Τι συνέβη στο Eurogroup της Ρίγας διευκρινίζει ο Γιάνης Βαρουφάκης, με κείμενο που ανήρτησε στο προσωπικό του blog, ενώ αναφέρεται και στο δημοσίευμα των New York Times που κάνει λόγο για καταγραφή της συνεδρίασης από τον Έλληνα υπουργό.
Αναλυτικά, το άρθρο υπό τον τίτλο «Η αλήθεια για τη Ρίγα», αναφέρει:
«Ήταν η 24η Απριλίου. Η συνάντηση του Eurogroup που γινόταν εκείνη την ημέρα στη Λετονία ήταν μεγάλης σημασίας για την Ελλάδα. Ήταν η τελευταία συνάντηση πριν από την προθεσμία (30 Απριλίου) την οποία είχαμε συλλογικά αποφασίσει (στο Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου) για μία συμφωνία στο σύνολο των μεταρρυθμίσεων που η Ελλάδα θα εφάρμοζε ώστε να ξεκλειδώσει, εν ευθέτω χρόνω, το αδιέξοδο με τους πιστωτές μας.
Κατά τη διάρκεια εκείνης της συνεδρίασης του Eurogroup, η οποία κατέληξε σε διαφωνία, τα ΜΜΕ άρχισαν να δημοσιεύουν «διαρροές» από την αίθουσα, παρουσιάζοντας στον κόσμο μία εξωφρενικά ψευδή εικόνα για το τι λεγόταν μέσα. Σεβαστοί δημοσιογράφοι και ΜΜΕ μετέδιδαν ψέματα και υπαινιγμούς που αφορούσαν τόσο το τι φέρεται να είπαν σε εμένα οι συνάδελφοί μου, όσο και τις υποτιθέμενες απαντήσεις μου και την παρουσίασή μου για την ελληνική θέση.
Οι ημέρες και εβδομάδες που ακολούθησαν κυριαρχήθηκαν από αυτές τις ψεύτικες ιστορίες τις οποίες σχεδόν όλοι (παρά τις σταθερές, χαμηλών τόνων, αρνήσεις μου) θεωρούσαν ότι ήταν ακριβής αναφορές. Το κοινό, κάτω από αυτό το τείχος παραπληροφόρησης πείστηκε ότι κατά τη διάρκεια της συνάντησης του Eurogroup στη Ρίγα στις 24 Απριλίου, οι συνάδελφοί μου υπουργοί με αποκάλεσαν με προσβλητικούς χαρακτηρισμούς (ότι σπαταλώ το χρόνο, τζογαδόρο, ερασιτέχνη, κτλ. ήταν κάποιες από αυτές τις προσβολές που αναφέρθηκαν), ότι έχασα την ψυχραιμία μου και ότι, ως αποτέλεσμα, ο πρωθυπουργός αργότερα με έβαλε στο περιθώριο από τις διαπραγματεύσεις. (Αναφέρθηκε ακόμη ότι δεν θα πάω στην επόμενη συνάντηση του Eurogroup ή ότι θα ήμουν «υπό την εποπτεία» κάποιου άλλου συναδέλφου μου υπουργού).
Φυσικά, τίποτα από τα παραπάνω δεν ήταν ούτε κατά διάνοια αλήθεια.
- Οι συνάδελφοί μου υπουργοί ποτέ δεν μου απευθύνθηκαν με οτιδήποτε άλλο πέρα από συναδελφικούς, ευγενικούς, με σεβασμό όρους.
- Δεν έχασα την ψυχραιμία μου κατά τη διάρκεια εκείνης της συνεδρίασης ή σε κάποιο άλλο σημείο.
Συνεχίζω να διαπραγματεύομαι με τους συναδέλφους μου υπουργούς Οικονομικών, ηγούμενος της ελληνικής πλευράς στο Eurogroup.
Μετά, ήρθε το δημοσίευμα στο New York Times Magazine, που έθεσε την πιθανότητα καταγραφής εκείνης της συνεδρίασης του Eurogroup. Ξαφνικά, οι δημοσιογράφοι και τα ΜΜΕ που διέδιδαν τα ψέματα και τα υπονοούμενα για τη συνάντηση της 24ης Απριλίου, άλλαξαν πλεύση. Χωρίς ίχνος απολογίας για το χείμαρρο αναληθειών που είχαν κυκλοφορήσει εναντίον για εβδομάδες, τώρα άρχισαν να με παρουσιάζουν ως «απάτη» που είχε «προδώσει» το απόρρητο του Eurogroup.
Σήμερα το πρωί, αναφέρθηκαν στο θέμα, στην εκπομπή του Άντριου Μαρ (BBC1). Δράττομαι της ευκαιρίας για να γράψω την αλήθεια και εδώ, στο έμπιστο blog μου. Έχει ως εξής:
Όπως είπα στον Αντριου Μαρ, ελλείψει πρακτικών (σ.σ. της συνεδρίασης), συχνά καταγράφω τις παρεμβάσεις μου και τις απαντήσεις μου στο κινητό μου τηλέφωνο, ειδικά όταν μιλώ εκτός κειμένου. Ο λόγος είναι φυσικά ώστε να μπορώ να ανακαλώ τις ακριβείς φράσεις μου και κατά συνέπεια να ενημερώσω τον πρωθυπουργό, το υπουργικό συμβούλιο, το κοινοβούλιο κτλ. για ό,τι ακριβώς είπα. Το ίδιο έκανα στο Eurogroup στη Ρίγα και μετά, πίσω στην Αθήνα, χρησιμοποίησα αυτή την καταγραφή για να ετοιμάσω την ενημέρωση των συναδέλφων μου.
Τις επόμενες ημέρες και εβδομάδες, αντιστάθηκα στο χείμαρρο των ψεμάτων που έρεε για εβδομάδες ως εκτός ελέγχου υπόνομος. Απείχα από όλες τις προκλήσεις και αρνήθηκα να αποκαλύψω οτιδήποτε ειπώθηκε στη συνάντηση - ούτε καν δημοσιοποίησα το κείμενο των δικών μου ομιλιών (πόσο μάλλον την εγγραφή).
Στους επικριτές μου, λέω αυτό: Δεν είχατε καμία διαρροή από εμένα κατά τη διάρκεια ή μετά από κάποια συνάντησή μας. Στην πραγματικότητα, κανείς δεν έχει σεβαστεί την εμπιστευτικότητα αυτών των συναντήσεων περισσότερο από εμένα -ακόμη και τις ημέρες και εβδομάδες κατά τις οποίες προκλήθηκα από τις ψευδείς, προσωπικές επιθέσεις των ΜΜΕ που αφορούσαν αυτές τις συναντήσεις.
Στους Ευρωπαίους έχω να προσθέσω αυτό: Ίσως είναι η ώρα να γίνουμε πιο σκεπτικοί για τη δημοσιογραφία στην οποία βασιζόμαστε ως πολίτες. Και ίσως θα έπρεπε να διευρύνουμε τους Ευρωπαϊκούς Θεσμούς στους οποίους λαμβάνονται αποφάσεις μνημειώδους σημασίας, εξ ονόματος των πολιτών της Ευρώπης, όμως δεν λαμβάνονται ούτε δημοσιεύονται πρακτικά.
Η μυστικότητα και ο αφελής Τύπος δεν αποτελεί καλό οιωνό για τη δημοκρατία στην Ευρώπη».
σχόλια