Η φωτογραφική έκθεση «Εργάτες» που ξεκίνησε ταυτόχρονα με τα εγκαίνια του Βιομηχανικού Μουσείου Φωταερίου στην Τεχνόπολη την Κυριακή σου φέρνει στο μυαλό αυτό που κάποτε ήταν οι φτωχοί στην Ελλάδα: Απλοί και περήφανοι. Χωρίς πολλά λεφτά αλλά και χωρίς χρέη, με έγνοιες αλλά όχι με βαρίδια στα πόδια, πριν αλλοιωθούν και αυτοί από το χρηματιστήριο, πριν το «πλαστικό» χρήμα, πριν τα 90s, πριν το ψέμα.
Άνθρωποι χαμογελαστοί μέσα στις μουντζούρες, δοτικοί με τον διπλανό τους, μποέμ τύποι, μάτια που μέσα τους μπορούσες να δεις μια ενδιαφέρουσα ιστορία ζωής. Ζωές απαλλαγμένες από περιττές ανάγκες. Ζωές δύσκολες αλλά χωρίς κλάψα. Δουλειά αλλά και χαρά. Ποιητές στον δικό τους «χαμένο κύκλο». Οι φίλοι, δυο ποτήρια κρασί, και η μουσική ήταν ικανά για να «αδράξεις την μέρα».
Και μετά ήρθε το ψέμα. «Η ανάπτυξη». Η ανάγκη να είσαι κάτι «ανώτερο». Η ανάγκη να είσαι κάτι άλλο. Η ανάγκη να κρύψεις την φτώχια σου. Η απλότητα έδωσε την θέση της στα περιττά. Ζωές γέμισαν με σαβούρα. Εικονικές επιδοτήσεις σε έκαναν μαχαραγιά σε ένα βράδυ. Οι μποέμ έγιναν οι «πρώτοι του χωριού». Οι λίγοι που αντιστάθηκαν ήταν τα φτωχαδάκια, οι μαλάκες, οι αποτυχημένοι, οι ανάξιοι.
Μια εποχή που ψήγματα της οι μεγαλύτεροι από εμάς και όσοι είμαστε τυχεροί τα εντοπίσαμε στις παρέες των γονιών μας. Σήμερα υπάρχει η επιτακτική ανάγκη λόγω της οικονομικής σφαλιάρας να υιοθετήσουμε το λαιφταιλ εκείνης της εποχής. Αυτό όμως που δεν έχουμε ακόμα καταλάβει είναι ότι όλο αυτό τότε δεν ήταν «λαιφσταιλ» όπως σήμερα («ρεφενέ και πότε θα πάρω καλύτερο κινητό») αλλά μια διαφορετική φιλοσοφία ζωής. Μια φιλοσοφία που βασιζόταν στις αξίες και στις προτεραιότητες που έβαζαν οι απλοί, φτωχοί άνθρωποι για τις ζωές τους. Άνθρωποι «που δεν είχαν στον ήλιο μοίρα» αλλά είχαν έναν «ήλιο» να τους φωτίζει: Την ίδια τους την ψυχή.
*Η έκθεση «Εργάτες» στην Τεχνόπολη περιλαμβάνει φωτογραφίες των Νίκο Μάρκου(τελευταίοι εργάτες του Φωταερίου), Δημήτρη Καρπούζη (πορτρέτα εργαζομένων της Μινέρβα), Ανδρέα Σχοινά (ΔΕΗ Κοζάνης), Αλέξανδρο Βρεττάκο και Γρηγόρη Δάλλη. Θα διαρκέσει έως το τέλος Φεβρουαρίου.
σχόλια