ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τα παρακάτω αποτελούν προσωπικές μου απόψεις και διαπιστώσεις. Δεν θέλω να προσβάλω κανέναν, αν ακουστώ απολύτη να ξέρετε πως δεν το επεδίωξα. Θα ήθελα πολύ αν μπείτε στον κόπο να διαβάσετε το σεντόνι μου να μου πείτε που διαφωνείτε και που συμφωνείτε μαζί μου, καθώς και τις προσωπικές σας απόψεις :) Λοιπόν γενικά μέχρι πρόσφατα ζούσαμε σε μία πατριαρχική κοινωνία, στην οποία οι άντρες ήταν στο τιμόνι και εμείς οι γυναίκες απλά ακολουθούσαμε. Υπήρχαν στερεοτυπικές συμπεριφορές που οι κοινωνία περίμενε από κάθε φύλο. Το θηλυκό και το αρσενικό ήταν αυστηρά οριοθετημένα, όπως και η θέση του καθενός στην κοινωνία. Κανείς δεν μπορούσε να ξεφύγει από αυτό. Πχ οι γυναίκες έπρεπε να μένουν σπίτι να προσέχουν τα παιδιά και να καθαρίζουν, όσο οι άντρες δουλεύαν για τα προς το ζην, και να αναλαμβάναν τον ρόλο του προστάτη της οικογένειας. Κάπως έτσι ήταν ρυθμισμένες και οι προσωπικές σχέσεις των ζευγαριών. Υπήρχαν πράγματα που ένας σύντροφος θεωρούσε αυτονόητα για την άλλη πλευρά (πχ ο άντρας θα πλησιάσει πρώτος την γυναίκα αν ενδιαφέρεται). Όλα αυτά παρά το γεγονός πως εξασφάλιζαν μία σταθερότητα, δημιούργησαν δυσαρέσκειες. Οι γυναίκες με το δίκιο τους ένιωθαν καταπιεσμένες, και αποκλεισμένες από την εκπαίδευση την ελευθερία του λόγου, την εργασία, την πολιτική κλπ. Επίσης πολλές δεν ικανοποιούνταν από τις σχέσεις τους με τους άντρες καθώς δεν του άρεσε να είναι πάντα το παθητικό μέλος. Οι άντρες από την μεριά τους, ένιωθαν την πίεση και την υποχρέωση να επιδυκνειούν πάντα πυγμή και δυναμισμό. Λογικά το κλισέ 'οι άντρες δεν κλαίνε 'θα τους περιόριζε και θα τους βάραινε όπως συμβαίνει ακόμα σε μερικές περιπτώσεις. Τότε ήταν που γεννήθηκε ο φεμινισμός ένα αξιόλογο κίνημα που έδωσε στις γυναίκες την δύναμη να καθορίζουν την ζωή τους μόνες τους, και την πολυπόθητη ισότητα. Τώρα όμως τίθεται το ερώτημα, ο άνθρωπος γεννιέται με την συμπεριφορά, επιθυμίες και αδυναμίες του φύλου του, ή η κοινωνικές δομές του επιβάλουν τα παραπάνω; Εγώ προσωπικά υποστηρίζω το πρώτο. Πιστεύω πως οι συντριπτικοί πλειοψηφία των αντρών και γυναικών είναι συντονισμένοι-ες να φέρονται σαν άντρες και σαν γυναίκες αντίστοιχα. Βέβαια υπάρχουν και εξαιρέσεις και αυτό είναι απόλυτα βέβαιο και σεβαστό. Πιστεύω πως στην οικία σχεση μεταξύ ενός άντρα και μιας γυναίκας ο καθένας ασυναίσθητα αναλμβάνει 'τον ρόλο του'. Πιστεύω πως οι άντρες έλκονται απο την θηλυκότητα και οι γυναίκες από την αρρενωπότητα. Το πρόβλημα είναι πως εμείς γυναίκες ύστερα από καταπίεση αιώνων, μετά την χειράφέτηση μας πετάξαμε την θηλυκότητα μας στα σκουπίδια. Η κοινωνία μας σήμερα θεωρεί τα στερεοτυπικά γυναικεία γνωρίσματα αδυναμίες. Στην ουσία εμείς οι γυναίκες δεν εξισωθήκαμε με τους άντρες, και δεν θα τα καταφέρουμε πότε. Πολλές από μας είναι απλά παραμορφωμένοι άντρες. Επιθετικές, μίσανδρες, με το στυλ είμαι ανεξάρτητη και δεν σε χρειάζομαι. Yποτιμούμε την ίδια μας την φύση την εμπάθεια, την γλυκύτητα, την ευαισθήσια μας... Ενώ το νόημα του φεμινισμού ήταν να έχουμε την ελευθέρια να είμαστε ίσες με τους άντρες ως γυναίκες, μπερδέψαμε την λέξη ισότητα με την λέξη ομοιότητα. Και εκτός αυτού έχουμε την απαίτηση από τους άντρες να φέρονται σαν πραγματικοί άντρες, όταν στην πραγματικότητα δεν τους αφήνουμε χώρο. Σε μία σχέση δεν χωράνε δύο άντρες. Όλα είναι επιλογές και παντού υπάρχει μια ισσοροπία. Αν θες να έχεις το πάνω χέρι ο στερεοτυπικός macho άντρας δεν είναι για σενα. Βολέψου με κάποιον άλλον η άλλαξε συμπεριφορά. Λένε πολλές που πήγαν οι ιππότες, χωρίς να αντιλαμβάνονται πως οι ιππότες (οι λιγοστοί που απέμειναν) θέλουν πριγκίπισσες (τις λίγες που έμειναν). Ως φυσικό επόμενο της κατάστασης αυτής είναι το πως και οι άντρες πια έχουν εκφυλιστεί εντελώς. Το ανθρώπινο γένος έχει εκφυλιστεί γενικότερα. Και όχι σε καμία περίπτωση δεν θέλω να γυρίσουμε στο 1950. Απλά αναρωτιέμαι γιατί απλά δεν μπορούσαμε να κρατήσουμε τα καλά μόνο στοιχεία της εποχής εκείνης, και να τα προσαρμόσουμε στις δικές μας προσωπικές σχέσεις.΄Να απολάυσουμε όσα μας προσέφερε ο φεμινισμός το δικαίωμα να είμαστε γυναίκες και ως γυναίκες πάντα να απολαμβάνουμε τα ίδια δικαιώματα με τους άντρες όπως μας αρμόζει. Το μόνο που καταφέραμε είναι να έχουμε σχέσεις που δεν μας γεμίζουν, χωρίς γνήσια έλξη και πολλά απωθημένα και μίσος μέσα μας. Η γυναίκα και ο άντρας είναι σαν τα άτομα για να έλκονται πρέπει να είναι αντίθετα φορτισμένα.υγ.Κάθε αντίθετη άποψη δεκτή. Θα ήθελα πολύ να μου πείτε την δική σας εμπειρία πάνω στο θέμα. Τα παραπάνω είναι απλές σκέψεις καθώς είμαι πολύ μικρή για να μιλήσω από πείρα.