<<Η Μεγάλη Χρόνια>>
Πανελλήνιες είναι το να προετοιμάζεσαι δυο χρόνια εντατικά με φροντιστήριο ή ιδιαίτερο , να γράφεις διαγωνίσματα, να ξενυχτάς διαβάζοντας! Να έχει γίνει ολη σου η ζωή τέσσερα μαθήματα ! Να αδιαφορείς για οτιδηποτε άλλο .Να αγνοείς τους καθηγήτες στο σχολείο και στις ώρες τους να λύνεις ασκησεις του φροντιστηρίου ή απλα να κοιμάσαι γιατί δεν έχεις άλλη ενέργεια και μετα το σχολείο έχεις ξανά μάθημα.
Πανελλήνιες είναι μια ρουτινα που πρεπει να ακολουθεις κάθε μέρα και καθε ώρα. Προσπαθώντας να μην ξεφύγεις απο το πρόγραμμα λεπτό μην αρρωστήσεις , μην κρυώσεις, μη πάει λεπτό χαμένο γιατί χάθηκες και εσυ!
Πανελλήνιες είναι οι μαμάδες ,που έχουν στίψει τόνους πορτοκαλιών και εχουν κόψει βουνά φρούτων ! Που σου μαζεύουν το δωματιο , σου μαγειρεύουν το αγαπημένο σου φαϊ ,σου φτιάχνουν καφέ . Που είναι εκεί να σου δώσουν δύναμη στα δυσκολα, να σε βρίσουν οταν δειλίασεις. Που με ενα βλέμμα ξέρουν αν έγραψες καλά ,πως νιώθεις και αν πρέπει να κοιμηθείς ή να βγεις να πάρεις αέρα!
Είναι οι μπαμπάδες που είναι πιο χαλαροί ! Που φέρνουν τα σουβλάκια το βράδυ, που σου φέρνουν άρθρα και συνεντεύξεις που δεν έχεις προλάβει να διαβάσεις. Που σε ρωτάνε τι θα κανείς το καλοκαίρι ενώ έξω χιονίζει για να σκεφτείς κάτι διαφορετικό !Είναι τα αδέρφια που προσπαθούν να μην ενοχλούν , να περπατάνε αθόρυβα μέσα στο σπίτι γιατί διαβάζεις! Να λένε αστεία για να γελάς !
Είναι η γιαγιά που σου φτιάχνει το αγαπημένο σου γλυκό και που σου φέρνει εικόνες και κομποσκινια απο όλα τα μοναστήρια ! Ο παππούς που δεν άφησε μέρα το βάζο του γραφείου σου χωρίς λουλούδια! Η θεία που έκλεισε εισιτήρια για τη συναυλία που ήθελες να πάς και σου έφτιαχνε το μαλλί καθως εσυ διάβαζες!
Γενικά οι πανελλήνιες είναι οικογενειακή κατάσταση. Όλοι ταλαιπωρούνται , αγχώνονται και ελπίζουν ! Αλλά αυτός που δίνει νιώθει μόνος! Οτι κανείς δεν τον καταλαβαίνει! Νυστάζει, βαριέται ,θέλει να ουρλιάξει, να κλάψει, να παρατήσει τα πάντα και να κοιμηθεί!
Όσο πλησιάζουν οι μέρες τόσο χειρότερα ! Είσαι κουρασμένος , νευριασμένος , νιώθεις οτι δεν ξέρεις τίποτα και θα τους απογοητεύσεις όλους ! Μα φοβάσαι μην απογοητεύσεις τον εαυτό σου ! Για αυτό και συνεχίζεις να πολεμάς καθε μέρα!
Και ξημέρωσε η μεγάλη μέρα αυτή που περιμένεις τόσο καιρό! Δεν κοιμήθηκες καλά, είδες εφιάλτες , ίδρωσες , ξύπνησες νωρίς και πηγές. Μπήκες μέσα στην αυλή με άλλους σαράντα αγχωμένους. Ο καθένας με το φόβο του, τα ονειρά του , τη κούραση του.
Σαράντα άτομα , σαράντα φορτία , σαράντα μοναδικές ιστορίες , σαράντα διαφορετικά μυαλά που θα αναμετρηθούν με τέσσερα διαγωνίσματα για να πετύχουν το στόχο για τον οποίο τόσο καιρό θυσίασαν τα πάντα ! Μακάρι ο στόχος του καθενός μας να είναι το πεπρωμένο του και οι θυσίες να πιάσουν τόπο !
Σίγουρα σε λίγο καιρό θα σκεφτόμαστε αυτές τις μέρες και θα γελάμε ! Και αν κάτι πάει στραβά τοτε να σκέφτεστε οτι ολα μας τα όνειρα μπορούν να γίνουν αληθινά αν εχουμε το κουράγιο να τα κυνηγήσουμε!
