Εσύ που επικρίνεις τη στάση των συμφοιτητών του Βαγγέλη είσαι ο ίδιος άνθρωπος που αν έβλεπες ένα χτυπημένο μοτοσικλετιστή στο δρόμο δεν θα σταματούσες καν, θα άκουγες τον συναγερμό του απέναντι διαμερίσματος και δεν θα σηκώσουν απ' τον καναπέ, θα έβλεπες να ληστεύουν μια γυναίκα στο δρόμο και θα προσπερνούσες απλά κοιτώντας την και θα πήγαινες στο σπίτι να το πεις στους δικούς σου.
Στα λόγια όλοι καλοί είμαστε, αλλά δεν νομίζω πως ισχύει το ίδιο και στην πράξη. Δεν ξέρω ποιος από μας πήγαινε να ορθώσει ποτέ το ανάστημα του στο σχολείο όταν οι πέντε νταήδες του σχολείου χτυπούσαν έναν. Όλοι τα έχουμε ζήσει και τα μικρά παιδιά τα ζουν ακόμα.
Ας μην κρίνουμε έτσι εύκολα τους συμφοιτητές του Βαγγέλη επειδή από φόβο δεν μιλούσαν. Είναι πολύ περίεργες οι εποχές και κυκλοφορούν πολύ περίεργοι τύποι ανάμεσά μας.
Μακάρι όλοι μας να είχαμε το θάρρος να ανακατεύουμε σε μια τέτοια ιστορία χωρίς το φόβο του τι θα μας συμβεί μετά.Δεν είναι καθόλου απλό όσο φαίνεται από τον καναπέ. Γι αυτό άλλωστε αρμόδιοι για τέτοια περιστατικά είναι οι κοινωνικοί φορείς (εφόσον έχουν ενημερωθεί) και όχι τα παιδιά. Τον ρόλο του διαιτητή ή του δικαστή τον έχει ο εκάστοτε διοικητής. Είτε λέγεται διευθυντής σχολείου είτε πρύτανης.
Από κει και πέρα αν δεν μπορεί ούτε αυτός να δώσει λύση απέναντι στον κανιβαλισμό πέντε ανθρώπων που δεν έχουν ιδέα λόγω έλλειψης παιδείας και καλλιέργειας τι κακό προκαλούν στους γύρω τους, ας το κλείσει το μαγαζί.
Υπάρχει αρκετός κόσμος ο οποίος έχει προτάξει το στήθος του σε ανάλογες περιπτώσεις και το έχει πληρώσει πολύ άσχημα.
Ας μην κρίνουμε λοιπόν έτσι εύκολα τους συμφοιτητές του Βαγγέλη επειδή από φόβο δεν μιλούσαν. Είναι πολύ περίεργες οι εποχές και κυκλοφορούν πολύ περίεργοι τύποι ανάμεσά μας.
Δεν είναι το μοναδικό περιστατικό βίας που έχει καταγραφεί σε εκπαιδευτικά ιδρύματα και καλό θα ήταν τα διοικητικά στελέχη να δίνουν σοβαρές και άμεσες λύσεις χωρίς να χρειαστεί να γίνει κάτι τόσο εκκωφαντικό σαν την εξαφάνιση του Βαγγέλη για να ταρακουνηθούν.
σχόλια