέρεται στην τότε εποχή, όχι στη σημερινή.Εάν κάποιος έλεγε "μεγάλο επίτευγμα οι πυραμίδες", αυτό δεν σημαίνει ότι μας προτείνει να χτίζουμε και σήμερα πυραμίδες. Αναφέρεται στην τότε εποχή.Δεν προτείνει να βγάλουμε Κεμάλ. Απλά λέει με δυο λόγια "κοίτα να δεις τι κατάφερε να κάνει την ΤΟΤΕ εποχή σε μια τέτοια χώρα".Από την άποψη δηλαδή της τότε εποχής και του τι ήταν η Τουρκία τότε.Οπότε hold your horses - δεν σας έκανε τίποτα, ούτε λεφτά των φορολογούμενων πήρε για χαριτωμένες κρουαζιέρες με ιδιωτικά κότερα στην ανατολική Μεσόγειο. Απλά αναφέρθηκε σε ένα επίτευγμα κάποιου ηγέτη πριν από 100 χρόνια. Που δεδομένων των αντιθέσεων (υπανάπτυξη κλπ της τότε εποχής) ήταν μάλλον εντυπωσιακό.
H "τότε εποχή" δεν είναι τόσο μακρινή όσο λες. Ακόμα ζουν άνθρωποι που είχαν γεννηθεί τότε. Και η μιλιταριστική, άκρως εθνικιστική λατρεία και ιδεολογία του Κεμάλ είναι ακμαιότατη στην Τουρκία. Ενδεικτικά, σε κάθε μαγαζί έχουν αναγκαστικά από 2-3 πορτρέτα του. Την καλή μας πρόθεση για ελληνοτουρκική φιλία μπορούμε να τη δείξουμε και με λιγότερο κουλούς τρόπους
Κύριε Δήμου, ακριβώς το γεγονός ότι ήταν δικτάτορας, πράγμα που ο ίδιος επισημαίνετε, αποδυναμώνει το μήνυμα του κειμένου σας. Σημαίνει ότι οι μεταρρυθμίσεις του δεν αποτελούσαν λαϊκό αίτημα.
Ίσως να μην αποτελούσαν λαϊκό αίτημα αλλά έγιναν - αυτή ήταν η δύναμή του. Έπεισε εκατομμύρια συμπατριώτες του να τον ακολουθήσουν. Γι αυτό δεν αρκεί να είσαι δικτάτορας - πρέπει να είσαι και ηγέτης. (Και οι δικοί μας συνταγματάρχες ξεκίνησαν να κάνουν μεταρρυθμίσεις και τα έκαναν θάλασσα!).
«Γιατί στο μηδέν –και κάτω από το μηδέν– βρισκόταν η παρακμασμένη Οθωμανική Αυτοκρατορία».https://twitter.com/Ovelikios/status/260336202459267072«Σκλαβωμένη» πόλη με ηλεκτρισμό από το 1908,τραμ,Οριάν Εξπρές,οικονομικά ισχυρή κλπ πρώτη φορά βλέπω #Ottoman_SalonikaΤα ίδια μπορούν να λεχθούν για την Κωνσταντινούπολη και τη Σμύρνη.
Κύριε Δήμου, με βάση το πρότυπο που μας προτείνετε, (για να έρθουμε στις σημερινές αναλογίες), χρειαζόμαστε ένα δικτάτορα που θα έχει απεριόριστη εξουσία, θα στήσει μερικά στρατόπεδα εργασίας για κάθε ανεπιθύμητο, θα βάλει τους μουσουλμάνους της Θράκης να φωνάζουν κάθε πρωί «πόσο μεγάλη τιμή είναι να λες πως είσαι Έλληνας», και θα επιβάλει το νόμο και την τάξη δια πυρός και σιδήρου. Και αφού παρακάμψουμε την παραπάνω σκοτεινή πλευρά του, θα τον εξυμνούμε στο διηνεκές επειδή θα κάνει τις απολύτως αναγκαίες μεταρρυθμίσεις όπως διαχωρισμός κράτους εκκλησίας, κατάργηση πελατειακού κράτους, διάκριση εξουσιών, άνοιγμα κλειστών επαγγελμάτων, διάλυση συντεχνιών και καρτέλ, κλπ κλπ.Γράφετε κύριε Δήμου: «Όσοι νομίζουν ότι έγραψα αυτό το κείμενο για τον εξυμνήσω δεν κατάλαβαν τίποτα.» Όχι κύριε Δήμου, καταλάβαμε. Δεν εξυμνείτε το συγκεκριμένο Κεμάλ, εξυμνείτε τον κάθε Κεμάλ που θα αναλάβει να μας κάνει σοβαρό κράτος. Ξέρετε υπάρχουν πολλοί υποψήφιοι για τη θέση στη σημερινή Ελλάδα, αλλά δεν τους το επιτρέπουν ακόμα. Λίγο υπομονή.
Δεν με ενόχλησε το "Τούρκος", με ενόχλησε ολόκληρη η ιδέα του εκσυγχρονιστικού προτύπου που μας προτείνει ο σεβαστός κατά τα άλλα κύριος Δήμου. Με απλά λόγια, αν περιμένουμε να δούμε προκοπή με τη δημοκρατία, σωθήκαμε.
Το ΔΑΣΟΣ είναι οι τεράστιες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται η χώρα. Όμως υπάρχει κι ένα ζήτημα, πως θα φτάσουμε στις μεταρρυθμίσεις, με δημοκρατικές διαδικασίες ή με ένα "σωτήρα" δικτάτορα (έστω και λιγότερο αιμοσταγή από τον Κεμάλ). Κι εκεί είναι όλη η διαφωνία μου με το άρθρο. Τι θέλει να μας πει ο ποιητής?