__________________
1.
Αμπίτσα, καλήσπερα. Ελπίζω να είσαι καλά.
Θα ήθελα την γνώμη σου γιατί αφενός σε διαβάζω συχνά και εκτιμώ τις απόψεις σου και την οξυδέρκειά σου, αφετέρου επειδή η γνώμη ενός τρίτου θα ήταν χρήσιμη.
Είμαι με ένα παλλικάρι εδώ και 18 μήνες, μένουμε μαζί και γενικά είναι όλα καλά. Το μόνο πρόβλημα που ἐχω είναι ότι κάθε μερικές βδομάδες, ο πρώην του τού στέλνει μηνύματα και μια φορά η συζήτηση μετετράπη σε φλερτ (κάτι σχετικά με το ότι ήταν καλός στο σεξ. Μου το είπε χτες το βράδυ και μου είπε ότι πάντα έτσι μιλούσαν. Είμαι η πρώτη του σχέση μετά από αυτόν (6 χρόνια πέρασαν) και δεν ξέρω αν είναι επειδή δεν καταλαβαίνει ότι ίσως τώρα δεν θα έπρεπε θα μιλάει έτσι ή επειδή δεν έχει λήξει ακόμη όπως θα έπρεπε. Ο ίδιος μου είπε ότι λείπει στον πρώην του και γι᾽αυτό μιλάνε συχνά (ενίοτε ο πρώην αυτός του στέλνει μηνύματα για διακοπές που έκαναν παλιά, αλλά ο δικός μου, ομολογώ, σπάνια απαντα, συνήθως αφότου ο άλλος έχει στείλει 3 ή 4 follow ups μηνύματα), ότι το φλερτ δεν ήταν απόρροια συναισθημάτων που έχει τώρα, και ότι του αρέσει που του δείχνει ενδιαφέρον, όπως θα άρεσε σε οποιονδήποτε. Εγώ δεν νοιώθω άνετα με αυτό, και μού είπε οτι ζηλεύω και ότι θα σταματήσει να έχει αυτόν τον τόνο, αλλά μού είπε ότι εγώ εχώ το πρόβλημα μιας και δεν είχε κακές διαθέσεις (και επειδή ο πρώην του μένει στη Νέα Ζηλανδία). Ομολογώ ότι μέσα στη στεναχώρια μου χτες ήθελα να τον χωρίσω, αλλά αφού κοιμήθηκα σκέφτηκα ότι δεν αξίζει να χωρίσω για αυτό (είναι όντως καλή αυτή η σχέση, συμφωνούμε σε πολλά, μας αρέσουν κοινά πράγματα, έχουμε παρόμοια σχέδια για το μέλλον, και μιλάμε με ειλικρίνεια για όλα). Η ερώτησή μου είναι αν αυτό είναι κάτι που είναι γενικά ανησυχητικό, ή απλά εγώ άγχομαι γιατί δεν έχω τι να κάνω.- Wagnerite
Οι «μη κακές του διαθέσεις» δεν είναι αρκετές για να ακυρώσει τα συναισθήματά σου. Αν σπρώξει κάποιον κατά λάθος, θα του πει ότι κακώς διαμαρτύρεται, αφού δεν υπήρχε κακή διάθεση; Ή θα εξηγήσει στον άλλον ότι θα μπορούσε να μην είχε πονέσει, αν είχε προετοιμαστεί κατάλληλα;
Όταν κάποιος σου προκαλεί στενοχώρια με τις πράξεις σου, και όταν διαμαρτύρεσαι σου εξηγεί γιατί κάνεις λάθος που στενοχωριέσαι, δεν μπαίνει καν στον κόπο να δικαιολογηθεί. Σε αγνοεί. Αγνοεί αυτό που αισθάνεσαι, και δεν το αναγνωρίζει.
Δεν είναι μόνο ότι φλερτάρει. Tο εξηγεί όπως το εξηγεί, θα μπορούσε να μην σε πειράζει. Όμως σε πειράζει, και το mansplaining που κάνει είναι υποτιμητικό.
Και μια επανάληψη για όλους μας: όταν κάποιος λέει ότι οι πράξεις μας τον πληγώνουν, δεν απαντάμε «κάνεις λάθος που σε πειράζει αυτό, και θα σου εξηγήσω γιατί». Επειδή προσπαθούμε να εξελιχθούμε από το στάδιο του παιδικού εγωισμού, κάνουμε ένα βήμα παραπέρα, και βγαίνοντας από την φούσκα της μακαριότητας μας, ρωτάμε με σκοπό να καταλάβουμε: «δεν καταλαβαίνω γιατί σε πείραξε αυτό που έκανα/είπα. Μπορείς να με βοηθήσεις να καταλάβω;»
Τιπ: το ίδιο ακριβώς – μα ακριβώς – ισχύει όταν μια ομάδα (μαύροι, γυναίκες, κάποια μειονότητα) διαμαρτύρεται για μια λέξη, για μια πράξη, για μία διαφήμιση. Δεν δικαιολογούμε την αδιαφορία μας με το μάντρα της «πολιτικής ορθότητας», αλλά πλησιάζουμε τους άλλους και προσπαθούμε να καταλάβουμε, ακούγοντας, και όχι εξηγώντας.
__________________
2.
Ειναι η πρωτη μου σχεση. Ειμαι πολυ δοτικη, ειλικρινης, θελω να κανω οτιδηποτε μπορω για αυτον (σε ολους τους τομεις) και ειναι παντοτε η προτεραιοτητα μου στο προγραμμα μου. Ο,τι και να κανω η εχω να κανω, τα αφηνω ολα στη στιγμη για να τον δω αν μου πει οτι θελει να βρεθουμε. Αυτος δεν ειναι σαν εμενα, ειναι παρτακιας. Θελω να πιστευω οτι θα αλλαξει, εστω λιγακι. Απλα ειμαι πολυ ερωτευμενη μαζι του. Η κολλητη μου, μου λεει οτι αυτος λογω της συμπεριφορας μου με θεωρει δεδομενη και οτι δεν ειναι καλο αυτο και πρεπει να το παιζω και μη διαθεσιμη, να υπαρχει μυστηριο για τη ζωη μου, να εχει αμφιβολιες και να τον ψιλογραφω. Λενα, εγω ενεργω αυθορμητα και δεν εχω τακτικες, ουτε παιζω παιχνιδακια. Κακο; Ποια η γνωμη σου; Μηπως εχει δικιο η φιλη που λεει οτι οι αντρες κολλανε με το φτυσιμο; Να αλλαξω;
Δεν χρειάζεται ούτε να έχεις τακτικές, ούτε να παίζεις παιχνιδάκια. Αυτό δεν είναι καθόλου κακό. Αυτό που είναι πολύ κακό είναι ότι δεν κρατάς ένα προσωπικό χώρο για να αναπτυχθείς. Ο προσωπικός χώρος μπορεί να είναι και κυριολεκτικός, αλλά σίγουρα πρέπει να είναι μεταφορικός. Υπάρχουν πράγματα που πρέπει να κάνεις για τον εαυτό σου, πράγματα που μπορείς να κάνεις μόνο με τον εαυτό σου, και στιγμές που πρέπει να είσαι μόνο με τον εαυτό σου, που δεν μπορείς να παραχωρήσεις σε απολύτως κανέναν άλλον. Μερικές φορές, ο εαυτός σου πρέπει να έρχεται πρώτος. Αλλιώς, δεν μπορείς να βάλεις κανέναν άλλον στη ζωή σου.
Όταν είναι κάποιος πάντα η πρώτη σου προτεραιότητα, του δείχνεις ότι δεν υπολογίζεις τον εαυτό σου, και όταν δίνεις αυτό το μήνυμα στους άλλους, τους επιτρέπεις να μην σε σέβονται. Δεν ξέρω αν είναι παρτάκιας αυτός. Ούτε εσύ ξέρεις. Δεν έχεις καταφέρει να μάθεις γιατί δεν τον αφήνεις να σου δείξει, προσπαθώντας να τον τραβήξεις προς το μέρος σου, υποχρεώνοντας τον να έρθει με το μέρος σου, επειδή τον διευκολύνεις.
Αυτό που κάνεις στον εαυτό σου είναι πολύ σκληρό. Είναι πολύ πιο σκληρό από οποιαδήποτε αδιαφορία μπορεί να σου δείξει ο πάσα ένας που «ερωτεύτηκες». H προσωπική ακεραιότητα είναι το ελάχιστο που έχεις, και το πιο σημαντικό.
__________________
3.
Α,μπα καλησπέρα.. Υπήρξα ερωτευμένη με μια γυναίκα για παραπανω απο εναν χρονο.. Στο παράλληλο ωστοσο ήρθαμε πολυ κοντα σαν άνθρωποι.. Την αγάπησα (περα απο καθε ερωτικο συναίσθημα που ειχα για αυτήν) σαν ανθρωπο χωρίς πλαίσια.. Αγάπησα αυτο που ειναι.. Ετσι σιγα σιγα,λιγο με την καθημερινή τριβή κ λιγο με την συνήθεια που επέρχεται λόγω της τριβής κατάφερα να την απομυθοποιησω και να την βαλω στο κουτάκι του "friend zone".. Πρόσφατα ωστοσο έτυχε και κάναμε ερωτα.. Κ έκτοτε εχω μπερδευτεί αρκετα.. Δεν ξερω αν επέστρεψαν στην επιφάνεια τα συναισθήματα που έτρεφα τοσο καιρο ή αν μ βγαίνει μια "κτητικότητα" λόγω εγωισμού καθαρα.. Δεν σήμαινε τιποτα για εκείνη και ειναι σαν να μην εγινε ποτε.. Ομως πραγματικα πιάνω τον εαυτο μου να πειραζεται οταν αναφέρεται ενα άλλο προσωπο.. Θα ηθελα αφενός μια γνώμη για το τι μπορει να ισχυει Εν τελει κ πιθανούς τρόπους διαχείρισης αφετέρου.. Ευχαριστω προκαταβολικά..
Έχουμε ακούσει πολλά στο 'α μπα', αλλά πάντα υπάρχει χώρος για νέες εκπλήξεις.
Το «έτυχε και κάναμε έρωτα» μπαίνει από σήμερα στο πάνθεον των φράσεων που μας έχουν μείνει.
Μου έχουν τύχει πολλά πράγματα. Άλλα κοινά και άλλα καθόλου κοινά – μερικά επειδή ήμουν στο λάθος σημείο τη λάθος στιγμή, άλλα επειδή ήμουν στο σωστό σημείο την λάθος στιγμή, με όλους τους συνδυασμούς, κάποια που τα προκάλεσα μόνη μου, κάποια που δεν μπορούσα να προβλέψω. Ποτέ μα ποτέ όμως δεν «έτυχε» να κάνω έρωτα. Δεν ξέρω. Από την άλλη, ούτε λαχείο έτυχε να μου πέσει. Ίσως δεν το έχω προσπαθήσει αρκετά;
Αγαπητή φίλη, ελπίζω να μην παίρνεις κατάκαρδα το πείραγμα. Όμως ειλικρινά, δεν είναι δυνατόν να έτυχε να κάνατε έρωτα. Δεν ήταν ποτέ φίλη σου, όσο και να το προσπάθησες (και καλά έκανες και το προσπάθησες, γιατί είχε φανεί ότι δεν υπάρχει ανταπόκριση). Αυτή κατάλαβε ότι της έχεις αδυναμία, δοκίμασε μεζεδάκι, και προχώρησε. Σου άρεσε πριν, σου αρέσει και τώρα, και τώρα που σε φτύνει, πληγώνεσαι. Δεν είναι κάποιο μυστήριο που χρειάζεται ερμηνεία.
Η διαχείριση είναι μία, και είναι αυτή που δεν εφαρμόζεται ποτέ. Απομάκρυνση μέχρι την ανάρρωση, και επαναπροσδιορισμός της σχέσης.
__________________
4.
τα θερμά μου συγχαρητήρια για τη στήλη σου είναι πολύπλευρη και διευρυμένη, βοηθώντας πολλούς με τις απόψεις σου.Μια ερώτηση -σκέψη και εγώ σε παρακαλώ και σε ευχαριστώ για το χώρο και το χρόνο σου. Πως ορίζεις την πραγματική φιλία μεταξύ αντρών και γυναικών? υπάρχει ορισμός? μπερδεύεται η φιλία με τον έρωτα?μπορεί να γίνει η είναι άτοπο?και αν γίνεται ποιος χάνει?η φιλία η ο έρωτάς?τι αξίζει τελικά??να είσαι πραγματικός φίλος με τον άλλον η ερωτευμένος και κάποια στιγμή να τελειώσει όπως τελειώνουν όλοι οι έρωτες κάποτε??το λες, το ζεις έτσι όπως είναι όπως πρέπει να είναι η το θάβεις? πως παραιτείσαι από τη φιλία και ζητάς έρωτά? η και το ανάποδο? είμαι 44 και πάντα το έχω απορία ειδικά τώρα που μεγαλώνουν τα παιδιά μου σε εφηβεία και ίσως χρειαστούν την ταπεινή μου άποψη.. ευχαριστώ.
Η φιλία και ο έρωτας δεν είναι από άλλο πλανήτη. Δεν είναι ανταγωνιστικές σχέσεις, το ένα δεν αποκλείει, ούτε διαλύει το άλλο, και το ένα δεν είναι ανώτερο του άλλου. Όταν συνυπάρχουν σε ίσες δόσεις δημιουργείται η τέλεια αιωνόβια σχέση.
Οι «φιλίες» δεν χαλάνε από τους «έρωτες». Όταν χαλάνε σχέσεις είναι επειδή προκύπτει ανισότητα και κάποιος βγαίνει κυρίαρχος, κάποιος θύμα. Αυτό γίνεται και στις φιλίες, και στους έρωτες. Απλώς στους έρωτες γίνεται ενίοτε πάρα πολύ γρήγορα, ακόμα και μέσα σε ώρες, και είναι πολύ πιο ξεκάθαρο, γιατί είναι φανερό ποιος από τους δύο θέλει περισσότερα από τον άλλον, και η ήττα είναι πιο τρανταχτή, γιατί είναι πολύ πιο προσωπική.
Αυτό που είναι χρήσιμο να μάθουν τα παιδιά σου είναι να μην βαφτίζουν εύκολα τις σχέσεις τους ως φιλίες και έρωτες, γιατί αυτό που λέμε, αυτό ισχύει, γιατί όπως είπε ένας κάπως κυνικός κύριος κάποτε, ο Lee Atwater, perception is reality. Πρέπει να προσέχουν πολύ ποιον βάζουν στη ζωή τους, είτε ως φίλους, είτε ως εραστές, γιατί η ανισορροπία θα έρθει, και η απόρριψη θα έρθει, σε όλες τις μορφές. Οπότε, είναι σημαντικό να έχουν ποιοτικούς ανθρώπους γύρω τους, για να απορριφθούν με ευγένεια όταν έρθει η κούφια η ώρα. Αυτό σημαίνει ότι και τα παιδιά σου πρέπει να έχουν το σθένος και την ακεραιότητα να απορρίπτουν επίσης με ευγένεια, και αυτό είναι πιο δύσκολο από τη λύση του ψευδοδιλήμματος «είμαστε φίλοι ή εραστές».
Και κάτι ακόμα: μην χρησιμοποιείς την λέξη «πραγματική» για λέξεις όπως φιλία και έρωτες. Δημιουργείς παράλογες προσδοκίες και απαιτήσεις στις επόμενες γενιές. Δεν υπάρχει τέλεια σχέση, γιατί δεν υπάρχουν τέλειοι άνθρωποι. Όλα πραγματικά είναι, και όλα ψεύτικα επίσης. Αν δεν δεχτούμε τις δικές μας ανεπάρκειες πρώτα, θα περιμένουμε μια ζωή τον τέλειο φίλο/εραστή που δεν κάνει κανένα λάθος.
__________________
5.
Γεια σου Α μπα μου! Με βασανίζει το εξής... Εδώ κι ένα χρόνο έχω γνωρίσει μια γυναίκα με την οποία δουλεύουμε στον ίδιο χώρο. Δεν είναι συνάδελφός μου απλά δουλεύει απέναντι απο το κατάστημα που δουλεύω εγώ, κι υπάρχει οπτική επαφή συνεχώς, εκτός κι αν κάποια απο τις δυο μας είναι απασχολημένη. Εγώ είμαι εικοσιένα, κι εκείνη τριανταεννιά παντρεμένη με ένα παιδάκι. Από τότε που ξεκίνησα να δουλεύω, την έχω πιάσει άπειρες φορές να με κοιτάει έντονα (το περίεργο δεν είναι τόσο αυτό, αφού είμαστε απέναντι κι αναπόφευκτα κοιταζόμαστε) αλλά ο τρόπος που το κάνει. Δεν θα πάρει το βλέμμα της απο πάνω μου ποτέ πρώτη, και μου δίνει μονίμως την εντύπωση ότι κάτι θέλει να μου πει. Παρ΄ όλα αυτά, πιστεύω ότι δεν τίθεται θέμα ερωτικής έλξης, όχι από το γεγονός ότι είναι παντρεμένη, αλλά επειδή έχω καταλάβει ότι είναι ένας άνθρωπος που δεν θα καταπίεζε την σεξουαλικότητά του. Κι επίσης φαίνεται πολύ αφοσιωμένη στον άντρα της και την οικογένεια της, με τρόπο ειλικρινή. Αυτό που δεν καταλαβαίνω, επειδή εμπιστεύομαι πολύ την διαίσθησή μου, είναι γιατί με τρώει η περιέργεια και γιατί έχω την αίσθηση ότι κάτι όντως δεν είναι απλά μες το μυαλό μου. Εμένα μου αρέσει, αλλά όχι τόσο ώστε να την σκέφτομαι εκτός από τις ώρες που την βλέπω, που σημαίνει ότι δεν φαντάζομαι καταστάσεις που δεν ισχύουν. Το βλέμμα της είναι τόσο έντονο, κι ακόμα πιο έντονο είναι αυτό που υπάρχει στον αέρα, άρα τι μπορεί να συμβαίνει; Πως μπορεί δύο τόσο αντιφατικές απόψεις να συνηπάρχουν στον ίδιο βαθμό μέσα μου; Εκεί που λέω "αποκλείεται, έχεις τη μύγα και μυγιάζεσαι", κάτι θα κάνει, και θα με κάνει να πιστεύω ότι όντως μπορεί να της αρέσω! Είναι πολύ προκλητική... Μία φορά πήγα να της πω "Χ. τι είναι; Τι θες;". Απορώ πως κρατήθηκα! Πες μου τη γνώμη σου σε παρακαλώ... Έχω σκεφτεί αυτό που δεν της είπα τότε να το πω επίτηδες μια μέρα που θα έχω την ευκαιρία να δω τι θα μου απαντήσει! Αλλά φοβάμαι μη γίνω εντελώς ρεζίλι... Μήπως υπάρχει και κάποια άλλη εκδοχή που δεν βλέπω; Σε ευχαριστώ πολύ
Εμπιστεύεσαι την διαίσθηση σου τόσο ώστε να είσαι σίγουρη ότι «είναι άνθρωπος που δεν θα καταπίεζε την σεξουαλικότητα του» και ότι φαίνεται «πολύ αφοσιωμένη στον άντρα της και την οικογένεια της, με τρόπο ειλικρινή». Μου φαίνεται ότι ούτε η ίδια δεν ξέρει τόσο καλά τον εαυτό της.
Η εκδοχή που ίσως να μη βλέπεις είναι ότι δεν πρέπει να εμπιστεύεσαι τόσο ακράδαντα την διαίσθηση σου. Μολαταύτα, πες ότι σου ρίχνει καυτές ματιές. Αυτό αλλάζει το γεγονός ότι είναι παντρεμένη με παιδί;
__________________
6.
Αλήθεια, συμπαθώ την λίγο μεγάλη και κάπως με εμπρόσθια κλίση μύτη μου. 40 χρόνια την έχω, εξάλλου. Ομως, βλέποντας μια γνωστή που πρόσφατα λιμάρισε εντέχνως κάποια κοκκαλάκια της ρινικής περιοχής και την ανασχημάτισε επιτυχέστατα με αποτέλεσμα αμέσως να φυγουν από πάνω της 5-10 χρόνια, καλύτερα κι από λίφτινγκ λέμε, σκάω και βασανίζομαι. Δικαίως;- Υakyak
Δεν έφυγαν 5-10 χρόνια από πάνω της. Ενδεχομένως να σου φαίνεται πιο όμορφη, και έχουμε μάθει να ταυτίζουμε το «όμορφος» με το «νέος». Εσύ τι θέλεις; Να γίνεις πιο όμορφη ή πιο νέα; Πριν πάρεις οποιαδήποτε απόφαση, πρέπει να σιγουρευτείς ότι αναγνωρίζεις τις επιθυμίες σου όπως είναι, και προσαρμόζεις τις προσδοκίες στην πραγματικότητα.
__________________
7.
Πάντα Αμπά, με χάλαγε σε μένα το ότι ενώ έχω καταπιαστεί με τα μύρια όσα από χόμπυ κι ασχολίες (από φωτογραφία μέχρι σκι με ενδιάμεσα καμμια 10ρια ακόμα) δεν έχω ποτέ πραγματικά παθιαστεί με κάτι απ' αυτά. Ναι μεν, ωραία ήταν, κάτι μάθαμε, πάμε παρακάτω, μην το ζορίζουμε. Ανησυχώ. Βλέπω φίλους που μεταμορφώνονται λάμποντας σε μιλόνγκες ή που κάθε ΣΚ παίρνουν τα βουνά και περπατάνε πανευτυχείς και ζηλεύω. Ασε που δε μπορώ να δεσμευτώ με το γυμναστήριο. Είμαι νορμάλ;- Υakyak
Εντελώς.
σχόλια