Όσο και καλοπροαίρετος να είσαι, το γεγονός πως χτες, εν μέσω μεγάλης κρίσης στη Δικαιοσύνη, ο Πρωθυπουργός συνάντησε τους Προέδρους των Ανωτάτων Δικαστηρίων της χώρας και τους έδωσε υποσχέσεις, μόνο αθώο δεν μοιάζει.
Ειδικά όταν τον τελευταίο μήνα έχουν ήδη συμβεί τα εξής:
1) Ωμή παρέμβαση Τσίπρα στο Συμβούλιο της Επικρατείας από την ΔΕΘ, προεξοφλώντας την απόφασή του: «Θα έλθει τώρα που έχουμε εισπράξει 246 εκατ. το ΣτΕ και θα κρίνει τον νόμο αντισυνταγματικό, με κριτήριο το δημόσιο συμφέρον; Το θεωρώ αδιανόητο».
2) Παλινωδίες με Ντογιάκο: Καταδικάστηκε επειδή είχε αναφέρει ως θέμα προς συζήτηση την "Εξωθεσμική παρέμβαση της Προέδρου του Αρείου Πάγου στο αυτοδιοίκητο της Εισαγγελίας Εφετών". Καταγγέλλοντας δηλαδή παρέμβαση της Βασιλικής Θάνου, βρέθηκε κατηγορούμενος και καταδικάστηκε. Στη συνέχεια -αφότου έλαβε μέρος στις εκλογές για ανάδειξη νέου προϊσταμένου στην Εισαγγελία Εφετών και βγήκε πρώτος με μεγάλη διαφορά- τελικά παύθηκε οριστικά προχτές.
3) Την ημέρα που περιμέναμε απόφαση του ΣτΕ (αυτήν που είχε προαναγγείλει ο Πρωθυπουργός απ' τη ΔΕΘ) η συνεδρίαση διεκόπη απ' τον Πρόεδρο λόγω «του κλίματος που επιχειρείται να διαμορφωθεί», έπειτα από έντονη αντιπαράθεση που υπήρξε μεταξύ των δικαστών και του προέδρου του δικαστηρίου Νικολάου Σακελλαρίου.
4) Οι δύο αντιπρόεδροι του Συμβουλίου της Επικρατείας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου και Χρ. Ράμμος, παραιτήθηκαν απ' την Ένωση Δικαστών, αφήνοντας σαφείς αιχμές εναντίον του Προέδρου Ν. Σακελλαρίου, καταλογίζοντάς του ουσιαστικά πως προσπάθησε να τους στρέψει προς μια απόφαση χωρίς να έχουν πλήρη εικόνα.
Δεν έχουμε δει τον Τσίπρα να καίγεται να διατηρήσει χωρίς καμία μείωση (πόσω μάλλον να αυξήσει!) άλλους μισθούς ή τις συντάξεις, όμως απ' ό,τι φαίνεται νοιάζεται συγκεκριμένα για τους δικαστικούς και ειδικά αυτούς «που βρίσκονται στην κορυφή της πυραμίδας».
Και καθώς περιμένουμε την εξαιρετικά σημαντική απόφαση του ΣτΕ για τον αμφιλεγόμενο Νόμο των καναλιών, ο Τσίπρας κάλεσε τους ανώτατους δικαστικούς και σε μια επιχείρηση γοητείας (όπως ήταν κι η χτεσινοβραδινή με την Εκκλησία) φέρεται να τους έκανε τα χατίρια ώστε να τους έχει μαζί του.
Μετά απ' την συνάντηση, ο Πρόεδρος του ΣτΕ Ν. Σακελλαρίου μιλώντας για την επικείμενη απόφαση για τα κανάλια τόνισε πως «η υπόθεση των αδειών δεν είναι η μόνη που έχει να δικάσει το ΣτΕ, είναι μια σοβαρή υπόθεση και εξίσου σοβαρές υποθέσεις εκκρεμούν στο Δικαστήριο και έχουμε τους μισθούς, τις συντάξεις, έχουμε την κρίση της ελληνικής κοινωνίας. Το καθήκον μας ως δικαστών είναι να πιάσουμε τον σφυγμό της ελληνικής κοινωνίας».
Η τελευταία φράση ερμηνεύτηκε από κάποιουςως προετοιμασία του εδάφους για θετική γνωμοδότηση του ΣτΕ για τις άδειες, που δεν θα βασίζεται τόσο στη συνταγματικότητα ή μη του νομοσχεδίου, αλλά στο ότι «συμφέρει την κοινωνία» να πάρει τα 246 εκατ. που ανέφερε ο Τσίπρας προεξοφλώντας την απόφαση του ΣτΕ ήδη απ' την ΔΕΘ.
Όμως το ΣτΕ σκοπό έχει να εξασφαλίζει την νομιμότητα και τον "συνταγματικό προσανατολισμό" των αποφάσεων του. Πολλοί τόνισαν πως το πρωταρχικό καθήκον των δικαστών είναι να επιβάλλουν το Νόμο (κι όχι να πιάνουν το σφυγμό της κοινωνίας) και πως ο ρόλος του Ανώτατου Συνταγματικού Δικαστηρίου είναι να κρίνει τη συνταγματικότητα -πχ. του νομοσχεδίου των καναλιών- κι όχι αν αυτό συμφέρει ή όχι.
Πιθανότατα όλα αυτά είναι συμπτώσεις, όμως εμείς φταίμε αν αυτό μοιάζει με απόπειρα ξεδιάντροπης συναλλαγής από την πλευρά της κυβέρνησης; Ποιος μπορεί να κατηγορήσει τον τυχαίο παρατηρητή που πάει το μυαλό του στο πονηρό βλέποντας έναν Πρωθυπουργό που καίγεται για τις αποφάσεις της δικαιοσύνης να την καλεί, να την κανακεύει, και να της υπόσχεται αυξήσεις;
Είπε χαρακτηριστικά ο κ. Τσίπρας ότι κάνει «μια προσπάθεια ουσιαστική για να μπορέσουν να διατηρηθούν χωρίς καμία μείωση οι ισχύουσες αμοιβές για τους δικαστικούς υπαλλήλους, (...) Νομίζω ότι είναι μια μεταρρύθμιση στα μισθολόγια που θα δώσει την ευκαιρία να αποτυπωθεί με δικαιοσύνη η δυνατότητα εξέλιξης και σε κάποιες περιπτώσεις οι αναγκαίες αυξήσεις στους μισθούς των λειτουργών που βρίσκονται στην κορυφή της πυραμίδας».
Δεν έχω δει τον Τσίπρα να καίγεται να διατηρήσει χωρίς καμία μείωση (πόσω μάλλον να αυξήσει!) άλλους μισθούς ή τις συντάξεις, όμως απ' ό,τι φαίνεται νοιάζεται συγκεκριμένα για τους δικαστικούς και ειδικά αυτούς «που βρίσκονται στην κορυφή της πυραμίδας».
Τους λόγους τους ξέρει μόνο ο ίδιος.
Όμως αλήθεια, τι λένε επ' αυτού όσοι δεν είναι δικαστικοί; Και πώς νιώθουν ακούγοντάς το όσοι αντί για την κορυφή βρίσκονται στον πάτο της πυραμίδας;
