Φαρμακονήσι: Να διωχθεί το Λιμενικό και για πλαστότητα καταθέσεων διασωθέντων

«Κλιμάκιο της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες μετέβη το μεσημέρι της Τρίτης 21 Ιανουαρίου στη Λέρο, όπου μεταφέρθηκαν οι διασωθέντες από το Λιμενικό, και συνομίλησε μαζί τους καθώς και με τις Λιμενικές Αρχές. Σύμφωνα με πληροφορίες των Λιμενικών Αρχών, το πλοιάριο είχε εντοπιστεί τα μεσάνυχτα της Κυριακής 19 Ιανουαρίου, ακινητοποιημένο και χωρίς φώτα ναυσιπλοΐας, από σκάφος του Λιμενικού Σώματος, το οποίο, συνεκτιμώντας την κατάσταση και τις κακές καιρικές συνθήκες, ξεκίνησε επιχείρηση διάσωσης με ρυμούλκησή του προς το Φαρμακονήσι. Κατά τη διάρκεια της επιχείρησης, μεγάλος αριθμός των επιβαινόντων συγκεντρώθηκε στη μία πλευρά του πλοιαρίου, με αποτέλεσμα την ανατροπή και τη βύθισή του. Σύμφωνα με μαρτυρίες επιζώντων στην Ύπατη Αρμοστεία, το σκάφος του Λιμενικού που ρυμουλκούσε το πλοιάριό τους κατευθυνόταν με μεγάλη ταχύτητα προς τις τουρκικές ακτές, όταν συνέβη το τραγικό συμβάν εν μέσω θαλασσοταραχής. Οι ίδιες μαρτυρίες αναφέρουν ότι οι άνθρωποι φώναζαν για βοήθεια, δεδομένου ότι στο πλοιάριο υπήρχε μεγάλος αριθμός παιδιών.»[1]

Τρεις ημέρες αργότερα «Ο Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης ισχυρίστηκε πως έχει στα χέρια του μαρτυρίες διασωθέντων  ναυαγών που εξαίρουν την προσπάθεια των ανδρών του λιμενικού. Δήλωσε ενοχλημένος από τις δηλώσεις του αρμόδιου Ευρωπαίου Επιτρόπου και των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι κατά την άποψη του προβαίνουν σε πρόωρα συμπεράσματα, με στόχο να  πλήξουν την εικόνα της κυβέρνησης.» [2] Και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Σίμος Κεδίκογλου, «επισήμανε ότι ήταν και δύο λιμενικοί πάνω στο σκάφος και πρόσθεσε λέγοντας ότι θα ήθελα να μην ρίχνουμε τόσο εύκολα λάσπη σε ανθρώπους που δίνουν όλο τους το είναι για να προστατεύσουν τα σύνορά μας».[3]  

Λίγο αργότερα το Λιμενικό Σώμα έδωσε στη δημοσιότητα 15 σελίδες καταθέσεων.[4] Για κάθε άτομο γνωρίζει να τις διαβάζει είναι εμφανές πως πρόκειται για αναξιόπιστες και πλαστές καταθέσεις (πέρα από κάτι ανορθογραφίες που βγάζουν μάτι). Αναξιόπιστες γιατί δόθηκαν στα στελέχη του Λιμενικού που σε ό,τι αφορά την ανθρώπινη τραγωδία ήταν άμεσα ή έμμεσα εγκαλούμενα. Αναξιόπιστες γιατί ακόμα και αν υπάρχουν υπογραφές (δεν φαίνονται στο δημοσιευμένο αρχείο) οι φερόμενοι ως Αφγανοί μεταφραστές προφανώς αδυνατούσαν να τις διαβάσουν στα ελληνικά ώστε να ξέρουν τι υπογράφουν, για παράδειγμα πως ο ένας Αφγανός μεταφραστής είπε μεταξύ άλλων και τη λέξη «ρέλι» που ούτε εγώ γνώριζα στην ελληνικά γλώσσα. Πλαστές γιατί είναι αδύνατο για παράδειγμα μέσα σε μόλις 15 λεπτά, μεταξύ 16:45-17:00 της 22/1/2014, οι Πλωτάρχης ΣΚ και Σημαιοφόρος ΚΠ με τη διερμηνεία από και προς τη Φαρσί (αλήθεια αυτή είναι η γλώσσα αυτών των Αφγανών;) του Αφγανού RR να πήραν και να κατέγραψαν ταυτόχρονα τις καταθέσεις των δύο διασωθέντων KB και ΑΟ ακόμα και αν δίνονταν σε ταχύτατο ρυθμό υπαγόρευσης και ταυτόχρονης μετάφρασης. Ούτε είναι δυνατό την ίδια ημέρα να εμφανίστηκε στους δύο ανακριτές του Λιμενικού ο GS στις 18:55 και να έδωσε στη συνέχεια κατάθεση μεταξύ 18:00-18:10. Τέλος, είναι αξιοσημείωτο ότι οι καταθέσεις της 20 και 21/1/2014 δεν έχουν αναφορά στο πώς βούλιαξε η βάρκα. Μόνο μετά το σάλο που προέκυψε από την ανακοίνωση της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ στις 21/1/2014 προστέθηκαν επί τροχάδην «καταθέσεις» στις 22/1/2014 με τους επαίνους για το Λιμενικό Σώμα που επικαλέστηκε ο Υπουργός Ναυτιλίας χωρίς όμως αναφορά στο απίστευτο ψέμα του κυβερνητικού εκπροσώπου για δήθεν παρουσία δύο λιμενικών στη βάρκα.        

Πάντως, μετά τη δημοσιοποίηση από το Λιμενικό Σώμα των καταθέσεων που φέρεται να διαψεύδουν τις καταθέσεις των διασωθέντων στην Ύπατη Αρμοστεία, η τελευταία οφείλει να δημοσιοποιήσει το περιεχόμενο των μαρτυριών που συνέλεξε στις 21/1/2014 και στις οποίες βάσισε την ανακοίνωσή της. Γιατί στα δικά της στοιχεία βασίστηκαν ο Επίτροπος για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα στο Συμβούλιο της Ευρώπης και ο ΣΥΡΙΖΑ, τους οποίους κατηγόρησε ο Υπουργός Ναυτιλίας ότι ήθελαν να πλήξουν την εικόνα της Ελλάδας: αξιοσημείωτο είναι πως η επίθεσή του δεν στράφηκε και κατά της Ύπατης Αρμοστείας.

Έχοντας την εμπειρία δώδεκα από τις δεκατέσσερις εγχώριες δικογραφίες στις υποθέσεις βίας αστυνομικών και λιμενικών για τις οποίες καταδικάστηκε η Ελλάδα από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (Μακαρατζής, Καραγιαννόπουλος, Celniku, Λεωνίδης, Μπέκος-Κοτρόπουλος, Alsayed Allaham, Ζελίδης, Πετροπούλου-Τσακίρη, Γκαλότσκιν, Στεφάνου, Zontul) και της Επιτροπής Ανθρώπινων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ (Κουϊδης, Καλαμιώτης, Κατσαρής) και μερικών άλλων που δεν χρειάστηκε να πάνε στα διεθνή δικαστήρια, μπορώ να διαβεβαιώσω υπεύθυνα πως σε αυτές υπήρχαν πάντα «βολικές» καταθέσεις για την αστυνομία και το λιμενικό που είχαν φυσικά δοθεί σε αστυνομικούς και λιμενικούς.    

Η Εισαγγελία του Ναυτοδικείου Πειραιά, που όπως και άλλες Εισαγγελίες Ναυτοδικείων, έχει δείξει μεγαλύτερο επαγγελματισμό από τις Εισαγγελίες Πρωτοδικών της χώρας, καλείται τώρα να διαπιστώσει τον πλαστό χαρακτήρα των «καταθέσεων» που πήρε το Λιμενικό Σώμα και να ασκήσει αμέσως δίωξη κατά όλων των υπευθύνων όχι μόνο για τον θάνατο τόσων ανθρώπων αλλά και για την προσπάθεια συγκάλυψης με πλαστές καταθέσεις. Οι δε Υπουργός Ναυτιλίας και κυβερνητικός εκπρόσωπος οφείλουν να ζητήσουν συγγνώμη όχι μόνο για τους θανάτους αλλά και για τις αδικαιολόγητες έως συκοφαντικές επιθέσεις κατά όσων βασίστηκαν στις πληροφορίες της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες αλλά και στην κοινή λογική για να καταγγείλουν την ανθρώπινη τραγωδία.