ΚΙΝΗΣΗ ΤΩΡΑ

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: περιμένοντας τους άντρες

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: περιμένοντας τους άντρες Facebook Twitter
31


________________
1.

Αγαπητή Α,μπα,
Πώς μπορούμε να βρούμε όλα όσα ζητάμε από ένα σύντροφο, σε ένα μόνο άτομο;
Ο ένας μου αρέσει γιατί με κάνει να νιώθω οικεία μαζί του. Ο άλλος γιατί είναι έξυπνος και αστείος. Ο άλλος γιατί με εξιτάρει ο τρόπος που με φλερτάρει. Ο άλλος γιατί έχουμε κοινά ενδιαφέροντα. Και ένας τελευταίος γιατί είναι κούκλος.
(Οκ, στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν οι παραπάνω άντρες. Ή μπορεί και να υπάρχουν.)
Αυτός όμως που αγαπώ και λέει ότι μ' αγαπά, δεν με αγαπά αρκετά ώστε να προσπαθήσουμε να ξεπεράσουμε τα εμπόδια.
-Η ερώτηση είναι η αρχική, απλώς δίνω έξτρα πληροφορίες.-
Ευχαριστώ.

H αγωνία σου θα μετριαστεί αν αναλογιστείς με ειλικρίνεια πόσα μπορείς να προσφέρεις ΕΣΥ σε έναν άνθρωπο.
Η έξτρα πληροφορία που δίνεις μετά, δεν είναι μόνο έξτρα, είναι και κάπως άσχετη –και αντικρουόμενη- με τα προηγούμενα.

________________
2.


Α, μπα, γεια σου!
Ο "παραδοσιακός" άντρας είναι αυτός που φοβάται ότι όλες οι γυναίκες θέλουν να τον "τυλίξουν", ή αυτός που θέλει να κάνει οικογένεια;
Ή αυτός που φοβάται ότι όλες οι γυναίκες θέλουν να τον "τυλίξουν", μέχρι τα 35, που αποφασίζει ότι θέλει να κάνει οικογένεια;


Αν και δε μου αρέσουν τα στερεότυπα, καταλαβαίνω τι λες. Δεν το φοβούνται ακριβώς όμως. Το θεωρούν δεδομένο, και κάθε φορά που στα μάτια τους επιβεβαιώνεται η θεωρία τους, ενισχύεται και η αυτοπεποίθησή τους.

________________
3.


Αγαπητή Α,μπα,
Ο φίλος μου έχει δουλειά, αλλά παρόλα αυτά ζει με την οικογένειά του. Με τη μαμά του να του σιδερώνει τα πουκάμισα και να του ετοιμάζει τα τάπερ με το φαγητό που θα πάρει στο γραφείο.
Κάναμε σχέδια να έρθει στην πόλη που μένω και να ζήσουμε μαζί, αλλά δεν είναι εύκολο να βρει δουλειά εδώ.
Του έχω πει ξεκάθαρα ότι είμαι έτοιμη να μετακομίσω, προκειμένου να είμαστε μαζί, αν και ούτε εμένα μου είναι εύκολο να βρω δουλειά στην πόλη που μένει.
Το θέμα είναι ότι δε φαίνεται να θέλει να πάω, και βρίσκει δικαιολογίες, του στυλ "μπορεί να προκύψει κάτι στη δουλειά και να χρειαστεί να με μεταθέσουν".
Ξέρω ότι με αγαπάει (δεν ξέρω πώς το ξέρω), αλλά τα πράγματα μου φαίνονται βουνό.
Χρειάζομαι λοιπόν τα φώτα σου.
Βλέπεις εσύ κανένα φως στο τούνελ; Έστω να τον ταρακουνήσω, ή να τον κάνω να δει ότι το μεγαλύτερο εμπόδιο στη σχέση μας είναι ο ίδιος.
ΥΓ: Ειλικρινά, θεωρώ ότι η στήλη σου έχει βοηθήσει αρκετούς να μάθουμε λίγο τον εαυτό μας και τους άλλους.

Θα σου πω μια ιστορία που διάβασα πρόσφατα σε ένα βιβλίο.


Μια γυναίκα αποφασίζει να παντρευτεί έναν άντρα επειδή πιστεύει ότι αυτός θα πετύχει επαγγελματικά και θα την βγάλει από την μετριότητα και την φτώχια. Σκοπεύει και η ίδια να δουλέψει και να προσπαθήσει γι' αυτό, αλλά πιστεύει ότι χρειάζεται έναν σύμμαχο για να ξεφύγει από τη μιζέρια, τα σκοτεινά διαμερίσματα, την αιματηρή οικονομία και το μόνιμο άγχος για το μέλλον. Όταν αποφασίζουν να παντρευτούν, βγαίνουν για φαγητό σε ένα εστιατόριο που κανονικά είναι έξω από τις δυνατότητές τους. Στα μάτια της αυτό είναι συμβολικό του τι θα καταφέρουν να πετύχουν μαζί στο μέλλον. Εκεί του κάνει δώρο ένα χρυσό ρολόι με χαραγμένη αφιέρωση, ένα δώρο που είναι επίσης πολύ πέρα από τις δυνατότητες της, και αυτό ως σύμβολο της ζωής που πιστεύει ότι θα χαράξουν μαζί.


Ο άντρας της λέει ότι είναι πολύ υπερβολικό, ότι δεν πρόκειται ποτέ στη ζωή του να φορέσει χρυσό ρολόι, και της ζητάει να το πάει πίσω και να κρατήσει τα χρήματα. Η πρώτη της αντίδραση είναι να φύγει και να ακυρώσει τον γάμο, συνειδητοποιώντας ότι δεν έχουν την ίδια άποψη για τη ζωή. Τελικά δειλιάζει, μένει, και τον παντρεύεται.


Η συνέχεια όλης της ιστορίας είναι μια συνεχής επανάληψη αυτού του περιστατικού. Αν και αυτή σωστά προέβλεψε και ο άντρας αυτός είχε όλα τα προσόντα για να πετύχει, ποτέ του δεν το κυνήγησε γιατί ποτέ δεν είχε το κίνητρο να ξεφύγει από κάτι, όπως η ίδια.


Δεν είμαι σίγουρη ότι το παράδειγμα ταιριάζει απόλυτα σ' αυτό που λες, αλλά ίσως και να ταιριάζει. Ίσως και να υπάρχει κάποιος τρόπος να τον ταρακουνήσεις, να δει αυτό που βλέπεις. Όμως ο άντρας αυτός σου δίνει τώρα πολύ ισχυρά δείγματα για το πώς βλέπει τη ζωή. Αυτό που κάνει τώρα θα το ξανακάνει όλες τις φορές που θα του ζητηθεί να αλλάξει κάτι στη ζωή του. Θέλεις να κερδίσεις τη μάχη; Αυτό μπορείς να το μεθοδεύσεις. Δεν θα λήξουν εκεί οι διαφορές σας. Ό,τι σας χωρίζει τώρα, θα σας χωρίζει πάντα.


(Τώρα έκανα τεράστια spoilers. Αλλά αν σας ενδιαφέρει το βιβλίο – δεν αποκάλυψα τη μεγάλη ανατροπή – είναι το "We are not ourselves" του Matthew Thomas, μια ιστορία για το ματαιωμένο αμερικάνικο όνειρο. Μπορείτε να διαβάσετε μια κριτική του βιβλίου εδώ.)

________________
4.


έχω μεγάλη απορία για ανθρώπους σαν την 3 στο http://www.lifo.gr/team/ampa/48332. η απορία μου είναι: οκ παντρεύεται και κάνει παιδιά. δηλ αυτό που θέλει το επιτυγχάνει και μάλιστα με τον τρόπο που θέλει (με το σεξ ως αντίτιμο). αυτό που θέλω να ρωτήσω είναι πώς φέρονται αυτοί οι άνθρωποι ΜΕΤΑ, εφόσον έχουν επιτύχει τον στόχο τους και ΜΕΤΑ. γιατί μετά το σεξ παύει να είναι αντίτιμο.

τρομάζω με την ιδέα ότι και πάλι από πάνω θα είναι δηλ ότι και μετά θα βασανίζουν τους άλλους π.χ. τα παιδιά τους και τον άντρα τους. πιστεύω όμως ότι η ιδέα που με τρομάζει είναι και πραγματικότητα, ότι ναι θα βασανίζουν τα παιδιά τους και τον άντρα τους, ίσως και τον περίγυρό τους (ακόμα περισσότερους ανθρώπους δηλαδή). και τρομάζω περισσότερο με την ιδέα ότι θα ζήσουν πολλά χρόνια ανενόχλητες - κάνω λάθος?!

Όχι ότι δεν υπάρχουν και οι ψυχροί υπολογιστές όπως αναφέρεις, αλλά η κοπέλα στην οποία αναφέρεσαι είναι θύμα. Δεν καταλαβαίνει καν ότι χρησιμοποιεί το σεξ ως αντάλλαγμα. Έτσι έχει μάθει: ότι το σεξ είναι κάτι που οι άντρες διεκδικούν και οι γυναίκες το παραχωρούν, και όσο περισσότερο το παραχωρούν, τόσο μειώνεται η αξία τους. Η αίσθηση της μειωμένης αξίας μετατρέπεται σε απέχθεια προς τον εαυτό τους, πολλές φορές μετατρέπεται παράλληλα σε έχθρα απέναντι στις άλλες γυναίκες (που έχουν περισσότερη ανταλλακτική αξία επειδή είναι πιο νέες, πιο όμορφες, πιο παρθένες). Όποιος απεχθάνεται τον εαυτό του δυσκολεύεται πολύ να αγαπήσει άλλον άνθρωπο, οπότε ναι, ίσως αυτή η αίσθηση ανεπάρκειας να αντισταθμίζεται με αρνητική στάση απέναντι στα πάντα, και κυρίως απέναντι στους πιο κοντινούς, δηλαδή στον σύζυγο και στα παιδιά. Είναι ο κύκλος της κόλασης. Για να σπάσει πρέπει να αλλάξει η αρχική υπόθεση, ότι το σεξ είναι κάτι που όλοι οι άντρες θέλουν με μανία και ότι όλες οι γυναίκες πρέπει να το παραχωρούν με το σταγονόμετρο και μόνο αν υπάρχει ανώτερος σκοπός (ο γάμος), αλλιώς αδειάζει ο κουμπαράς τους.

________________
5.


πιστεύεις πρέπει να συμβιβαζόμαστε με την πραγματικότητα ότι επειδή υπάρχει ανεργία και πολύ μικροί μισθοί, θα πρέπει να σκεφτόμαστε λιγότερο το ενδεχόμενο μιας οικογένειας; είναι άραγε τόσο ουτοπικό και ανέφικτο; ή μήπως ένα παιδί τα αλλάζει πράγματι όλα; απ'την άλλη όμως μήπως δεν είναι σωστό να έρχεται ένα παιδί στον κόσμο μόνο και μόνο για να τα αλλάξει όλα; ύστερα, με τα παραπάνω δεδομένα, δε θα πεινάσει κι αυτό; δε θα στερηθεί πολύ βασικά πράγματα; κουλουβάχατα..- μισιρλού

Οι άνθρωποι κάνουν παιδιά και σε εποχές πολέμου, ακόμα και λιμού (τώρα κάποιος θα πει ότι και τώρα πόλεμο έχουμε, αλλά δεν έχουμε). Το τι είναι «βασικό» αλλάζει με τις εποχές. Υπάρχουν επιχειρήματα και για να κάνεις παιδιά και άλλα τόσα για να μην κάνεις. Ο καθένας μας έχει προσωπικό κώδικα για το τι είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να κάνει παιδί, και αυτόν πρέπει να ακολουθεί. Κουλουβάχατα είναι μόνο αν δεν έχεις μια σταθερή εσωτερική πυξίδα.

________________
6.


α-μπουλίνι, χρειάζεται εμπειρία στις σχέσεις για να κάνεις μια υγιή σχέση; γιατί εγώ αν και μεγάλη (28 ετών) δεν έχω καμία εμπειρία σε σχέση (μόνο ηλίθια χαζοφλερτ μέχρι τώρα), αλλά τώρα είμαι καλά αν και πολύ ενθουσιασμένη. πρέπει μήπως να προσγειωθώ λίγο μη μου έρθει απότομο; ο ενθουσιασμός μου είναι λόγω της έλλειψης εμπειρίας στις σχέσεις ή όντως γιατί μπορεί πρώτη φορά να βρίσκω κάποιον που να μου αρέσει τόσο πολύ; δηλαδή αν είχα μια μακροχρόνια σχέση στο παρελθόν μου θα ήμουν κάπως πιο προσγειωμένη τώρα; ή έχει να κάνει με το χαρακτήρα;
υ.γ θέλεις να εκδώσεις ένα βιβλίο με ερωταπαντήσεις; θα γίνει best-seller!!! :)

Χρειάζεται εμπειρία για να κάνεις μια υγιή σχέση, ναι. Το μεγάλο μυστικό είναι ότι δεν αρκεί η εμπειρία από προηγούμενες σχέσεις, αλλά ότι χρειάζεται εμπειρία, γενικώς. Αυτό οι περισσότεροι το προσπερνούν γιατί απαιτεί κόπο, ενώ οι σχέσεις προσφέρουν άμεση αδρεναλίνη. Η υπόσχεση της επιβεβαίωσης είναι πολύ πιο γλυκιά και έντονη. Μπορείς να βγάλεις χρήσιμα συμπεράσματα από τις σχέσεις προκειμένου να δημιουργήσεις καλύτερες, αλλά αν αυτό δεν συνοδεύεται και από μια εσωτερική προσπάθεια αναζήτησης, το μόνο που θα καταφέρεις θα είναι να εξαρτάς την προσωπική σου αξία από τυχαίες συναντήσεις. Οι εμπειρίες είναι οτιδήποτε σου συμβαίνει, με φίλους, στη δουλειά, αλλά αυτές οι εμπειρίες δεν αρκούν για να καταλάβεις ποια είσαι. Πρέπει να προκαλέσεις τη ζωή για να σου δώσει ανταλλάγματα, και οι μεγάλες προκλήσεις δεν είναι πάντα – ή δεν θα έπρεπε να είναι πάντα – μια ακόμη ερωτική σχέση.

________________
7.


Αγαπητή μου Α,μπα,
θέλω να σε ρωτήσω το εξής: πως κάνεις έναν άντρα, με τον οποίο έχεις απλά κάτι χαλαρό, να σκαλώσει μαζί σου? Να σε θεωρεί δηλαδή, διαφορετική από όλες όσες έχει γνωρίσει. Διαβάζοντας περισσότερα βιβλία? Με το να έχεις class ας πούμε? Με το να μην είσαι τόσο δοτική σε σχέση με τις υπόλοιπες έτσι ώστε να μη σε θεωρεί δεδομένη?
Ευχαριστώ εκ των προτέρων!- Νεφέλη

Ο καλύτερος τρόπος, Νεφέλη, είναι να μην σε απασχολεί πώς θα κάνεις έναν άντρα να σκαλώσει μαζί σου, αλλά το αν έχεις διαλέξει τον σωστό άντρα για να εξελιχθείς εσύ ως άνθρωπος. Για δοκίμασε να μπεις στη θέση του οδηγού μια φορά.

31

ΚΙΝΗΣΗ ΤΩΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

13 σχόλια
#1"Αυτός όμως που αγαπώ και λέει ότι μ' αγαπά, δεν με αγαπά αρκετά ώστε να προσπαθήσουμε να ξεπεράσουμε τα εμπόδια."υποθετω οτι τα "εμποδια" ειναι ολοι οι αλλοι που ανεφερες.ε, δεν εχει κι αδικο ο ανθρωπος....
Έλληνα άντρα, σήκωσε κεφάλι! Σ' αυτή τη χώρα κουμάντο κάνουν οι γυναίκες, η αλήθεια είναι ότι μας θέλουν μπούληδες και υποχωρητικούς όσο κι αν κλαίγονται για τους "άντρες που δεν υπάρχουν πια".
Είναι αλήθεια ότι σηκώνει πολλές παρεξηγήσεις το σχόλιο που έκανα, όπως και ότι η κάθε κοινωνία βρίσκει τις δικές της ισορροπίες στα θέματα διαφυλετικών σχέσεων. Όπως επίσης ότι οι αξίες και τα πρότυπα περνούν στα νεότερα άτομα της κοινωνίας όχι μόνο μέσω του πατέρα, αλλά κυρίως μέσω της μητέρας. Πάντως, πέρα απ' τη διάθεση για τρολάρισμα, το πιστεύω λίγο ότι οι κακές τάσεις του θηλυκού χαρακτήρα (σνομπισμός, θεωρητική ατολμία, υπερβολική προσκόλληση στη "σωματικότητα" και στην ύλη) έχουν επικρατήσει στην Ελλάδα ιδίως στον πολιτιστικό χώρο. Αλλά είναι κ' θέμα της εποχής.
Εχουμε και λεμε: συμφωνα με τους ερωτωντες και τους σχολιαστες του α, μπα, το να παντρευτεις εναν τυπο γυρω στα 35 και να κανεις οικογενεια ειναι ειτε σκοπος ζωης πο θα σε ανεβασει επιπεδο και πρεπει να κανεις τα παντα για να το πετυχεις, ειτε καταντια γιατι ο τυπος στανταρ θα σε κλεισει στην κουζινα να του φτιαχνεις μουσακα ενοσω αυτος θα ξενοπηδαει. Ελεος ρε παιδια, πατηστε και λιγο γη, δεν ειναι ολα βγαλμενα ουτε απο Κοσμοπολιταν ουτε απο το ΚΛΙΚ.
Η εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν τον κανόνα κι εσύ Μάνα Κουράγιο φαίνεται να είχες την τύχη να καλοπαντρεύτηκες (με την καλή και αγαπητή έννοια). Και αυτό είναι πολύ όμορφο αλλά και σπάνιο, οι υπόλοιποι θεωρώ απλά περιγράφουν αυτά που βλέπουν στο άμεσο ή έμμεσο περιβάλλον τους. Ε, και όλοι έχουμε κάποιον στην οικογένεια που ξέρει από καπατσοσύνη και άλλα συναφή. Ε, και ο καλύτερος τρόπος να το ομολογήσεις είναι θαρρώ να το διακωμωδήσεις, αν και είναι δύσκολο να χτυπήσει κανείς τον σωστό τόνο για να ακουστεί η χροιά που του αξίζει.
#1 Θέμα τύχης.#3 Αυτά τα σχέδια που κάνατε, σίγουρα τα κάνατε μαζί; Γιατί άλλα ακούγονται τα δικά σου και άλλα τα δικά του σε μια πρώτη ανάγνωση, όπως μας τα λες. Ίσως πρέπει να ερευνήσεις λίγο περισσότερο τους όρους της συνεννόησής σας περί σχεδίων;Αν δε θέλει να μείνετε μαζί ή στην ίδια πόλη, γιατί να τον κάνεις να το θέλει; Εσένα θα σου άρεσε να μη σέβονται μία τόσο βασική σου επιθυμία σχετικά με τις συνθήκες ή/και τους όρους της σχέσης σου;Εγώ, αν ήμουν στη θέση σου, ήθελα δηλαδή να ζήσω στην ίδια πόλη/σπίτι/whatever με κάποιον που είχα δεσμό ενώ αυτός αντιλαμβανόμουν ότι δεν το καλοέβλεπε ως μελλοντική πιθανότητα, θα ακολουθούσα έναν από τους δύο εξής δρόμους : 1) Δε θα του έκανα και δε του έλεγα ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ σχετικά με αυτό το ζήτημα ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ. Ακόμα κι αν το ανέσυρε ο ίδιος κάποια στιγμή στην επιφάνεια προς συζήτησιν. Στην τελευταία περίπτωση, αν δηλαδή ο ίδιος το αναμόχλευε εκ νέου μια ορισμένη στιγμή στην πορεία της σχέσης μας, εγώ θα τον άκουγα στωικά, συμφωνώντας κάπως επιφυλακτικά και ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ. Αν, εν τω μεταξύ, και μόνο τότε, άκουγα/έβλεπα/αντιλαμβανόμουν/πίστευα κάποια στιγμή ότι ξεκίνησε ήδη σαφείς ενέργειες για τα όσα έλεγε περί συγκατοίκησης/μετακόμισης εμού ή του ίδιου - ανάλογα την πόλη - ΜΟΝΟ ΤΟΤΕ θα αποφάσιζα να ξεσηκωθώ στην ιδέα και να αναλάβω δράση και αντίστοιχη πρωτοβουλία κι εγώ και ΜΟΝΟ ΤΟΤΕ - επαναλαμβάνω - θα άρχιζα να αντιμετωπίζω στα σοβαρά το ενδεχόμενο και την προοπτική αυτής της αλλαγής (ΚΑΙ ΑΝ ακόμα το επιθυμούσα εγώ, ασφαλώς) με τα όσα αυτή θα συνεπαγόταν για 'μένα, εκείνον, άλλα ή/και άλλους.2) Θα του έθετα τελεσίγραφο, εξηγώντας του αναλυτικά τους λόγους και το σκεπτικό της επιθυμίας μου σχετικά με την άμεση προοπτική συγκατοίκησης/μετακόμισης δικής μου ή δικής του, αντίστοιχα, και θα ήμουν έτοιμη σε περίπτωση που αρνηθεί να το πάρω απόφαση και να χωρίσω. Αυτή η εκδοχή, βεβαίως, προϋποθέτει ότι εγώ οπωσδήποτε δε θα μπορούσα να δω κανένα ουσιαστικό και ταιριαστό σε 'μένα μοντέλο της σχέσης μου μαζί του χωρίς τη συγκατοίκηση/μετακόμιση που θα επιθυμούσα. Ή σχετικές μου απαράβατες αντιλήψεις για μία συντροφική (ή όποιο άλλο είδος) σχέση, όπως αυτή που θα ήθελα να διατηρήσω μαζί του.Διαφωνώ όσο δεν πάει με την ερμηνεία της ιστορίας που σου διηγήθηκε η Α, μπα ως απάντηση, καθώς και με το "ηθικό της επιμύθιο" ως επιστέγασμα, όπως αυτά εκφράστηκαν από την ίδια. Αυτή η ερμηνεία στηρίζεται στη θεωρία ότι οι άνθρωποι δεν πρόκειται ποτέ να μεταβάλλουν καμιά επιθυμία τους και κανένα στοιχείο τους. Πράγμα που σημαίνει ότι στέκεται αδύνατον να εξελιχθούν και να προχωρήσουν, ή ακόμα - το απλούστερο - να αλλάξουν γνώμη. Η κοσμοθεώρηση που υιοθετούμε και ασπαζόμαστε (όποια κι αν είναι αυτή) μπορεί να εκφράζεται ή/και - πολλές φορές, αν όχι πάντα, - να διαφαίνεται σε μια (σημαντική) απόφασή μας, αλλά αυτό από το να είναι προκαθορισμένη από αυτήν (την κοσμοθεώρηση) και σαφώς προδιαγεγραμμένη κάθε μας κίνηση, επιλογή, ενέργεια, θέση, γνώμη, επιθυμία, στάση, πράξη, διάθεση, κατάσταση, ή οτιδήποτε άλλο, σε όποια συνθήκη κι αν συναντήσουμε ή όποια παράμετρος κι αν μας επηρεάζει, απέχει παρασάγκας. Διότι ζυμωνόμαστε καθημερινά και αλλάζουμε καθημερινά λιγότερο ή περισσότερο. Χωρίς να υπονοώ ότι θα μεταλλαχθούμε όλοι στο τέλος· ούτε να αρνούμαι, βέβαια, και την ύπαρξη τέτοιων αντίστοιχων περιπτώσεων (τις έχω βιώσει η ίδια, εξάλλου, παραπάνω από μία φορά, σε πολύ κοντινά μου πρόσωπα). #6 "χρειάζεται εμπειρία στις σχέσεις για να κάνεις μια υγιή σχέση;"Όχι απαραίτητα. Εξαρτάται από το είδος της σχέσης, τα ίδια ποιοτικά της χαρακτηριστικά, τους ανθρώπους που εμπλέκονται σε αυτήν ως ποιότητες, ιδιοσυγκρασίες, κοσμοθεωρήσεις, χαρακτήρες, δυναμικές κα. ίσως. Επιπρόσθετα, στην αναγκαιότητα ή μη της ύπαρξης πρότερης μεγάλης εμπειρίας ζωής ή σχέσεων, για την υγεία μιας (πρώτης) νέας σχέσης, διαδραματίζει ρόλο και το χρονικό σημείο της δημιουργίας της (το λεγόμενο timing) και το πλαίσιο της, δηλαδή οι ευρύτερες και στενότερες συνθήκες στις οποίες αυτή γεννιέται, αναπτύσσεται και προχωράει.
Ναι,μπορείς να περιμένεις ν΄αλλάξει πλεύση ο τύπος του Νο 3,το οποίο αναγκαστικά θα συμβεί,ποιος ζει για πάντα άλλωστε.Σίγουρα όχι οι γονείς.
@ bagleΔεν είπα ότι θα αλλάξει άποψη. Είπα αν αλλάξει. Δεν το κατάλαβες; Τα σεντόνια μου σου πήρανε τα μυαλά, bagle... και δε διακρίνεις καθαρά τα σχέδια που είναι χαραγμένα επάνω τους. lol
@ bagle Σήμερα το μυαλό σου όλο σε νύμφες που σε κυκλώνουν είναι, bagle! Πότε τυλίγοντάς σε με πίτες και ταΐζοντάς σε εν αφθονία (η ερωτική φαντασίωση του κοιλιόδουλου; lol) και πότε χορεύοντας το χορό των εφτά πέπλων. Δεδομένου ότι στη μαγειρική είμαι για τ' ανάθεμα, να γίνω η Σαλώμη σου;
#2 ο παραδοσιακός άντρας ειναι αυτός που του έμαθε η μαμά του οτι ειναι Κελεπούρι και γι αυτο όλες οι γυναίκες θέλουν να τον τυλιξουν. Θα παντρευτεί όταν θεωρεί οτι εχει "ψήσει" την ενδιαφερόμενη και φυσικά θα ειναι υπόδειγμα μητέρας και νοικοκυράς: μη εργαζόμενη, με το φαγητό στην κατσαρόλα και τις παντόφλες δίπλα στην πολυθρόνα με την εφημερίδα. Όσο για το σεξ, δεν πειράζει που και που μια ατασθαλία με κάποια πιο "βγαλμένη" γιατί την γυναίκα του την εχει "κορώνα στο κεφάλι του".
Χαχα, καλό! Ναι και αυτό είναι μια άλλη εκδοχή! Εντάξει, υπάρχουν και παραδοσιακοί με καλά στοιχεία χαρακτήρα. Αλλά και πάλι ακόμα γελάω με το κελεπούρι!
#7 αυτο το πράγμα, το να θες κάποιον να κολλήσει μαζι σου επειδή ΕΣΥ θέλεις, καταφεύγοντας σε τερτίπια και υποχονδριες κινήσεις, σε κόλπα και ξοδεύοντας τόσο χρόνο και τόση ενέργεια, καθόλου ουσιαστικά για μια σχέση, και ΑΝ τελικά καταφέρεις κατι, να έρθετε πιο κοντα κλπ, μετα ΤΙ; Θα χαίρεσαι που εριξες εναν άντρα με τέτοιο τροπο; Εκτός και αν σου αρέσει ο άντρας-σκυλάκι σου, αλλα αργά η γρήγορα θα καταλάβει και αυτός την πλεκτανη και μην τον είδατε.. Το έχουμε δει και αυτο! Αν μείνει πάντως, κράτησε τον, μια τέτοια έψαχνε να βρει.
2/ Αν επικεντρωθούμε καθαρά στο τύλιγμα, παραδοσιακος/ συντηρητικός είναι μάλλον αυτός που θέλει να τυλίξει μια γυναίκα μέχρι τα 35 του, θέτοντας ταυτόχρονα και ένα επιτρεπτό όριο ως προν τον αριθμό των πρώην της. Αυτοί δεν πρέπει να είναι λίγοι και ας κατηγορούν για το τύλιγμα τις γυναίκες. Προσωπική γνώμη είναι ότι μόνο οι γυναίκες με μηδενική αυτοπεποίθηση ή με πλύση εγκαιφάλου από το σόι θέλουν πραγματικά να 'τυλίξουν' τους φέροντες Υ χρωμοσώματα.
#7 Επίσης Νεφέλη μου ξεκινάς από πολύ λάθος αφετηρία: Ο κάθε άνδρας, όπως κάθε γυναίκα, σκαλώνει με έναν άνθρωπο για διαφορετικούς λόγους - μερικές φορές, δε, για τους λάθος λόγους, όπως οι άνθρωποι που σκαλώνουν με όσους τους φτύνουν ή είναι γενικώς "απαγορευμένοι καρποί" (το "κακό παιδί", την παντρεμένη γειτόνισσα ή τον καθηγητή τους στο λύκειο).Άλλοι πάλι κολλάνε με ανθρώπους που κάνουν του ανάποδο, που τους θαυμάζουν άνευ όρων. Άλλοι απλώς επειδή τα βρίσκουν στο κρεββάτι. Άλλοι επειδή τους θυμίζει τη μάνα τους.Ακόμη όμως και να ξέρεις τι (νομίζει ότι) ζητάει ένας συγκεκριμένος άνδρας, ούτε είναι απαραίτητο ότι θα μπορέσεις να του το προσφέρεις, ούτε ότι θα έχεις το επιθυμητό αποτέλεσμα. (Πολλοί είπαν "εγώ θέλω μια συμμαζεμένη χαμηλοβλεπούσα" και μετά κόλλησαν με κάποιο μαγκάκι που τους έβαλε στη θέση τους.)Μάλλον η παρεξήγηση ξεκίνησε όταν άκουγες να λένε για κάποια "Αυτή με τα τερτίπια της τον έβαλε στο βρακί της/Αυτή είναι καπάτσα και τον τύλιξε" κλπ. Στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν τερτίπια-πασπαρτού, ούτε ο σκοπός είναι να "τυλίξεις" κάποιον λες κι είναι πιτόγυρο.Το ζήτημα είναι, από μόνη σου, να προσπαθείς να είσαι η καλύτερη εκδοχή αυτού που είσαι, για όλους, όχι μόνο για το "πρόσωπο".
#7 Αυτες τις βλακειες σκεφτεστε και γι αυτο κανεις δεν "σκαλωνει" μαζι σας αγαπητη μου...Αμα ειναι να σκεφτεσαι πως ΝΑ γινεις για ΝΑ αρεσεις κλαφτα καλυτερα. Ο σκοπος ειναι να αρεσεις τοσο που να "σκαλωσει" γι αυτο που εισαι οχι για καποια που θα γινεις..Αν δε σκαλωνει αυτος θα βρεθει καποιος να σκαλωσει δεν μπορει να εισαι τοσο λιγη...
#7 Aν νομίζεις οτι η Α μπα θα σου έδινε συμβουλές τύπου Cosmopolitan φαίνεται οτι δεν διαβάζεις τακτικά το blog της.Υ.Γ: Εξαιρετικές απαντήσεις Α μπα!