Πριν από λίγους μήνες είχε γίνει τεράστιο θέμα με το φαινόμενο του manspreading: ολόκληρες καμπάνιες, ειδικά για τα μέσα μαζικής μεταφοράς του εξωτερικού καυτηρίαζαν την ενοχλητική συνήθεια αρκετών επιβατών να χύνονται στα καθίσματα και με τα πόδια τους να ενοχλούν - κάποτε και να παρενοχλούν - τους συνεπιβάτες τους.
Ειδικώς, το "New Yorker" είχε αφιερώσει ολόκληρο εξώφυλλο προκειμένου να κάνει σαφείς τις προεκτάσεις του να μη σέβεται κάποιος τον ζωτικό χώρο του άλλου. Και μπορεί για την ώρα να μην υπάρχουν έρευνες ή στατιστικά στοιχεία για το πόσο ελαττώθηκαν τα κρούσματα manspreading στα τρένα, τα μετρό και τα λεωφορεία ανά την Ευρώπη, προέκυψαν, ωστόσο μελέτες που έδιναν πόντους σε αυτό τον εχθρό του savoir vivre και μάλιστα σε έναν αναπάντεχο τομέα της ζωής μας: τον ερωτικό.
Ναι, κι όμως. Η έρευνα της Tanya Vacharkulksemsuk, από το Πανεπιστήμιο Berkeley, μεταξύ άλλων αξιοσημείωτων, είχε να προτάξει, ότι τελικά όσοι έχουν την τάση να απλώνονται και να καταλαμβάνουν περισσότερο χώρο από εκείνον που τους αντιστοιχεί, έχουν την τάση να θεωρούνται πιο ελκυστικοί (!) στο φλερτ από άλλους πιθανούς ερωτικούς παρτενέρ που βρίσκονται στον ίδιο χώρο.
Oι φωτογραφίες, στις οποίες οι συμμετέχοντες ήταν απλωμένοι, με χέρια - πόδια ανοιχτά και απλωμένα, χωρίς επιτήδευση (ακόμη κι αν δεν ήταν στις ωραιότερες στιγμές τους) ήταν εκείνες που είχαν την μεγαλύτερη επιτυχία στο αντίθετο φύλο.
Συγκεκριμένα, ομάδα αμερικανών ερευνητών με επικεφαλής την προαναφερόμενη κυρία, μπήκαν στη διαδικασία να μελετήσουν βιντεάκια από sites που προωθούν το speed dating, ενώ ταυτοχρόνως παρακολουθούσαν τα αποτελέσματα μίας εφαρμογής στο κινητό που εξυπηρετεί επίσης τη λογική των ραντεβού μεταξύ αγνώστων.
Τα αποτελέσματα, ήταν τουλάχιστον εντυπωσιακά. Η Vacharkulksemsuk και η ομάδα της, μετά από αρκετούς μήνες παρατήρησης, συμπέρανε, ότι εκείνοι οι οποίοι απλώνονταν και ένιωθαν μια παραπάνω άνεση με το σώμα τους, ακόμη περισσότερο μάλιστα είχαν την τάση να εισβάλλουν στον ζωτικό χώρο του ραντεβού τους, ήταν εκείνοι που είχαν και τις περισσότερες επιτυχίες, ανεξαρτήτως μορφωτικού επιπέδου, οικονομικής κατάστασης ή εμφάνισης.
Αντιθέτως, εκείνοι που κρατούσαν τις αποστάσεις και φρόντιζαν ώστε να μην ενοχληθεί κατά κανέναν τρόπο ο άνθρωπος που είχαν απέναντι τους, ήταν και εκείνοι στους οποίους δεν δινόταν δεύτερη ευκαιρία, ειδικά σε μια διαδικασία όπως αυτή του speed dating, όπου μέσα σε ελάχιστα λεπτά της ώρας, πρέπει να κερδίσεις τον άλλον.
Η επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας, μετά τα βίντεο μπήκε στη διαδικασία να πειραματιστεί με τις συμπεριφορές ανθρώπων σε μία εφαρμογή για κινητά που λειτουργούσε όπως το Tinder. Συγκεκριμένα, 3 άντρες και 3 γυναίκες δέχθηκαν να φτιάξουν δύο διαφορετικά προφίλ στη συγκεκριμένη εφαρμογή. Στο πρώτο, οι φωτογραφίες τους θα τους έδειχναν σε χαλαρές στιγμές στον χώρο τους, με χέρια, πόδια και κορμό σε στάσεις που επιτρέπουν σε όλο το σώμα να απλωθεί. Στο δεύτερο προφίλ, οι φωτογραφίες θα ήταν πιο συντηρητικές, πιο επίσημες, πάντως όχι τόσο χαλαρές.
Το αποτέλεσμα ήταν το αναμενόμενο: οι φωτογραφίες, στις οποίες οι συμμετέχοντες ήταν απλωμένοι, με χέρια - πόδια ανοιχτά και απλωμένα, χωρίς επιτήδευση (ακόμη κι αν δεν ήταν στις ωραιότερες στιγμές τους) ήταν εκείνες που είχαν την μεγαλύτερη επιτυχία στο αντίθετο φύλο. Εκείνο που δεν ήταν αναμενόμενο ήταν το γιατί είχαν τέτοια επιτυχία.
"Αυτοί οι υποψήφιοι εισέπρατταν εκτός από ενδιαφέρον και σχόλια για αυτό που ενέπνεε η φωτογραφία τους. Και αυτό, υπό μορφή σχολίων από τους ενδιαφερόμενους ήταν ότι είχαν να κάνουν με κυρίαρχες προσωπικότητες, που έλεγαν πολλά ακόμη κι αν χρησιμοποιούσαν μη λεκτικά μηνύματα και ότι η όλη στάση τους μαρτυρούσε πιο ανοιχτόμυαλους, ζεστούς και άμεσους χαρακτήρες", σχολιάζει η Vacharkulksemsuk και συνεχίζει: "Βασισμένοι στα αποτελέσματα ερευνών που εκπονήσαμε με τεστ και ερωτήσεις σε χιλιάδες singles, όλο αυτό αποδεικνύει ότι ο χώρος που καταλαμβάνει κάποιος, η μη λεκτική αφήγηση ενός σώματος στον χώρο, ακόμη και η κατάληψη που μπορεί να κάνει στον δικό μας ζωτικό χώρο κάνει το άτομο πιο ελκυστικό".
Η ερευνητική ομάδα που δημοσίευσε τη συγκεκριμένη μελέτη στο πλαίσιο έρευνας των κοινωνικών αλλαγών και της μετάβασης από συμπεριφορές του παρελθόντος στον σύγχρονο τρόπο επικοινωνίας, θεωρεί ότι υπάρχει άμεσος συσχετισμός ανάμεσα στο αίσθημα κυριαρχίας και ασφάλειας που θέλει να νιώσει κάποιος ανεξαρτήτως φύλου και γι' αυτό φυσικά υποκύπτει πιο εύκολα σε τέτοιου είδους προσωπικότητες.
Την ίδια στιγμή, αυτοί οι άνθρωποι - αυτοί για τους οποίους το manspreading πήρε διαστάσεις κοινωνικού φαινομένου - βάσει της ίδιας έρευνας, φαίνεται ότι τα καταφέρνουν καλύτερα σε όλους τους τομείς της ζωής τους - στη δουλειά, στην οικογένεια, στις παρέες - ακόμη κι αν δεν θεωρούνται πάντα ευγενείς...
Σ' αυτή τη ζωή κάτι κερδίζεις, κάτι χάνεις.
Με στοιχεία από τον Guardian
σχόλια