Οι αντιδράσεις των γονέων και η οργή του τηλεοπτικού πλήθους

Facebook Twitter
8

 Μείνε στο μαντρί της tv. Κάνει κρύο εκεί έξω...

Αφήνοντας στην άκρη τον ρόλο του ενόρκου στην υπόθεση των τεσσάρων συλληφθέντων, που τόσο αρέσει σε αρκετούς να παίρνουν σε τέτοιες περιπτώσεις, και παρακολουθώντας με το ψυχρό μάτι του παρατηρητή τις αντιδράσεις των γονέων, θα λέγαμε ότι λειτούργησαν αυθόρμητα και είχαν γρήγορα αντανακλαστικά. Συσπειρώθηκαν γύρω από το («δαρμένο από την ζαρντινιέρα» και θύμα του photoshop) παιδί τους.

Αρκετοί σοκάρονται από την στάση τους. Περίμεναν ίσως κάτι περισσότερο «συναισθηματικό». Τους δυσκολεύουν λίγο διότι παίζοντας τον ρόλο του ενόρκου και έχοντας ήδη βγάλει απόφαση μέσα στο κεφάλι τους, περιμένουν την ανάλογη αυστηρότητα από τους «υπεύθυνους για τις πράξεις τους στα σπίτια που μεγάλωσαν». Ίσως αν κόμπιαζαν στα τηλέφωνα, αν έβαζαν τα κλάματα, αν έλεγαν το «Τα έχουμε χαμένα ειλικρινά δεν το περίμενα από αυτόν», ίσως αν γινόντουσαν λίγο πιο «Τατιάνες» οι γονείς να κέρδιζαν την συμπάθεια του όχλου.

Η τηλεόραση λατρεύει τις καρικατούρες και έχει γραμμένους, μην σου πω που, τους ανθρώπους και τα συναισθήματα τους. Τους γονείς τους βγάζει στα τηλέφωνα όχι φυσικά για ενημέρωση αλλά με την σκέψη ότι θα γίνει ΤΟ τζέρτζελο και θα παίξουν με τους όρους της το εργάκι της AGB . Έτσι λοιπόν όταν μια μάνα απαντά μη αναμενόμενα στην δημοσιογράφο-καθηγήτρια «Δεν ξέρω τι έχει κάνει το παιδί μου, εσείς ξέρετε; αν ξέρετε να μας πείτε» καταλαβαίνεις ότι δεν έχεις να κάνεις με την «μάνα raver»* άλλα με μια άλλη εντελώς διαφορετική γενιά γονέων που γνωρίζει από πριν τις προθέσεις του τηλεοπτικού τσίρκου και το χειρίζεται όπως του αρμόζει.

Τέλος, να πω ότι μου δημιούργησε μεγάλη έκπληξη η επίθεση που δέχονται οι γονείς σε μια χώρα που υποτίθεται ότι οι οικογενειακές αξίες παίζουν σημαντικό ρόλο στην ζωή των πολιτών της. Ξέρετε καμιά φορά αναγκάζεσαι να υπερασπιστείς αυτές τις αξίες και στην πράξη. Σε καταστάσεις που μπορεί να σου είναι άβολες. Δεν είναι όλη η ζωή κυριακάτικο πρωινό τηλεοπτικής διαφήμισης.

*Όχι δεν μπλέκω την «μάνα-raver» με τις «μανάδες των τεσσάρων». Ο παρουσιαστής είναι ίδιος και στο ίδιο πράγμα αποσκοπούσε και τότε και τώρα: Εντυπώσεις.

Το ότι συνεχίζει να επιβιώνει σήμερα στο γυαλί είκοσι σχεδόν χρόνια μετά λέει πολλά για τον ίδιο αλλά ακόμα περισσότερα για τους έλληνες τηλεθεατές

8

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Μετά την πανδημία του κορωνοϊού, η ανισότητα θα αυξηθεί»

Σωτήρης Ντάλης / «Μετά την πανδημία του κορωνοϊού, η ανισότητα θα αυξηθεί»

Ο αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Μεσογειακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου και επικεφαλής της Μονάδας Έρευνας για την Ευρωπαϊκή και Διεθνή Πολιτική σχολιάζει τον αντίκτυπο της πανδημίας και της εκλογής Μπάιντεν στην Ευρώπη.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Επί Τραμπ οι μειοψηφίες κατέστησαν πλειοψηφίες»

Σωτήριος Σέρμπος / «Επί Τραμπ οι μειοψηφίες κατέστησαν πλειοψηφίες»

Τι σηματοδοτεί η εποχή Μπάιντεν και τι αφήνει πίσω του ο απερχόμενος Πρόεδρος; Απαντά στη LiFO ο Σωτήριος Σέρμπος, αναπληρωτής καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής στο Δημοκρίτειο Παν/μιο Θράκης και Ερευνητής στο ΕΛΙΑΜΕΠ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Θεοκλής Ζαούτης: «Είναι αρκετά πιθανόν να έχουμε τρίτο κύμα πανδημίας»

Ελλάδα / Θεοκλής Ζαούτης: «Είναι αρκετά πιθανόν να έχουμε τρίτο κύμα πανδημίας»

Ο καθηγητής Παιδιατρικής και Επιδημιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια και μέλος της Επιτροπής των Λοιμωξιολόγων του υπουργείου Υγείας μιλά για τα τελευταία δεδομένα της πανδημίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο γυμνός βασιλιάς, το Καπιτώλιο και η επόμενη μέρα

Νικόλας Σεβαστάκης / Ο γυμνός βασιλιάς, το Καπιτώλιο και η επόμενη μέρα

Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν είναι ένας Γουίλι Σταρκ της εποχής μας. Υπάρχει κάτι σημαντικό που χωρίζει τη λαϊκιστική φαντασία των χρόνων του Μεσοπολέμου –όπως την αναπλάθει το μυθιστόρημα του Γουόρεν– από τα πλήθη που είδαμε να βγαίνουν από τα μεσαιωνικά σπήλαια των social media για να ορμήσουν προς το Καπιτώλιο.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ευάγγελος Μανωλόπουλος: «Να μάθουμε να ζούμε με τις μάσκες, γιατί θα αργήσουμε να τις βγάλουμε»

Ελλάδα / Ευάγγελος Μανωλόπουλος: «Να μάθουμε να ζούμε με τις μάσκες, γιατί θα αργήσουμε να τις βγάλουμε»

Ο καθηγητής Φαρμακολογίας, Φαρμακογονιδιωματικής και Ιατρικής Ακριβείας στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Φαρμακολογίας, Ευάγγελος Μανωλόπουλος, μιλά στη LiFO για τα εμβόλια και τις φαρμακευτικές αγωγές που εξετάζονται. Απαντά για το δεύτερο κύμα της πανδημίας, εξηγεί ποια είναι η αλήθεια για τις ΜΕΘ, πότε θα αποχωριστούμε τις μάσκες αλλά και πότε προβλέπεται η επάνοδος στην κανονικότητα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η ασφάλεια του εμβολίου είναι υψηλού βαθμού; Ο καθηγητής της Οξφόρδης Πέτρος Λιγοξυγκάκης εξηγεί

Τech & Science / Γιατί η ασφάλεια του εμβολίου είναι υψηλού βαθμού; Ο καθηγητής της Οξφόρδης Πέτρος Λιγοξυγκάκης εξηγεί

Τι θα σημάνει η γενική χρήση των εμβολίων; Θα εφαρμοστούν νέοι κανόνες σχετικά με τον εμβολιασμό; Πότε προσδιορίζεται η έναρξή του; Και τι γίνεται με τους αρνητές;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Η ενδοχώρα της άρνησης και το εμβόλιο

Νικόλας Σεβαστάκης / Η ενδοχώρα της άρνησης και το εμβόλιο

Η όποια στρατηγική για τον εμβολιασμό χρειάζεται να είναι σκληρή με τον νεοφασισμό των fake news και της ωμής παραπλάνησης. Την ίδια στιγμή, όμως, πρέπει να εντάξει τις ανησυχίες, τις αντιρρήσεις και τις δεύτερες σκέψεις πολλών ανθρώπων.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ευάγγελος Καϊμακάμης: «Έχουν πεθάνει πολλοί σαραντάρηδες στα χέρια μας χωρίς προβλήματα υγείας»

Ελλάδα / Ευάγγελος Καϊμακάμης: «Έχουν πεθάνει πολλοί σαραντάρηδες στα χέρια μας χωρίς προβλήματα υγείας»

Ο πνευμονολόγος-εντατικολόγος στο νοσοκομείο Παπανικολάου μιλά για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στις ΜΕΘ και τις μελλοντικές ανησυχίες του σχετικά με την πανδημία.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Θεόδωρος Βασιλακόπουλος: «Ακόμη κι αν είχαμε 10.000 κλίνες ΜΕΘ, αν γέμιζαν όλες, θα θρηνούσαμε 4.000 θανάτους»

Ελλάδα / Θεόδωρος Βασιλακόπουλος: «Ακόμη κι αν είχαμε 10.000 κλίνες ΜΕΘ, αν γέμιζαν όλες, θα θρηνούσαμε 4.000 θανάτους»

Ο καθηγητής Πνευμονολογίας-Εντατικής Θεραπείας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών σχολιάζει όλες τις τελευταίες εξελίξεις στο μέτωπο της πανδημίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

6 σχόλια
τόσα και τόσα άρθρα,τόσο μελάνι για την κακοποίηση των τρομοκρατών και ούτε μισό για το που βρήκαν τα όπλα,με τι λεφτά..ερωτήματα που θα έπρεπε να συζητούντε.Σοβαρά θέματα ωστε να μην υπαρξουν ξανά τέτοια φαινόμενα,να ξεριζώσουν την τρομοκρατία από την ρίζα,να βρεθούν οι πραγματικοί ένοχοι,αλλά ξέρετε να αποπροσανατολίζεται και να συντηρείτε τέτοια φαινόμενα που συμφέρουν το σύστημα
Διαφωνώ a priori με την ανάμειξη των γονέων σε μια υπόθεση ενηλίκων. Ναι, μπορεί να είναι νεαροί και να είναι ακόμη "παιδιά" - πόσο μάλλον σε μια χώρα όπου παιδί θεωρείσαι μέχρι και μετά τα 30- αλλά νομικά είναι ενήλικες.Δυστυχώς για τα Μέσα, αλλά και για το κοινό που προσδοκά σε αντιδράσεις που περιλαμβάνουν κλάματα, χτυπήματα στο στήθος και αποκηρύξεις τέκνων, οι μητέρες των παιδιών κράτησαν μια πιο "αντιτηλεοπτική" στάση. Και αυτό σε μια κοινωνία που ψοφάει για οικογενειακά δράματα - άλλων - είναι ασυγχώρητο.
Μάλιστα. Ίδια περίπτωση ο αθώος φοιτητής της ζαρντινιέρας με τους ληστές και απαγωγείς (όπως παραδέχτηκαν οι ίδιοι στην ανακοίνωσή τους, δεν λέω τρομοκράτες). Μου αρέσει επίσης η εξύψωση των αγέρωχων γονέων σε σχέση με τον όχλο, του οποίου δεν νοιάζονται να κερδίσουν τη συμπάθεια. Αλλά το αγαπημένο μου σημείο είναι ότι ως γονιός "Ξέρετε καμιά φορά αναγκάζεσαι να υπερασπιστείς αυτές τις (οικογενειακές)αξίες και στην πράξη". Το να συμπαραστέκεσαι και να υπερασπίζεσαι το παιδί σου ότι και να έχει κάνει είναι θεμιτό και δεν είναι καθόλου πρωτόγνωρο, γονείς υπερασπίζονται τα παιδιά τους που έχουν δολοφονήσει, που έχουν βιάσει. Αλλά αυτό δεν έχει καμιά απολύτως σχέση με την υπεράσπιση οικογενειακών αξιών, ο εκστασιασμένος αρθρογράφος πρέπει να ξεδιαλύνει τις έννοιες.
Συμφωνώ με το σχόλιο σου, ειδικά στο θέμα των οικογενειακών αξιών.Το σημείο του άρθρου όμως για "γονείς που γνωρίζουν από πριν τις προθέσεις του τηλεοπτικού τσίρκου και το χειρίζονται όπως του αρμόζει" με έκανε να αναρωτηθώ: αν οι συγκεκριμένοι γονείς γνώριζαν τις προθέσεις των παιδιών τους για την ληστεία, θα είχαν χειριστεί το θέμα όπως "αρμόζει";
Η κατάσταση που θίγεις και η εικόνα που έχουμε για την οικογένεια στην Ελλάδα σχετίζεται νομίζω και με τον προβληματισμό για το σχολικό bullying σε άλλο άρθρο σου.Πολύ χαίρομαι που εκτός από κραυγές προκύπτουν κι άλλα ζητήματα, που αξίζει να τα σκεφτόμαστε και να τα συζητάμε.