Στον εξωτικό Γέρακα το κρύο δεν μπήκε ακόμη. Η πριγκίπισσα του χειμώνα έκανε μια στάση στο δρόμο της και σταμάτησε στο Γκάζι να πιει ένα αφέψημα να ξαποστάσει από τον μακρύ δρόμο.
Μα εκεί που έπινε το τσάι παπάγιας μασουλώντας με καθωσπρεπισμό ένα κουλουράκι βουτύρου, ένας hipster τύπος με τατουάζ ως το γονή σκόνταψε επάνω της, καθώς τα κορδόνια από τα oldschool adidas του ήτανε μονίμως λυμένα (άποψη), χύνοντας το αφέψημα επάνω στο ολοχρυσοκέντητο gucci φόρεμά της. Ο hipster θέλοντας να επανορθώσει, ζήτησε από τη πριγκίπισσα του χειμώνα να βγάλει το λερωμένο της φόρεμα και να το ανταλλάξει με τα δικά του ρούχα. Εκείνη δέχτηκε.
Ο hipster πήρε τον δρόμο του φορώντας το ολοχρυσοκέντητο gucci φόρεμα και η πριγκίπισσα τον δικό της φορώντας τον μπορντό σωλήνα παντελόνι, την μαύρη V μπλούζα,το γούνινο σκουφάκι και τα vintage eyeglasses του hipster. Μα τώρα, η πριγκίπισσα του χειμώνα δε φαινότανε καθόλου πριγκίπισσα και ο hipster είχε εξαφανιστεί. Κανείς δεν έπαιρνε χαμπάρι πως αυτή ήτανε η "αυτού μεγαλειότης" και όποτε προσπαθούσε να πείσει τον κόσμο εκείνοι γέλαγαν μαζί της και την έδειχναν με το δάχτυλο σαν να ήτανε τρελή. Μη γνωρίζοντας πως να φτάσει στο Γέρακα χωρίς τη βοήθεια των περαστικών, η πριγκίπισσα το μόνο που έκανε είναι να περιπλανιέται στα στενά των Εξαρχείων πίνοντας ξύδια και κάνοντας παρέα στα αδέσποτα σκυλάκια.
Μια μέρα εκεί που η πριγκίπισσα καθόταν στο floral και έπινε μια σανγκρία, εμφανίστηκε μπροστά της ο hipster που είχε πάρει το φόρεμά της.
-"Ει εσύ! Θέλω πίσω το φόρεμά μου,άθλιε!"
-"Βρε καλώς την πριγκίπισσα. Ξέρεις κάτι κοπελιά; Θα στο έδινα,αλλά είσαι spoiled και θέλω να σε δω να βασανίζεσαι".
-"Φέρτο μου τώρα, σε διατάζω!"
-"Χα! Με αυτή την εμφάνιση με διατάζεις; Ποιος θες να σε πιστέψει πως είσαι πριγκίπισσα; Ε λοιπόν, θα χρειαστεί να περιμένεις από ότι φαίνεται, καθώς στα χέρια μου είναι το φόρεμά σου, εγώ αποφασίζω"
-"ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙΣ!" φώναξε η πριγκίπισσα, και όλα τα γύρω τραπέζια γύρισαν και την κοίταξαν ενοχλημένα.
-"Λοιπόν πριγκίπισσα, μιας που εσύ δεν έζησες ποτέ αυτή τη ζωή, κι επειδή τα φράγκα βλέπω να σου τελειώνουν και απορώ πως είσαι τόσο ήσυχη σπαταλώντας χρήματα για σανγκρίες, θα τα πούμε ξανά σε λίγο καιρό, να δω αν άλλαξες".
Αυτή ήτανε η σκληρή απόφαση που πήρε ο hipster για την πριγκίπισσα και εξαφανίστηκε μονομιάς στα στενά των Εξαρχείων. Κάποιοι λένε πως πήγε προς το Πανεπιστήμιο ενώ κάποιοι άλλοι ορκίζονται πως τον είδανε να παίρνει το μετρό από Ομόνοια. Κανείς δε ξέρει όμως που πήγε κι έτσι η πριγκίπισσα έμεινε μόνη της ξανά, κι αυτή τη φορά χωρίς αρκετά χρήματα. Μα πως δεν είχε σκεφτεί ότι της τέλειωναν τα χρήματα; Μα φυσικά, εκείνη είχε πάντοτε χρήματα! Δεν της έλειψαν ποτέ, μα τώρα άρχισε να φοβάται. Δεν της έφταναν για να μείνει άλλο ένα βράδυ σε κάποιο ξενοδοχείο, ίσα που θα μπορούσε να φάει, και μάλιστα φαγητό κακής ποιότητας. "Ω θεέ μου!" σκέφτηκε, "Πως έμπλεξα εγώ έτσι;". Οι ώρες περνούσαν και η πριγκίπισσα είχε τρομάξει. Δεν ήξερε πως να χειριστεί την κατάσταση. Όσο βράδιαζε, τόσο έβλεπε κόσμο που δεν αντίκρισε ποτέ πιο πριν καθώς όταν έπεφτε ο ήλιος εξαφανιζόταν στο ξενοδοχείο της. Άνθρωποι-φαντάσματα με σύριγγες στα χέρια και αφιλόξενα βλέμματα την κοιτούσανε. Μερικές παρέες ατρόμητες και χαλαρές -"ΜΑ ΠΩΣ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΧΑΛΑΡΕΣ" σκεφτόταν- περπατούσαν και γελούσαν στο δρόμο. Μια μίξη κοινωνικών,ταξικών,θρησκευτικών συνονθυλευμάτων γύρω της, κι εκείνη δεν ήξερε πως να αντιδράσει σε όλο αυτό! Είχε τρομάξει πολύ.Άρχισε να κλαίει γοερά σε ένα παγκάκι μόνη της. Ένα κορίτσι την πλησίασε:
- "Γειά σου,πως σε λένε;"
-"Πριγκίπισσα" της είπε κλαίγοντας. "Εσένα;"
-"Εμένα με λένε Ζωή. Γιατί κλαις;"
-"Γιατί είμαι μόνη"
-"Γιατί είσαι μόνη;"
-"Γιατί είμαι πριγκίπισσα"
-"Και ποιος είπε ότι οι πριγκίπισσες πρέπει να είναι μόνες;"
-"Μα..."
-"Δεν έχει 'μα', έλα μαζί μου"
Έτσι η Ζωή την πήρε από το χέρι και την περιήγησε στο κέντρο της Αθήνας. Στα καλοφημισμένα και τα κακοφημισμένα στενά, στους κυριλέ και τους χύμα τύπους, στα πολύχρωμα και τα μίνιμαλ μπαράκια και σε όλων των ειδών τις πλατείες. Η πριγκίπισσα είδε τον κόσμο με άλλη οπτική κι άρχισε ξαφνικά να μην αναπολεί το gucci φόρεμά της και να γουστάρει τη χύμα ενδυμασία της. Κατάλαβε πως μπορεί να είναι πριγκίπισσα χωρίς πλούτη. Άρχισε να επικοινωνεί με τον κόσμο χωρίς να την κοροιδεύουνε και κατάφερε να μάθει τον δρόμο για τον Γέρακα σιγά σιγά. Έτσι μετά από λίγες μέρες είχε φτάσει στον προορισμό της. Έφερε τον χειμώνα πίσω στο μέρος αυτό και αποφάσισε να πάρει το δρόμο του γυρισμού. Γυρίζοντας αποφάσισε να περάσει μια βόλτα από τα αγαπημένα της Εξάρχεια... Εκεί συνάντησε τη Ζωή και την ευχαρίστησε για όλα. Πηγαίνοντας προς το μετρό προς την πλευρά του Πανεπιστημίου, είδε στον δρόμο έναν άστεγο που της έγνεφε να πλησιάσει. Έβγαλε από τις τσέπες της 2 ευρώ και τα πέταξε στο πλαστικό του ποτήρι. Τότε ο άστεγος γύρισε και την κοίταξε... -"ΕΣΥ!" του είπε σοκαρισμένη.
-"Ναι πριγκίπισσα,εγώ. Βλέπεις,μπορεί να ήθελα να σου δώσω ένα μάθημα αλλά παραήμουν σκληρός μαζί σου και η μοίρα με τιμώρησε. Με βρήκανε οι αυλικοί του πατέρα σου με το φόρεμά σου και νόμιζαν πως σε σκότωσα. Έτσι μου πήρανε όλα τα υπάρχοντα και με άφησαν στο δρόμο."
-"Αυτό είναι φριχτό!"
-"Πλήρωσα το λάθος μου..."
-"Πως σε λένε,αλήθεια;"
-"Παύλο"
-"Λοιπόν Παύλο, σου οφείλω μια συγγνώμη για τον τρόπο μου και ένα ευχαριστώ για όσα μου δίδαξες, έστω και με τον σκληρό σου τρόπο."
-"Δεν κάνει τίποτα πριγκίπισσα"
-"Σήκω τώρα όμως"
-"Γιατί;"
-"Γιατί θα έρθεις μαζί μου"
-"Πως; Τι λες;"
-"Αυτό που άκουσες, σήκω".
Κι έτσι ο Παύλος σηκώθηκε και πήρε το δρόμο του γυρισμού με την πριγκίπισσα. Εκείνος βρήκε νέο σπίτι στο παλάτι, καθώς ο Βασιλιάς εκτίμησε την αλλαγή στον χαρακτήρα της κόρης του και η πριγκίπισσα άρχισε πλέον να ενδιαφέρεται για τον λαό της και τα κοινά. Ο Παύλος και η πριγκίπισσα δεν άργησαν να εκδηλώσουν έναν κρυφό έρωτα ανάμεσά τους και έτσι έβαλαν στο facebook in relationship και έζησαν αυτοί καλά κι εμείς θα δείξει!
Τέλος.
σχόλια