«Λέγεται ότι εν αρχή ήταν ο λόγος. Εγώ σκέφτοµαι ότι στην αρχή ήταν η κίνηση. Γιατί µέσα στην κίνηση εµπεριέχονται τα πάντα και όχι στον λόγο»
Θεωρείται η «Απόλυτη Πρίμα Μπαλαρίνα» όλων των εποχών. Είναι η πιο φημισμένη χορεύτρια του κόσμου. H Μάγια Πλισέτσκαγια, είναι συνώνυμο του θρύλου. Φέτος, είναι ενενήντα ετών. Θα έρθει στην Αθήνα, στο Ηρώδειο, για να παρακολουθήσει μια παράσταση χορού αφιερωμένη σ’ αυτήν στην οποία συμμετέχουν principal dancers των μεγαλύτερων μπαλέτων του κόσμου.
Η ίδια έκανε την επιλογή και το πρόγραμμα περιλαμβάνει έργα και ρόλους στους οποίους έχει γράψει ιστορία όπως: Δον Κιχώτης, Ραϊμόντα, Καρυοθραύστης, Ωραία Κοιμωμένη, Μαύρος Κύκνος, Ρωμαίος και Ιουλιέτα, Μανόν, Κουρσάρος, Κάρμεν.
Θα ήταν το ίδιο θρυλική. Επειδή σπανίως άνθρωποι γεννιούνται με αυτό το φυσικό ταλέντο, τη χάρη και την πλαστικότητα και άλλο τόσο σπανίως ζουν μια ζωή σιδερένιας πειθαρχίας και άσκησης αφοσιωμένοι μέχρι τέλους στην τέχνη τους. Η Πλιτσέσκαγια ανήκει στην κατηγορία των ανθρώπων που έχουν γεννηθεί για να είναι το συγκεκριμένο, στο οποίο δε μπορεί παρά να θριαμβεύσουν.
Στον μακρύ κατάλογο των πρωταγωνιστικών της ρόλων ξεχωρίζουν η ερμηνεία της ως Οντέτ και Οντίλ στη Λίμνη των Κύκνων το 1947, ως Αουρόρα στην Ωραία Κοιμωμένη του Γιούρι Γκριγκορόβιτς (1963) αλλά και στη χορογραφία του «Το πέτρινο λουλούδι» (1959).
Η θεία της ήταν η αιτία να αρχίσει χορό στα 3 της χρόνια και την ανέλαβε όταν έχασε την οικογένειά της. Στα εννέα της χρόνια μπήκε στη Σχολή Μπαλέτου της Μόσχας, από όπου αποφοίτησε στα 18 της, για να προσληφθεί αμέσως στον θίασο του θεάτρου Μπολσόι. Μόλις λίγους μήνες μετά από την αποφοίτησή της γίνεται πρίμα μπαλαρίνα.
Από τα πρώτα της κιόλας βήματα φάνηκε το ταλέντο και η ισχυρή της προσωπικότητα. Ξεχώρισε αμέσως χάρη στα υψηλά άλματα και τη θεατρικότητά της.
Η Πλισέτσκαγια ήταν η μπαλαρίνα της οποίας η ερμηνεία στο «Θάνατο του κύκνου» την οποία είχε σφραγίσει μια άλλη μεγάλη προσωπικότητα του χορού η Άννα Πάβλοβα, θεωρήθηκε ιστορική, μοναδική και ανεπανάληπτη. Το άστρο της έλαμπε αλλά της ήταν απαγορευμένο να ταξιδεύει στις περιοδείες του Μπολσόι ανά τον κόσμο.
Στον μακρύ κατάλογο των πρωταγωνιστικών της ρόλων ξεχωρίζουν η ερμηνεία της ως Οντέτ και Οντίλ στη Λίμνη των Κύκνων το 1947, ως Αουρόρα στην Ωραία Κοιμωμένη του Γιούρι Γκριγκορόβιτς (1963) αλλά και στη χορογραφία του «Το πέτρινο λουλούδι» (1959).
Αποσύρθηκε σε ηλικία 65 ετών ενώ στη συνέχεια βρέθηκε επικεφαλής ως καλλιτεχνική διευθύντρια σε μεγάλους οργανισμούς, όπως στην Όπερα της Ρώμης και στο Μπαλέτο της Λυρικής Σκηνής της Μαδρίτης. Όμως, στα 80 της, παρουσιάστηκε και πάλι ενώπιον του κοινού, στο «Ave Мaya», που δημιούργησε γι΄ αυτήν ο Μορίς Μπεζάρ.
Μπροστά στη Μάγια Πλισέτσκαγια άνοιξαν οι πόρτες όλων των θεάτρων του κόσμου, όμως το «σπίτι της» ήταν και είναι το Μπολσόι της Μόσχας. Εκεί που έμαθε τη βασική αρχή της ζωής της: «Την απόλυτη παράδοση στην τέχνη».
_____________________________________________________________
«AVE MAYA»
Gala Μπαλέτου αφιερωμένο στη θρυλική μπαλαρίνα Maya Plisetskaya
Ωδείο Ηρώδου του Αττικού, Σάββατο 11 Οκτωβρίου 2014
σχόλια