Σφαλιάρα
Και μετά από 3 χρόνια σχέσης σου λέει ότι ποτέ δεν ήσουν ο τύπος του και δεν ήταν τελικά καλή ιδέα να είστε μαζί, απλώς έκατσε γιατί κανείς από τους δύο δεν είχαμε σχέση και γι' αυτόν το λόγο, ενώ του έδινα τόσο πολλά, δεν μου φερόταν όπως θα μου άξιζε…. Η αυτοπεποίθησή μου είναι στα πατώματα... Αν το ακούς αυτό από τη μέχρι πριν από λίγους μήνες μακροχρόνια σχέση σου, τι να περιμένεις από κάποιον άλλο; Δεν ήθελε να μου το πει για να μη με στενοχωρήσει, λέει. Το γεγονός ότι δεν θα ξαναεμπιστευτώ ούτε τον περιπτερά μου, δεν το λαμβάνει υπ' όψιν.
Ακόμα...
... να σε ξεχάσω. Φαίνεται, φταίει που κορόιδευα τον εαυτό μου με ψευτιές, ότι δεν μ' αγάπησες, ότι μου έλεγες ψέματα και τέτοια. Στην πραγματικότητα, απλώς δεν με κατάλαβες. Ούτε εγώ εσένα. Δεν ταιριάξαμε. Αυτό είναι, το παραδέχομαι, τόσο απλό και τόσο πεζό μαζί... Kαι δεν σου κρατώ καμία κακία, τίποτα. Μπορείς τώρα να φύγεις από το κεφάλι μου;
Μια διευκρίνιση προς μια φίλη
Και συμβαίνει ξαφνικά κάτι σοβαρό και χωρίζεις με το άλλο σου μισό. Εκεί που ήσουν ευτυχισμένη, με ένα μαγικό τρόπο όλα χαλάνε. Χάνεις τη γη κάτω από τα πόδια σου. Και αρχίζεις τη γνωστή καραμέλα: «Κανείς δεν με καταλαβαίνει, αυτά τα πράγματα δεν συμβαίνουν στους υπόλοιπους ανθρώπους». Δεν καταλαβαίνεις, όμως, κάτι. Όλοι οι άνθρωποι έχουνε προβλήματα, μπορεί όχι τα ίδια, αλλά έχουν. Νομίζεις πως επειδή εγώ δεν έχω σχέση, δεν είμαι ερωτευμένη; Πως δεν πονάω κάθε φορά που βλέπω αυτόν που θέλω και ξέρω ότι η στενότερη επαφή που μπορεί να έχουμε είναι μια πεντάλεπτη συζήτηση για τη σχολή; Πως δε τον σκέφτομαι όλη την ώρα και μιζεριάζω γιατί θα μείνει για πάντα ανεκπλήρωτο όλο αυτό; Ναι, δεν λέω, εσύ δέθηκες με τον δικό σου. Αλλά, τουλάχιστον, έχεις να κοιτάς πίσω σου, να θυμάσαι, να χαμογελάς, να ευχαριστείς που σου δόθηκε αυτή η ευκαιρία να ζήσεις κάτι μαγικό. Να σε κυνηγήσει κάποιος επειδή σε θέλει. Να σου πει ότι σ' αγαπάει. Στενοχωριέμαι με τη στενοχώρια σου, φίλη μου είσαι, αλλά ώρες ώρες νιώθω –και όχι μόνο από εσένα– ότι όποιος αποκτάει μια σχέση μετά ξεχνάει τι θα πει ανεκπλήρωτος έρωτας. Το θεωρεί ασήμαντο. Κι έτσι, δεν μπορώ να σου μιλήσω πάνω από 5 λεπτά γι' αυτό μου το πρόβλημα. Είναι κάτι ασήμαντο. Ξέρεις, όμως, τι θα πει απωθημένο;
Έχω πολύ πιο σοβαρά προβλήματα
από σένα. Συνεχίζω να αναρωτιέμαι γιατί έγιναν όλα αυτά, αλλά πλέον συνειδητοποιώ πως είσαι για μένα το δέντρο, ενώ σε περνούσα για το δάσος...
Σας βαρέθηκα όλες...
«Νόμιμες», «παράνομες», είστε όλες τρελές... Θέλετε αυτό που δεν ζητάτε, αρνείστε αυτό που θέλετε, απαιτείτε χωρίς να δώσετε, δίνετε χωρίς να σας απαιτήσουν, φεύγετε από φόβο μόλις διακρίνετε τα συναισθήματά μου, μένετε από κόλλημα όταν δεν δείχνω συναισθήματα... Και το κακό είναι πως παρά το ξέσπασμά μου, εσένα σε αγαπάω, πρώτη φορά τόσο πολύ…
Ενοχική εμμονή
Γιατί, ενώ είμαι παντρεμένη, βασανίζομαι με τη σκέψη κάποιου άλλου άντρα και όλο αυτό χωρίς να το θέλω, χωρίς να το επιδιώκω, μόνο και μόνο επειδή κοιταχτήκαμε πολλές φορές στα μάτια; Τυχαία, δεν γνωρίζω! Αισθάνομαι ενοχικά, αλλά δεν βγαίνουν από το μυαλό μου οι ματιές του! Και εκτός αυτού, λέω μέσα μου για να νιώσω καλά με τον εαυτό μου: «μην κάνεις έτσι, παντρεμένη είσαι, όχι πεθαμένη!». Μου λείπει η παρουσία σου στο gym!
Θα ήθελα
να με έπαιρνες τηλέφωνο και να μου έλεγες ότι ήρθες στην άλλη άκρη της Ελλάδας για να με δεις. Κι εγώ να ερχόμουν να σε βρω, να σε αγκάλιαζα, όπως προχθές, και να μη μας νοιάζει τίποτα!
Όλα αποκαλύφθηκαν...
Έπαιζε σε δύο ταμπλό. Εκείνος μένει άναυδος με κατεβασμένο το κεφάλι, χωρίς να δικαιολογηθεί. Εσύ φεύγεις χωρίς καμία σκηνή κι εξαφανίζεσαι. Μετά από μερικές μέρες σου στέλνει ένα μήνυμα ότι δεν τρέχει τίποτε άλλο, ότι είσαι πολύ σημαντική και του λείπεις. Ούτε τηλέφωνο, ούτε συγγνώμη, ούτε τίποτα. Ήμουν μια χαρά (παρά το ότι είχα αισθήματα) και δεν περίμενα τίποτε από εκείνον. Πίστευα ότι τελείωσε και ήμουν και από πάνω. Τώρα είναι σαν να μου λέει ότι δεν κατάλαβα καλά, ότι ήμουν υπερβολική και μου πετάει το μπαλάκι, ότι, δηλαδή, έχω κι εγώ τις ευθύνες μου. Είναι προσπάθεια τώρα αυτό που κάνει; Δεν θα έπρεπε να πάρει ένα τηλέφωνο τουλάχιστον; Το βρίσκω πολύ λίγο το μήνυμα. Αλλά, πάλι, φοβάμαι μη μείνω με απορίες...
Ο χρόνος τελειώνει.
Τουλάχιστον, έκανα την προσπάθειά μου κι ας μην έβγαλε κάπου. Δεν ξέρω αν ποτέ ήθελες κάτι παραπάνω, πλέον ελπίζω όχι. Δεν θα ήθελα να φύγω μακριά και να έχω στον νου μου ότι απλά σε εμπόδισαν καταστάσεις. Μόνο να είσαι καλά και τίποτε άλλο!
Πότε τελειώνει μια σχέση;
Όταν δεν θες να μυρίσεις πια τον άλλον, να αγγίξεις τον άλλον, να γευτείς τον άλλον. Έτσι δεν είναι;
Ρε
Μαρία, γιατί με αποφεύγεις στον δρόμο, τι σου έχω κάνει; Με βλέπεις και κρύβεσαι. Γιατί; Επειδή σου είχα ζητήσει πριν από 2 χρόνια να τα φτιάξουμε; Είναι συμπεριφορά γυναίκας 28 χρόνων αυτή; Αν είναι ο λόγος αυτός που με αποφεύγεις, τότε τι να πω!
Τι άλλο θες να κάνω, βρε γλυκιά μου....
Δώσε μου μια ευκαιρία να σε κάνω ευτυχισμένη, παρακαλώ, ή, τουλάχιστον, άσε με να σου αποδείξω ότι είμαι ο άντρας της ζωής σου. _Γιάννης γάμα
Ευτυχία είναι...
Ευτυχία είναι να σου λέει ο άνθρωπός σου αυτά ακριβώς που θες να ακούσεις για να συνειδητοποιήσεις πόσο ερωτευμένος είναι μαζί σου χωρίς καν να του το ζητήσεις. Έτσι απλά, καθημερινά, εκεί που πίνεις τον καφέ σου να σου πετάει τη φράση «δεν θέλω να μου φύγεις επειδή με κάνεις ευτυχισμένο και μόνο που με κοιτάς» κι εσύ να τον κοιτάς σαν χαζή και να μην μπορείς να πεις τίποτα επειδή κλαις. Επειδή συνειδητοποιείς ότι πρώτη φορά μετά από χρόνια είσαι αρκετός σε κάποιον. Συνειδητοποιείς ότι κάνεις ευτυχισμένο κάποιον άνθρωπο που αγαπάς. Αυτό είναι.
Είμαι ευτυχισμένη.
Oι συναρτήσεις χορεύουν μπροστά μου. Αλλά δεν με νοιάζει. Θυμάμαι πώς μ' αγκάλιαζες και λιώνω σαν το κερί.
Tελικά
ήταν όλα συμπτώσεις ή παίζεις εξαιρετικό θέατρο.
Δεν σου ζήτησε κανένας συγχωροχάρτια
Tη θέση σου την κατάλαβα... Και φταις εσύ που δεν την έκανες ξεκάθαρη. Μην νομίζεις, δηλαδή, ότι εκεί που μας χρωστούσαν, θα μας πάρουν και το βόδι. Τύψεις αισθάνομαι και για εμένα και για εσένα. Για διαφορετικούς λόγους. Πολλά είπαμε, βαρέθηκα.
Κώστα
Με ξέχασες... λυπάμαι.
Αγκαλιά
με το αγόρι μου δίπλα στη φωτιά!
Ανούσια γυρνάνε στο μυαλό μου
είκοσι φιλιά γεμάτα από μια ισχυρή επιθυμία για ένα και μόνο ένα.
Σε άλλη εποχή...
Ρε παιδιά, μην αποδομείτε τον έρωτα τελείως! Εδώ μέσα όλο για σεξ διαβάζω, πώς θέλουν οι άντρες τις γυναίκες (εννοώ για συγκεκριμένα χαρακτηριστικά σώματος...), με πόσους έχει πάει η καθεμία (με κάτι νούμερα τρελά..). Δηλαδή, πού είναι η αγάπη; Μόνο στα τραγούδια; Έχουμε γίνει όλοι μια λίστα με προτερήματα και μειονεκτήματα, που αν είναι περισσότερα τα μειονεκτήματα κοβόμαστε; Έχουμε γίνει όλοι μια εξίσωση (ωραίο στήθος + ωραίος κώλος = ναι, θα πάω μαζί της!). Από πότε σταματήσαμε να αγαπάμε, ρε; Από πότε έγινε το με πόσους έχει πάει η κάθε κοπέλα προσόν; Και για να μην παρεξηγηθώ, το σεξ είναι πολύ ωραίο και βασική ανάγκη του καθενός. Αλλά δεν είναι καλύτερο όταν γίνεται με αυτόν που αγαπάς; Δεν είναι τελείως διαφορετική εμπειρία να κάνεις σεξ όχι μόνο με το όργανό σου (!) αλλά και με το μυαλό σου και την καρδιά σου μαζί; Ναι, ναι, ξέρω, πολύ μελό για κάποιους όλο αυτό. Αλλά, τι να κάνουμε, κάποιοι μάλλον γεννηθήκαμε σε άλλη εποχή. Και όπως λέει και ο Παπάζογλου: «Θα πάω κι ας μου βγει και σε κακό». Ξεκλειδώστε τις καρδιές σας, ρε!
Για πείτε κι εσείς
Έχω γνωρίσει εδώ και έναν μήνα ένα παιδί που έχει χωρίσει πριν από κάνα μηνά κατά τα λεγόμενά του από σχέση σχεδόν δύο χρόνων. Αποφεύγει να μου πει ξεκάθαρα τι συνέβη. Πιστεύω ότι συζούσαν, αλλά δεν το παραδέχεται – φαίνεται, όμως, από το σπίτι του. Με προβληματίζει πως έπεσε με τα μούτρα πάνω μου και λέει μεγάλα λόγια για έρωτες, αγάπες και αδελφές ψυχές. Νευριάζει όταν δείχνω διακριτικά ότι δεν τον πιστεύω. Επίσης, κάνα δυο φόρες μου έχει κλείσει απότομα το τηλέφωνο όταν τον έχω αμφισβητήσει. Μετά ξαναπαίρνει και λέει ότι έχει κι αυτός τα δικά του. Μου φαίνονται λίγο κουλά όλα αυτά. Εγώ του λέω να το πάμε πιο χάλαρα, να γνωριστούμε, κι εκείνος νευριάζει και θίγεται. Νιώθω σαν να θέλει να αντικαταστήσει με τη μία αυτό που είχε με μια καινούργια κοπέλα. Φέρεται λες και είμαστε μαζί έναν χρόνο. Είμαι υπερβολική που δεν τον πιστεύω; Φοβάμαι ότι θα με πληγώσει. Για ποιον λόγο να θέλει να με μπλέξει σε μια τέτοια φάση, αν ακόμα δεν έχει ξεπεράσει την πρώην; Μήπως να την κάνω; Να μείνω να δω πώς θα πάει;
Το φιλί είναι απιστία;
Το αγόρι μου χθες μού είπε ότι έδωσε ένα φιλί με την πρώην του πριν από δύο μέρες. Το μετάνιωσε, λέει, με το που έγινε, τραβήχτηκε κατευθείαν και της είπε ότι είναι μαζί μου. Τι να κάνω; Είναι κάλος μαζί μου και ποτέ δεν είχε δώσει δικαιώματα, αλλά και το φιλί ακόμα απιστία δεν είναι;
Το γαμώτο
Ελπίζω κάποτε, φίλτατε, να καταλάβεις πόσο κακό μου έχεις κάνει συναισθηματικά, που ακόμα και οι δικαιολογίες που έδωσες ήταν τόσο ψεύτικες, τόσο παιδιάστικες. Είναι το γαμώτο που έχω στη σκέψη μου τόσους μήνες τώρα και δεν μπορώ να καταλάβω γιατί η κοροϊδία. Και, παρ' όλα αυτά, εγώ χαίρομαι που περνάς καλά ακόμα και τώρα – τόσο πολύ σε αγάπησα κι ακόμα έχω την έγνοια σου. Ο γείτονάς σου.
Κόμπλεξ
Είμαι 22 χρόνων και δεν έχω τελειώσει ποτέ με κανέναν. Έχω πάει με 14 άντρες, κανένας όμως δεν με έκανε να τελειώσω από μόνος του. Πάντα θα βοηθούσα εγώ με τα χεριά και θα έκανα παιχνίδι. το θέμα είναι πως τώρα γνώρισα έναν τύπο ο όποιος έχει κόλλημα να με κάνει να τελειώσω κι εγώ διαρκώς το αποφεύγω. Θέλω παρά πολύ να με κάνει να νιώσω έτσι, απλώς ντρέπομαι που δεν μου έχει συμβεί ποτέ και δεν νιώθω τόσο οικεία και άνετα να το κάνω μαζί του. Τι να κάνω;
Εντυπωσιακή κοπέλα ψάχνει!
Οk, τράβηξα την προσοχή σας; Ναι, λοιπόν, είμαι μια πιστεύω εντυπωσιακή κοπέλα, δεδομένου ότι τραβάω την προσοχή του ανδρικού πληθυσμού! Αλλά το φλερτ σήμερα σταματάει στα βλέμματα! Δεν είμαι σνομπ, ούτε ψώνιο, και το απολαμβάνω πολύ όταν κάποιος βρίσκει το θάρρος κι έρχεται να μου μιλήσει – ωραίος η άσχημος, είμαι ευγενική σε κάθε περίπτωση! Ίσα-ίσα, ο τρόπος προσέγγισης, το βλέμμα και το χιούμορ είναι αυτά που με κερδίζουν, όπως και τις περισσότερες άλλωστε! Αλλά τα πράγματα πάνε κατά διαόλου! Οι συνομήλικοι 20άρηδες αποδεικνύονται τελείως γλάστρες! Οι μεγαλύτεροι, δεν λέω είναι, πιο τολμηροί, αλλά ούτε και αυτοί ξέρουν τι θέλουν! Έμπλεξα με έναν άντρα αρκετά μεγαλύτερο. Μου είχε ξεκαθαρίσει από την αρχή ότι ενδιαφέρεται μονό για σεξ. Για κάποιον λόγο πίστευα ότι μπορούσα να τον κάνω να αλλάξει γνώμη. Τον ήθελα πολύ και το ήξερε. Του το είπα πολλές φόρες και δεν κώλωσα, αλλά από τη στιγμή που δεν υπήρχε ανταπόκριση, το έληξα! Έκτατο, είμαι μονή μου και δεν θέλω να ξαναμπλέξω σε παρόμοια κατάσταση. Οκ, κλασική περίπτωση είμαι, το ξέρω. Πολύς κόσμος είναι μόνος του, αλλά, ρε παιδιά, ζωή που δεν μοιράζεται είναι ζωή χαμένη. Κι εγώ περνάω τα καλύτερα χρόνια της ζωής μου μονή μου κι έχω πολλή όρεξη να μοιραστώ πράγματα και να το ζήσω όλο αυτοί, αλλά δεν έρχεται.
Κι όμως, ο τροχός γυρίζει.
Σχέση (περίπου 6 μήνες) / με χωρίζει (με sms χωρίς εξηγήσεις) / βρίσκει σχεδόν αμέσως άλλη (να η εξήγηση μάλλον) / πενθώ για έναν χρόνο (κλάματα και καψουροτράγουδα σχεδόν κάθε βράδυ) / γνωρίζω τον έρωτα της ζωής μου (πανέμορφος, πανέξυπνος μα, πάνω απ' όλα, το καλύτερο παιδί) / με ξαναθυμάται ο πρώην / μου έκανε ερωτική εξομολόγηση και μου ζήτησε να βγούμε 2-3 φορές –αρνήθηκα (ικανοποιημένη που ο τροχός, επιτέλους, γύρισε, έδωσα αξία σε λάθος άνθρωπό, μα όλοι στο τέλος παίρνουν αυτό που τους αξίζει) / και για την ιστορία, με το αγόρι μου το βλέπουμε σοβαρά μετά από 1,5 χρόνο σχέσης. Θέλω να πω ότι τον αγαπάω όσο τίποτε άλλο σε αυτό τον κόσμο! Καλή χρονιά σε όλους!
Το ξεπερνώ... προσπαθώ τουλάχιστον!
Πόση ανακoύφιση νιώθω πoυ τελειώσαμε. Δεν μoυ άξιζες, φιλαράκι. Εγώ ήμουν κομπλέ απέναντί σoυ κι εσύ μoυ φερόσουν έτσι, τριάντα τεσσάρων ετών μαντράχαλoς! Για τ' όνoμα τoυ Θεoύ, πόσo θες να μαλακιστείς; Πόσo δύσκoλo είναι να είσαι ξηγημένoς και ειλικρινής; Μάλλoν γι' αυτo έμπλεκες με βαρεμένες, γιατί τo καλό δεν τo εκτιμάς! Παιδιά, μην μπλέκετε σε καταστάσεις πoυ ξέρετε την κατάληξή τους. Πoνάει χειρότερα. Όχι τίπoτ' άλλo, τσαντίζεσαι και με τoν εαυτό σoυ για τoν χρόνo και την ενέργεια πoυ σπατάλησες.
Φυσικά
οι μεγάλοι έρωτες πεθαίνουν πριν τους σκοτώσουμε εμείς!
The Gay Thing
Προχθές πήγα σε ένα πάρτι lgbt. Είμαι αγόρι κι έκανα φάση πρώτη φορά με αγόρι... μου άρεσε! Και μέσα μου είμαι χάος!
Έβαλα ένα ποτήρι κόκκινο κρασί
απαλή τζαζ μουσική και άνοιξα το YouPorn. Είπαμε, είμαι καιρό μόνος, αλλά να μη χάσω και τον ρομαντισμό μου!
Τίποτα;
Να είσαι τόσο κοντά και ούτε ένα γεια να μην περνάς να πεις; Κρίμα! Εγώ σε περιμένω πάντως... Σου δίνω δυο ώρες ακόμα!
Ο ξενοδόχος
Δεν σου ζητάω τίποτα, ούτε να σε δω, ούτε να με πάρεις τηλέφωνο, ούτε να στείλεις μήνυμα εσύ. Μόνο να απαντήσεις σε ένα δικό μου μια φορά. Ένα «είμαι καλά» μου αρκεί. Ακόμα και το ενδεχόμενο να μη με αγάπησες καθόλου, τελικά, μπορώ να το δεχτώ - αλλά δεν με εκτιμούσες καν; Τόσο λίγη σημασία είχα για σένα, έστω και ως άνθρωπος, που δεν θέλεις καμιά επαφή μαζί μου; Ούτε τυπική; Γιατί;
Με συγκίνησε
ιδιαίτερα το αγόρι μου, είναι ο μοναδικός άντρας που μου είπε «σε χρειάζομαι στη ζωή μου, σε έχω ανάγκη» κ εγώ έμεινα παγωτό γιατί είμαι πιο κλειστή. Σ' ευχαριστώ και μόνο που το είπες. Μακάρι να προχωρήσουμε, αν είναι τυχερό μας!
Θέλω να εξομολογηθώ...
ότι είσαι βλαμμένος! Αλλά και σ' αγαπώ και σε θέλω!
Μπλουζ
Θυμάμαι ακόμα το μπλουζ που είχα χορέψει μαζί σου στα 15 μου (1990!). Άραγε, θα ξανανιώσω ποτέ έτσι;
Γιάννη
Ναι, θέλω να σε παντρευτώ!
Χάνομαι σου λέω!
Με κοιτάς στα μάτια και χάνομαι, είναι μια στιγμή που δεν μπορώ να την περιγράψω, απλώς καταλαβαίνω ότι μπαίνω στον δικό μου κόσμο, ο όποιος λέγεται «καψούρα μ' εσένα».
Τη θέλω αλλά..
Είμαι με μια κοπέλα 2 χρόνια, αλλά χωρίς να νιώθουμε κάτι το ιδιαίτερο. Εδώ και πολλά χρόνια θέλω κάποια άλλη. Κι εκείνη με θέλει. Είχαμε κακό timing πάντα. Μια είχε αυτή σχέση, μια εγώ. Αυτή δεν έχει εδώ και έναν χρόνο. Όταν είμαστε στην ίδια παρέα (κι αυτό συμβαίνει κάθε εβδομάδα) περνάμε υπέροχα. Έχουμε τρελή χημεία μεταξύ μας και η έντονη, αμοιβαία, έλξη είναι φανερή. Και δεν μπορούμε να σταματήσουμε να μιλάμε μεταξύ μας. Το καταλαβαίνουν και τρίτοι, δυστυχώς. Δεν ξέρω τι αισθάνομαι. Είμαι ερωτευμένος μαζί της. Είναι απίστευτα γλυκιά, καλή, τόσο όμορφη και τη διακρίνει μια τόσο θετική αύρα. Σε κάνει πάντα να γελάς και να χαίρεσαι. Την ξέρω πολλά χρόνια. Είμαι 31 χρόνων και ξέρω πλέον ότι θα μπορούσε να είναι η γυναίκα της ζωής μου. Ναι, τολμώ να το πω, είναι η μόνη που μπορώ να φανταστώ πως προχωράω σοβαρά στη ζωή μου μαζί της και κάνω οικογένεια. Όμως, εδώ υπάρχει ένα τεράστιο αλλά... Κατά 90% θα με δεχτούν για διδακτορικό στην Αμερική πολύ άμεσα. Είναι όνειρο ζωής για μένα. Από την άλλη, όμως, ίσως έτσι χάνω διά παντός την ελπίδα να είμαι μαζί της. Θα ήθελα τόσο πολύ να ζήσω μαζί της όσο περισσότερα μπορώ ώσπου να φύγω. Αλλά δεν πρόκειται να της το κάνω αυτό. Σχέση με ημερομηνία λήξης; Όχι σ' εκείνη. Και για μένα θα είναι απίστευτα άσχημα, πόσο μάλλον για εκείνη που θα μείνει πίσω. Δεν μπορώ να το πω στην ίδια, οπότε τα λέω σ' εσάς. Μα, θα ήθελα τόσο πολύ να της μιλήσω. Αν και –το ξαναλέω– είναι όνειρο ζωής, η ζωή μου στην Αμερική θα είναι μισή.
Ζηλεύω
Που με εμένα δεν μπόρεσες ποτέ και τώρα με την άλλη είσαι μια χαρά. Και τσαντίζομαι που ζηλεύω τη χαρά σου. Είμαι πολύ καλύτερη από αυτό, ρε γαμώτο. Πρέπει να βρω κάποιον κι εγώ, να σε ξεχάσω. Κάποιον να με παρασύρει και να με τραβήξει μακριά από τη σκέψη σου που τόσο με πληγώνει.
Κι ενώ σου έλεγα «καλά να περάσεις»
Να ξεκουραστείς κ.λπ. μπλα μπλα, στην πραγματικότητα αυτό που ήθελα να πω ήταν πως θα μου λείψεις τρελά, θέλω να σε κρατήσω αγκαλιά λίγο ακόμα. Είμαι ερωτευμένη μαζί σου, φίλησέ με.
Αχ τι πήγα και έκανα!
Τον Σεπτέμβρη γνώρισα ένα παιδί και κάναμε ελεύθερη σχέση. Εγώ μόλις είχα χωρίσει από μια άσχημη σχέση και ήθελα να χαλαρώσω λίγο, εκείνος είναι περίεργος στις σχέσεις. Τις κάνει μέσα από φιλίες, ελεύθερες σχέσεις... Ειλικρινέστατος, πάντως, δεν έχω παράπονο! Έλα, όμως, που η χαζή πήγα και τον ερωτεύτηκα, ενώ αυτός είχε ξεκαθαρίσει τη θέση του! Αλλά δεν φταίω μονό εγώ. Άλλαξε συμπεριφορά, ειδικά τώρα τελευταία. Όλοι λένε «μη είσαι χαζή, γουστάρει», αλλά με έχει μπερδέψει τόσο πολύ και με κουράζει ακόμα περισσότερο. Και δεν είναι και κανένας φυσιολογικός άνθρωπος. Παίζει να γουστάρει να με βασανίζει και ενώ θέλει να είμαστε μαζί, να μην το λέει! Εγώ, από την άλλη, φοβάμαι να το πω, μην τυχόν τον χάσω – μπορεί να τρομάξει! Α, γιατί, όπως λέει, θέλει πολύ χρόνο για να δείξει κάτι. Πφ! Γιατί μπλέκω με ανώμαλα; Όχι πως εγώ δεν είμαι, αλλά τέλος πάντων!
Δύσκολα τα πράγματα
Μετά από πολύ καιρό επιτέλους βρέθηκε άνθρωπος να μου αρέσει. Έλα μου όμως που αρέσει και στην κολλητή μου. Τι να κάνουμε τώρα;
Άραγε
Ξέρεις τι μου κάνουνε τα μάτια σου;
Κατάλαβες;
www.lifo.gr/confessions/view/68999. Σ' αγαπάω, αλλά δεν ξέρω αν μπορώ να είμαστε μαζί. Μετά εξαφανίζομαι και με παίρνεις τηλέφωνο επειδή δεν μπορείς να μη με βλέπεις και μόλις με βλέπεις τρέμουν τα χέρια σου και με σφίγγεις στην αγκαλιά σου τόσο δυνατά, λέγοντας ότι δεν αντέχεις χωρίς εμένα και κλαις... Σου λέω θέλω να είμαστε μαζί και τους γράφω όλους. Σ' αγαπάω, αλλά δεν ξέρω αν μπορώ να είμαστε μαζί.
Σοκ
Μου έστειλε κάποιος μήνυμα στο f/b ότι είναι ερωτευμένος μαζί μου από τα μαθητικά μας χρόνια. Δεν γνωριζόμαστε καν. Έπαθα σοκ. Βασικά, κεραμίδα μου 'ρθε. Τι λένε σ' αυτές τις περιπτώσεις;
Ιππότες...
Μερικές φορές νιώθω πως θέλω να 'ρθει κάποιος με αμάξι να με βάλει μέσα, να μου προσφέρει καφέ και φωτιά και να με πάει κάπου μακριά και όμορφα. Να με τρελάνει στην περιποίηση. Τελικά, η κρίση μέσα μας κι έξω μάς κάνει καλύτερους ανθρώπους ή απλώς μας κουράζει τόσο που ονειρευόμαστε ιππότες;
Μαζοχισμός
Να περιμένεις να σε πάρει τηλέφωνο μόνο και μόνο για να το παίξεις αδιάφορος.
Εσύ..
Επιτέλους, άκουσα την υπέροχη φωνή σου μετά από δέκα μήνες. Δεν σήκωνες το τηλέφωνο και απογοητευόμουν. Στα γενέθλιά σου σε πήρα και, ω του θαύματος, απάντησες. Μιλήσαμε αρκετή ώρα και ήσουν γλυκός. Δεν ξέρω πώς κρατήθηκα και δεν άφησα τον χείμαρρο των συναισθημάτων μου για σένα να με παρασύρει και να τα πω όλα. Κουράστηκα να σ' αγαπώ από μακριά, έχω ανάγκη αυτή η αγάπη να αποκτήσει σώμα.
Τα έχω κάνει θάλασσα
Ok, μπαίνω κατευθείαν στο ψητό. Τελευταία φλερτάρω πολύ με μια κοπέλα, αλλά η αλήθεια είναι ότι την πλησίασα γιατί μου αρέσει ο φίλος της. Δεν το είχα σκοπό, αλλά έτσι απρόσμενα μπλέχτηκα σε αύτη την κατάσταση. Ξέρω πως αν κόψω επαφή μαζί της, δεν πρόκειται να ξαναδώ τον φίλο της. Ο χρόνος στο μεταξύ περνάει και η κοπέλα θέλει όλο και πιο πολλά και πρέπει να γίνει κάτι άμεσα. Αλλά, τι; Γιατί πρέπει να προσποιούμαστε όλη την ώρα;
Φιλαράκια
Υποτίθεται ότι είμαστε φίλοι. Κάθε Σάββατο βγαίνουμε με τα παιδιά, γινόμαστε πίτα από τα κρασιά και περνάμε πάρα πολύ καλά. Και πρέπει να ανέχομαι να ακούω για τις καινούργιες σου και τις παλιές σου γκόμενες, να σε βλέπω να γυρνάς σπίτι με άλλες και να κάνω ότι σε υποστηρίζω και ότι όλα είναι καλά. Και να κρύβομαι πίσω από ηλίθιες σχέσεις και ανούσια φασώματα για να σου δείχνω πόσο κομπλέ είμαι. Αλλά να ξέρεις ότι όλα αυτά δεν έχουνε καμία σημασία. Εγώ ίσως θέλω εσένα. Ίσως όμως απλώς να θέλω αυτό που δεν μπορώ να έχω. Αυτό που με πειράζει είναι ότι δεν θα το μάθω ποτέ.
Πονάω παιδιά.
Περάσαμε πολύ δύσκολα, τραγικές καταστάσεις, παρ' όλα αυτά εγώ κι εσύ μαζί, ό,τι κι αν γινόταν, εδώ κι έναν χρόνο. Άλλα ζευγάρια δεν θα τα κατάφερναν ούτε μέχρι εδώ. Δεν γίνεται μέσα σε δέκα μέρες ξαφνικά να μου λες «δεν μου βγαίνει πια» – το εννοείς; Μέχρι πριν από 1 δέκα μέρες μου μίλαγες ακόμα γλυκά. Δεν ξέρω αν το εννοείς. Με πλήγωσες την τελευταία φορά που μιλήσαμε. Με αναγκάζεις να προχωρήσω τη ζωή μου και μετά δεν έχει επιστροφή, το καταλαβαίνεις; Θα ξανάρθεις; Θα μετανιώσεις; Υποφέρω όταν σκέφτομαι εσένα και τι ζήσαμε, το πρόσωπό σου και το χαμόγελό σου, την αγκαλιά σου και πώς κοιμόμασταν μαζί αγκαλιά και τις στιγμές μας. Σκατά, σκατά, πού είσαι γαμώτο; Θα 'ναι αργά μετά, το καταλαβαίνεις;
Και ξαφνικά...
... έγινα αυτό που σιχαινόμουνα. Ο μαλάκας που κερατώνει.
Βοήθεια.
Είμαι κολλημένη με το fuck buddy μου κι ενώ έχουμε ξεκαθαρίσει ότι με πείραξε που βρήκε άλλη και μου είπε ότι δεν μπορεί να συνεχιστεί η όλη φάση με το σεξ, όταν του έσπασε αυτή τα νεύρα, ξανακάναμε σεξ. Από την άλλη, βγήκα με έναν τυπά όχι πολύ ωραίο (η σύγκριση είναι αναπόφευκτη και δεν τον συμφέρει) και λίγο πολυλογά, αλλά πολύ γλυκό, πολύ τρυφερό και καθόλου λιγούρη. Τι να κάνω; Είμαι φουλ μπερδεμένη. Από τη μία είμαι φουλ ερωτευμένη με το fuck buddy μου, αλλά, από την άλλη, μου αρέσει που με προσεγγίζει ο άλλος κατ' αυτό τον τρόπο. Αχ!
Ναι
Με αρρωσταίνεις. Και εκεί που πάω να το ανοίξω, να σ' τα πω όλα, ανεβαίνει ο κόμπος μέχρι τον λαιμό και πάλι από την αρχή. Ψήνω τον εαυτό μου να πάψει να το σκέφτεται.
Μετά από έναν χωρισμό.
Δεν είμαστε μόνοι. Είμαστε ελεύθεροι.
Δεν είναι καθόλου του τύπου μου.
αλλά θέλω πραγματικά να γαμηθώ και να τελειώσω έτσι όπως ποτέ ξανά.
Σήμερα...
ο πρώην μου μού έκανε αναπάντητη μετά από πολλούς μήνες. Είμαι πολύ χαρούμενη, αλλά ακόμα στενοχωρημένη που τόσο καιρό δεν μου μιλάει χωρίς λόγο. Για κάποιον λόγο μου 'φτιάξε τη μέρα με αυτό το σημάδι του. Ίσως και να υπάρχει ελπίδα τελικά.
Το πιο σημαντικό
δεν είναι να βρεις τον μεγάλο έρωτα. Το πιο σημαντικό είναι όταν τον βρεις να μπορείς να τον έχεις.
Φοβάμαι
τόσο πολύ να ερωτευτώ. Τρέμω στην ιδέα πως θα χάσω τον έλεγχο, πως θα αφήσω κάποιον να μπει στο κάστρο μου και να ανοίξει την καρδιά μου και τότε θα είμαι ευάλωτη – πάνε οι άμυνες που φρόντιζα τόσο καλά να έχω. Το πήρα απόφαση, θα προχωρήσω, και αν δεν πάει καλά, θα μηδενίσω τα πάντα και θα ξανά ξεκινήσω από την αρχή.
Σήμερα έκανα σεξ
στο παρκάκι που παλιά (πριν από καμιά 20αριά χρόνια) έκανα κούνιες. Ρε, πώς περνάει ο καιρός!
Τύψεις;
Μένω με ένα παιδί τρεις μήνες τώρα. Είναι κάλος άνθρωπος, αλλά μεγάλωσε πολύ δύσκολα με τους παππούδες του, αφού οι γονείς του χωρίσανε και κάνανε πρώτα ο καθένας τη ζωή του και μετά άλλη οικογένεια! Το θέμα είναι ότι, εκτός από άνεργος και τεμπέλης (τα πληρώνω εγώ όλα, ακόμα και τη βενζίνη του), είναι παθολογικός ζηλιάρης και κλέφτης (κλέβει μικροπράγματα π.χ. από το μάρκετ). Έχω προσπαθήσει να του μιλήσω με όλους τους τρόπους, αλλά τζίφος. Σκέφτομαι να τον χωρίσω εδώ και κάνα μήνα, αλλά με τρώνε οι τύψεις, αφενός γιατί δεν έχει κανέναν άλλον στον κόσμο και αφετέρου γιατί είναι πολύ ερωτευμένος μαζί μου! Είναι σωστό αυτό που αισθάνομαι; Να συνεχίσω να φέρομαι σαν μητέρα Τερέζα ή να τον διώξω από το σπίτι, γνωρίζοντας ότι δεν έχει να πάει πουθενά;
Ναι
ζηλεύω, λοιπόν, και τη σκιά μου. Ζηλεύω τον αέρα που αναπνέεις. Ζηλεύω αυτούς που είναι μαζί σου κάθε μέρα κι εγώ δεν είμαι. Ζηλεύω ό,τι σε αγγίζει, ό,τι κάνεις, όπου πας, όποιον σε κοιτάξει. Τα πάντα. Αρρώστια. Σχιζοφρένεια. Διπολική διαταραχή, όλα μαζί. Ευχαριστώ. Καλημέρα!
Η ηλικία σου είπαμε;
Ενάμιση χρόνο τραβιόμασταν. Από την πλευρά μου ήμουν ερωτευμένη μαζί σου από την πρώτη στιγμή που σε είδα. Και βρισκόμαστε προχθές και γίνεται ό,τι γίνεται εδώ και τόσο καιρό και με πηγαίνεις σπίτι μου μετά. Μπαίνω και μετά από 2 λεπτά με παίρνεις τηλέφωνο και μου λες ότι τελειώσαμε. Σοβαρά; Σοβαρά; Από το τηλέφωνο το τελειώνεις; Τόσο άντρας πια; Στο δημοτικό είσαι; Μου το παίζεις αντράκι και σκληρός όλο αυτό τον καιρό και εδώ που έπρεπε να το αποδείξεις, κρύφτηκες πίσω από ένα τηλέφωνο; Τι να πω; Μπράβο σου;
Σήμερα
Το απόγευμα περπατούσα στον δρόμο με το κινητό στο χέρι, χαζεύοντας στο Facebook τις φωτογραφίες του τύπου που έχω καψουρευτεί και καθώς με είχε συνεπάρει η καψούρα, συνέχισα να περπατάω αμέριμνη και κουτούλησα σε μια κολόνα τόσο δυνατά που είδα τον ουρανό με τ' άστρα και μου 'ρθε και ζαλάδα. Έκανα μια καρουμπαλάρα να κι έσπασα και ένα νύχι από τη ρίζα (μη με ρωτάτε πώς το κατάφερα, ούτε κι εγώ ξέρω).
Ρε, έλεος...
Πέρασαν 5 μήνες. Βγήκαμε μόνο 5 φορές. Το κάναμε 3 (και μέτριες). Και έφυγες και άσχημα. Κι εγώ ακόμα σκέφτομαι κάθε έκφραση που έπαιρνε η φάτσα σου κάθε στιγμή που σε είχα μπροστά μου. Κουράστηκα να συμπεριφέρομαι λες κι έχω να σε δω από χτες για να νιώθω καλά και ασυναίσθητα να περιμένω κάτι που δεν υπάρχει στο παρόν πουθενά, παρά μόνο στο κεφάλι μου.
Τι να κάνω;
Για μια εβδομάδα μιλούσα με μια κοπέλα – γνωριστήκαμε μέσω Facebook. Μιλούσαμε κάθε βράδυ στο τηλέφωνο. Εκείνη 36 εγώ 25. Εκείνη Κρήτη, εγώ Αγγλία. Δεν έχει κάνει ποτέ σχέση. Θέλει, όπως έλεγε, μονό να παίρνει καλά, χωρίς δεσμεύσεις. Εγώ κόλλησα μαζί της από την αρχή. Με τον παρορμητισμό και τον ενθουσιασμό μου για εκείνη την «έπνιξα» προφανώς. Εξαφανίστηκε. Από εκείνο το βραδύ ούτε καν έχει απαντήσει στα mails μου. Βλέπω ότι είναι διαθέσιμη στο Facebook, αλλά δεν μου απαντάει. Ούτε καν έστειλε κάτι να δώσει μια εξήγηση. Δεν ξέρω τι να κάνω. Είναι τόσο κακό να δείχνεις σε έναν άνθρωπο ότι σου αρέσει; Είναι τόσο κακό να σου εμπνέει συναισθήματα ένας άνθρωπος; Από τη μία θέλω να κάνω τα πάντα για να την έχω και από την άλλη θυμώνω με τη συμπεριφορά της. Δεν ξέρω πώς να φερθώ.
Ξεγελάστηκα;
Νόμιζα ότι ήσουν γυναίκα αντράκι με καρδιά κι αισθήματα. Άγνωστο γιατί μου φέρθηκες απίστευτα κυνικά και σκληρά, παρότι σε λατρεύω και το ξέρεις. Δεν άξιζα ούτε ένα «ευχαριστώ» στο ευχετήριο μήνυμά μου τις γιορτές; Δεν σου κρατώ κακία όμως. Σ' αγαπάω, ζουζούνα μου!
«Όπως και να 'χει, εγώ απόψε το φιλί σου θα το πάρω»''
Ακόμα θυμάμαι τα αρώματα από τη βροχή στο πλακόστρωτο και από τον μεθυσμένο χειμωνιάτικο αέρα. Θυμάμαι ένα-ένα τα βήματα. Κι ο χρόνος ξεκίνησε να μετρά από κείνη τη στιγμή! Και σταμάτησε εκείνη τη στιγμή. Μια φορά, δυο φόρες, τρεις... Και μετά; Δεν υπάρχει λάθος χρονική στιγμή! Μήπως εμείς είμαστε αγκαλιά με λάθος επιλογές;
Τολμάς και μιλάς;
Μου αρέσει που μιλάς ακόμα εσύ, που μου χεις πει πέντε εκατομμύρια ψέματα, που δεν σεβάστηκες τίποτα, που νομίζεις ότι μπορείς να χειρίζεσαι τους ανθρώπους με τόσο απαράδεκτο τρόπο. Ασυνείδητος, αυτή είναι η λέξη που σου ταιριάζει, παρτάκιας μέχρι τέλους και πολύ δήθεν. Μόνος σου φόβος είναι να μην τσαλακωθεί η εικόνα σου. Ο μόνος λόγος που δεν σε μίσησα είναι ότι κάποτε διατηρούσες κάτι από την παιδικότητα και τον αυθορμητισμό σου. Ένας ψεύτικος άνθρωπος, αυτό είσαι, δυστυχώς. Ξέρεις, βρε πανέξυπνε, τι συμβαίνει γύρω μου και μέσα μου, ξέρεις και μπορείς και βγάζεις συμπεράσματα; Πίσω απ' την ανωνυμία, πάντα και πάντα με τη βοήθεια των φίλων σου, και δυστυχώς για εσένα ασπόνδων έχθρων σου. Λυπάμαι τον εαυτό μου που κάποτε εκτίμησα μια κότα. Οι άντρες που γνώρισα εγώ δεν είναι σαν εσένα και τα φιλαράκια σου, είναι άντρες που τα παντελόνια τους τα τιμάνε. Δεν θα σου πω πως θα 'πρεπε να ντρέπεσαι – δεν ξέρεις τι σημαίνει να είσαι αξιοπρεπής. Νομίζεις πως δουλεύεις τον κόσμο και δουλεύεις τον εαυτό σου. Λυπάμαι την κακομοίρα που θα βρεθεί στη θέση μου. Κι εσένα σε λυπάμαι που δεν αξιώθηκες να ζήσεις μια αλήθεια και τρέφεις τον εαυτό σου με φαντάσματα του παρελθόντος και ιστορίες ανύπαρκτες για να συντηρήσεις τα νέα φαντάσματα που γέννας.
Θέλω
να σε χαϊδέψω στα μαλλιά, στον λαιμό, να σε φιλήσω γλυκά τόσο που το φιλί θα μοιάζει εύθραυστο. Να κοιμηθούμε μαζί, να ακούσουμε μουσική μαζί, να γελάσουμε όπως πριν. Αλλά δεν γίνεται. Όχι αν θέλουμε να συνεχίσουμε.
Αυτό
αυτό που λες «όχι, θα συγκρατηθώ, δεν θα στείλω» και προτού τελειώσεις τη φράση έχεις στείλει, νομίζω με ξεπερνάει ως άνθρωπο.
Δεν βγάζω άκρη ...
Και τι κατάλαβες που της είπες ότι με αγαπάς; Δεν λέω, ένιωσα απίστευτη χαρά όταν της το είπες, αλλά σε μένα γιατί δεν το έχεις πει ποτέ; Γιατί, αφού ξέρεις πώς αισθάνομαι για σένα, με αποφεύγεις; Δεν σηκώνεις το τηλέφωνό σου, δεν επικοινωνούμε πια, εκτός από ένα μήνυμά σου τις προάλλες. Πραγματικά, δεν μπορώ να σε καταλάβω. Κάποτε υπήρξαμε φίλοι, ποτέ κάτι παραπάνω, κι αυτό γιατί εσύ το επέλεξες. Αλλά η συμπεριφορά σου χρόνια τώρα με μπέρδευε και, απ' ό,τι φαίνεται, θα εξακολουθεί να με μπερδεύει. Κάποιες στιγμές θα θελα να 'μαι στο μυαλό σου μπας και βγάλω άκρη.
Γιατί;
Ένας θεός στο σώμα 20άχρονου με μυαλό 5άχρονου. Αυτό είναι. Και κόλλησα. Και αν σε προσπέρασα. δεν σ' έχω ξεπεράσει.
O χρόνος
Πάνε μήνες που έχω να σε δω. Μερόνυχτα που δεν σε έχω μυρίσει. Έχει γεμίσει το κρεβάτι με ένα σωρό αρώματα. Έχω αγγίξει ένα σωρό δέρματα. Κανένα δεν είναι σαν το δικό σου, γαμώτο κέρατό μου. Κανένα! Μήνες τώρα με έχω χάσει. Ψάχνω ένα αντίγραφό σου στους επόμενους, ψάχνω ομοιότητες στους άλλους. Παλεύω να σε δω και ταυτόχρονα τρέμω στην ιδέα της τυχαίας μας συνάντησης. Αύριο έχω την πιο σημαντική audition μέχρι τώρα. Μου 'λεγες να κυνηγήσω το όνειρό μου. Μου 'λεγες πως αξίζω πολλά. Μα, εγώ μπορώ να αφήσω τα πάντα για να σε «ξαναμυρίσω», έστω για μια στιγμή. Ξημέρωσε. Άλλο ένα βράδυ μακριά σου. Να προσέχεις όπου και να 'σαι!
Θέλω
να κοιμηθούμε μαζί και καθώς κοιμάμαι να σε νιώσω να με χαϊδεύεις όπως μόνο εσύ ξέρεις, να με ξυπνήσεις με τον ψίθυρό σου. Το στόμα σου στον λαιμό μου και το χέρι σου πάνω στο κορμί μου να μου ανάβει φωτιές, από όπου και αν περνάει.
Ήμαρτον.
Να περιμένεις όλη μέρα ένα γαμωμήνυμα, να χτυπάει το κινητό, να λες αυτή είναι, να κάνεις άλμα από το κρεβάτι μέχρι το γραφείο και τελικά να διαβάζεις ένα άλλο μήνυμα, από κάποια άλλη, και να σου λέει πόσο θέλει να σε δει αύριο κιόλας, ούτε λεπτό παραπάνω. Κι εσύ να κάθεσαι και να λες «μα, καλά, είμαι τόσο μαλάκας, τελικά; Εγώ περιμένω από εκείνη μήνυμα και κάποια άλλη είναι χαρούμενη με μια μου μόνο κουβέντα. Έλα, πάμε όλοι μαζί ---> είσαι μαλάκας!
Άκουσα
Πυξ Λαξ, μετά Trentemøller, συνέχισα με Nina Simone κι έκλεισα με Νότη Σφακιανάκη. Έτσι όπως με κατάντησες, με έχεις κάνει να ταυτίζομαι με τα τραγούδια του, κατάλαβες; Άι σιχτίρ! Βλαμμένη!
Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να βγάλουμε από μέσα μας, αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι! Μπες κι εσύ εδώ και πες αυτό που θες!
σχόλια