Ντουμάνι, δήμαρχε!

http://ospyroglou.wordpress.com/2013/11/24/tasaki/

Όπως είπε κι ο Μπουλγκάκωφ: Δεν είμαι κομουνιστής, αλλά θα γίνω όταν δω πως οι άνθρωποι στη Σοβιετική Ένωση πάψουν να πετούν κάτω τα φλούδια απ' τα σποράκια!Μια καπνίστρια που συμφωνεί απόλυτα μαζί σας.

Εκτός όμως από τις πολύ καλές θέσεις και προθέσεις ο Δήμαρχος έχει και μία βασική αλλά σημαντική υποχρέωση, την καθαριότητα και σε αυτήν έχει αποτύχει παταγωδώς ο κος Καμίνης. Ο λόγος, απουσιάζει από το πεδίο άσκησής της.

Νόμοι υπάρχουν, κανόνες υπάρχουν και είναι σαφείς κ ξεκάθαροι, απλά οι περισσότεροι καπνιστές είναι αγενέστατοι και παρτακηδες. Φίλος μου που κάπνιζε μέσα σε όλους τους χώρους κ δε σεβόταν κανέναν, με το που έκανε παιδί-το ποίο κ έπαιρνε μαζί του έξω-το έκοψε μαχαίρι κ κάνει αντικαπνιστικά κηρύγματα κ παρατηρήσεις σε όσους καπνίζουν σε μαγαζιά. Το θέμα είναι ότι δε σεβόμαστε ότι διαφοροποιείται με τα γούστα μας και τις πεποιθήσεις μας και ότι δε μας πλήττει άμεσα αυτός είναι ένας ουσιαστικός λόγος που μας κάνει τη χώρα που είμαστε

ΔΙΔΑΚΤΙΚΟ ΝΤΟΥΜΑΝΙ------------------Σχετικά νεαρούλης ξεκίνησα τη διδασκαλία σε ιδιωτικό εκπαιδευτήριο των Αθηνών, προς τα τέλη τής δεκαετίας του ΄80, γι΄ αυτό και ορισμένες καλόκαρδες μαθήτριες με αποκαλούσανε χαϊδευτικά "κυριούλη", ενώ δεν ήτανε λίγες οι φορές κατά τις οποίες μαθητές από άλλα τμήματα με μπερδεύανε με συμμαθητές τους (για αυτήν όμως την σύγχυση, θα πρέπει να ομολογήσω ότι έφταιγε λιγάκι και το... ύψος μου). Να μην τα πολυλογώ, ήμουνα πολύ καλά... διαβασμένος κα προετοιμασμένος για την διεκπεραίωση των καθηκόντων μου, μετά από χρόνια καπνιστικής προϋπηρεσίας στην Παπαρηγοπούλου, στη Σβώλου και στο αμφιθέατρο Σαριπόλων. Ως εκ τούτου, συνέχισα κι εγώ την παράδοση του... από καθ΄ έδρας καπνίσματος, σε πείσμα αλλά και παρά τις τρυφερές αντιρρήσεις ορισμένων παιδιών που ισχυριζόντουσαν ότι είχανε, τάχα μου, αναπνευστικά προβλήματα και άλλες αηδίες - τουτέστιν, δικαιολογίες για να μου... επιβληθούν! (Σε ποιον; Σ΄ εμένα που είχα φάει το ντουμάνι του αρχαιότερου ελληνικού πανεπιστημίου με την κουτάλα! Αμ, δε!) Από το πολύ τσιγάρο και τη φλυαρία, το στόμα μου γινότανε τσαρούχι και για να γλυκαίνω λίγο το λαρύγγι και να μαλακώνει ο λαιμός, είχα μόνιμη συντροφιά ένα κουτάκι κοκα-κολα, σε μιαν άκρη, δεξιά από τον πίνακα, στη γωνία, πάνω από σε μια εξοχή του τοίχου, που λες κι ήτανε φτιαγμένη επί τούτου. Για ευνόητους λόγους, πριν τελειώσει εντελώς το περιεχόμενο, το κουτάκι συνέχιζα να το χρησιμοποιώ και ως τασάκι, κι όταν άλλαζα τμήμα, αυτό το καημένο με προθυμία υπηρετούσε τις γόπες άλλων και άλλων επίσης ευγενεστάτων συναδέλφων με τους οποίους παραδίδαμε μαθήματα ήθους και καλών τρόπων, αφού στόχος μας ήτανε να... συμβάλουμε στη διαμόρφωση μιας κοινωνία όπου οι πάντες θα σέβονται αλλήλους... και τα λοιπά και τα λοιπά και τα λοιπααααά... Από νωρίς το πρωί, η φτωχή η καθαρίστρια μάζευε τα... πολυμορφικά μου κουτάκια, τα οποία πάντα άφηνα στο ίδιο μέρος να ζέχνουμε στοχασμό και γνώση! (Σιγά που θα της έκανα το χατίρι να τα πετάξω στον κάλαθο! Ακούς εκεί, απαίτηση!) Υπάρχει όμως και θεία δίκη, γιατί μια Δευτέρα, η καθαρίστρια αρρώστησε (ξέρετε, ακόμη και οι καθαρίστριες αρρωσταίνουν) και το κουτάκι μου με περίμενε πιστό πάντα στο ίδιο μέρος, τίγκα στη γόπα τη λιωμένη και ανακατεμένη επί διημέρου με το εναπομείναν ηδύποτο, αλλά και κάμποσο φτύμα από άλλους εκλεκτούς συναδέλφους με μόνιμη διάθεση για απόχρεμψη, όπως με διαβεβαίωσαν αργότερα, σκασμένοι σε ευτυχισμένα χάχανα... Πάνω, λοιπόν, στη διδακτική μου ζέση (γιατί ομολογώ πως είχα πάθος με τη δραματικότητα, όντας φοιτητής του Julius Pellegrino) ένιωσα το λαρύγγι μου να στεγνώνει, και ασύνειδα βουτάω το κουτάκι με ορμή και τραβάω μια γενναία ρουφηξιά με το καλαμάκι, μπροστά στα έκπληκτα ομμάτια των ψιλομαστουρωμένων μου μαθητίσκων... Ήταν μία από τις πιο ευτυχισμένες ημέρες τού νεανικού κοινού μου, που θα τη θυμούνται χρόνια και χρόνια και που θα τη ζήλεψε ασφαλώς και ο μάστρος μου... Μετά τιμής, Κάπα

Η μονη φραση που ταιριαζει για ακόμα μια φορα στο προσωπο σας κ.Δημου ειναι: "Πες τα χρυσοστομε!"Προσωπικά θυμαμαι τους συμφοιτητες μου "αριστερους" και "αγωνιστες" στην πλειοψηφια (πολυτεχνειο βλεπετε) να καπνιζουν με μανια στους στενους διαδρομους του τμηματος. Μια μερα λοιπον ο καθηγητης Κων.Καρατζάς -λεκτορας τότε- τους ρώτησε: "Αληθεια όλοι εσεις που υμνείτε την πρόοδο, την ισότητα και την κατάργηση των διακρίσεων για πείτε μου, θα μπορουσε σημερα να κανει μάθημα μαζι μας ανενοχλητα μια εγκυος ή ακομα μια μητερα φοιτητρια με το παιδι της όπως γινεται αλλού στην Ευρώπη?" Ασφαλώς κανείς δεν απάντησε.

[Turkey's smoking ban changes habits, inspires innovations](http://bit.ly/1g7rBJx):> Suat Karakaya, owner of a teahouse in Istanbul for 15 years, drilled two holes in a window and passed two thin hoses through each. A lit cigarette is attached to the end of one hose outside the window while the customer smokes from the other end in the comfort of the establishment. The offending cigarette never needs to come inside. The second hose is for the smoker to exhale the smoke back outside.

Ο "νομοταγής" κύριος Καμίνης έχει δηλώσει ευθαρσώς εδώ στη Lifo ότι δεν σκοπεύει να εφαρμόσει τον νόμο που απαγορεύει το κάπνισμα. Αυτό δεν βλέπω να το αναφέρουν ούτε ο συντάκτης, ούτε οι σχολιαστές."Η ιστορία με το κάπνισμα είναι μια αποτυχημένη ρύθμιση. Είναι μη εφαρμόσιμη, τελείωσε. Όταν ο νομοθέτης δεν λαμβάνει υπ’ όψιν του την πραγματικότητα." http://www.lifo.gr/mag/features/3662 Πριν λοιπόν αρχίσουμε να κατηγορούμε τους "απείθαρχους έλληνες", ας κοιτάξουμε πρώτα τι κάνουν αυτοί που έχουν εκλεγεί για να εφαρμόζουν τον νόμο.

Εγώ θα είμαι απόλυτα ικανοποιημένος όταν οι Έλληνες αρχίσουν να σέβονται τον εαυτό τους ...

Μα ζητάτε αστικές αρετές από τους Έλληνες, κύριε Δήμου την ώρα που εσείς έχετε γράψει (στο βιβλίο σας "Η χαμένη τάξη") πως δεν υπήρξε αστική τάξη στην Ελλάδα. Απόγονοι της κλεφτουριάς είμαστε και έτσι υπερήφανοι πορευόμαστε. Κι αν συναντήσουμε άνθρωπο ευγενικό και νομοταγή, τον αποκαλούμε μ@λ@κ@!

Δυστυχώς, το κάπνισμα σε δημόσιους χώρους είναι ένα Θέμα που δείχνει πώς ακριβώς αντιλαμβανόμαστε τα πράγματα στην Ελλάδα. Η γνωστή «κουλτούρα του σκυλάδικου» –κάνω ό,τι μου καπνίσει χωρίς να μ' ενδιαφέρει για τον διπλανό μου (πόσω μάλλον για το νόμο)– είναι πλέον κυρίαρχη κουλτούρα σ' αυτόν, τον κατά τά άλλα, αρχοντικό λαό! Επίσης το παρκάρισμα, τα σκουπίδια στο δρόμο (και παντού), η ηχορύπανση και κάθε έκφανση, γενικά, της μαγκιάς του νεοέλληνα…Είμαι άραγε τόσο κακός;Μπορώ να ελπίζω σε κάτι καλύτερο;

Ο Έλληνας είναι επαναστάτης, αγνοώντας τότε νόμος. Από το καπνίζω όπου θέλω, πάμε στο δεν πληρώνω διόδια και φτάσαμε στο δεν πληρώνω φόρος. Και όλα αυτά για τα βάλει με το "σύστημα", έτσι γενικά και αόριστα.

Όταν συμβεί αυτό που γράψατε στο τέλος, θα σημαίνει ότι άλλαξε τελείως η νοοτροπία μας.Γι΄αυτό πολλοί μιλούν για επαναστάσεις...Αναγκαστικά έχω βρει χώρους που μπορώ να πάω χωρίς ν καπνίζουν!

Οι νόμοι όταν είναι σωστοί γίνονται ευκολότερα δεκτοί απ' τους πολίτες.Ο νόμος περί καπνίσματος πρέπει να τροποποιηθεί. Στους κλειστούς χώρους όπου ο άλλος πηγαίνει για δουλειά, δημόσιους και ιδιωτικούς, στους κλειστούς χώρους όπου συμβαίνει μια εκδήλωση όπως καλή ώρα αυτή που αναφέρετε, στα αεροδρόμια κ.λπ το κάπνισμα πρέπει να απαγορεύεται. Αλλά σε χώρους διασκεδάσεως το κάπνισμα πρέπει να επιτρέπεται. Η διασκέδαση περιλαμβάνει και την κρεπάλη και δη είναι απαραίτητη για τον ψυχισμό του ανθρώπου. Να υπάρχουν μπαρ που επιτρέπεται το κάπνισμα για εκείνους που θέλουν και μπαρ που δεν επιτρέπεται για εκείνους που θέλουν. Αλλά χωρίς ακριβότερες άδειες κ.λπ.

Φοβάμαι ότι παρά τα διάφορα άσχημα χαρακτηριστικά ή ανακλαστικά που μπορεί να μας έχουν αφήσει πρόσφατες περίοδοι της ιστορίας μας (εμφύλιος, χούντα, μεταπολίτευση, κλπ.) τα βασικά προβλήματα συμπεριφοράς του Έλληνα, ή/και οι κυρίαρχες νοοτροπίες από τις οποίες πηγάζουν αυτά τα προβλήματα, έχουν διαμορφωθεί εδώ και αιώνες. Όσους ακριβώς αιώνες πήρε σε άλλους λαούς να διαμορφώσουν και να έχουν πλέον ενστερνιστεί τα στοιχεία που συνιστούν τον δυτικό αστικό πολιτισμό. Κάθε φορά που αναρωτιέμαι ή συζητώ πόσο καιρό θα μας πάρει να αποβάλλουμε αυτά τα χαρακτηριστικά, η τρομαχτική απάντηση που συνήθως προκύπτει είναι: άλλους τόσους αιώνες. Από την άλλη με παρηγορεί ότι, σε διεθνές επίπεδο, τα πάντα κινούνται τα τελευταία 100 χρόνια με ρυθμούς ιλιγγιώδεις σε σύγκριση με πριν: τεχνολογία, εξέλιξη πολιτευμάτων, κοινωνικές αλλαγές κλπ. Να ελπίζω ότι η Ελλάδα θα εναρμονιστεί με αυτήν την κοσμική ταχύτητα στο ρυθμό επίτευξης αλλαγών; Δεν ξέρω αν περιμένω να ζήσω κιόλας για να το δω, αλλά έτσι, να έχω να σκέφτομαι μια απάντηση λίγο πιο αισιόδοξη από το "αιώνες".

Κύριε Δήμου, δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο με όλα αυτά που γράφετε και περιγράφετε! "Όταν ο σχεδόν υπερβολικά νομοταγής Γιώργος Καμίνης κάνει σημαντικές δηλώσεις σε μια συναγωγή παρανομούντων, τι ελπίδες έχουμε ότι θα εφαρμοστούν κάποτε νόμοι σε αυτό το κράτος; Βέβαια, δεν είχε βάλει τασάκια – πράγμα που δεν εμπόδιζε τους καπνίζοντες να πετάνε κάτω τις στάχτες και τα αποτσίγαρα, ρυπαίνοντας, εκτός από τον αέρα, και το πάτωμα. Πηγή: www.lifo.gr"Είμαι καπνίστρια (όχι όμως φανατική), αλλά κι εγώ νιώθω το ίδιο σε χώρους που καπνίζουν αρειμανίως και μετά βρωμάς σαν τασάκι! Να δούμε τώρα τι θα γίνει με με την έκτακτη εγκύκλιο όπου επαναφέρει τον αντικαπνιστικό νόμο! (Μεταξύ μας δεν είμαι πολύ αισιόδοξη διαβάζοντας ΚΑΙ το άρθρο σας...)Θα ήθελα πραγματικά να έχω την επιλογή να πάω να φάω ένα πιάτο φαγητό στο τάδε μαγαζί που φτιάχνει πολύ ωραία π.χ. μακαρονάδα χωρίς να είναι υποχρεωτικά... καπνιστή! Όσο για τα μπαρ-καφέ δεν το συζητάω... Το χειμώνα είναι πλέον... απροσπέλαστα από την βρώμα, γι' αυτό και δεν πατάμε! (Σημ1. Ευτυχώς υπάρχουν και μαγαζιά που σέβονται τους πελάτες τους, καπνιστές και μη)!(Σημ2. Φαντάζομαι πως όλοι αυτοί οι προσκεκλημένοι, "πνευματικοί άνθρωποι", "κάποιου επιπέδου" τέλος πάντων, με την ίδια ευκολία που βρώμισαν το πάτωμα του χώρου θα ρυπαίνουν και την παραλία, πάρκο, παιδική χαρά κλπ. Πάντως στο σπίτι τους σίγουρα σέβονται το χώρο ΤΟΥΣ. Το ερώτημα μου είναι: τον εαυτό τους τον σέβονται? Από την άλλη, ελπίζω να ήταν τυχαίο, λόγω έλλειψης σταστοδοχείων)

Τι να σου κανουν κ οι ιθυνοντες? Τι να σου κανουν οι δημαρχοι, οι υπουργοι και οι πρωθυπουργοι? Τετοιους πολιτες προσπαθουν να διοικησουν, αυτους τους ανθρωπους που δεν σεβονται ουτε νομους, ουτε κανονες ευγενειας, ουτε τους συνανθρωπους τους ελαχιστα! Τι ακριβως περιμενουμε να κανουν και αυτοι οι ανθρωποι? Ηγετες ψαχνουμε η θαυματοποιους?