ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ

Στο σημερινό «Α μπα»: προσωπικές προτιμήσεις

Στο σημερινό «Α μπα»: προσωπικές προτιμήσεις Facebook Twitter
73

__________________
1.


Θεωρω πως πρεπει να επισκεφτω ψυχολογο λογω παιδικων τραυματων που δεν θελω ν' αναφερω.. αλλα βρε αμπα μου δεν ειναι εποχες για να δινουμε πενηνταρια για μια ωρα την εβδομαδα ωστε να λεμε τα εσωψυχα μας.. ποια ειναι η αποψη σου περι ψυχολογων και χρηματων? Να το ριξω σε συζητησεις με κανεναν "εκπροσωπο του θεου" μιας και πιστευω αρκετα μηπως με βοηθησει το οτι θατα βγαλω απο μεσα μου?

ζουμπας

 

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α ΜΠΑ

__________________
2.

Γεια σου α,μπα! Ειμαι 27 χρονων, εχω μια ομοφυλοφιλικη σχεση, μετα απο πολλες ατυχιες που ειχα,επιτελους ημουν καλα σε μια σχέση , δεν ειμαι λεσβια, μαρεσαν μαρεσουν κ θα μ αρεσουν αγορια. Και ο ανθρωπος π ειμαι τωρα, επειδη εχω παει κ σε ψυχολογο, σε ετεροφυλικη σχεση παραπεμπει. Αλλοι λογοι μ εκαναν ν ενδωσω σε μια τετοια σχέση, περναω καλα, εχω πολλα στο κεφαλι μου, και δεν θελω ν τ αναλυσω παραπανω, σεξουαλικα δεν γινονται κ πολλα ουτε συχνα. Το μονιμο αγχος μου ειναι, οταν χωρισω,γιατι θα χωρισω, πως θα κανω σχεση με αγορι; γιατι αυτο είναι τ μονο σιγουρο, αγορι θα ειναι, αν μαθει γ αυτητη σχεση και δεν με εγγρινει ή το πει παντού; θα πρεπει να το απόκρυψω; εχω αγχωθει υπερβολικά μ αυτο το θεμα. Ευχαριστω.

- φυτο

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α ΜΠΑ

Έχεις αγχωθεί υπερβολικά με αυτό το θέμα επειδή θεωρείς μεγάλο κακό να είσαι λεσβία. Αν το ξεπεράσεις, θα φύγει και το άγχος. Ελπίζω να πηγαίνεις ακόμα σε ψυχολόγο, και αν πηγαίνεις σε ψυχολόγο, ελπίζω να μην είναι από αυτούς που πιστεύουν ότι η ομοφυλοφιλία είναι λάθος, γιατί τότε πρέπει να φύγεις τρέχοντας και να πας σε έναν αληθινό ψυχολόγο.


Κι εγώ δεν πιστεύω ότι είσαι λεσβία. Μάλλον είσαι bi. Μπορεί και όχι. Τι σημασία έχει; Δεν έχει, και δεν χρειάζεται να εξηγείς πόσο δεν είσαι λεσβία και πώς ενώ είσαι με γυναίκα, κατά βάθος είσαι με άντρα. Το πρόβλημα σου δεν είναι τι θα πεις στον κάθε τυχαίο που θα γνωρίσεις στο μέλλον. Το πρόβλημα σου είναι ότι δυσκολεύεσαι να δεχτείς τον εαυτό σου και αυτό είναι το πρώτο πρόβλημα που πρέπει να λύσεις. Όταν το λύσεις, θα δεις πώς δεν είσαι υπάλληλος για να σε «εγκρίνει» ο πάσα ένας. Η σεξουαλική κατεύθυνση δεν είναι αντικείμενο προς «έγκριση». Ή σε δέχεται ο άλλος, ή όχι, και αν όχι, από δω πάνε κι άλλοι.


__________________
3.

Λένα, θα σε ρωτήσω κάτι συνηθισμένο. Γίνεται ένας ομοφυλόφιλος άντρας που είναι σε σταθερή σχέση εδώ και χρόνια, να ρίχνει παραγάδι κάθε τρεις και λίγο σε γυναίκα; Επειδή δεν ζει στην Ελλάδα, βλεπόμαστε λίγες βδομάδες κάθε χρόνο. Γιατί καμακώνει, κάθε χρόνο σχεδόν που συναντιόμαστε, θέλει να πάει με γυναίκα; Θα χαλάσει η σχέση μας και δεν το θέλω. Αν του κάτσω δεν θα κάνουμε σχέση. Θα τον βλέπω λίγους μήνες κάθε χρόνο στην καλύτερη περίπτωση. Αποκλείεται να αλλάξει αυτός τις προτιμήσεις του, δεν τα πιστεύω εγώ αυτά. Με ενοχλεί που σκέφτεται ότι είμαι γι' αυτόν ένα πειραματικό, περαστικό κρεβάτι. Τον ξέρω πάρα πολλά χρόνια. Τόσο κοντόφθαλμος είναι και δεν σκέφτεται άλλο από το πουλί του; Είναι ωραίος και έξυπνος και έχει χιούμορ. Βόηθα με.

- Jungle fever

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α ΜΠΑ
Με ρωτάς αν γίνεται, κάτι που γίνεται ήδη; Αφού γίνεται, αυταπόδεικτα γίνεται.


Προφανώς και δεν θα αλλάξει προτιμήσεις, αλλά οι προτιμήσεις του ήδη περιλαμβάνουν και άντρες, και γυναίκες. Αν δεν θέλει να κάνει σχέση μαζί σου δεν θα είναι επειδή είναι ομοφυλόφιλος, γιατί όπως φαίνεται, δεν είναι 100% ομοφυλόφιλος. Δεν ξέρω γιατί ξέρεις ότι δεν θέλει σχέση μαζί σου και σε βλέπει ως περαστικό κρεβάτι, αλλά σε πιστεύω· κάτι θα ξέρεις. Αυτό που δεν ξέρω είναι γιατί θεωρείς τόσο δεδομένο ότι όλοι συμφωνούμε ότι αυτό σε υποτιμάει. Τρόπος του λέγειν «δεν ξέρω». Ξέρω. Πατριαρχία.


Να διασκεδάσει θέλει, εμπειρίες θέλει, σε ξέρει τόσα χρόνια, αυτά σκέφτεται. Αν δεν θέλεις, δεν υπάρχει πρόβλημα, αλλά δεν υπάρχει και λόγος να θυμώνεις. Δεν είναι κακό να θέλει κανείς σεξ χωρίς δεσμεύσεις. Αυτό που είναι κακό είναι να απατάς κάποιον, αλλά δεν ξέρουμε τι συμφωνία έχει με τη σχέση του. Τέλος πάντων, ό,τι και να κάνει και να θέλει, δεν αντανακλάται επάνω σου. Δεν σε ορίζουν οι προτιμήσεις κάποιου άλλου.


Αν δεν σου αρέσουν οι προσεγγίσεις, πες του ότι δεν πρόκειται, και πάτε παρακάτω.

__________________
4.

«Γι' αυτό πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί στη συμπεριφορά μας όταν τα πράγματα είναι καλά, όσο υπάρχει συνεννόηση και καλή θέληση. Όταν χαλάσουν κατά πάσα πιθανότητα είναι ήδη αργά. Ο άλλος μας βλέπει πια ως αντίπαλο. Όταν η συμμαχία γίνει εμφύλιος, το ποτάμι δεν γυρνάει πίσω.»

ένα απόσπασμα απο την υπέροχη απάντηση που έδωσες στην δεύτερη ερώτηση της, με τίτλο "απροστάτευτα μέλη" και υπότιτλο "αόρατος ψυχολογικός πόλεμος", ανάρτησής σου με το οποίο όμως δεν συμφωνώ.

Πιστέυω πως Αυτοί που αγάπησαν και έδωσαν ανιδιοτελή αγάπη, που πόνεσαν σε κάθε μαχαιριά και συγχώρησαν και έσπασαν μέσα τους, δεν ζητούν μια μάχη, ζητούν μια συγγνώμη. Μια παραδοχή όλων όσων τόσο φανταστικά περιγράφεις (πραγματικά σε θαυμάζω για την ορθότητα με την οποία εκφράζεις τις απόψεις σου) και μια μετάνοια. Όχι για να νιώσουν ανώτεροι αλλά για να νιώσουν οτι ο πόνος τους δεν πήγε στράφι και μετά είναι έτοιμοι να συγχωρήσουν οτιδήποτε. Γιατί όταν νιώσουμε την περιφρόνηση, όταν πονέσουμε τόσο ουσιαστικά και έντονα, μαθαίνουμε τον εαυτό μας και καταλαβαίνουμε πόσο ταπεινοί είμαστε και ερχόμαστε σε θέση να συγχωρήσουμε και να το εννοούμε. Κι ένας γονιός να γίνει κολλητός με το παιδί του λέγοντας ο ένας στον άλλον γελαστά "ας μη μιλήσουμε για πολιτικά γιατί θα σκοτωθούμε" ή ένα πρώην ζευγάρι να συναντιέται και να είναι σα να μην πέρασε μια μέρα ακόμη κι αν έχουν άλλες οικογένειες. Γιατί;; Γιατί θα έχουν μάθει τον εαυτό τους, θα έχουν πιστέψει σ'αυτόν και θα έχουν χτίσει χαρακτήρα και θα είναι άνετοι να γελάσουν όπως όταν ήταν "αθώοι" με τον μεγαλύτερο "εχθρό" τους καθώς θα έχουν συνειδητοποιήσει μέσα τους οτι απλά.. δεν ταιριάζουν! δε σημαίνει οτι δεν πέρασαν καλά και οτι δεν αγαπήθηκαν, δεν χρωστάνε τίποτα ο ένας στον άλλον για να το διεκδικήσουν μαχόμενοι. Ο καθένας είναι μοναδικός, η ζωή είναι δική του και κάνει ό,τι θέλει. Η μάχη και το ποτάμι που κυλά στο μίσος δεν είναι ποτέ λύση γιατί είναι άδικες λύσεις. Δεν έχεις δικαίωμα να ζητάς από κανέναν την προσοχή του. Αν δεν στην δίνει πλέον τότε μπορεί να του την έδιωξες ή απλά να εξελιχθήκατε διαφορετικά. Αν κάποτε νιώθατε καλά μαζί και τώρα δε νιώθετε δε σημαίνει ότι δε ζήσατε ότι ζήσατε ώστε να μείνετε με τον θυμό ή την ανάγκη να ριχτείτε στην αρένα. Δεν υπάρχουν αντίπαλοι. Αντίπαλους έχουν μόνο οι εγωιστές

-σίλβια

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α ΜΠΑ

Σίλβια.


Όταν κάποιος λέει, γράφει ή σχολιάζει για κάτι που μπορεί να συμβεί, δεν εννοεί, ούτε πιστεύει ότι θα συμβεί σε όλους. Όταν δεν ταυτίζεσαι προσωπικά με κάποια δήλωση, ή δεν έχεις την ίδια εμπειρία, δεν σημαίνει ότι «διαφωνείς». «Διαφωνώ» σημαίνει «αυτό που λες δεν ισχύει ποτέ για κανέναν», αλλά αυτό που αισθάνεσαι και θα έπρεπε να πεις είναι «αυτό που λες δεν ισχύει για μένα».


Δεν είναι υποχρεωτικό να καταλήξουν αντίπαλοι οι άνθρωποι, φυσικά και όχι. Υπάρχει η συγχώρεση, ο συμβιβασμός, η ενσυναίσθηση, η ανιδιοτέλεια. Αν ανήκεις σε αυτούς τους ανθρώπους, συγχαρητήρια. Δεν έγραψα εκείνη την απάντηση απευθυνόμενη σε σένα. Άλλοι άνθρωποι είναι αλλιώς. Έχουν αντίπαλους, Δημιουργούν σχέσεις ανταγωνιστικές. Θεωρούν δεδομένους τους άλλους, και μετά το μετανιώνουν. Και ίσως να είναι η αιτία ο εγωισμός τους, ίσως και όχι. Ίσως να έχουν καλούς λόγους για να φέρονται όπως φέρονται. Ίσως να χρειάζονται λίγο χρόνο ακόμα, ή να έκαναν ένα λάθος. Ίσως ο εγωισμός τους να τους προστατεύει από άλλες, χειρότερες επιλογές. Εσύ ίσως να μην έχεις τέτοια ελαττώματα, και να δίνεις ανιδιοτελή αγάπη πάντα στη ζωή σου χωρίς να δημιουργείς σχέσεις με αγκάθια. Οι περισσότεροι είμαστε όμως από λίγο προβληματικοί, και έχουμε τα μπαγκάζια μας. Εδώ προσπαθούμε να τα συζητήσουμε χωρίς να δημιουργούμε ενοχές ο ένας στον άλλον.


Αν θαυμάζεις την ορθότητα της σκέψης μου, και σε ευχαριστώ πολύ, μια βασική αρχή της είναι ότι οι άνθρωποι είναι ημιτελείς και κάνουν λάθη. Όλοι οι άνθρωποι. Όλοι.

__________________
5.


1ον) Με αφορμή τα όσα γράφεις στις ερωτήσεις 1 και 2 στις 20-07-2016 με τα οποία μέχρι ενός σημείου συμφωνώ η ερώτησή μου είναι η εξής: δε θα έπρεπε η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ αγάπη να αντέχει; Μήπως δηλαδή αν η σχέση δεν άντεξε δεν ήταν ποτέ αγάπη; Δέχομαι ότι όταν χαλαρώνεις σε μια σχέση μπορείς να ξεδιπλώσεις συμπεριφορές και πτυχές του χαρακτήρα σου που δεν είναι καλές, αλλά δεν πρέπει σε μια ώριμη και δυνατή σχέση αυτά να συζητούνται και να ξεπερνούνται και να μην ανοίγει ο άλλος απλά την πόρτα μια μέρα και να φεύγει; 2ον) είναι δόκιμο να ζηλεύω και να έχω απαιτήσεις από την καλύτερή μου φίλη να μην φλερτάρει μπροστά μου κάποιον με τον οποίο μέχρι πριν κάποιους μήνες είχα χαλαρή σεξουαλική σχέση και για τον οποίο ξέρει ότι έτρεφα έντονα συναισθήματα; Το συζήτησα μαζί της, παραδέχτηκε ότι ίσως ξεπέρασε τα όρια, αλλά εξακολουθώ να νιώθω άσχημα. Μήπως όμως είμαι υπερβολική;

- Στρόμη

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α ΜΠΑ

Εδώ έχουμε συνδυασμό δύο κλισέ της στήλης: την ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ αγάπη και την ερώτηση «μήπως είμαι υπερβολική», τζακ ποτ!


Α) Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ αγάπη και η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ φιλία έχουν γίνει η νέα λαίλαπα του α μπα, μετά το «κατά τα άλλα είναι καλό παιδί».


Προσπάθησε να βγάλεις από το μυαλό σου την έννοια της ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗΣ αγάπης. Δεν υπάρχει αυτό που φαντάζεσαι. Η λέξη αυτή σε κάνει να πιστεύεις ότι υπάρχει η 100% καθαρή αγάπη που μετριέται όπως τα διαμάντια. Αυτό είναι ένα ρομαντικό κατασκεύασμα που δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα και δημιουργεί πολύ λάθος προσδοκίες. Οι άνθρωποι είναι περίπλοκοι, είναι ημιτελείς και κάνουν λάθη – βλέπε προηγούμενη ερώτηση. Όλα τα συναισθήματα τους, ΟΛΑ, ακολουθούν την περιπλοκότητα, το ημιτελές, και την ροπή προς τα σφάλματα. Δεν υπάρχει η τέλεια αγάπη, επειδή δεν υπάρχει ο τέλειος άνθρωπος. Όπως εσύ δεν είσαι ο τέλειος άνθρωπος. Θα ήθελες να σε κρίνουν σα να είσαι υποχρεωμένη να είσαι τέλεια; Δεν θέλεις. Οπότε δεν μπορείς να περιμένεις από τους άλλους να είναι.


Μια ώριμη και δυνατή σχέση μπορεί να αντέξει τους εγωισμούς και τα λάθη, ναι. Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ. Σημαίνει ότι για την ώρα, δύο άνθρωποι ζυγίζουν τα πράγματα και πιστεύουν ότι βρίσκονται σε μια ισορροπημένη σχέση. Αξιολογούν τα προβλήματα σε συνδυασμό με αυτά που λαμβάνουν. Αυτό μπορεί να αλλάξει, για χίλιους λόγους. Αλλάζουν οι άνθρωποι, αλλάζουν οι συνθήκες. Αυτό δεν κάνει την αγάπη που υπήρξε ΛΑΘΟΣ, ούτε χαρακτηρίζεται ολόκληρη η σχέση ΨΕΥΤΙΚΗ. Δεν υπάρχει σχέση που αντέχει ΤΑ ΠΑΝΤΑ, και όχι επειδή δεν υπάρχει ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ αγάπη. Επειδή δεν έχεις μόνο εσύ συναισθήματα, έχει και ο άλλος. Όποιος ανέχεται ΤΑ ΠΑΝΤΑ, δεν το κάνει επειδή αγαπάει ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ. Το κάνει επειδή δεν έχει αυτοσεβασμό και δεν ξέρει να βάζει τα όρια του.


Β) Είναι λογικό και αναμενόμενο, ανθρώπινο (δόκιμο; Δε νομίζω ότι ταιριάζει αυτή η λέξη) να ζηλεύεις και να νιώθεις άσχημα, γιατί όπως λέω παραπάνω δύο φορές, οι άνθρωποι είναι ημιτελείς. Δεν είσαι υπερβολική. Αυτό δεν σημαίνει ότι έχεις δικαίωμα να απαγορεύεις στη φίλη σου να φλερτάρει με κάποιον από το παρελθόν σου, γιατί δεν σου ανήκει κανένας, όπως εσύ δεν ανήκεις σε κανέναν. Η φίλη σου έχει το δικαίωμα να φλερτάρει με όποιον ελεύθερο άντρα της αρέσει. Πρέπει να βρεις έναν τρόπο να ισορροπήσεις μέσα σου τα αρνητικά συναισθήματα με την ωριμότητα που απαιτείται ώστε να μπορείς να αφήνεις τους ανθρώπους που αγαπάς, ελεύθερους. Να μια δοκιμασία που σου έστειλε η ζωή για προπόνηση, με level 1.

__________________
6.


Εχω και γω ένα θεματάκι ρε συ Α,μπα.Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω σε μενα είναι το γιατί ενώ δεν μου αρέσει το σώμα μου (έχω αρκετά κιλά παραπάνω) δεν μπορώ να πειθαρχησω σε μια δίαιτα. Ποτέ. Ξεκινάω και μετά τα παρατάω. Απογοητεύομαι και στεναχωριέμαι με τα χαλια μου. Αυτό δεν θα έπρεπε να με πριζωνει να το παλέψω και να μην τα παρατήσω για μια φορά ακόμη; Έχω 2 παιδιά πια και το όνειρο του σώματος που θέλω να έχω μοιάζει μακρινό.. πως θα συγκροτηθώ και θα μπορέσω να πετύχω το στόχο μου αφού μου γίνεται εμμονή;;-

-μις piggy

 

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α ΜΠΑ

Αγαπητή φίλη, μην υπογράφεις έτσι, με στενοχωρείς. Ζούμε στον αστερισμό του Τραμπ τελευταία, και δεν είναι τρόπος αυτός να μιλάς έτσι για τους άλλους, πόσο μάλλον για τον εαυτό σου.


Ο λόγος που δεν τα καταφέρνεις είναι ότι η δίαιτα είναι το τελευταίο στάδιο της προσπάθειας, και όχι το πρώτο. Η δίαιτα θα αποκτήσει νόημα και περιεχόμενο όταν καταλάβεις ποια είναι η σχέση σου με το φαγητό, γιατί τρως όταν τρως, γιατί τρως αυτά που τρως, γιατί ψωνίζεις έτσι κι όχι αλλιώς στο σούπερ μάρκετ, γιατί παραγγέλνεις αυτά στο εστιατόριο και όχι άλλα, γιατί διαλέγεις αυτό το ντελίβερι και όχι άλλο, τι συμβολίζει το φαγητό για σένα, πώς σχετίζεται με την ψυχολογία σου, τι έχεις ταυτίσει με το φαγητό, τι προσπαθείς να ανακτήσεις τρώγοντας, ποια είναι η σχέση σου με το αλκοόλ, και τελικά, πόσο ενημερωμένη και συνειδητοποιημένη είσαι σχετικά με το πόσο φαγητό χρειάζεται ένας ενήλικας που κάνει καθιστική ζωή.


Όταν λύσεις όλα αυτά, η δίαιτα θα είναι ένα πρόγραμμα χωρίς κόπο, όπως είναι το μπάνιο και το λούσιμο. Δεν λύνονται εύκολα, βέβαια. Είναι πολύ δύσκολη διαδικασία γιατί το φαγητό είναι μια από μύχιες διαδικασίες της ύπαρξης μας. Δεν είναι απλώς θερμίδες για να κρατιόμαστε ζωντανοί, είναι συναίσθημα, είναι αναμνήσεις, είναι συμβολισμοί. Γι'αυτό είναι τόσο ακριβά τα διάσημα εστιατόρια: δεν προσφέρουν μόνο φαγητό, προσφέρουν εμπειρίες.


Οι εμμονές λύνονται με βοήθεια ειδικού. Ή θα πας σε διαιτολόγο που ξέρει τη δουλειά σε βάθος, ή θα πας σε ψυχολόγο που ξέρει από διατροφικές συνήθειες, ή θα διαβάσεις μόνη σου για το θέμα και θα γίνεις ψυχολόγος του εαυτού σου.

__________________
7.

Αγαπητή μου Α, μπα,
Πριν ένα χρόνο αντικατέστησα μία πολύ καλή μου φίλη στην δουλειά της. Έπρεπε να λείψει για 10 μήνες περίπου σε σεμινάριο στο εξωτερικό και για να μην χάσει την δουλειά της και επειδή το αντικείμενο της δουλειάς της ήταν ακριβώς το ίδιο με την διατριβή μου, αποφασίσαμε να με συστήσει στο αφεντικό της για να την αντικαταστήσω εγώ. Αφού λοιπόν πέρασα από δύο συνεντεύξεις, ήρθε η πολυπόθητη πρόσληψη. Από εκεί κάπου ξεκίνησε και η ευτυχία για εμένα. Άψογο περιβάλλον, συνεργάστηκα πολύ καλά με όλους, ακόμη και με άτομα που δεν ταίριαζαν τα χνώτα μας και ας αντιμετωπίσαμε και πολύ δύσκολες καταστάσεις κι αυτό κυρίως λόγω του αφεντικού. Έχει προσπαθήσει πολύ τόσο για την εταιρεία του, όσο και για το προσωπικό του και έχει καταφέρει να τον εκτιμούν όλοι. Τώρα θα αναρωτιέσαι μάλλον ποιος είναι ο λόγος που στα λέω αυτά. Λοιπόν ο λόγος είναι το αφεντικό. Πέρασαν οι μήνες, επέστρεψε η φίλη μου, μου έκαναν κι εμένα πρόταση να μείνω στην δουλειά, αλλά μετά από πολλή σκέψη αποφάσισα να σταματήσω γιατί μου αρέσει πολύ η έρευνα και είναι κάτι που απαιτεί πραγματικά πολύ χρόνο. Ο Δημήτρης λοιπόν, μετά την αποχώρηση με φλέρταρε Α, μπίτσα μου κι εδώ είναι το πρόβλημα. Γιατί ενώ με γοητεύει απίστευτα, τον εκτιμώ πολύ και βλέπω ότι σε πολλά ταιριάζουμε. Κυλάει η επικοινωνία μεταξύ μας νεράκι και έχουμε την ίδια αίσθηση του χιούμορ αλλά δεν αισθάνομαι ερωτική έλξη. Θα μου πεις δεν το έχεις δοκιμάσει μαζί του, θα σου πω ναι έχεις δίκιο. Φοβάμαι όμως ότι ο λόγος που τον απορρίπτω είναι το γεγονός ότι αγγίζει τα όρια της παχυσαρκίας. Δεν είναι απλώς παχουλός, είναι παχύσαρκος. Είναι ρατσιστικό; Δεν μου έχει ξανατύχει τέτοια περίπτωση και δεν το έχω αναλύσει στο μυαλό μου. Έχω φίλη που είναι παχύσαρκη και δεν την έχω υποτιμήσει ποτέ στο μυαλό μου. Αντιθέτως, την υποστήριξα πολύ στο να προσπαθήσει να αποδεχτεί το σώμα της. Αλλά εδώ με κολλάει το θέμα αυτό. Ακόμη η σκέψη μου δεν είναι ξεκάθαρη, δηλαδή δεν είναι ότι σκέφτομαι συνειδητά την απόρριψη εξαιτίας του σωματότυπού του. Η ουσία δεν είναι μόνο αυτό, είναι ότι αναρωτιέμαι αν είναι όντως παίρνω την σωστή απόφαση. Είναι ένας άνθρωπος που αισθάνομαι όντως ότι μπορώ να επικοινωνήσω σε πολλά επίπεδα και ότι δείχνει να υπάρχει σύμπνοια σε βασικά θέματα κι αυτό δεν το βρίσκεις εύκολα. Αλλά όταν μου λένε, Μαρία μην το σκέφτεσαι αυτό, θα τον βοηθήσεις να αδυνατίσει, μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι. Μα αν ήθελε να αδυνατίσει, δεν θα το είχε κάνει; Προφανώς και για εκείνον δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα. Τέλος πάντων, εγώ θα ήθελα τα σχόλια σου σχετικά με τις σκέψεις μου.

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α ΜΠΑ

Δεν υπάρχει απολύτως κανένας λόγος να δικαιολογείσαι και να εξηγείς και να αναρωτιέσαι γιατί δεν θέλεις να τα φτιάξεις με κάποιον.


Είναι τόσο απλό, τόσο αυτονόητο, και τόσο δύσκολο για τις γυναίκες. Φοβάσαι, τρέμεις μη σε πουν ρηχή, ρατσίστρια, πεζή, αλλά ακόμη πιο βαθιά, φοβάσαι μήπως δεν είσαι από τις σωστές γυναίκες που πρέπει να κοιτάνε την ουσία και όχι την επιφάνεια. Ότι δεν κοιτάς την ψυχική ομορφιά και δεν την βάζεις πάνω από την εξωτερική. Δηλαδή φοβάσαι μην είσαι από αυτές που θέλουν να επιθυμούν τον σύντροφό τους, ή τέλος πάντων, για να τα λέμε με το όνομα τους, φοβάσαι μήπως είσαι από αυτές που θέλουν να γουστάρουν τον άντρα τους. Τρόμος! Μπορείς να φανταστείς έναν άντρα να προβληματίζεται τόσο πολύ γιατί δεν θέλει να τα φτιάξει με μία που δεν του αρέσει εξωτερικά; Αν δεν μπορείς, σημαίνει ότι ο προβληματισμός σου είναι επίκτητος, και λάθος.


Αν δεν ήθελες έναν που όλοι βρίσκουν ελκυστικό, θα προβληματιζόσουν το ίδιο; Όχι. Γι'αυτό ακριβώς, δεν χρειάζεται να εξηγείσαι που δεν θέλεις αυτόν που δεν θέλεις. Ο λόγος είναι δικός σου, προσωπικός, και δεν χρειάζεται λογοκρισία, δεν χρειάζεται εξήγηση, και δεν χρειάζεται προβληματισμός. Μπορεί να ταιριάζετε σε χίλια δυο, αλλά οι σχέσεις από τις φιλίες διαχωρίζονται με το σεξ, και αν δεν θέλεις το σεξ, δεν γίνεται να κάνεις σχέση. Το γιατί δεν το θέλεις, ξανά, είναι δικό σου θέμα. Δεν είσαι εκπρόσωπος του ΟΗΕ, δεν είσαι υπουργός υγείας, δεν είσαι πρωθυπουργός ή διευθυντής που ορίζει πρακτικές, νομοθεσίες, μάχεται για ανθρώπινα δικαιώματα. Είσαι μια γυναίκα που σκέφτεται αν πρέπει να τα φτιάξει με έναν άντρα, και η απάντηση σου είναι όχι. Είναι η ζωή σου. Επειδή δεν αρέσει σε σένα, δεν σημαίνει ότι δεν θα αρέσει σε άλλη. Ίσα ίσα. Μην ανακατεύεσαι κάπου με μισή καρδιά, χάνει και ο άλλος ενέργεια και χρόνο που θα μπορούσε να αφιερώσει σε μια καταλληλότερη γι'αυτόν. Μην εκπλαγείς καν αν μάθεις ότι βρήκε άλλη και ζηλέψεις. Για την ώρα, αυτό αισθάνεσαι, και είναι εντάξει.


Αυτοί που λένε «μα θα αδυνατίσει» δεν ξέρουν τι τους γίνεται. Καταρχάς, δεν ξέρουμε καν αν θέλει να αδυνατίσει, και σε αυτό είσαι κι εσύ λίγο φάουλ. Μπορεί να είναι πολύ απλά τα πράγματα γι'αυτόν, αλλά με έναν τρόπο που μάλλον δεν θεωρείς καν πιθανό· μπορεί να είναι μια χαρά και να θέλει να είναι όπως είναι. Αλλά αν θέλει, δεν θα το κάνει για σένα, ούτε εσύ μπορείς να τον «βοηθήσεις», γιατί όταν σου λένε «βοηθήσεις», εννοούν «αναγκάσεις», ή «ορίσεις», ή «εκβιάσεις».


Δεν βρίσκεις εύκολα άνθρωπο να συνεννοηθείς, αλλά αν δεν τον σκέφτεσαι τα βράδια στο κρεβάτι, έχει λήξει το θέμα. Αντίστοιχα, κανείς δεν θα σε παρακινούσε να τα φτιάξεις με κάποιον που σκέφτεσαι τα βράδια, αλλά δεν έχεις τίποτα κοινό να πεις, ούτε εσύ θα προβληματιζόσουν τόσο πολύ. Δεν είναι ανώτερος ο ψυχικός κόσμος από την εμφάνιση, ούτε και κατώτερος, διότι ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑ. Ο κάθε άνθρωπος είναι ένα σύνολο. Αν δεν ήταν έτσι από έξω, δεν θα ήταν έτσι από μέσα, και το ανάποδο, και όλο αυτό το σύστημα επικοινωνεί και ανατροφοδοτείται. Η ιδέα ότι η σάρκα είναι ξεχωριστή από την ψυχή είναι θρησκευτική επινόηση που καταστρέφει συνειδήσεις εδώ και χιλιετίες. Είμαστε πια αρκετά μπροστά ως κοινωνία για να μπορούμε να την απορρίψουμε. Μπορείς κι εσύ.

73

ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

18 σχόλια
#7 Αν δεν σε ελκύει περί τίνος ομιλούμε;Αν ανήκεις στην κατηγορία των ανθρώπων που κάνουν δοκιμές,να προσπαθήσεις. Αν είναι ξεκάθαρο οτι δεν σε ενδιαφέρει καθόλου ερωτικά,δεν προχωράς.Θα μπορούσε να αδυνατίσει για χάρη σου ή επειδή απλά θα ήθελε να το κάνει.Αν όμως δεν θες να το σκεφτείς έτσι,καλά κάνεις,διότι κανείς δεν μπορεί να σου προεξοφλήσει το αποτέλεσμα. Η σεξουαλική έλξη είναι ακρογωνιαίος λίθος στην σχέση.Η οπτική του καθενός δεν ξέρω κατά πόσο θα έπρεπε να σε αφορά.Για σένα δεν αποτελεί πιθανή επιλογή για συγκεκριμένο λόγο,είσαι αμετακίνητη για τους λόγους σου, καλώς πράττεις,έληξε.Είκοσι άνθρωποι θα μπορούσαν να δώσουν είκοσι διαφορετικές οπτικές.Εσύ δεν πρέπει να απολογηθείς σε κανένα για την δική σου.Κρατήσε τον για φίλο.
#5 "Όποιος ανέχεται ΤΑ ΠΑΝΤΑ, δεν το κάνει επειδή αγαπάει ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ. Το κάνει επειδή δεν έχει αυτοσεβασμό και δεν ξέρει να βάζει τα όρια του."Έγραψες Αμπούλα μου!Έχω σιχαθεί να ακούω γυναίκες να γίνονται θύματα για να δείξουν πόσο πολύ αγαπάνε τον άντρα/γκόμενο/μέλος οικογένειας/φίλο τους λες και είναι κατόρθομα. Εγώ που ανέχτηκα αυτό και αυτό γιατί σε αγαπούσα και εσύ... μπλά μπλά...Μάλιστα τέτοιες συμπεριφορές συνήθως συνοδεύονται από ωραιότατες χειριστικές τάσεις για να κρατάνει τους άλλους δέσμιους μια ζωή και να βοηθούν τους καημένους που αγαπάνε τόοοοοσο πολύ να νιώθουν ηθικά ανώτεροι.Η ιστορία της ελληνικής οικογένειας.
Για το #2, αν το πεις στο μελλοντικό αγόρι σου, θα ανέβουν οι μετοχές σου. Αυτός μπορεί να το πει στους φίλους του βέβαια, όχι για να σου κάνει κακό, αλλά για να καυχηθεί.Για το #7, αν το θέμα το έθετε άντρας για μια χοντρή γυναίκα, τώρα θα διαβάζαμε εκατοντάδες σχόλια για σεξιστές, ρατσιστές, φαλλοκράτες και άντρες-γουρούνια. Δηλαδή γιατί όταν το λέει ένας άντρας όλες εξεγείρονται, και όταν το λέει μια γυναίκα αυτομάτως έχει το δικαίωμα της επιλογής?
ερρ...Το πιθανότερο είναι πως ποτέ, μα ποτέ δεν θα γινόταν θέμα συζήτησης η έλλειψη "κούκου" ενός άνδρα προς μία γυναίκα, σε αυτό το επίπεδο.Δλδ: Η Κίτσα είναι καλή, χρυσή και άγια, συνενοούμεθα και αρέσει και στους δύο μας ο Γιοντορόφσκι και οι art bears, ΑΛΛΑ η Κίτσα ΔΕΝ μου κάνει κούκου. End of the discussion. Το να κάνει ή να μην σου κάνει κάτι κούκου προφανώς και δεν είναι μεμπτό. Το να μετατρέπεται ο/η οποιοσδήποτε σε ένα προσβλητικό γομαρογόμαρο, νομίζοντας πως το γούστο του-ης αφορά ολάκερη την ανθρωπότητα, αυτό είναι μεμπτό ;-)
Δεν ξέρω αν μπορείς να προσάψεις στην τύπισσα τέτοιου τύπου ιδιοτέλεια.Δόξα τω Μπέλενω αυτή είχε την ευκαιρία και την άνεση ακόμη και να παραιτηθεί, ούτως ώστε να ασχοληθεί με κάτι άλλο. Δεν κρέμεται από τα @@ του διευθυντή, γαρ. Και, ναι, μπορεί να μην της είχε τύχει να την κορτάρει συμπαθής, καλοβαλμένος και άκρως συνεννοήσιμος τύπος, που να υστερεί όμως εμφανισιακά, και να προβληματίζεται με το όλο πακέτο....Και δεν χρειάζεται κάποιος να είναι «διευθυντής», για να προβληματιστεί μία γυναίκα για το αν είναι πεζή/ κακός άνθρωπος ή απλά ηλίθια που δεν μπορεί να νιώσει ξεκάθαρη έλξη για τον «ασχημούλη», αλλά κατά τα λοιπά γαμάτο τύπο.
Με το χέρι στην καρδιά, πιστεύεις ότι αν ήταν και χοντρός και ασήμαντος και φτωχός, η κοπέλα θα έμπαινε στη διαδικασία να το σκεφτεί και θα έστελνε το μήνυμα?
Βoxer, όταν αλλάζουμε μία "μεταβλητή" στο άτομο, ταυτόχρονα επηρεάζονται κι άλλες μεταβλητές, συνεπώς καταλήγουμε να μιλάμε για ένα *διαφορετικό* άτομο. Ότι και να λέμε η γράφουσα έχει γνωρίσει τον Δημήτρη σε ΑΥΤΕΣ τις ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΕΣ συνθήκες (συνετού και συμπαθούς διευθύνοντα, συνεννοήσιμου και με όλα τα στοιχεία που περιέγραψε), καλώς ή κακώς δεν τον γνώρισε σε κουτούκι στην Κοκκινιά, τι να κάνουμε τώρα δλδ; Και μπορεί αν ο Δημήτρης ήταν εμφανίσιμος να πήγαινε να χτύπαγε τις "top league" σε εμφάνιση και σε χρήμα, γκόμενες, so? Με το εάν του καραγκιόζη θα πορευτεί η συζήτηση;
Μου ήρθαν στο μυαλό όλα τα σχόλια στα αθλητικά σάιτ τύπου "Ναι, αλλά αυτό το πέναλτι δεν θα το έδινε ποτέ στο Καραϊσκάκη" ή, από την άλλη, "αν μας έδινε σε εμάς αυτό το offside, θα κάνατε επανάσταση" κλπ.Το καλό βέβαια, είναι ότι μπορείς ωραιότατα να θέσεις το θέμα για μια χοντρή γυναίκα, και αν δεις εκατοντάδες σχόλια για σεξιστές κλπ, να μας το τρίψεις στη μούρη. Μέχρι τότε...
Καλέ μου, γλυκέ μου και σεξι υιέ μου, δεν υπάρχει προσωπική επίθεση. Είναι η αναμενόμενη απάντηση ενός ενήλικα σε σχόλια ενός ατόμου που πιστεύει ότι ο συνομιλητής της είναι ένα νήπιο και θα καταπιεί προσβλητικά σχόλια του τύπου "ας προσπαθήσω να στο κάνω πιο λιανά (ματαίως, φαντάζομαι)", μονίμως υποβιβάζει το ανδρικό φύλο και εντέχνως περνάει μηνύματα σαν απάντηση σε σχόλια που δεν έχουν γίνει καν. Για παράδειγμα σαν απάντηση στο σχόλιο για την κοπέλα που απορρίπτει έναν εύσωμο άνδρα, αλλάζει θέμα και παραθέτει σχόλια σκυλάδων που λένε τις γυναίκες πουτάνες. Ποιος ανέφερε τέτοια πράγματα?Αυτό όμως είναι χειρισμός του αισχίστου είδους, γιατί πάει την κουβέντα αλλού, στήνοντας σεξιστικές παγίδες και περιμένοντας ο αφελής να απαντήσει, ή οι υπόλοιποι αφελείς που παρακολουθούν την κουβέντα να συμμετάσχουν. Το έχουμε δει να γίνεται και στο παρελθόν, και θα γίνεται και το μέλλον. Απλά πρέπει κάποιες να καταλάβουν ότι ο σεξισμός είναι αμφίδρομος και δεν αφορά μόνο το ένα φύλο.
boxer1. Σου λένε "για το χ θέμα ευθύνεται κυρίως η πατριαρχία", λες "α πάλι οι άντρες φταίνε;", σου λένε "όχι οι άντρες, η πατριαρχία, και στα δύο φύλα μπορεί να υπάρχει", λες "α, τώρα μας τα γυρίζεις". Κατά τα άλλα εγώ είμαι το νήπιο.2. "πιστεύεις ότι αν ήταν και χοντρός και ασήμαντος και φτωχός, η κοπέλα θα έμπαινε στη διαδικασία να το σκεφτεί Πηγή: www.lifo.gr"΄. Μιλάς για μια άγνωστή σου γυναίκα, και θεωρείς αυτονόητο ότι σκέφτεται να κάτσει σε κάποιον για το χρήμα/εξουσία. Και θες να μας πεις ότι δεν την χαρακτηρίζεις π***, εμμέσως πλην σαφώς;3. Δεν σου μίλησα με φοβερή ευγένεια, όντως. Κυριως επειδή με κουράζει να λέω πράγματα ξεκάθαρα και να κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν. Αλλά εγώ δεν υπονόησα και τίποτα του στιλ "κακομοίρη ποιος ξέρει πώς θα τα έχεις κάνει στα προσωπικά σου για να βγάζεις τα νεύρα σου εδώ". Κι εξακολουθώ να μην το κάνω. Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος κομπλεξικός ούτε ανισόρροπος για να είναι λίγο μισογύνης...
#7 μην το πάρεις προσωπικά, το παρακάτω μας αφορά όλες στην κοινωνία που μεγαλώσαμεέχουμε έναν άντρα που που είναι καλός "στα χαρτιά" (on paper που λέγαν και στο satc). Είναι καλός χαρακτήρας, έχει καλή δουλειά κλπ. ΚΑΙ ενδιαφέρθηκε για μένα. Θα αφήσουμε την ευκαιρία να χαθεί έτσι;Αφού φαίνεται να έχει σοβαρό σκοπό. Δε βαριέσαι που δε μου κάνει κούκου.Έτσι κι αλλιώς η σεξουαλική έλξη κάποτε περνάει. Να μη με πουν και τσούλα που σκέφτομαι το σεξ. Εξάλλου δε βλέπουμε πολύ συχνά ζευγάρια που ο άνδρας δεν είναι ελκυστικός να έχει δίπλα του μια όμορφη γυναίκα; Την έλλειψη ομορφιάς του την αντισταθμίζει με εξουσία,χρήμα κλπ. Και πάει λέγοντας...
#2 Τέτοιο σερί δικαιολογιών επειδή δημιούργησες σχέση με γυναίκα και επιτέλους είσαι καλά;Πολύ με στεναχώρησε αυτό το κείμενο. Γιατί πρέπει να επικαλεστείς σωρεία λόγων για την σχέση σου; Θα σταθώ μεταξύ άλλων,στο ότι δεν γίνονται πολλά και συχνά στον σεξουαλικό τομέα. Δεν αφήνεις εσύ να γίνουν, δεν θέλει η φίλη σου,ή δεν νιώθεις άνετα, καλά, ικανοποιητικά σ αυτό ,οπότε το αποφεύγεις; Ένα σοβαρότατο κομμάτι της σχέσης είναι το σεξ,φρόντισε να είσαι καλά σ αυτό,μην το παρεμποδίζεις ,(δεν ξέρω αν το κάνεις),λόγω τύψεων ή και αναστολών.Φαίνεται όλως μη επεξεργασμένο αυτό στο μυαλό σου,όπως και αρκετά άλλα.Αν συναπτες σχέση με άντρα θα μας απαριθμούσες τις περιστάσεις που αιτιολογούν αυτό που σε οδήγησε σ αυτήν την σχέση;Οι ατυχίες σε οδήγησαν σ αυτήν την σχέση στην οποία είσαι καλά;Επομένως;Και τι σημαίνει δεν είμαι λεσβία,μ άρεσαν, μου αρέσουν και θα μου αρέσουν τ αγόρια,θα χωρίσω και θα ξαναδημιουργήσω σχέση με αγόρι; Οι λεσβίες δεν καταζητούνται γενικά,και μπορείς να ξανακάνεις όσες σχέσεις θες και με γυναίκες και με άντρες.Πώς σου φαίνεται αυτή η ελευθερία ;Την αντέχεις; Η θες να είναι οπωσδήποτε ληξιπρόθεσμη αυτή η σχέση για να τακτοποιήσεις τα πράγματα στο κεφάλι σου με ειρήνη;Κανείς απολύτως δεν έχει δικαίωμα να σε χαρακτηρίσει βάσει προηγούμενων εμπειριών σου. Αυτές είναι προσωπικός σου θησαυρός και ουδείς δικαιούται αξιωματικά να γίνει κοινωνός του, μόνο και μόνο επειδή θα συνάψεις ερωτικές σχέσεις μαζί του.Τι αδιανόητος παραλογισμός είναι αυτός; Ειλικρινά αναρωτιέμαι αν κατανοείς τι γράφεις και κυρίως γιατί.Εν ολίγοις,στον παρόντα χρόνο έχεις μία σχέση που σε καλύπτει και τα υπόλοιπα,τι ΘΑ πει ο επόμενος άντρας(καλά και σώνει) εραστής σου,διότι θα χωρισεις από αυτή την σχέση (ο κόσμος να χαλάσει;)είναι πολύ λυπηρό.Μήπως ν αλλάξεις ειδικό ψυχικής υγείας; Πολύ παρακινδυνευμένη πρόταση, αλλά τι στο καλό έχεις δεχτεί και αναλύσει απ όλα όσα εκτυλίσσονται αυτήν την περίοδο;Απορώ ειλικρινά. Δικαιολογείς ακόμα και την συμπεριφορά της φίλης σου,γράφοντας ότι παραπέμπει σε αρσενικό.Μήπως συμβαίνει κάτι άλλο και δεν μας το έγραψες;
#7.Δε σε ελκύει αυτός ο άνθρωπος σεξουαλικά.Τελεία.Χρειάζεται να απολογηθείς σε κανέναν γι'αυτό;Είναι καλός για φίλος,τον εκτιμάς σαν προσωπικότητα και μέχρι εκεί.Αν σου άρεσε κι εμφανισιακά,ίσως σε ενδιέφερε και για κάτι παραπάνω.Δε σου αρέσει όμως.Τι να κάνουμε;Ρατσισμός θα ήταν,αν πίστευες ότι ένας χοντρός δεν έχει το δικαίωμα,να διεκδικήσει ερωτικά μια γυναίκα πέρα από τα κυβικά του.Αν θεωρούσες τους χοντρούς μη ερωτεύσιμους ή κακούς εραστές.Ακόμα κι έτσι όμως,μπορεί να σου πει κανείς με ποιον θα καυλώνεις;Αυτό που λένε οι φίλοι σου με καλή πρόθεση,φαντάζομαι,αλλά αφελώς και αβασάνιστα,αφού στην πραγματικότητα δεν τους αφορά,δεν είναι καθόλου ωραίο.Δεν κάνουμε σχέση με έναν άνθρωπο με την προοπτική,ότι θα έρθει κάποια στιγμή στα μέτρα μας.Η σχέση σημαίνει κι αποδοχή.Πώς αποδέχεσαι κάποιον,όταν του την έχεις στημένη στη γωνία με μεζούρα και ζυγαριά κι από αυτό εξαρτάται η ποιότητα της σχέση σας;Αν κάποιος δε μας αρέσει,απλά δεν προχωράμε κι αυτό είναι καθαρό και έντιμο.Αλλιώς κοροϊδεύουμε κι εκείνον και τον εαυτό μας.
Και καλά κάνεις και την έχεις.Δύσκολα τα πράγματα.Ειδικά αν με κάποιον τρόπο έχει αφήσει να εννοηθεί,ότι το ενδιαφέρον ίσως είναι αμοιβαίο.Έχω δει ανθρώπους,να μην ξεκόβουν το φλερτ κάποιου,που δεν τους ελκύει ιδιαίτερα,γιατί ικανοποιούνται από το γεγονός ότι αισθάνονται επιθυμητοί.Ελπίζω αυτό να το έχει αποφύγει.
#7"Κυλάει η επικοινωνία μεταξύ μας νεράκι και έχουμε την ίδια αίσθηση του χιούμορ αλλά δεν αισθάνομαι ερωτική έλξη. Θα μου πεις δεν το έχεις δοκιμάσει μαζί του"γιατι να σου πει να δοκιμασεις???τι ειναι το σεξ? πικρο φαρμακο, να το κατεβαζεις με το ζορι, μεχρι να δεις το φως το αληθινο και να νοιωσεις την "ερωτικη ελξη"?η ερωτικη ελξη η υπαρχει η δεν υπαρχει. δεν δημιουργειται με την δοκιμη...μπορει να νοιωθεις ελξη αλλα να ξενερωσεις οταν κανεις σεξ με καποιον γιατι δεν σου ταιριαζει. αλλο αυτο.αλλα σεξ χωρις ελξη, πως θα κανεις? ειναι προυποθεση η ελξη για να κανεις σεξ. αλλιως ειναι επαγγελματικη διαδικασια...
Όταν έχεις μεγαλώσει με το σφυροκόπημα ότι πρέπει οπωσδήποτε να είσαι σέξι, αλλά να μην σου αρέσει το σεξ (ή να σου αρέσει κρυφά, ή με τον Έναν, ποιος ξέρει), και όταν αυτή η θεωρία εφαρμόζεται σε μία στήλη που έχει κυρίως ερωτήσεις αισθηματικής φύσης από γυναίκες, τότε η λέξη "πατριαρχία" θα εμφανιστεί πολλές φορές.Μάλλον δεν καταλαβαίνεις πόσο πολύ επηρεάζει την σεξουαλική συμπεριφορά των γυναικών, και είναι κρίμα, γιατί νομίζω ότι παρακολουθείς καιρό τη στήλη. Ήλπιζα ότι όλοι μας, άντρες και γυναίκες, θα είχαν μια ευκαιρία να δουν τι κρύβεται πίσω απο κακοποιητικές συμπεριφορές, από ντροπή, από ενοχές, απο´χαμηλή αυτοπεποίθηση.Και Helix, όταν λέμε ότι φταίει η πατριαρχία, δεν εννοούμε ότι φταίνει οι άντρες. Όταν λέμε οι άντρες, δεν ενννοούμε εσένα. Δεν είσαι εσύ η αναφορά, σε καμία περίπτωση. Η πατριαρχία έχει θύματα άντρες και γυναίκες, και υποστηρίζεται από άντρες και γυναίκες.
Όταν τίθεται ένα θέμα σχετικό με τους γονείς, οι περισσότερες εντοπίζουν τα προβλήματα που έχουν με τη μητέρα τους, τον πατέρα τον αναφέρουν πολύ πιο σπάνια, υποστηρίζοντας μάλιστα ότι είναι απών. Οπότε για ποια πατριαρχία μιλάμε? Η μάνα κάνει κουμάντο, αυτή μεγαλώνει τον γιο για να ταλαιπωρεί τις γυναίκες και την κόρη να ψάχνει τον γαμπρό που θα την ταλαιπωρήσει. Αυτή επεμβαίνει, αυτή κρύβει αυτά που δεν θέλει ο άντρας της να μάθει, αυτή καλύπτει τα παιδιά της, αυτή ανακατεύεται στις ζωές τους, αυτή κάνει σκηνές στην κόρη της, αυτή κάνει το γιο της μαμάκια και συναισθηματικά ανάπηρο. Και σε πολλές περιπτώσεις κάνει τον άντρα της να πιστεύει ότι αυτός είναι ο αφέντης, ενώ αυτή κρατάει τα ηνία.Είστε σίγουρες λοιπόν ότι μιλάμε για πατριαρχία? Γιατί τότε μιλάμε για μια ιδιάζουσα πατριαρχία που δεν εφαρμόζεται από τον πατέρα, αλλά από τη μητέρα. Μήπως λοιπόν μιλάμε για μητριαρχία? Αυτά τα χαρακτηριστικά εκεί παραπέμπουν. Στην Ελλάδα ζούμε και όλοι βλέπουμε τι γίνεται μεσα στα ελληνικά σπίτια και ποιος πραγματικά κάνει κουμάντο.
Τ'ότι ας πούμε ο πατέρας είναι απών και δεν ασχολείται με τα παιδιά του, γιατί θεωρεί ότι είναι δουλειά της μητέρας αυτό (αυτός αρκεί να φέρνει "το καρβέλι στο σπίτι") δεν έχει καμιά σχέση με την πατριαρχία, έτσι; Η νοοτροπία να μεγαλώνουμε τον γιο σαν απαιτητικό πασά και την κόρη σαν απεγνωσμένη νύφη; Καμιά σχέση με την πατριαρχία κι εδώ;Πριν γράψεις όλο το κατεβατό, διάβασες καν το σχόλιο της Λένας; Και ειδικά την τελευταία πρόταση;
Καλά ήλπιζες Λένα, μας την έχεις δώσει αυτή την ευκαιρία - η μεγαλύτερη θετική επιρροή (γιατί έχεις κι άλλες πολλές θετικές επιρροές) που έχει αυτή η στήλη σε εμένα προσωπικά τα τελευταία 2 χρόνια είναι αυτό το κομμάτι της πατριαρχίας. Τόσο πολύ το είχα κάνει embrace στη ζωή μου που δεν είχα σκεφτεί και αναρωτηθεί ποτέ αν είναι λάθος - και νόμιζα ότι επειδή έφυγα στα 18 μου από την Ελλάδα, και μέχρι τώρα που είμαι 26 έχω ζήσει ΝΥ, CA και Σκανδιναβία, ότι είμαι αρκετά ανοιχτόμυαλη. Ευτυχώς που είμαι ακόμα 26 και δεν άφησα πολλά χρόνια να περάσουν. Το περίεργο είναι ότι όταν το μάθεις και το συνειδητοποιήσεις και μπορείς να το αναγνωρίσεις, βλέπεις ότι υπάρχει παντού και δεν μπορείς να καταλάβεις πώς μέχρι τώρα δεν το έβλεπες. Σαν όταν μαθαίνεις την αλφάβητα και μετά δεν μπορείς να μην διαβάσεις μια λέξη π.χ. σε μια ταμπέλα, ακόμα και αν δεν την διαβάζεις συνειδητά.Η συνδυασμός ανάγνωσης της στήλης, το ότι πριν 1μιση χρόνο βγήκα στον χώρο εργασίας (και η CEO της εταιρείας ήταν γυναίκα), το ότι βρίσκομαι στον κόσμο της τεχνολογίας όπου οι γυναίκες είναι ελάχιστες, το ότι το αγόρι μου είναι ο πιο γαμάτος τύπος και ο πιο όχι κολλημένος που έχω γνωρίσει και συγκατοικούμε εδώ και 2 χρόνια, καθώς και 2-3 βιβλία που διάβασα πάνω στο θέμα του φεμινισμού, απ'αυτά που έχεις προτείνει, μου έχουν αλλάξει πάρα πολύ τον τρόπο σκέψης. Α μπα σ' ευχαριστώ γι' αυτό! Ακόμα αλλάζω και προσπαθώ γιατί είναι πολύ δύσκολο όταν έχει γίνει τρόπος ζωής. Αλλά το πρώτο κομμάτι είναι η αυτοπαρατήρηση, και ακολουθεί η αλλαγή.
Αγαπητή εξαδέλφη Λένα, προσωπικά θεωρώ ότι η λέξη χρησιμοποιείται καταχρηστικά επειδή ακριβώς προσπαθείτε (όχι εσύ προσωπικά) να βρείτε ένα εξιλαστήριο θύμα για όλες τις κοινωνικές αδικίες. Παρόλα αυτά όπως έχω γράψει εδώ: http://www.lifo.gr/lifoland/ampa/108463 τα κοινωνικά στερεότυπα "αγαπήθηκαν" και "εφαρμόστηκαν" σε όλους όσους ζούνε σε οργανωμένες και κλειστές κοινωνίες.Και λυπάμαι αλλά με τον όρο "πατριαρχία" θεωρώ ότι απευθένεστε (ίσως όχι εσύ προσωπικά) αποκλειστικά σε άντρες, απλά διάβασε άρθρα σαν αυτό: http://everydayfeminism.com/2016/10/yes-actually-it-is-all-men/.
Αγαπητή iris, είχες δεν είχες πάλι στους άνδρες έριξες το φταίξιμο. Δηλαδή δεν παλεύεστε με τίποτα! Γενικά΄σ'αυτή τη στήλη αυτό συμβαίνει, τόχω συνηθίσει. Ότι και να γίνει - ΟΤΙ όμως! - πάντα θα φταίει κάποιος άλλος, και τι προβλέψιμο, θα είναι σε συντριπτικό ποσοστό άνδρας. Όσο έχετε τέτοιες μισανδρικές και σεξιστικές αντιλήψεις, τόσο θα αυξάνονται οι επιστολές σας στην αμπα και οι επισκέψεις στους ψυχολόγους.
Boxer τι πιστευειε για μια γυναικα που εχει πολλους ερωτικους συντροφους? Μια γυναικα που οδηγει το λεοφωρειο στο οποιο εισαι επιβατης? Μια γυναικα που αφησε το παιδι στον αντρα και βγηκε να πιει ενα ποτακι μετα τη δουλεια να ξεσκασει? Μια γυναικα που δεν θελει να κανει παιδια?
Αν εξακολουθείς να μην κατανοείς αυτό που λέει η Λένα στην τελευταία παράγραφο, ας προσπαθήσω να στο κάνω πιο λιανά (ματαίως, φαντάζομαι):Δεν φταίνε "οι άντρες". Ούτε πατριαρχία σημαίνει "κακοί άντρες που δέρνουν τις γυναίκες για να τις αναγκάσουν να κάνουν πράγματα". Σημαίνει το να πιστεύεις ότι οι ρόλοι των δύο φύλων είναι διαφορετικοί, διακριτοί, και δεν συνδυάζονται. Αυτή την άποψη μπορεί να την έχει και μια γυναίκα. Μια γυναίκα μπορεί να είναι 100% φορέας της πατριαρχίας (κι ένας άντρας να είναι 0%). Και για τη γυναίκα αυτή πάλι δεν φταίνε "οι άντρες", φταίνε οι άντρες και οι γυναίκες που της πέρασαν αυτά τα πρότυπα, και ο εαυτός της που δεν τα αμφισβητεί.
@iris, μόνο που στο προηγούμενο σχόλιο σου έλεγες τα ακριβώς αντίθετα. Δες τι έχεις γράψει και πως τα ανασκευάζεις τώρα.@μούκουρα αφού θέλεις να σου κάνω δήλωση αντι-μισογυνισμού θα την κάνω για να μπορέσεις να κοιμηθείς το βράδυ. Πιστεύω ότι όλες οι γυναίκες - ΟΛΕΣ - έχουν το δικαίωμα να κάνουν ότι θέλουν, να πηδιούνται με όσους-ες και όποτε θέλουν, να οδηγούν λεωφορεία ή ιπτάμενους δίσκους ή οτιδήποτε, και να πίνουν ποτάκια όποτε γουστάρουν. Δεν έχουν το δικαίωμα όμως, να θεωρούν πάντα ότι οι αιτίες των προβλημάτων τους είναι οι άνδρες. Αυτό είναι καθαρός ρατσισμός. Και συμβαίνει κατά κόρον σ'αυτή εδώ τη στήλη.
Είμαι με την Ίριδα σε αυτό, και πέραν των 2 μικρών προσθηκών-ενστάσεων που θα έκανα στο σχόλιό της (12.10.2016 | 14:46){1. Ούτε πατριαρχία σημαίνει [ΜΟΝΟ] "κακοί άντρες που δέρνουν τις γυναίκες για να τις αναγκάσουν να κάνουν πράγματα"2. Μια γυναίκα μπορεί να είναι 100% φορέας της πατριαρχίας (κι ένας άντρας να είναι 0%). [Αντιλαμβάνομαι ότι το λέει καθ' υπερβολήν, αλλά τουλάχιστον το ...0% σίγουρα δεν υπάρχει, σε κανένα φύλο]} δεν αντιλαμβάνομαι ποια είναι η φερόμενη ως ανακατασκευή μεταξύ των λεχθέντων της στο προαναφερθέν και στο 12.10.2016 | 00:04. Ανά τον κόσμο και ανά τις εποχές αρκετές γυναίκες, δυστυχώς, υπήρξαν και υπάρχουν ταγοί του στάτους κβο (που δεν είναι η μητριαρχία, mind you). Από το "είμαι η γυναίκα που θα διαπράξω την κλειτεριδεκτομή σε άλλη γυναίκα" στο "είμαι η γυναίκα που απασχολούμαι στην αστυνομία ηθικής του Ιράν", από το "είμαι γυναίκα που θα αντιταχθώ στο δικαίωμα ψήφου ή στα αναπαραγωγικά δικαιώματα των γυναικών" στο "είμαι η γυναίκα που θα κρίνω με μανία όλες τις άλλες γυναίκες", από το "είμαι η γυναίκα που είμαι ανώτερη από τις κότες, γιατί παρότι κουκλάρα, μέσα μου είμαι ανδράκι και κάνω παρέα μόνο με άνδρες" στο "είμαι η γυναίκα που λέω ότι χάθηκαν όλα τα 'ρσενικά και γιομίσαμε αδερφάδες". Αυτά τα γεγονότα δεν αποκρύπτονται, αλλά δεν αφορούν το διαπροσωπικό συμπεριφοριακό κομμάτι της μίας γυναίκας μεμονωμένα, αλλά ένα γενικότερο πλαίσιο.Επίσης θα ήθελα να πω ότι εδώ μέσα δεν έχουμε δει και πολλές φάσεις τύπου "άνδρες αυτά τα ...γουρούνια", αντιθέτως πολύ περισσότερο υπάρχει η προτροπή, όχι fast food (γουρούνια vs πουτάνες) αλλά food for thought γιατί λειτουργούμε όπως λειτουργούμε, ένα step back.Είναι π.χ. τόσο παράλογο να επισημαίνεται η επιτήρηση της σεξουαλικότητας των γυναικών και οι επιπτώσεις που αυτή έχει στις συνειδήσεις, όταν αυτή παρεκκλίνει της "νόρμας";Δεν το νομίζω.
Μα γιατί μπερδεύεστε έτσι κάθε φορά; Δεν κατηγορούμε τους άντρες ούτε δίνουμε συγχωροχάρτι στις γυναίκες "εμείς οι φεμινίστριες". Κατηγορούμε την πατριαρχία, ένα καταπιεστικό κοινωνικό κατασκεύασμα και ναι, όσους κάνουν ότι δε βλέπουν τη ζημιά που προκαλεί, είτε είναι άντρες, είτε γυναίκες. Αποτινάξτε από πάνω σας αυτό το ενοχικό σύνδρομο "είμαι άντρας άρα καταπιέζω γυναίκες" δε φτιάξατε εσείς την πατριαρχία, αλλά μία άρχουσα τάξη που θεώρησε πως αν μας βάλει όλους, άντρες γυναίκες, σε αυστηρώς ορισμένα κουτάκια θα μπορούσε να μας ελέγχει εύκολα. Δε σας κατηγορεί κανένας επειδή γεννηθήκατε με ένα μέλος παραπάνω, αλλά γιατί αμφισβητείτε ένα κοινωνικό φαινόμενο που επειδή δε θέλετε να αναγνωρίσετε, πάει να πει ότι δεν υπάρχει. Ευτυχώς για μας, εκατονταδες χιλιάδες πανεπιστημιακών και κοινωνιολόγων διαφωνούν μαζί σας. Deal with it!
Δεν κατηγορούμε τους άντρες ούτε δίνουμε συγχωροχάρτι στις γυναίκες "εμείς οι φεμινίστριες".VSΔε σας κατηγορεί κανένας επειδή γεννηθήκατε με ένα μέλος παραπάνω, αλλά γιατί αμφισβητείτε ένα κοινωνικό φαινόμενο που επειδή δε θέλετε να αναγνωρίσετε, πάει να πει ότι δεν υπάρχει. Τελικά μας κατηγορείτε, ή δεν μας κατηγορείτε?Αποφασίστε επιτέλους γιατί τα έχετε πολύ μπερδεμένα στο μυαλό σας.
Νομίζω πως παίζεις με τις λέξεις boxer, ενώ ξέρεις πολύ καλά τι εννοεί η Oline.Και αυτό που εννοεί (στην περίπτωση που δεν το ξέρεις πολύ καλά) είναι πως οι άνδρες δεν βρίσκονται "κατηγορούμενοι" επειδή φέρουν πουλάκι και γονίδια χy (συνήθως), επειδή δλδ βιολογικώς κατατάσσονται στο ανδρικό φύλο (άλλωστε δεν ερωτήθηκαν και δεν το επέλεξαν) όμως άνδρες και γυναίκες μπορούν να βρεθούν "κατηγορούμενοι" επειδή υποστηρίζουν είτε αμάσητα, είτε συνειδητά το κοινωνικό αξιακό κατασκεύασμα αυτό, που υποστηρίζει ανισότητα, καταπίεση και σαφείς έμφυλους ρόλους.
#4"ένα πρώην ζευγάρι να συναντιέται και να είναι σα να μην πέρασε μια μέρα ακόμη κι αν έχουν άλλες οικογένειες. Γιατί;; Γιατί θα έχουν μάθει τον εαυτό τους,"μαλλον δεν διαφωνεις σε τπτ αλλα δεν το εχεις αντιληφθει..."ενα πρωην ζευγαρι", ευχαριστω πολυ.η abba μιλουσε για το ζευγαρι που εχει κουρασει την σχεση του, εχει χασει τον μπουσουλα και τρωει πλεον τις σαρκες του.με την αποσταση και τις νεες σχεσεις/οικογενειες, ολοι ξαναβρισκουν τον πολιτισμο τους και το χαμογελο τους.thanks for nothin, "μετα απο χρονια"...
Πραγματική αγάπη είναι να βάζει το ξυπνητήρι μισή ώρα νωρίτερα το πρωί για να πάει να σου πάρει τσιγάρα και τυρόπιτα ανεβοκατεβαίνοντας 3 ορόφους χωρίς ασανσέρ.Πραγματικός φίλος ειναι αυτος που θα πάρεις τηλέφωνο μεσα στ άγρια μεσάνυχτα και θα έρθει τρέχοντας να σε βοηθήσει να κρύψεις το πτώμα.Όλοι οι άλλοι ειναι απλά γνωστοί.
Αυτά τα λένε μερικοί που ούτε ένα πτωματάκι δεν διατίθενται να τεμαχίσουν για το φίλο τους. Θα αφήσεις ένα κακουργηματάκι που τιμωρείται με μια πολυετή καθειρξούλα να μπει ανάμεσα σ'εσένα και την ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ φιλία;(Νομίζω πάντως η Martha αστειεύεται...)
Ε όχι και για τσιγάρα και τυρόπιτα. Για τα τσιγάρα, κουμάντο από βραδίς. Η τυρόπιτα δεν χρειάζεται, ας υπάρχουν φρυγανιές και μαρμελάδα.Όσο για τον πραγματικό φίλο, Σωσώ εσύ;
#2…Ο/η ψυχολόγος λέει στην γράφουσα ότι παρότι έχει μία ομοφυλόφιλη σχέση, η σχέση τους παραπέμπει σε ετεροφυλόφιλη. Αυτό μάλλον δεν είναι και το καλύτερο δείγμα γραφής από την μεριά του-ης ψυχολόγου.Ελπίζω η γράφουσα να μην έχει ακούσει μπαρμπούτσαλα τύπου "ψάχνεις την μαμά σου" και "ποιος είναι ο ενεργητικός στο κρεβάτι;" ή" ποιος πλένει τα καλά σερβίτσια;". http://67.media.tumblr.com/8a23ecb4a29f2219bd61cbfced3bfea4/tumblr_o1j55oez4H1udh5n8o1_400.gif
7"Μπορείς να φανταστείς έναν άντρα να προβληματίζεται τόσο πολύ γιατί δεν θέλει να τα φτιάξει με μία που δεν του αρέσει εξωτερικά; Αν δεν μπορείς, σημαίνει ότι ο προβληματισμός σου είναι επίκτητος, και λάθος."Δηλαδή, ό,τι δεν έχουμε κοινό με τα χαρακτηριστικά των αντρών είναι λάθος; Η αντρική συμπεριφορά είναι ο γνώμονας βάσει του οποίου συγκρίνουμε τη γυναικεία; Το πρίσμα μέσα από το οποίο πρέπει να βλέπουμε τα πράγματα κι αν δεν το κάνει ένας άντρας είναι..τι;Μάλλον δεν κατάλαβα κάτι.
Αυτο που καταλαβαινω ειναι οτι δεν υπαρχει αντρικη-γυναικεια συμπεριφορα. Ειμαστε ανθρωποι και ο καθενας επιλεγει βαση προσωπικων κριτηριων και η εμφανιση ειναι απο τα βασικα. Οι αντρες ειναι αναμενομενο και απολυτως κατανοητο να θεωρουν την εξωτερικη εμφανιση κριτηριο, οι γυναικες παλι οχι και χαρακτηριζονται ρηχες κ.ο.κ Εκτος αν πιστευεις οτι οι γυναικες ειναι εγκεφαλικοι τυποι και ολα αυτα τα κατασκευασμενα κλισε.
Για μένα η 2η παράγραφος το χάνει κάπου. Καταρχήν υφίσταται η ίδια περίπου απορία -και από άντρες- του στυλ "αφού δεν είμαι ρατσιστής, γιατί δεν με ελκύει ο τάδε που είναι μαύρος/ πακιστανός/ κινέζος κλπ." Νομίζω δεν είναι τόσο θέμα πατριαρχίας και να φανούν ότι κοιτάνε την ουσία, όσο αυτοπροσδιορισμού. Βλέπουν μία φαινομενική αντίφαση και προσπαθούν να την εξηγήσουν. Ή ίδια ή κοπέλα λέει"μα αφού στη φίλη μου είπα να είναι κουλ και να μην τη νοιάζει, εμένα γιατί με νοιάζει;"
Συμφωνώ ότι δεν είναι μόνο θέμα πατριαρχίας. Όντως και οι άντρες μπορούν φυσικά να νιώσουν την πίεση να μην χαρακτηριστούν επιφανειακοί και ρηχοί.Αλλά δεν είναι ψέματα ότι στις γυναίκες πάντα αντιμετωπιζόταν ως σημαντικό στοιχείο η εμφάνιση. Γι' αυτό ο άντρας όντως πολύ δυσκολότερα θα ντραπεί να παραδεχθεί ότι γνώρισε μια κοπέλα που τη βρίσκει έξυπνη και συμπαθή αλλά δεν του κάνει κούκου.Για μένα η διαφορά ανάμεσα στα προσωπικά γούστα και τις διακρίσεις είναι αν θεωρείς ότι το γούστο σου αποτελεί αντικειμενικό κριτήριο. Αν αναρωτιέσαι "πώς γίνεται να έλκονται άλλοι (σαν εμένα) από παχύσαρκους/κοντούς/κοκκινομάλληδες/κινέζους", τότε μιλάμε για διάκριση. Τους θεωρείς αντικειμενικά προβληματικούς. Αν το αντιμετωπίζεις ως αποκλειστικά προσωπικό σου γούστο, πιθανότατα μιλάμε απλώς για τους ανεξιχνίαστους νόμους της έλξης.
Καταλαβαίνω ότι δεν εννοεί την "αντρική" συμπεριφορά. Εννοεί ότι αυτή είναι η default συμπεριφορά των ανθρώπων, όταν μιλάμε για ερωτικές σχέσεις. Το ερωτικό δηλαδή συναίσθημα είναι κατά κανόνα παράγωγο της πνευματικής/ψυχικής επικοινωνίας *και* της σεξουαλικής έλξης (αλλιώς θα μπορούσαμε να κάνουμε σχέση με όλους τους φίλους μας). Οι άντρες φέρονται περισσότερο με βάση αυτό το γενικό χαρακτηριστικό των περισσότερων ανθρώπων. Οι γυναίκες (για τις οποίες η σεξουαλικότητα από μόνη της παραμένει εν πολλοίς ταμπού) ενθαρρύνοντα να εστιάζουν μόνο στα "αγνά" στοιχεία, στο πνεύμα, στη συμπάθεια. Συχνά ντρέπονται να ζητήσουν *και* τη σεξουαλική έλξη. Όλοι οι άνθρωποι τη ζητούν, αλλά σχεδόν μόνο οι γυναίκες ντρέπονται να το παραδεχθούν.
Αν ήθελε να γράψει "ανθρώπων" θα το έγραφε νομίζω. Όταν αναφέρεται κάπου "αντρική" συμπεριφορά, γιατί να θεωρήσω ότι μιλά για ανθρώπους γενικά; Πολλά δεν καταλαβαίνω σήμερα, η βροχή θα'ναι. : )
Τη λέξη "αντρική" την είπαμε εσύ κι εγώ... Η Λένα είπε ότι (πιθανότατα) ένας άντρας δεν θα προβληματιζόταν αν δεν θέλει ερωτική σχέση με κάποια που δεν το έλκει = θα ένιωθε το ίδιο με μια γυναίκα, αλλά δεν θα ντρεπόταν γι'αυτό που ένιωθε
Iris 14:54Δεν έχει κανένα "πιθανότατα" η φράση στην οποια αναφέρομαι.Είπε τη λέξη "αντρας", κάνω καθαρή αντιγραφή της απάντησης στο αρχικό μου post. Anyway, εμμονές είναι αυτές.
Μα πραγματικά! Όταν ξεκίνησα να διαβάζω περίμενα στο τέλος μια ερώτηση του τύπου "τώρα μου πρότειναν να κρατήσω τη δουλειά της φίλης μου και να τη διώξουν, τι με συμβουλεύεις;" Ούτε που είχα δει το Δημήτρη να 'ρχεται.