ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
27.4.2016 | 09:25

Ειμαι σε απογνωση

Καλημέρα...θέλω σας παρακαλώ να μου πείτε εσείς πως θα αντιδρούσατε στη θέση μου,,,ο σύζυγος είναι νευρικός και για ένα ασήμαντο λόγο πέταξε έξω τη μάνα μου που τη φιλοξενούσαμε για να βοηθήσει που εγω ειμαι έγκυος στο κρεβάτι...μέσα στη νύχτα χωρίς να ξέρει που να πάει..γιατί είναι από άλλη περιοχή..ένιωσα ράκος ..κλαίω κάθε μέρα..εσείς πως θα νιώθατε τι θα κάνατε ευχαριστω
28
 
 
 
 
σχόλια
αλλα αυτο που συμπεριφέρεται σαν να μξην τρέχει τίποτα μετά από όλο αυτο?κ δείχνει να με καλοπιάνει? κ καλά.......τι δείχνει αυτο? θα το προσπαθήσω όταν θα κοιμούνται τα παιδιά να μιλήσω..
(Συγνώμη για την αρνητική, "απάντηση στο σχόλιο" ήθελα να πατήσω.)Η συμπεριφορά του δείχνει ότι αυτός είναι οκ με την κατάσταση ως έχει. Αλλά πρέπει να τον κάνεις να δει την πραγματικότητα.Διάλογος, δε βλέπω άλλο τρόπο. Δικηγόρος δεν είμαι αλλά αυτό με την εγκατάλειψη συζυγικής στέγης που σου λέει είναι για να σε απειλήσει. Αλλά κάνε μια απλή αναζήτηση στο google τι είναι η εγκατάλεοψη συζυγικής στέγης. Δε νομίζω ότι είναι αυτό που νομίζει. Δηλ τι; Αν ζεις σε μια αρρωστημένη κατάσταση, το κράτος και οι νόμοι δε θα σε προστατέψουν;Πάρε τηλέφωνο, σε παρακαλώ, στα νούμερα που σου είχαν δώσει οι σχολιαστές στην προηγούμενη εξομολόγηση. Εκεί θα σου λύσουν όλες σου τις απορίες για τα νομικά ζητήματα. Οκ;Και σταμάτα να τον φοβάσαι. Τι φοβάσαι; Μίλα του ξεκάθαρα, επέμεινε, επανέλαβε.Αν δε καταλαβαίνει πια..κακό του κεφαλιού του.
Δεν ξέρετε ποσό δύναμη περνώ από όλα αυτά..μια φορά το συζήτησα αλλα δεν βλέπω κ πολυ φως..προσπαθεί να τα ρίξει πάνω μου..κ με τους γονείς μου λέει θα εχει τυπικές σχέσεις που τους ανθρώπους τους βλέπει μια φορά το χρόνο για δυο μέρες..αν ειναι δυνατόν..τέτοια παλιοχαρακτήρας μην σας τύχει μπροστά σας..εσείς στη θέση μου δεν θα στεναχωριοσασταν?κ το κορυφαίο παρόλο που αυτος φέρθηκε οπως σας είπα λέει πήρες το μέρος της μάνα σόου εκείνη την ώρα δηλ.την ώρα που την πετούσε έξω..ειναι δυνατόν?δεν εχει τσιπα πάνω του?του είπα τόσες φορές που ειμαι έγκυος μου φέρεται άσχημα κ δεν το παραδέχεται..προσπαθεί να με βγάλει τρελή..κ το κορυφαίο θέλει μόνο τους δικούς του εδώ μέσα μόνο αυτοί να ειναι οι παππούδες των παιδιών..οι δικοί μου μετά από αυτο πως?.αχ κορίτσια εχω κ την εγκυμοσύνη κ όλη αυτή την πίεση...εύχομαι να δικαιωθώ..
Κ το κορυφαίο που λέει ειναι εγω δεν πρόκειται να ζητήσω συγνώμη ..στους γονείς..κ να μένουν σε ξενοδοχείο..έπεσα από τα σύννεφα..λέω δεν γίνεται τόση ΚΑΚΙΑ
Kiki12, αυτό με τους γονείς, είναι εγωιστικό αλλά εγώ μπορώ να το ψιλοκαταλάβω: με σένα έχει παντρευτεί, όχι με τους γονείς σου. Για αυτόν είναι σαν δύο γνωστοί(άγνωστοι) που τους βλέπει σπάνια. Δεν έχει καμία όρεξη να τους βλέπει το πρωί που ξυπνάει κι έχει κάθε δικαίωμα. Θα μου πεις ότι κι ένας φίλος να χρειαζόταν να τον φιλοξενήσετε,δεν θα τον φιλοξενούσατε;Γιατί τους γονείς σου,όχι; Και μάλιστα τους δικούς του ναι;Τέλος πάντων, αυτό καθ'αυτό δεν είναι θέμα χωρισμού αλλά σίγουρα είναι θέμα πολύ μεγάλης διαφωνίας. Στο κάτω κάτω, εάν είχατε αρκετά χρήματα,οι γονείς σου θα μπορούσαν να κοιμούνται σε ένα ξενοδοχείο το βράδυ κι ούτε γάτα ούτε ζημιά.Αλλά.. πρέπει μα βρειτε μια μέση λύση ή, τώρα που είσαι έγκυος, ας κάνει αυτός μια υποχώρηση. Τα έχει αυτά ο γάμος, τις αμοιβαίες υποχωρήσεις εννοώ. Εξάλλου είστε μαζί και στα δύσκολα, όχι μόνο στα εύκολα.Από τη "συζήτησή" μας εδώ διακρίνω ότι, πέρα από τα δικά του λάθη, έχεις κάνει κι εσύ. Κι επιμελώς τα "κρύβεις" (από τον εαυτό σου εννοώ, όχι από εμάς εδώ). Είναι σα να χρειάζεται να ωριμάσεις τώρα απότομα. Δεν έχετε καθόλου επικοινωνία, και παρόλο που καταλαβαίνω ότι ο σύντροφός σου είναι ένας πολύ εγωιστής άνθρωπος, αμφιβάλλω ότι άλλαξε ξαφνικά κι έγινε έτσι. Δηλ: είχατε επικοινωνία τα πρώτα χρόνια; Ή πάντα ήταν έτσι κι ουσιαστικά εσύ ήσουν (και είσαι) αρκετά αδύναμη ώστε να διεκδικήσεις μια ισότιμη σχέση; Συγνώμη που στο λέω αυτό αλλά επειδή σε διαβάζω να τον κατηγορείς συνέχεια (και με το δίκιο σου) και αναρωτιέμαι αν κι εσύ έχεις κάνει την αυτοκριτική σου. Γιατί δε διέκρινες από την αρχή αυτά τα στοιχεία του χαρακτήρα του; Ή, αν είχες διακρίνει κάποια, γιατί δέχτηκες να κάνεις σχέση και να τεκνοποιήσεις μαζί με έναν τέτοιο άνθρωπο; Γιατί φοβάσαι να διεκδικείς αυτά που θέλεις;Κάνε την επανάστασή σου. Μωρό που δεν κλαίει, δεν θα πιει γάλα, όπως λένε.Τέλος πάντων, προφανώς ο σύζυγός σου είναι ένας άνθρωπος χειριστικός, εγωιστής, ανώριμος κι επικίνδυνος. Εάν μου πεις κι ότι είναι και φαλλοκράτης, εντάξει, δεν αντέχεται!!!Δε νομίζω ότι έχει νόημα η ζωή σου με έναν τέτοιο άνθρωπο.όπως σου είπα και χτες, πάρε τα τηλέφωνα που σου έδωσαν στην προηγούμενη εξομολόγησή σου και ζήτα να σε κατευθύνουν, τι μπορείς να κάνεις. Στηρίξου στους δικούς σου ανθρώπους και να είσαι δυνατή γιατί σε χρειάζονται και τα παιδιά σου και εσύ.Κάτι τελευταίο, όταν κάποιος προσπαθεί να σε βγάλει τρελη, είναι γιατί δεν έχει επιχειρήματα και προσπαθεί να συνθλίψει την προσωπικότητά σου κι έτσι να σε κάνει του χεριού του. Όμως, στο κάτω κάτω, δε χρειάζεται να τον πείσεις για πολλά. Μόνο ότι η συμπεριφορά του είναι εγωιστική και πρέπει να σε λαμβάνει υπόψην. Εάν δεν το καταλαβαίνει, πραγματικά δε βλέπω καλύτερη λύση από το χωρισμό.Γράψε μας να μας πεις νέα σου όποτε θες.Θα αφήσω μάλιστα φανερό το email μου στο προφίλ μου εδώ στη Lifo για σήμερα, ώστε, αν χρειαστείς να μιλήσεις με κάποιον άλλο που τους δικούς σου ανθρώπους, να μπορείς να έχεις κι αυτή την επιλογή.
Ειλικρινά ποσό δικό έχετε...μέσα μου μόνο ξέρω πως το αντιμετωπίζω όλο αυτο..ειναι καλή λύση να του μιλήσω αλλα πως να το αρχίσω?πως?ειναι γενικά πολυ εγωιστής κ πιστεύει ότι πάντα ειναι μόνο αυτος..πως θα τον κανω να αναγνωρίσει το λάθος του?φοβαμαι ότι όταν θα πάω να του πω κατι θα ισχυριστεί ότι είχε δίκιο κ δεν μετανιώνει..δεν ξέρω κιόλας ..απλά η απάντηση που πήρα ήταν ε τωρα έγινε τι να κάνουμε?κ καλά δεν τον ένοιαξε..θελω να τον κανω να καταλάβει..ύστερα θα καταλάβει όταν θα μείνει μόνος..κ επίσης μου είχε πει αν φύγεις θα ειναι εγκατάλειψη συζυγικής στέγης κ όλα τα βάρη θα πέσουν πάνω σου..θα προσπαθήσω να το κανω..να μιλήσω..απλά τι να επιμένω να μιλήσει στους γονείς μου?πως?
Ειλικρινά χίλια ευχαριστω..με βοηθάτε να σκέφτομαι πιο καθαρά..μέσα μου νιώθω πολυ μπερδεμένη κ ένα άλλο που θελω να δω ειναι αν θα ξανά δεχτεί τους γονείς μου έστω από σεβασμό..αυτός..να προσπαθήσω να δω αν φτιαχτεί η κατάσταση?κ τι να του πω για τους γονείς μου ?αυτος μου φέρεται μετά από το συμβάν σαν να μην τρέχει τίποτα..εγω νιώθω ψυχρά απέναντι του..αγαπάω πολυ τους γονείς μου κ δεν τους άξιζε όλο αυτό..αυτό σκέφτομαι..από την άλλη αν πήγαινα τωρα στο πατρικό μου δεν θα εχω κοντά το γιατρό που με βλέπει κάθε δέκα μέρες..με εχει του χεριού του με λίγα λόγια..
Πιάσε και πες του ότι δεν σου άρεσε το σκηνικό που έγινε με τη μητέρα σου και γι' αυτό θα ήθελες να το ξεχάσετε με το να την καλέσετε σπίτι για να επανορθώσετε..Αν δεν καταλάβει ή δεν συμφωνήσει τότε προσπάθησε να επικοινωνήσεις εσύ με την μητέρα σου και αυτόν άστον..Πρέπει να μιλάς..μην τα κρατάς μέσα σου είναι ότι χειρότερο μπορείς να κάνεις στον εαυτό σου..ΜΙΛΑ ΓΙ' ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΣΕ ΒΑΣΑΝΙΖΟΥΝ, ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΕΣΑΙ ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ!!! Κι επομένως αφού δεν γίνεται να φύγεις εσύ τότε πρέπει να κάνεις υπομονή μεχρι να γεννήσεις..Και μετά σιγά σιγά όλα θα τακτοποιηθούν έτσι ακριβώς όπως τα θέλεις..!!!
Ποσό ωραία μιλάτε..ειλικρινά νιώθω πιο καλύτερατωρα ότι εχω μια συμπαράσταση..αυτο θα κανω..η μαμά μου όμως ήρθε την άλλη μέρα που ήμουν μόνη μέχρι την επόμενη κ έμεινε..το έκανε για μένα το παιδί της..αυτός μόλις την αντίκρισε ήταν απόμακρος μόνο ένα τυπικό γεια σας είπε..η μητέρα έφυγε για το μέρος της..ενώ θα καθόταν λίγες μέρος ακόμα να με βοηθάει..την λυπήθηκα παρά πολυ γιατί εχει κάνει πολλά για μένα..ειναι καλός άνθρωπος κ τους βοηθάει όλους..κ τα βάζω κ με μένα που σκέφτομαι μήπως την ώρα που την έδιωχνε έπρεπε να φύγω κ εγω με τα παιδιά..αλλα όπως προείπα ειναι η κατάσταση μου τέτοια που δεν μπορώ να κουνήσω..μακάρι ο καιρός θα δείξει εύχομαι καμία κοπέλα να μην βιώσει αυτο που περνάω..θέλει πολυ δύναμη..
Να νιώθεις τυχερή και υπερήφανη που έχεις έναν τέτοιο άνθρωπο που σε στηρίζει για μητέρα! Και χαίρομαι πάρα πολύ που νιώθεις ήδη καλύτερα! Και μην νιώθεις καθόλου άσχημα για τον εαυτό σου εσύ δεν έκανες κάτι κακό, ε΄σαι δικαιολογημένη στην κατάσταση που βρίσκεσαι και είμαι απολύτως σίγουρη πως η μητέρα σου το αναγνωρίζει αυτό και το καταλαβαίνει!!! Κουράγιο και όλα θα πάνε κατ΄ευχήν!!!
Ακριβώς αυτό, κάνε πολλές προσπάθειες να του μιλήσεις μέχρι να εμπεδώσει ότι με την συμπεριφορά του θα σε κάνει να φύγεις απο το σπιτι, αν απο την άλλη δεν το πιστεύει διότι θα λέει "και που θα πάει στην κατάσταση που είναι, ποιος θα τη βοηθήσει", επειδή εκμεταλλεύεται την κατάσταση καιτα λόγια σου απο το ένα αφτί θα μπαίνουν και απο το άλλο θα βγαίνουν, τότε όταν και αν αποφασίσεις να φύγεις απο το σπίτι , θα το κάνεις όταν εκείνος θα λείπει απο ΄κει και απλά δεν θα του δώσεις διευθύνσεις και σχετικά και τότε θα καταλάβει πραγματικά ότι τα λόγια σου τα εννοούσες και ίσως καταλάβει τι έχασε!!!
Όπως είπε και Το χαμόγελο στο χείλη, πρέπει να του μιλήσεις για το θέμα της μητέρας σου. Εάν περιμένεις από μόνος του, να κάτσει να αναλογιστεί την κατάσταση και ξαφνικά να πει "βρε δεν αλλάζω λίγο προς το καλύτερο;!", ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι. Δικδίκησε αυτό που θέλεις, από μόνος του δεν θα σκεφτεί να αλλάξει. Μίλησέ του χωρίς φωνές. Σοβαρά κι ήρεμα. Εξήγησέ του ότι θέλεις τη μητέρα σου να μπορεί να μείνει λίγες μέρες. Και ποιο είναι το πρόβλημά του. Ρώτα τον. Γιατί συμπεριφέρεται έτσι στη μητέρα σου. Και γιατί συμπεριφέρεται έτσι σε σένα.Και αν είναι ικανοποιημένος από τη σχέση σας ενώ εσύ δεν είσαι.{Αλήθεια, ήταν πάντα έτσι;}
Συμφωνώ απόλυτα!!! Αλλά δυστυχώς είναι φορές που κάποιοι στην αρχή είναι όλα μέλι όλα γάλα και μετά αποκαλύπτεται η πραγματική τους ταυτότητα και βγαίνει απο μέσα τους το τέρας..
Επίσης, έχω την εντύπωση (αλλά μπορεί να κάνω και λάθος) ότι δε θα σε ωφελήσουν βεβιασμένες κινήσεις τύπου "σηκώνομαι και φεύγω τώρα" γιατί ένας τόσο νευρικός άνθρωπος δεν ξέρεις πώς μπορεί να αντιδράσει. Προσπάθησε να είσαι ήρεμη και καλά οργανωμένη προτού κάνεις κάποια σοβαρή κίνηση. Πρώτα μίλα του. Σοβαρές κι ήρεμες συζητήσεις. Αν δε βγάλεις άκρη, ενημέρωσέ τον ότι σε κάνει δυστυχισμένη. Ετοιμάσου για μετακόμιση. Κι ενημέρωνε συνέχεια τους δικούς σου ανθρώπους, να ξέρουν πού βρίσκεσαι ανά πάσα στιγμή κτλ.
Εγώ θα επαναλάβω αυτο που σου είπα και στην προηγούμενη εξομολόγησή σου χτες ή προχτές: έχετε μιλήσει για αυτό το θέμα; Υπάρχει έστω και μια στάλα επικοινωνίας; Εάν δεν υπάρχει καθόλου επικοινωνία (πώς φτάσατε άραγε ως εδώ; κι αν ήταν εξαρχής έτσι, γιατί τον επέλεξες για συνοδοιπόρο της ζωής σου;), τι νόημα έχει ούτως ή άλλως αυτή η σχέση; Κάποια στιγμή θα χωρίσετε. Έχεις κι άλλα δύο παιδιά μαζί του, είχες πει θυμάμαι. Συμπεριφέρεται και σε αυτά άσχημα; Πριν μείνεις έγκυος στο τρίτο, είχες δουλειά; Ένα δικό σου έσοδο; Οι γονείς σου μπορούν να σε βοηθήσουν σε ένα διαζύγιο για τον πρώτο καιρό;Μα, κι αυτουνού του αρέσει αυτή η ζωή; Δεν ξέρω, προσπάθησε να του μιλήσεις, μην τον φοβάσαι.Το το έγινε κι έδιωξε τη μητέρα σου που σας επισκεπτόταν, δεν το ξέρω (αφού δε μας το λες) αλλά σίγουρα δεν είναι δείγμα υγιούς σχέσης μεταξύ σας (και των τριών). Δεν ξέρω καν αν αξίζει να μπεις στη διαδικασία ποιος φταίει πιο πολύ. Δε λειτουργεί καλά η οικογένειά σας. Ή φτιάξτε τη από κοινού ή χωρίστε ώστε τουλάχιστον να υπάρχει πιο πολλή ηρεμία.
Εχω μιλήσει αλλα δεν παραδέχεται εύκολα τα λάθη του...σε αυτό που έκανε..η δουλειά μου είναι με σύμβαση...όχι κάτι σταθερό...μπορώ να φύγω η θα πέσει πάνω μου το βάρος κ θα μου πάρει τα παιδιά?κατι τέτοια σκέφτομαι..στεναχωρέθηκα με τη άμα μου γιατί εγω τι να έκανα εκείνη την ώρα κ από δω κ πέρα ευχαριστω
Είναι δύσκολη η κατάσταση, το καταλαβαίνω από όσα μας λες κι απ' όσα δε μας λες.Γίνεται ακόμη δυσκολότερη από μια δύσκολη εγκυμοσύνη.Προφανώς δε θέλεις να συνεχίσεις άλλο έτσι. Ή θα κάνετε συζητήσεις(μία φορά δε φτάνει, θέλει συνεχή προσπάθεια κι επικοινωνία) για να δείτε τι παράπονα και τι προσδοκίες έχετε ένας από τον άλλο και τι μπορείτε να βελτιώσετε ο καθένας στον εαυτό του ώστε να κάνετε την οικογένειά σας πιο βιώσιμη, ή χωρισμός..Γιατί να "σου πάρει τα παιδιά" εάν θέλεις χωρισμό από αυτόν; Από αυτόν θέλεις το χωρισμο, όχι από τα παιδιά σας. Λογικά, φαντάζομαι, εάν δε συντρέχει κάποιος σοβαρός λόγος, τα δικαστήρια δίνουν την κηδεμονία από κοινού. Θα ήταν καλό βέβαια να συμβουλευτείς κάποιον δικηγόρο καλού κακού. Δεν γνωρίζω κάποιον δικηγόρο διαζυγίων αλλά έχω πετύχει στο ίντερνετ, στις ιστοσελίδες μερικών, ερωταπαντήσεις. Κι έτσι να μη χρειαστεί να πληρώσεις για την επίσκεψη.Δύσκολη κατάσταση αλλά δες τι μπορείς να κάνεις για να τη βελτώσεις, μη χάνεις χρόνο μεμψιμοιρώντας.Έχεις τους γονείς σου κι έχεις και τα παιδιά σου. Αυτά είναι τα καλά νεά.
Ποσό μου δίνεις κουράγιο με αυτά που λες ΜαριανναΘ.ειναι πολυ σωστά μπράβο..κ αυτό που έγινε με τη μαμά μου πως θα ειμαι αισιόδοξη ότι μετά όλα καλά..μιλάω πάνω από τη στεναχώρια μου..
Kiki12,Σίγουρα είσαι και σε "σύγχυση" από το βάρος του προβλήματος.Μέσα στην "ατυχία" σου είσαι και τυχερή γιατί έχεις τα παιδιά σου και την πατρική σου οικογένεια. Είσαι κι εσύ σημαντική και θα κάνεις το καλύτερο για σένα. Εσύ ξέρεις ποιο είναι αυτό. Ακόμη κι αν τώρα είσαι σε σύγχυση, σίγουρα προς κάπου κλίνεις. Καμία επιλογή δεν είναι "καλή" ή "κακή". Είναι απλώς δύσκολες επιλογές. Κανείς δε θέλει να ζει σε ένα καθεστώς φόβου και νεύρων, αυτό είναι ψυχολογική κακοποίηση, τι να σου αρέσει από αυτό;! Κι οι δύο θα έχετε κάνει πολλά λάθη και δεν έχει σημασία ποιος έχει κάνει τα πιο πολλά αλλά ότι αυτή η κατάσταση δεν είναι βιώσιμη. Αλλάξτε (ή τη σχέση μεταξύ σας ή ότι έχετε σχέση). Δεν είναι απλό αλλά αφού φτάσατε εκεί, τώρα πρέπει να δουλεψετε όποια κατεύθυνση και να πάρεις/πάρετε.Μην ξεχνάς ότι, παρόλο που αυτό συμβαίνει σε σένα και στην οικογένειά σου, δεν είσαι ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία που υποφέρει πολύ. Κάνε ό,τι μπορείς, μην εγκαταλείπεις. Έχεις παιδιά που χρειάζονται να βλέπουν ότι είσαι προστάτης τους. Εάν ο πατέρας τους δε θέλει να είναι προστάτης, μην τα εγκαταλείπεις κι εσύ.Τέλος, πολλές φορές υπάρχουν προβλήματα με τα πεθερικά και ένας τρίτος (όπως ο άντρας σου) δεν έχει καμία όρεξη να φορτωθεί στο σπίτι του ένα άσχετο άτομο (τη μητέρα σου). Είναι βέβαια απαράδεκτος, γιατί μια σχέση θέλει και μερικούς συμβιβασμούς, αλλά πολλοί άνθρωποι είναι έτσι. Μάλιστα τώρα που είσαι σε εγκυμοσύνη υψηλού κινδύνου. Είναι το κερασάκι στην τούρτα αυτό που έγινε με τη μητέρα σου, πιστεύω. Μη συγκεντρώνεσαι εκεί αλλά στο τι μπορεί να βελτιώσει αυτός για να γίνει καλύτερη η σχέση σας και η συμβίωσή σας(και τι μπορεί να βελιτώσεις κι εσύ, από την άλλη) κι αν όχι, ήρεμα πάρε την απόφασή σου. Αλλά προσπάθησε να επικοινωνήσεις μαζί του. 'Η ρ ε μ α και χ ω ρ ί ς φ ό β ο.(Στο κάτω κάτω, δε θα σε χτυπήσει, γιατί τότε ναι, αυτός χάνει εντελώς την κηδεμονία).Δύναμη!οκ;
Αυτό θέλω μόνο που πρεπει στην παρούσα φάση να φύγω εγω από το σπίτι του κ ειμαι ανήμπορη αυτό εκμεταλλεύεται..πονάω για τη μητέρα μου..ήταν παράνοια τι μου προτείνετε να περιμένω κ μετά φεύγα?φοβαμαι
Κοίτα καταλαβαίνω την κατάσταση σου και είναι ότι χειρότερο αυτο που βιώνεις πόσο μάλλον στην κατάσταση σου..Με την μητέρα σου μπορείς να επικοινωνήσεις και να της εξηγήσεις ως έχουν τα πράγματα, εσύ δεν χρειάζεται να νιώθεις άσχημα για την συμπεριφορά του άντρα σου, εξήγησε στη μητέρα σου τι βιώνεις και παιδί της είσαι, το αίμα της, θα σε καταλάβει..Μπορείς να της ζητήσεις βοήθεια όπως το να έρθει κάποια στιγμή την ώρα που ο άντρας σου θα λείπει απο το σπίτι και να σε πάρει και να πάτε στο πατρικό σου να κάτσεις ένα διάστημα εκεί μέχρι να φέρεις και στη ζωή το αγγελούδι σου..Αν του έχεις μιλήσει όπως μας λες και δεν καταλαβαίνει τότε πρέπει να πράξεις αναλόγως..Κάπως πρέπει να μετακινηθείς απο το κρεβάτι, με τη βοήθεια δικών σου ανθρώπων..Δυστυχώς τέτοια άτομα κορίτσι μου δεν αλλάζουν, ή μαλλον αλλάζουν..προς το χειρότερο όμως..κι επειδή σε καμία γυναίκα δεν αξίζει τετοια συμπεριφορά πρέπει να του δώσεις να καταλάβει..Του μίλησες μία, δύο, δεν κατάλαβε ή δεν παίρνει απο λόγια; τότε πράξεις..διαζύγιο..και αν είναι τόσο δύσκολο να φύγεις απο κει τότε περίμενε(τι σου λέω τώρα, όσο μπορείς τελος πάντων) μεχρι να γεννήσεις και μετά λάβε δραστικά μέτρα. Το δικαστήριο για ποιον λόγο να σου στερήσει τα παιδιά; Αντιθέτως, αν τους πεις τα πράγματα ακριβώς όπως είναι (μην ξεχνάς ότι έχεις μάρτυρα και την μητέρα σου) τότε η δικαιοσύνη είναι με το μέρος σου..Τις περισσότερες μέρες της εβδομάδας θα έχεις κοντά σου τα παιδάκια σου γιατί σκέψου ότι είναι κρίμα και γι' αυτά να περνάνε τέτοια κατάσταση και να μεγαλώνουν σε ένα τέτοιο περιβάλλον..ο χειρότεροε ψυχολογικός πόλεμος για 'κείνα..Γι' αυτό δεν έχεις παρά μόνο να σκεφτείς πάνω απ΄όλα τα παιδιά σου και ΕΣΕΝΑ! Μακάρι να μπορούσα να σε βοηθήσω, και όσο σκέφτομαι ότι υπάρχουν τέτοιοι ΑΝΑΝΔΡΟΙ, ΑΗΔΙΑΖΩ, ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ.Υπομονή κοπέλα μου και όλα καλά θα πάνε, καλή τύχη σου εύχομαι και δεν χρειάζεται να υπάρχει φόβος για ΤΙΠΟΤΑ!Κάθε εμπόδιο για καλό!!!
εγώ προσωπικά θα τον χώριζα.η συμπεριφορά του είναι απαράδεκτη. αν κάνει τέτοια τώρα φαντάσου μετά πως θα φέρεται. πόσο μάλλον όταν θα χει γεννηθεί το παιδί και θα έχει δέσει τον γάιδαρο του

ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΣ

Scroll to top icon