Έμαθες λες να μιλάς. Έμαθες λες να διεκδικείς. Τόσο κήρυγμα έκανες στους γύρω σου και πέταξες τόσο έξυπνες ατάκες που όλοι σε παραδέχτηκαν. ''Ναι τα λέει καλά'' και φούσκωνες εσύ σαν το παγόνι. Δεν είναι ότι δε στο αναγνωρίζω ότι προσπάθησες να αλλάξεις, αλλά τι; Φοβάσαι τώρα λέει να τα κάνεις όλα μαντάρα, φοβάσαι τώρα λέει επειδή ξέρεις τι είναι το σωστό. Τα εξήγησες λες όλα και τώρα τι; Τώρα τρομάζεις γιατί τώρα δε σε παίρνει να αποτύχεις, γιατί τώρα ωρίμασες νομίζεις. Τώρα δε βρίσκεις καταφύγιο να κλαφτείς, γιατί ξέρεις ότι δεν έχει νόημα να κλαίγεσαι και αν το κάνεις το κάνεις για να ξεσπάσεις.
Βαρέθηκες και να θυμάσαι τις λάθος επιλογές σου, κουράστηκες να πονάς από αυτές γιατί τις κατάλαβες και αυτές. Τότε σου άξιζαν, τότε τις διάλεξες, γιατί να κλαφτείς; Τότε γούσταρες και τίποτα δε σου 'τυχε. Και αυτό το ξέρεις και ξέρεις ότι η κάθε λάθος σου επιλογή έθρεφε κάποιο δικό σου δαίμονα. Δεν προχώραγες, όχι γιατί σε κράταγαν πίσω άλλοι. Εσύ ευχόσουν ενδόμυχα να σε κρατήσουν πίσω γιατί φοβόσουν να προχωρήσεις. Και τώρα τα ξέρεις όλα και πελαγώνεις. Βρήκες τις απαντήσεις που είχες υποσχεθεί στον εαυτό σου.
Άλλαξες τόσο, έκοψες άτομα που έπινες νερό στο όνομα τους γιατί φούσκωσες από δαύτους. Δικαιολογείς πιο εύκολα και τους φίλους σου, τους πραγματικούς με ένα γλυκό χαμόγελο. Βγαίνεις στο δρόμο, αναπνέεις και γουστάρεις. Και σε κρίνουν και δεν σε νοιάζει.
Και τώρα απλά ξενέρωσες. Ξενέρωσες γιατί όλα έχουν ένα αίτιο, γιατί καταλαβαίνεις περισσότερο τους ανθρώπους και χάθηκε η μαγεία του κόσμου! Θες τόσο να σπαζοκεφαλιάσεις και δεν μπορείς! Κατάλαβες αρκετά και εσένα και όσο και αν ψήνεσαι για ένα καυγά με τον εαυτό σου, στο τέλος τα βρίσκετε γιατί σου δίνει πάλι τη λύση. Και πάλι υπόσχεσαι στον εαυτό σου να ψάξετε μαζί. Την ανεμελιά κυνηγάτε αυτή τη φορά, αυτή που θυσίασες στην πρώτη σου αναζήτηση.
Και πού να τη βρεις όταν τα καθημερινά προβλήματα σε χαστουκίζουν ανελλιπώς; Ανεμελιά όταν ψάχνεις δουλειά το 2014; Ανεμελιά όταν ψάχνεις να βρεις αυτό που σε πωρώνει; Ανεμελιά όταν προσπαθείς να πατήσεις στα πόδια σου με την αξία σου; Ανεμελιά όταν θες να πείσεις τον εαυτό σου ότι μπορεί να τα καταφέρει; Πώς ρε; Τώρα σκέφτεσαι'' θα δώσω τη μάχη μου'', τώρα λες ''Ναι ρε, για όσο χρειαστεί σας θυσιάζω την ανεμελιά μου, για να τα καταφέρω. Γιατί φόβοι μου σας έμαθα, γιατί κόσμε μου σε κατάλαβα, γιατί εαυτέ μου συστηθήκαμε και θέλω να συνεχίσουμε παρέα να λέμε αλήθειες''.
Με ζαλισμένο κεφάλι απ 'τις μπάτσες, με ύφος πολλά υποσχόμενο και βλέμμα σκαλωμένο δεν παίζει να κρατήσεις του τύπους πια. Και αυτό σε φοβίζει, ''μέχρι που μπορώ να φτάσω;''. Άλλαξες τόσο, έκοψες άτομα που έπινες νερό στο όνομα τους γιατί φούσκωσες από δαύτους. Δικαιολογείς πιο εύκολα και τους φίλους σου, τους πραγματικούς με ένα γλυκό χαμόγελο. Βγαίνεις στο δρόμο, αναπνέεις και γουστάρεις. Και σε κρίνουν και δεν σε νοιάζει. Και τώρα δε ζητάς πια άδεια από την κυρία για να βγεις από την τάξη, ανοίγεις την πόρτα και αποχωρείς. Δεν πειράζει πια που σε έπιασαν αδιάβαστο και δε θα τους ζητήσεις συγγνώμη, γιατί τώρα έχεις πιο σημαντικά πράγματα να κάνεις. Γιατί τώρα γουστάρεις να τα καταφέρεις, γιατί τώρα έμαθες το μάθημα και δεν παίζει πάλι να στείλεις τον εαυτό σου τιμωρία.
σχόλια