Της Ελένης Παπαδοπούλου από το blog της
Δύο ημέρες πριν μιλώντας στο Mega Channel για την Βίλλα Αμαλίας και το "πολιτιστικό" της έργο, το οποίο το γνώριζε κάποιος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στην Δράμα πολύ καλύτερα από εμάς που μέναμε στην περιοχή, κάποιοι ως φαίνεται ενοχλήθηκαν. Αυτοί οι κάποιοι λοιπόν αποφάσισαν να μου αφιερώσουν ολόκληρο άρθρο, το οποίο φιλοξενήθηκε στο left.gr, αλλά και σε πολλά ακόμη blogs, κάνοντας ένα συγκλονιστικό ρεπορτάζ για το άτομο μου με την δημοσιογραφική μέθοδο του googling. Το άρθρο ήταν ανυπόγραφο. Η αναπαραγωγή του σε άλλες ιστοσελίδες συνοδεύτηκε από πλήθος κολακευτικών σχολίων και χαρακτηρισμών καθώς και από ευχές τύπου "να πάθεις καρκίνο". Είχα δε την τιμητική μου και στο twitter.
Στην τηλεφωνική επικοινωνία που είχα με κάποια κυρία του left, η οποία έκανε μισή ώρα για να μου δώσει το όνομα της, δεν μπόρεσα να μάθω τα ονόματα κανενός εκ των συντακτών. Αυτοί μπορούσαν να γνωρίζουν το όνομα μου και διάφορα άλλα και να αρθρογραφούν ό,τι θέλουν για εμένα, εγώ όμως δεν μπορούσα να κάνω το ίδιο. Μάλλον κάπως έτσι αντιλαμβάνονται κάποιοι την δημοκρατία.
Η συγκεκριμένη κυρία επίσης ήθελε να με πείσει πως το άρθρο είχε στόχο το mega και όχι εμένα και αυτό γιατί στον τίτλο έγραφε "Mega mou". Ο υπόλοιπος τίτλος, που φρόντισαν να αλλάξουν μετά το τηλέφωνο, βέβαια έλεγε "η επαγγελματίας αγανακτισμένη κάτοικος, κα Παπαδοπούλου", αλλά εγώ ήμουν προφανώς ηλίθια και δεν είχα κατανοήσει σωστά ότι μιλούσαν για το κανάλι και όχι για εμένα. Και το υπόλοιπο βέβαια άρθρο με στόλιζε καταλλήλως, αλλά και αυτά προς το Mega απευθύνονταν. Επίσης, σύμφωνα με την εν λόγω κυρία, από την στιγμή που είχα εκτεθεί στην δημοσιότητα θα έπρεπε να περιμένω την κριτική. Για να δούμε λίγο την "κριτική"
" επαγγελματίας κάτοικος της περιοχής."
"Αυτή η «τυχαία» κάτοικος είναι μέλος κάποιας υποτιθέμενης «επιτροπής κατοίκων της πλ. Βικτωρίας» αναλαμβάνοντας το ρόλο του κάτοικου-χειροκροτητή της πολιτικής των ρατσιστικών πογκρόμ του Δένδια κατά των μεταναστών (π.χ.: http://bit.ly/115jhCn)."
"το "ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ" μετατράπηκε σε "Κάτοικο Αθήνας"
Ποτέ δεν θα μπορούσα να διανοηθώ πως σε μία δημοκρατική χώρα θα εξέφραζε δημόσια ένας πολίτης την γνώμη του και την επόμενη ημέρα τμήμα μίας κοινοβουλευτικής παράταξης, γιατί όλοι γνωρίζουμε τί είναι το left, θα του είχε ολόκληρο αφιέρωμα περνώντας τον γενεές δεκατέσσερις. Για να μην σχολιάσω τις γνωστές ταμπελίτσες που κολλάμε σε όποιον λέει κάτι που δεν μας αρέσει.
Το μήνυμα προς εμένα ήταν σαφές: "Βούλωσε το και εσύ και όποιος άλλος μας πάει κόντρα γιατί να τί σε περιμένει. Εμείς σε ξέρουμε, εσύ δεν μας ξέρεις.".
Να ενημερώσω λοιπόν τα συντρόφια που τελευταίως διαβάζουν το μπλογκ μου (έχει εκτιναχθεί ο αριθμός των αναγνωστών), γράφουν άρθρα και σχολιάκια πως εάν έχουν την μαγκιά που δείχνουν να γράψουν τα ονοματάκια τους και να μας δείξουν και τα προσωπάκια τους. Να συστηθούμε τέλος πάντων.
Λυπάμαι πολύ συντρόφια που δεν κατανοώ την πολιτιστική σας συνεισφορά στην πολύπαθη γειτονιά μου και φωνάζω την άποψη μου δυνατά και θα συνεχίσω να το κάνω και εγώ και όλοι όσοι έχουμε σκοπό να φτιάξει επιτέλους αυτή η πόλη.
Οσο για τον ΣΥΡΙΖΑ και τον κ. Τσίπρα, που επιτρέπει αυτή την "κριτική", γιατί είναι προφανώς "μία διαφορετική άποψη" (το ακούσαμε και αυτό). Τις κουκούλες monsieur έπρεπε να τις είχατε βγάλει στα συντρόφια ο ίδιος, πολύ καιρό πριν. Αλλά εσείς ως φαίνεται τους κάνατε δώρο καινούριες για το νέο έτος. Οι πολιτικές σας απόψεις μου είναι πλέον εντελώς ακατανόητες. Θα βάλετε από την μία τάξη στα οικονομικά και στην διαφθορά και από την άλλη θα επιτρέψετε ένα κοινωνικό χάος, το οποίο όλως περιέργως θα οδηγήσει σε καλύτερες ημέρες; Καινούριο μοντέλο πολιτικής είναι τούτο;
Ο ΣΥΡΙΖΑ ας αποφασίσει εάν θέλει να είναι στο Κοινοβούλιο έχοντας ορκιστεί πίστη στο Σύνταγμα και στους νόμους ή εάν θέλει να είναι στις καταλήψεις. Και στα δύο δεν μπορεί να είναι.
Επίσης:
Στους ανώνυμους που κόπτονται γιατί βγαίνω μόνο στην καθημερινή κτλ. έχοντας διαβάσει προφανώς το googloreportage. Για την περιοχή αγαπητοί έχουν γραφτεί χιλιάδες άρθρα, έχει μιλήσει πάρα πολύ κόσμος σε πάρα πολλά έντυπα, κανάλια, ραδιόφωνα. Πολύ περισσότερο από εμένα. Ωστόσο οι googloreporters απομόνωσαν αυτό που τους βόλευε και το παρουσίασαν όπως ήθελαν.
Φυσικά βρήκαν και άρθρα που είχα γράψει για εκπαιδευτικά θέματα στο αριστερό alfavita. Φυσικά και βρήκαν και άλλους να μιλάνε. Ηδη στα άρθρα αυτά έχει και άλλες μαρτυρίες. Αλλά τα αγνόησαν καθώς δεν βόλευαν.
Δεν είμαστε πολλοί αυτοί που μιλάμε δημόσια και μπορούμε να αντιπαρατεθούμε με συνομιλητές που παρουσιάζουν το μαύρο της γειτονιάς άσπρο. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είμαι μόνη μου. Φαίνομαι μία, είμαστε όμως πολλοί, πάρα πολλοί που έχουμε απηυδήσει από αυτό τον φασισμό που ζούμε χρόνια τώρα με τα καπρίτσια του ενός και του άλλου που καταστρέφει την περιοχή.
Για όλα θα τα πούμε στα δικαστήρια. Και δεν θα είμαι εγώ αυτή που θα απαντήσω γιατί εμφανίστηκα, γιατί μίλησα και τί είπα, αλλά οι ανώνυμοι συγγραφείς και διαχειριστές του left που προφανώς θα πρέπει να εξηγήσουν αυτό που έκαναν.
Τώρα εάν κάποιοι νομίζουν ότι τα γκαζάκια είναι επανάσταση, αντίσταση, τιμωρία και δεν ξέρω κι εγώ τί άλλο και κινδυνεύω από διαταραγμένους που νομίζουν ότι είναι η μετενσάρκωση του Τσε Γκεβάρα, τί να κάνω; Ενημέρωσα πάντως την αστυνομία, αλλά δεν θέλω να πιστεύω ότι έχουμε φτάσει στο σημείο να κινδυνεύουμε επειδή λέμε την γνώμη μας.
σχόλια