ΔΙΑΦΟΡΑ
Διάφορα /

Για πόσο ακόμη θα ανεχόμαστε τις κομματικές παρατάξεις στα πανεπιστήμια;

Ένα δριμύ, επικριτικό κείμενο ενάντια στο πιο παρακμιακό φαινόμενο των ελληνικών πανεπιστημίων..

Για πόσο ακόμη θα ανεχόμαστε τις κομματικές παρατάξεις στα πανεπιστήμια; Facebook Twitter
ΑΠΟΨΕΙΣ
ΑΠΟΨΕΙΣ
64

 Του Παναγιώτη Μποζέλου

Never underestimate the power of stupid people in large groups.

Ως πρώην φοιτητής και νυν πτυχιούχος της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης δηλώνω ότι στηρίζω την αποκομματικοποίηση των πανεπιστημίων και προτείνω σε όσους ειλικρινώς ενδιαφέρονται για συνδικαλισμό, να συνεχίσουν τη δραστηριοποίηση τους σε κομματικές νεολαίες που έχουν την έδρα τους εκτός ακαδημαϊκού περιβάλλοντος - σε κάθε πόλη υπάρχουν.

 

Το πανεπιστήμιο είναι ένας χώρος "ιερός", στον οποίο ταιριάζει μόνο η γνώση, η επιστήμη και η έρευνα. Δεν με ενδιαφέρει καθόλου αν κάποια παράταξη είναι καλύτερη ή χειρότερη απ' την άλλη και σε ποιο "στρατόπεδο" ανήκει ο καθένας. Άλλωστε, κατά τη γνώμη μου, η πλειονότητα των όσων συμμετέχουν σε αυτή την παρωδία που ονομάζεται φοιτητικό "κίνημα" είναι αδαείς και ανίδεοι σχετικά με τις ιδεολογίες που νομίζουν ότι αντιπροσωπεύουν - λογικό, αφού ποτέ τους δεν διάβασαν γι αυτές, παρά μόνο φανατίστηκαν και αυτό τους ήταν αρκετό για να νιώσουν "επαναστάτες".

 

Η δυσαρέσκεια μου, λοιπόν, αφορά στο σύνολο των παρατάξεων και τη βαθιά τους διείσδυση σε κάθε πτυχή του ελληνικού πανεπιστημίου. Κανένα όφελος δεν προκύπτει πλέον [μάλλον εδώ και δεκαετίες] από αυτή τη σαπίλα, η οποία το μόνο που καταφέρνει "επιτυχώς" είναι να απενοχοποιεί, να αναπαράγει και να διαιωνίζει τις ίδιες νοσηρές πρακτικές και νοοτροπίες που έφεραν προ πολλού την Ελλάδα στο σημερινό της χάλι και κατάντημα.

 

Λίγη οικολογική συνείδηση δε βλάπτει! Φτάνει πια με τις αφίσες.

 

Σε αυτό το σημείο να τονίσω, ότι σαφώς και η σχέση του φοιτητή με το πανεπιστήμιο δεν πρέπει να είναι μονοσήμαντη. Ο φοιτητής οφείλει να έχει ενεργό ρόλο. Να συμμετέχει, να διαμορφώνει και όχι απλώς να ανήκει. Και όταν κάτι δεν του αρέσει να πηγαίνει κόντρα. Όλα από την αμφισβήτηση ξεκινούν. Αλλά πριν απ' όλα ο φοιτητής πρέπει να σκέφτεται. Το πανεπιστήμιο ανήκει στους ανθρώπους που σκέφτονται. Όχι σε αυτούς που μοιάζουν να έχουν απωλέσει κάθε τέτοια ικανότητα. Όχι σε αυτούς που στο CV τους έχουν να παραθέσουν μόνο το skill της αφισοκόλλησης και του προσηλυτισμού ψήφων.

 

Επομένως, για πόσο ακόμη θα συνεχίσουμε να στηρίζουμε ή έστω απλά να ανεχόμαστε με αδιαφορία/απαξία τα μαγαζάκια των κομμάτων στα πανεπιστήμια; Πόσο ακόμη θα μας πάρει για να καταλάβουμε ότι τα φυτώρια των μελλοντικών ψηφοφόρων και των διεφθαρμένων πολιτευτών του αύριο δεν έχουν καμία θέση εκεί μέσα; Πόση κατρακύλα ακόμη θα πρέπει να γνωρίσουν τα ΑΕΙ στις διεθνείς λίστες κατάταξης/αξιολόγησης για να αποφασίσουμε να αλλάξουμε αυτή την κατάσταση; [Ο συνδικαλισμός στα πανεπιστήμια φέρει μεγάλο μερίδιο ευθύνης για πολλά από τα δεινά τους, όλοι το γνωρίζουν αυτό.]

 

 

Ένας διάλογος θα πρέπει να ανοίξει, με κριτική διάθεση και πνεύμα ανοιχτό, ανάμεσα στους ακαδημαϊκούς πολίτες αυτής της χώρας και την κυβέρνηση για το πως οι κομματικές παρατάξεις μπορούν να αποχωρήσουν από τα πανεπιστήμια, χωρίς αυτό να ζημιώσει την πολιτική σκέψη, συνείδηση και δράση κανενός νέου με γνήσιες ανησυχίες.

 

Τρόποι υπάρχουν. Απλά αποδεικνύεται ότι σε αυτή τη χώρα το πιο ακραίο τόλμημα είναι να σκέφτεσαι εναλλακτικά, να συζητάς για τα κακώς κείμενα και να προτείνεις λύσεις.

 

Δε θέλω να θίξω κανέναν προσωπικά, απλά τυγχάνει να έχω διαμορφώσει μια διαφορετική άποψη για τα δρώμενα στα ελληνικά πανεπιστήμια. Peace!

 

 

Y.Γ.: Tα ποσοστά αποχής στις φοιτητικές εκλογές αυξάνονται χρόνο με το χρόνο και έχουν φτάσει πλέον το 50%. Οι φοιτητές αηδιάζουν με την αμετροέπεια και την κατάντια των κομματικών φερέφωνων, που νομίζουν ότι πράγματι λειτουργούν ως πολιτικά όντα. Ίσως έφτασε η στιγμή αυτή η συζήτηση να περάσει και στη δημόσια σφαίρα, με συγκροτημένο λόγο και επιχειρήματα.

 

Ποια είναι η δική σας άποψη;

 

 

64

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ

σχόλια

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε
5 σχόλια
sonicyouth
1) <Πόση κατρακύλα ακόμη θα πρέπει να γνωρίσουν τα ΑΕΙ στις διεθνείς λίστες κατάταξης/αξιολόγησης για να αποφασίσουμε να αλλάξουμε αυτή την κατάσταση; >Ποιά κριτήρια λαμβάνουν υπόψη για τις λίστες ? Όποια έρευνα και να κοιτάξεις έχει διαφορετικά κριτήρια , συνήθως σημαντικό ρόλο έχει ο αριθμός των δημοσιεύσεων στη διεθνή βάση δεδομένων Web of Science (δλδ so fucking what) .Έχουν τόσο σημασία οι λίστες αυτές ? Αντικατροπτίζουν την αλήθεια ? 2) <Άλλωστε, κατά τη γνώμη μου, η πλειονότητα των όσων συμμετέχουν σε αυτή την παρωδία που ονομάζεται φοιτητικό "κίνημα" είναι αδαείς και ανίδεοι σχετικά με τις ιδεολογίες που νομίζουν ότι αντιπροσωπεύουν - λογικό, αφού ποτέ τους δεν διάβασαν γι αυτές, παρά μόνο φανατίστηκαν και αυτό τους ήταν αρκετό για να νιώσουν "επαναστάτες". >. Άλλο ένα κλισεδιάρικο-λαϊκίστικο τσιτάτο για τους <επαναστάτες> . Οι <επαναστάτες > καταβροχθίζουν το ένα πολιτικό/φιλοσοφικό/κοινωνικό βιβλίο μετά το άλλο . Γι αυτό άλλωστε υπάρχουν και τόσες τάσεις στις ίδιες παρατάξεις (πολυδιαβασμένος κόσμος) . 3) υπάρχουν παρατάξεις γιατί υπάρχει και πολιτικοποιημένος κόσμος που δεν φοβάται την τελευταία μόδα ποινικοποίησης των κομμάτων. Μην τυχόν και μας πει κανείς ότι είμαστε μονόχνοτοι και τετράγωνοι στη σκέψη , εμείς είμαστε ανεξάρτητοι/διαφορετικοί (στην ουσία η μάζα που υιοθετεί άκριτα τα τσιτάτα που την ταΐζουν )Υ.Γ.1 Και για να γίνω λίγο προβοκάτορας , πες αλήθεια την έχεις πατήσει κάποια στιγμή στην ζωή σου με κάποιων εκ των Τζήμερο , Κουβέλη , Καμίνη , Μπουτάρη , Θεοδωράκη και τώρα το έχεις μετανιώσει . Υ.Γ.2 Δε θέλω να σε θίξω προσωπικά, απλά τυγχάνει να έχω διαμορφώσει μια διαφορετική άποψη για τα δρώμενα στα ελληνικά πανεπιστήμια (την πραγματικά διαφορετικά άποψη).
mcoopie
mcoopie
Προφανώς και αυτές οι κατατάξεις έχουν σημασία γιατί δείχνουν κατά πόσο ένα εκπαιδευτικό ίδρυμα είναι ικανό να κάνει έρευνα!! Αυτός είναι ο βασικός σκοπός των πανεπιστημίων να προάγουν την γνώση η οποία εξελίσσεται! Χωρίς έρευνα απλά δεν πρέπει να λέγεται πανεπιστήμιο! Θα μπορούσε να λέγετε ίδρυμα που παρέχει "μασημένη γνώση". Όσον αφορά το αν διαβάζεις βιβλία ή όχι μπράβο σου αλλά δυστυχώς οι περισσότεροι που συμμετέχουν δεν βρίσκονται για να αποκτήσουν πολιτική συνείδηση αλλά για τη συλλογικότητα βλ. party, εξορμήσεις στη Μύκονο και στην Αράχοβα κτλ.
qwertyiop1234
Αρχικά, θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν είναι όλο το εύρος της έρευνας κοινωνικά χρήσιμο, πραγματικά αντικειμενικό και αδιάφθαρτο. Εφόσον σε ιδρύματα των Ηνωμένων Πολιτειών, φαρμακευτικές Πολυεθνικές μπορούν και επιλέγουν αν θα δημοσιευθεί ένα paper ή όχι, ανάλογα με το αν τους συμφέρει, και επειδή ακριβώς το χρηματοδότησαν αυτές, θα έπρεπε να είμαστε λίγο προσεκτικοί με το τρόπο που επικαλούμαστε την έρευνα.Στη συνέχεια, κάνουμε ένα μικρό λάθος όταν επικαλούμαστε τόσο λίστες κατάταξης, όσο και την αφρόκρεμα των παγκόσμιων πανεπιστημίων. Υπάρχουν τόσο στις ΗΠΑ όσο και στη Μεγάλη Βρετανία, μια σειρά από πανεπιστήμια, που ακριβώς επειδή δεν έχουν την αίγλη, τις υποδομές και το δυναμικό ενός Harvard ή ενός ΜΙΤ, προσεγγίζουν λιγότερους "επενδυτές" και συνεπώς εστιάζουν στην "παροχή πτυχίων", προφανώς με το ανάλογο, πιο φθηνό αντίτιμο. Κατά τα άλλα σε αυτό το θέμα, όσο και αν πολλοί θα παρουσιάζουν στις αναρτήσεις τους κορώνες για την ακαδημαϊκότητα τους, αναπαράγεται η εξής λογική πλάνη:"Τα πανεπιστήμια παρακμάζουν, οι αριστερές παρατάξεις κάνουν καταλήψεις, άρα οι αριστερές παρατάξεις προκαλούν την παρακμή στα πανεπιστήμια." Αγνοείται λοιπόν η υποχρηματοδότηση, η συχνότατη παρέμβαση του κράτους στη λειτουργία των πανεπιστημίων, τα projects της τζάμπα εργασίας σε επιχειρήσεις υπό το πρίσμα ημεριδών/επιχειρηματικότητας και διπλωματικών και πολλά πολλά άλλα ακόμα.
mcoopie
mcoopie
@qwertyiop1234Προφανώς και υπάρχουν συμφέροντα στην έρευνα σε αυτό όλοι συμφωνούμε. Ούτως η άλλως αν το σκεφτείς αν δεν υπήρχαν απλά δεν θα γινόταν. Το θέμα είναι ότι ο συνολικός αριθμός των papers που δημοσιεύονται παγκοσμίως είναι πολύ μεγαλύτερος από των αριθμό των papers που είναι κατευθυνόμενα. Θεωρώ άτοπο το επιχείρημά σου καθώς δεν βλέπω πως σχετίζεται με την ελληνική πραγματικότητα. Το πρόβλημα με τα ελληνικά πανεπιστήμια είναι η ΕΛΛΕΙΨΗ έρευνας που είναι λογικό εν μέρη καθώς η χρηματοδότηση είναι περιορισμένη. Τώρα θα πεις ότι ναι το κράτος είναι υπεύθυνο γι αυτή την κατάντια, όμως πως περιμένεις εν μέσο κρίσης να φτάνουν τα κονδύλια; καλός ή κακός αν ένα πανεπιστήμιο θέλει να πάει μπροστά δεν είναι λογικό να βασίζεται αποκλειστικά και μόνο στο κράτος, πρέπει να έχει και τα δικά του έσοδα.Πράγματι όσον αφορά τις λίστες γενικής κατάταξης των πανεπιστημίων υπάρχουν πανεπιστήμια που δεν έχουν την αίγλη του Harvard και MIT όμως δεν είναι αυτό μόνο "φαίνεσθαι" το επίπεδο σπουδών είναι ανώτερο από το 99% των πανεπιστημίων παγκοσμίως. Υπάρχουν πάρα πολλά παραδείγματα ανθρώπων που αν και έγιναν δεκτοί απλά δεν μπόρεσαν να ανταπεξέλθουν. Τέλος, η δημόσια φύση του ελληνικού πανεπιστημίου σημαίνει ότι η κρατική παρέμβαση είναι αναμενόμενη και κάποιες φορές και θεμιτή. όσον αφορά την τσάμπα εργασία υπό καθεστώς project διπλωματικής αυτό συμβαίνει παντού στα πλαίσια της ερευνητικής διαδικασίας. Από προσωπική μου εμπειρία σε πανεπιστήμια Ελλάδας και του εξωτερικού.
Vasilis7625
Vasilis7625
Για το πρώτο φίλε μου δεν θα σου απαντήσω γτ με κάλυψαν οι ανωτέρω. Για το 2ο έχει τύχει να κάνω πάρα πολλές συζήτήσεις από αναρχικους μέχρι δεξιούς και προσπάθησα και με χρυσαυγήτη. Οι περισσότεροι μπορούσαν να συζητήσουν αλλά έφτανε ένα σημείο που οι παρωπίδες των ιδεολογίων τους δεν τους επέτρεπαν να δουν παραπέρα... ¨οσο για τους "βιβλιοφάγους" επαναστάτες περιορίζονται σε βιβλία του ίδου χώρου στου οποιου κινούνται και το μοναδικό πράγμα που πετυχαίνουν είναι να φανατίζονται και να παραμένουν μονοχνοτοι. Τέλος καλύτερα οι κομματοποιημένοι καλύτερα να μην κατηγορούν τους υπόλοιπους για λαικισμούς και ειδικά οι "αριστεροί". Για το 3ο δεν καταλαβαίνω που στηρίζεσαι και μιλάς για φοβισμένο πολιτικοποιημένο κόσμο, και σε πληροφορω χωρίς να ανήκω σε καμια παράταξη εγώ κια άλλοι πολλοί συμμετείχαμε σε πολλές συνελεύσεις και δεν χρειαζόμασταν καμιά ταμπέλα παράταξης στο στέρνο μας. Και αν μιλάς εσύ για μόδα περι ποινικποίησης, θα σου πω ότι η μόδα είναι ένα παροδικό πράγμα, ενώ η δυσχέρεια για την εν λόγω κατασταση είναι διαχρονική. Και εν τέλη δεν μας λες τπτ και δεν αναφέρθηκες καθόλου στους λόγους ύπαρξης παράταξεων στα πανεπιστήμια. Καμιά παράταξη δεν είδα να θέλει το καλό της παενπιστημιακής κοινότητας, είδα μόνο καταλήψεις εις βάρος φοιτητών που δεν είχαν λεφτά να πληρώνουν νοίκια, είδα φοιτήτρια να κλαίει για αυτό το λόγο και να παρακαλεί στην συνέλευση να μην γίνει καταληψη γτ οι γονείς της δεν μπορύν να στηρίζξουν άλλο και οι παροιμιώδεις "αριστεροί" να σχεδιάζουν επαναστάσεις στο μυαλό τους, είδα κερκίδα, είδα συνθήματα, είδα συνελευσεις και συγκεντρώσεις με τσιγάρα και ποτάρες μέσα στα αμφιθέατρα, είδα αφίσες από μπουζούκια παντού, είδα αναχρωνιστικές απόψεις κάτω από το φόβο μην τυγχόν και εξαπλωθεί ο κακός καπιταλισμός που φταίει για όλα τα δεινά μας. Δεν είδα συλλογική βοήθεια σε μεμονομένο φοιτητή/τρια που χρειαζόταν την φωνή πολλών, δεν είδα απαιτηση βελτίωσης προγράμματος σπουδών και εκσυγχρονισμού του, δεν είδα προστασία του χώρου του πανεπιστήμιου και συνεχίζω να μην βλέπω λόγω ύπαρξης πολιτικών παρτάξεων σε ένα ακαδημαικό χώρο που πρέπει να προάγει την γνώση και όχι πολτικές ιδέες, γτ πολύ απλά δεν είναι ο χώρος για αυτό το πράγμα. Για άλλο λόγο πας εκει και όχι να φωνάξεις τα πολιτικά σου πιστεύω. Πολιτικοποιημένοι να είμαστε όλοι, αλλά όχι κομματοποιημένοι. Προσωπικα την πάτησα με Μπουτάρη και δεν το έχω μετανιώσει και είναι μακράν ο καλύτερος που είχαμε εδώ και χρόνια και επιδοκιμάζεται για το έργο του από διεθνείς οργανισμούς και περιοδικά. Εσένα σε κόβω για Τσίπρα. Τώρα που μαζέψατε και μπόλικα ονόματα του ΠΑΣΟΚ, έδεσε το γλυκό. Τελειώνω με αυτό γτ με στενοχωρέί περισσότερο, όπως άλλωστε υποδεικνύει η ψυχολογία της μάζας (και ως μάζα ορίζω την παράταξη σαν μια όμαδα ανθρώπων), φανατίζονται τόσο πολύ που δρουν ΦΑΣΙΣΤΙΚΑ με κάθε ευκαιρία και με αποκορύφωση την στιγμή των συνελεύσεων, και αν τους πιάσεις έναν έναν μπερδεύουν τα λόγια τους, χάνονται στις ιδεολογίες που τους έχουν παπαγαλήσει και σίγουρα δεν σου μιλάν όπως θα σου μιλούσαν αν είχαν άλλους 20 δικούς τους από πίσω. Στείτε τους πάγκους έξω από το χώρο του πανεπιστήμιου.. Φτάνει με τα φυτώρια κομματοσκύλων στα πανεπιστήμια.
Ντίνοςzaaj
Εσύ πιο μέσο προτείνεις να χρησιμοποίουν οι φοιτητές για να εκφράσουν τις απόψεις τους στα θέματα του πανεπιστημιού, περαν του φοιτητικού συλλόγου. Γιατί παρατάξεις που δεν χρηματοδοτούνται-προσκείνται σε κάποιο κόμμα (ενδοκοινοβουλευτικό και εξωκοινοβουλευτικό) υπάρχουν!
Ντίνοςzaaj
Διευκρίνηση :Σε ρώτησα τι προτείνεις, δεν είμαι προκατελειμένος ούτε ανήκω σε παραταξή, αντίθετα υποστήριζω την αποκομματικοποίηση των φοιτητικών παρατάξεων κάτι που ήδη έχει ξεκινήσει σε ένα μικρο βαθμό, και σε ρωτάω απλά αν προτείνεις κάτι άλλο εκτός απο την διαμόρφωση ενός συλλόγου απαλλαγμένο απο κομματικοποιημένες παρατάξεις...
Ντίνοςzaaj
Καλά κάνετε και κράζετε όλοι τις παρατάξεις-κόμματα, άλλα δεν γίνεται να μην προτείνει κάνεις κάτι άλλο. Στα πανεπιστήμια (στους χημικούς μηχανικούς τουλάχιστον) υπάρχουν κινήσεις ανεξάρτητες που προσφέρουν έργο (σεμινάρια για προγραμματισμό-έφτιαξαν αναγνωστήριο) που όμως δεν συμμετέχουν ενεργά στους συλλόγους ούτε έχουν μεγάλη δυναμική. Αντί απλώς να κράζετε , ενισχύστε ή δημιουργήστε μια τέτοια κίνηση.
the music in you
Πιστεύω πως ουσιαστική αντίδραση για την εξάλειψη αυτού του φαινομένου δεν είναι να φύγουμε από το Πανεπιστήμιο αλλά αντίθετα να είμαστε εκεί και να δείχνουμε την διαφωνία μας με αυτήν την κομματικοποίηση. Αν δεν πάνε δηλαδή τα παιδιά πανεπιστήμιο τι; Θα φύγουν οι κομματικές παρατάξεις; Το θέμα είναι να ξέρουμε να κρίνουμε το σωστό και το λάθος στο περιβάλλον που βρισκόμαστε. Η αποφυγή είναι πολύ εύκολη λύση αλλά χωρίς αποτέλεσμα.
Mizuno
Mizuno
Ερωτήσεις:1. Οι φοιτητικές παρατάξεις είναι ένα ενιαίο πράγμα; Όλες είναι το ίδιο; Όλες λένε και κάνουν το ίδιο; Γιατί, απο όσο θυμάμαι από τα πρόσφατα φοιτητικά μου χρόνια, εκτός απο τη σαπίλα και την απαξίωση της ΔΑΠ-ΠΑΣΠ, που καλούσαν στη μυκονοοοοο, σε αποχαύνωση τύπου 'stop thinking,start dancing' και σε πελατειακό σύστημα εξαγοράς μαθημάτων και σημειώσεων, υπήρχαν κι άλλοι, που δεν κάνανε τίποτα από ολα αυτά. Και καλούσαν τον κόσμο να ασχοληθεί με το να έχει δωρεάν σίτιση, στέγαση, να μην πληρώνει δίδακτρα στα μεταπτυχιακά, να έχει τέτοιο πρόγραμμα σπουδών που θα του εξασφαλίσει εργασιακά δικαιώματα κι όχι πέντε σκόρπιες δεξιότητες και πτυχίο κουρελόχαρτο.2. Το γεγονός ότι στην Ελλαδα -ακόμα- δεν έχουν μπει δίδακτρα στα προπτυχιακά και μπορεί - ακόμα - να σπουδάσει το παιδί του εργάτη, του αγρότη, του φτωχού υπάλληλου κλπ (έχοντας φυσικά πληρώσει πρώτα χρυσάφι τα φροντιστήρια και τα ενοίκια μετά), πιστεύουμε ότι είναι τυχαίο; Το ότι - ακόμα- δεν έχουν γίνει 3ετή τα προπτυχιακά και εντελώς υποβαθμισμένα, οπως σε πολλές χώρες της ΕΕ, πιστεύουμε ότι είναι τυχαίο;Στην Αγγλία, οπου ο συνδικαλισμός στο πανεπιστήμιο απαγορεύεται, πρέπει να πληρώσεις πλέον 9000 λίρες τον χρονο για να σπουδάσεις. Κι αν δεν κάνεις μεταπτυχιακό, το 3ετές bachelor είναι κατι σαν χαρτί υγείας...Για να μη γίνουν 3ετη τα πτυχία εδώ, κάποιοι λιώσαν τα παπούτσια τους...3. Στ'αληθεια, και ρωτάω πολύ καλοπροαίρετα, όσοι ενοχοποιούν τους φοιτητές που πολιτικοποιουνται (ξαναλέω, δεν αναφέρομαι σε δαπιτοπασπιτες), θεωρούν ότι τα προβλήματα της σχολής τους τα προκαλεί το παιδί με την προκήρυξη που τους καλεί στην πορεία και τους ενημερώνει για κάποιες εξελίξεις ή το ότι κάθε χρονο ο προϋπολογισμός για το πανεπιστήμιο είναι ολοένα κ πιο πετσοκομμένος ( κάτω απο το 2%του ΑΕΠ), ότι η έρευνα είναι καθοδηγούμενη από επιχειρηματικά κριτήρια ξένα προς την επιστήμη, ότι το πρόγραμμα σπουδών του τον βγάζει ψιλοάσχετο φτηνό ευέλικτο εργαζόμενο;Ασε που, αν το πιστεύουμε αυτό, τότε αύριο μεθαύριο, στον χώρο δουλειάς, δε θα πρέπει να υπαρχει κανένα σωματειο εργαζομένων (γιατι κι αυτά συνδικαλισμός είναι), να κοιτάει ο καθένας (σκυμμένος) μόνο τη δουλίτσα του, κι ας απολύουν τον διπλανό, κι ας μας κόβουν τους μισθούς, κι ας υπογράφουμε ατομικές συμβάσεις γιατι οι συλλογικές θα έχουν παει περίπατο γιατι δε θα υπαρχει σωματειο, κι ας δουλεύουμε για ένα κομμάτι ψωμί, κι ας επικρατεί εργοδοτική τρομοκρατία. Γιατί και τότε, κατ'αναλογία, θα μας φταίει ο συνάδελφος που θα μας καλεί σε αγώνα, θα μας φταίνει οι (απλήρωτοι) ναυτεργάτες του ΠΑΜΕ που κλείνουν τα λιμάνια και πλήττουν τον 'τουρισμό', θα μας φταίνε οι εργαζόμενοι του μετρό, θα μας φταίνε οι αγρότες που βγάζουν τα τρακτέρ, θα μας φταίνε ΟΛΟΙ εκτός από αυτούς που πραγματικά φταίνε...Αλλά πάντως θα έχουμε διατηρήσει την άχρωμη και άοσμη 'ανεξαρτησία' μας.Πάντως, ο Άδωνις Γεωργιάδης, που διαρρυγνύει τα ιμάτιά του ότι 'πρέπει επιτέλους να τελειώνουμε με τον συνδικαλισμό', θα μας χειροκροτά αυτάρεσκα (παρέα με τον ΣΕΒ, 5-6 τραπεζίτες, μεγαλοεργολάβους, μεγαλοκαταστηματάρχες και εφοπλιστές).
mcoopie
mcoopie
Πρώτα απ' όλα θα ήθελα να διαχωρίσω τον συνδικαλισμό στο χώρο εργασίας από αυτόν στο χώρο της σχολής. Στα 25 σου και με μηδαμινή εργασιακή εμπειρία είναι πολύ δύσκολο να γνωρίζεις το τι συμβαίνει στον εκάστοτε εργασιακό χώρο δηλαδή το τι απαιτείται. 1. Δεν γνωρίζω αν είσαι φοιτήτρια ή όχι αλλά σίγουρα το δικό μου πτυχίο μαζί και πολλών μηχανικών φίλων μου είναι κουρελόχαρτο παρά τα τουλάχιστον 5 χρόνια σπουδών. 2. Πρώτα απ' όλα για να μην μπερδευόμαστε η δημόσια και δωρεάν παιδεία υπάρχει από τον 19ο αιώνα, από τον Καποδίστρια, δεν είναι αποτέλεσμα φοιτητικού κινήματος. Εκτός των εμπορευματοποιημένων Αγγλικών πανεπιστημίων τα αλλά δημόσια ευρωπαϊκά ιδρύματα, είναι προσιτά με αρκετά χαμηλά δίδακτρα (1.500-2000eu το χρόνο) ή ακόμα και δωρεάν. Όσον αφορά συγγράμματα αυτά είναι συνήθως διαθέσιμα και σε ηλεκτρονική μορφή. Η δημόσια και δωρεάν παιδεία σαν έννοια μπορεί να ισχύσει μόνο σε άτομα που φοιτούν στην πολύ διαμονής. Όλοι γνωρίζουμε ότι η πλειοψηφία δεν είναι έτσι, πληρώνουν νοίκια και λογαριασμούς για να σπουδάσουν. Με το να γίνονται καταλήψεις για ένα χρόνο από τα 4 μιας σχολής, καταρρίπτεται και ο μύθος του τετραετούς- πενταετούς πτυχίου και ο δημόσιος ρόλος της εκπαίδευσης. Εξαιτίας των πολυετών σπουδών της Ελλάδας όταν βγαίνεις στο χώρο εργασίας ο ανταγωνισμός σου σε ευρωπαϊκές χώρες, όπως έχουν αναγκαστεί οι περισσότεροι Έλληνες στις μέρες μας να ψάχνουν εκεί, ανταγωνίζεσαι άτομα νεότερα και με πτυχία ισάξια με το δικό σου. Το πενταετές πτυχίο δεν αναγνωρίζεται ως master από τις χώρες τις ευρωπαϊκής ένωσης γι αυτό το λόγο οι περισσότεροι από εμάς κάνουμε master. Ο αντίστοιχος Ευρωπαίος στην ηλικία μας είτε έχει περισσότερα προσόντα είτε πολύ πιο φρέσκο μυαλό χωρίς να έχει κουραστεί από την κατάντια του ελληνικού πανεπιστημιακού περιβάλλοντος. 3. Καλός ή κακός ζούμε σε μία καπιταλιστική κοινωνία όπου η έρευνα παίζει πρωταρχικό ρόλο για λόγους επιχειρηματικού ανταγωνιστικότητας. Αυτή η κατάσταση είναι θεμιτή καθώς εξασφαλίζει τα απαιτούμενα κεφάλαια για να υπάρξει έρευνα. Όταν λες ξένα προς την επιστήμη τι ακριβώς εννοείς; Γιατί η επιστήμη βασίζεται στην επιχειρηματικότητα !
the music in you
Το αν καλούν στην Μύκονο, ή στην Αράχοβα ή σε πρώτο τραπέζι σε μαγαζί ή αν διοργανώνουν φεστιβάλ και συναυλίες είναι το τελευταίο πράγμα που με ενοχλεί.Αυτό που με ενοχλεί είναι το ότι ο χώρος όπου περνάω τη μισή μου καθημερινή ζωή είναι γεμάτος αφίσες και χαρτιά, αναγκάζομαι να κάνω μάθημα σε αμφιθέατρα με γραμμένους τοίχους και έδρανα,γίνονται καταλήψεις χωρίς ουσία, συνήθως εκεί κοντά στην Καθαρά Δευτέρα ή κάπου κοντά σε μονοήμερες αργίες για να κάτσει τετραήμερο, με μόνο αποτέλεσμα να χάνονται μαθήματα, να παρατείνεται το εξάμηνο και να αυξάνεται η ήδη αυξημένη πίεση της σχολής και του προγράμματος. Επίσης κάτι ακόμη που με ενοχλεί, είναι πως κανένα από αυτά τα παραταξιακά άτομα δεν έχει την πραγματική επιθυμία να συζητήσει όταν με πλησιάζει. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να με πείσουν να συμφωνήσω, δεν θέλουν ανταλλαγή απόψεων,δεν δείχνουν κανένα σεβασμό στα λεγόμενα του συνομιλητή τους, γενικά δεν έχουν μάθει να κάνουν διάλογο αλλά προσηλυτισμό. Και όσων αφορά τον μετέπειτα συνδικαλισμό στον χώρο εργασίας, το αν θα θέλω να συμμετέχω δεν καθορίζεται από το αν θα υπάρχουν παρατάξεις στη σχολή. Το να μάθω τα δικαιώματά μου και να αγωνιστώ για αυτά είναι κάτι πέρα από κομματικές αντιλήψεις και παρατάξεις και προκύπτει απλά από την έμφυτη τάση της πλειοψηφίας των ανθρώπων προς το δίκαιο και το σωστό. Αυτή την τάση την έχει κανείς πριν ακόμη μπει σε σχολή και την έχει και ΧΩΡΙΣ να μπει σε σχολή, δηλαδή αν απλά ασχοληθεί με κάτι που δεν απαιτεί εισαγωγή σε Ανώτατο Ίδρυμα, άρα και καμία επαφή με παρατάξεις. Επομένως,το να ψαχτεί κανείς για τα δικαιώματά του,εργασιακά ή ανθρώπινα,είναι κάτι που θα το κάνει και χωρίς να τον πλευρίσουν τα κάθε λογής παπαγαλάκια για να τον πείσουν να τους στηρίξει με έναν ψήφο στις φοιτητικές εκλογές. Και δεν αναφέρομαι σε κανέναν πολιτικό χώρο, καθώς από όσα έχω δει όντας τρία χρόνια φοιτήτρια ως τώρα, για μένα όλοι είναι ίδιοι. Όλοι παπαγαλίζουν πράγματα, απ' όλες τις παρατάξεις και το μόνο που αλλάζει είναι ο τρόπος που σε προσεγγίζουν και τα πράγματα που σου τάζουν.
Αταξινόμητος
Αταξινόμητος
"Στην Αγγλία, οπου ο συνδικαλισμός στο πανεπιστήμιο απαγορεύεται, πρέπει να πληρώσεις πλέον 9000 λίρες τον χρονο για να σπουδάσεις. Κι αν δεν κάνεις μεταπτυχιακό, το 3ετές bachelor είναι κατι σαν χαρτί υγείας... "- Στην Αγγλία αν πάρει πτυχίο από αξιόλογο ίδρυμα βρίσκεις άμεσα δουλειά. - Στην Ελλάδα ούτε αξιόλογα ιδρύματα υπάρχουν αλλά ούτε και δουλειές- Το ότι χωρίς μάστερ δεν βρίσκεις δουλειά είναι εξαιρετικά ανακριβές! Αν βέβαια έχεις BSc από πανεπιστήμιο της πλάκας καλό θα ήταν να προσπαθήσεις να συνεχίσεις τις σπουδές και σε καλύτερο πανεπιστήμιο