Νεκρός ο Philip Seymour Hoffman

Πόσο κρίμα γενικά να χάνονται νέοι άνθρωπποι, με όποιον τρόπο κι αν αυτό γίνεται. Με συγχωρείς, αλλα είναι το ίδιο να πεθαίνει ενα παιδί απο την πείνα, ή να σκοτώνεται κάποιος απο άσχετο ατύχημα, με κάποιον που θέλει να αυτοκτονήσει; Ο ένας έχει επιλογή, οι άλλοι δεν έχουν, αφού ο ίδιος δεν ήθελε να ζήσει, γιατι είναι λυπηρό;

Κατ' αρχήν δε μπορείς ποτέ να ξέρεις τί έχει κάθε άνθρωπος στη ψυχή του και κατέληξε στη χρήση ναρκωτικών. Ο συγκεκριμένος είχε μπλέξει στα νιάτα του, είχε αποτοξινωθεί και για 23 χρόνια ήταν καθαρός, μέχρι να ξανακυλήσει πέρισυ. Θεωρώ ότι μετά από τόσα χρόνια αγώνα να μείνει μακριά από τα νακρωτικά, δε ξανακύλησε για τη πλάκα του, μάλλον κάτι σοβαρό του συνέβη που δε μπορούμε να ξέρουμε. Επίσης η δημοσιότητα και η πίεση για συνεχώς καλύτερες ερμηνείες είναι ασκούν μεγάλη πίεση, ειδικά σε ευαίσθητους χαρακτήρες και καλλιτέχνες που νιώθουν ότι πρέπει συνέχεια να υπερασπίζονται τα βραβεία και τη φήμη τους. Ο εθισμός είναι ασθένεια και έτσι πρέπει ν' αντιμετωπίζεται. Και κάτι τελευταίο, αλλά σημαντικότερο όλων: Οι άνθρωποι τους που τους χάνουν, κατά βάθος τον ίδιο πόνο έχουν και τα ίδια δάκρυα θα χύσουν...

alergia - Μα εγώ δεν έκρινα τον ηθοποιό τον οποίο δεν ήξερα, κι απ΄ό,τι διαβάζω πρέπει να ήταν πολύ καλός, έκρινα το κρίμα που λένε (όπως κι εσύ) οι περισσότεροι. Ό,τι κι αν είχε στην ζωή του και στην ψυχή του, πάντα είχε την επιλογή και την δυνατότητα να τα αλλάξει, επέλεξε ο ίδιος να μη τα αλλάξει, γιατι είναι κρίμα, και όχι δικαίωμά του; Ο εθισμός σίγουρα είναι ασθένεια, αλλα δεν είναι μεταδοτική, για να την κολλήσεις πρέπει να το επιδιώξεις εσύ, αλλιώς δέν κολλάς. Έχω χάσει δύο παιδικούς μου φίλους στο Ν.Ψυχικό απο ναρκωτικά, όταν ξεκίνησαν να καπνίζουν τσιγάρο στα 16 και τους έλεγα να το κόψουν, το παίζανε μαγκάκια και με λέγανε μαλάκα, μετά στα 19 άρχισαν τα τσιγαριλίκια, οταν τους είπα, ρε είστε τρελοί, θα γίνετε ναρκωμανείς, με λέγανε ξενέρωτο. Δυστυχώς, αν και γνωριζόμασταν απο νηπιακή ηλικία, οι δρόμοι μας χώρισαν, μετά απο 13 χρόνια έμαθα οτι ο Αντώνης πέθανε απο ναρκωτικά στα 32, και τον επόμενο χρόνο ο Γιώργος, στενοχωρήθηκα πολύ μια και γνωριζόμαστε απο μικρά, ήξερα τους γονείς τους, που με αγαπούσαν και τους αγαπάω ακόμα, αλλα δεν είπα κρίμα, ήξερα και ήξεραν τι έκαναν, όσοι τους αγαπούσαν, προσπάθησαν να τους αποτρέψουν, και εισέπραταν την χλεύη τους, ΗΤΑΝ ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΟΥΣ. Όπως και ο πατέρας μου, που κάπνιζε δυο πακέτα άφιλτρα Έθνος, πέθανες στα 43 απο καρκίνο του πνεύμονα, ήξερε τι έκανε, γιατι έλεγε, δεν βαριέσαι, όλοι απο κάτι θα πάμε. Έτσι και με τον ηθοποιό, ήξερε τι έκανε, κρίμα είναι αν πεθάνεις απο ατύχημα που δεν επιδίωξες, η τα δεκάδες χιλιάδες παιδιά που πεθαίνουν απο την πείνα, χωρίς να έχουν άλλη επιλογή.

LAMPROS- Προσταθώ να απαντήσω στο τελευταίο σου σχόλιο αλλα μόνο εδώ με αφήνει να γράψω απάντηση, δε ξέρω γιατί, ελπίζω να το δεις. Κατ' αρχήν λυπάμαι πολύ για την απώλεια των φίλων σου και καταλαβαίνω τη δική σου οπτική γωνία πάνω στο θέμα. Ίσως η επιλογή να είναι στην αρχή πριν κάνει κάποιος τη δοκιμή. Δυστυχώς πολλοί άνθρωποι σε νεαρές ηλικίες και για διάφορους λόγους κάνουν αυτή την αρχή. Μετά είναι πολύ δύσκολο να ξεφύγουν, ειδικά αν το περιβάλλον τους είναι έντονα εκτεθιμένο σε αυτά. Κάποιοι τα καταφέρνουν, οι περισσότεροι όμως όχι. Ποιος ξέρει, μπορεί να βρεθεί σύντομα και βιολογική εξήγηση, όπως βρέθηκε το γονίδιο που αυξάνει την πιθανότητα εξάρτησης από το αλκοόλ.Ως τότε θεωρώ ότι δεν είναι απόλυτα επιλογή τους, τουλάχιστον από ένα σημείο και μετά. Εδώ θέλουμε να χάσουμε καποια κιλά για την υγεία μας και μας φαίνεται βουνό ή κάνουμε ατασθαλείες...Δε μπορώ να διανοηθώ κάν πόση δύναμη θέλει να μείνει κάποιος για πάντα καθαρός έπειτα από αποτοξίνωση γι αυτό και είμαι επιφυλλακτική. Πολλοί από αυτους ίσως να πιστεύουν ότι έχουν την δύναμη αυτή αλλά στη πορεία αποδεικνύεται ότι δεν την έχουν.

alergia - Σου επαναλαμβάνω, κρίνω το κρίμα που λέτε οι περισσότεροι εδώ μέσα, όχι τον ηθοποιό που δεν τον γνώριζα. Και το θεωρώ λάθος, γιατι το λέτε λειτουργόντας συγκινησιακά, χωρίς να τον γνωρίζετε, μόνο επειδή έγινε διάσημος (δικαίως ίσως) και γιατι είχε όλα αυτά που ονειρεύονται οι περισσότεροι, άρα, το κρίμα πηγαίνει πιό πολύ σ΄αυτά που έχασε (χρήμα δόξα αναγνωρισημότητα κλπ) και μας φαίνεται αδιανόητο που δεν μπόρεσαν να αντισταθμίσουν τα κενά της ψυχής του, παρά για τον ίδιο, που δεν γνωρίζει κανείς σχολιαστής, αν ήταν καλός ή κακός, πόσα παιδιά (αγόρια ή κορίτσια) έβαλε στο τρυπάκι των ναρκωτικών, ποιούς εξυπηρετούσε για να παίρνει την δόση του, όντας υποχείριο του κυκλώματος, όπως οι περισσότεροι διάσημοι.Το οτι είναι πολύ δύσκολο να απεξαρτηθείς, το γνωρίζω πολύ καλά, αλλα ακόμα καλύτερα το γνωρίζουν οι έμποροι ναρκωτικών, π.χ μαφία κράτος, στα λεγόμενα σκληρά, κράτος στα τσιγάρα ποτά. Μιά φίλη μου που έκοψε το τσιγάρο (και με δική μου προτροπή) εδω και 10 χρόνια, μου λέει, μιά φορά καπνιστής, για πάντα καπνιστής, και την κατανοώ, αλλα για να την στηρίξω της απαντάω, μιά φορά νεκρός, για πάντα νεκρός, δική σου η επιλογή, καταλαβαίνεις που είναι η διαφορά που λέω;Για να το κλείσω, δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι τις ίδιες ευκαιρίες στην ζωή, οι περισσότεροι έχουν λίγες, και πάρα πολλοί καμία. Αυτός είχε τις ευκαιρίες του, είχε και το ταλέντο και την ικανότητα και πέτυχε αυτό που ήθελε, και ονειρεύονται εκατομύρια άλλοι, προφανώς δεν βρήκε στην επιτυχία αυτό που πίστευε οτι θα βρεί, είχε τις επιλογές για να το διαχειριστεί, διάλεξε την εκ του αποτελέσματος χειρότερη, ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΟΥ, ΟΧΙ ΚΡΙΜΑ. Κρίμα είναι όσοι δεν έχουν ευκαιρία στην ζωή τους, όπως κρίμα είναι και ο πιό διάσημος Σουμάχερ, που απο το πουθενά, βρέθηκε να χαροπαλεύει, κι αν ακόμα ζήσει, δεν πρόκειται να είναι ο ίδιος.Δεν προσπαθώ να σε πείσω για την άποψή μου, ελπίζω μόνο να σε κατατόπισα για την αντίληψή μου.