Γιατί θα κατέβαινα να διαδηλώσω εναντίον του
• Ο πιο «αριστερός» και «αντισυστημικός» πρόεδρος φημολογείται ότι στηρίχθηκε προεκλογικά από τη Wall Street όσο κανείς προκάτοχός του.
• Παρότι επί της προεδρίας του δεν έγινε ο «μεγάλος» πόλεμος, του απονεμήθηκε μάλιστα το Νόμπελ Ειρήνης του 2009, δεν υπήρξε ακριβώς ειρηνιστής: η πολεμική αεροπορία των ΗΠΑ βομβάρδισε στόχους σε Λιβύη, Σομαλία, Υεμένη, Πακιστάν και Συρία, ενώ ο στρατός συμμετείχε σε επιχειρήσεις σε Αφγανιστάν, Ιράκ, Νιγηρία, Καμερούν, Ουγκάντα... Ο διακηρυγμένος εχθρός ήταν συνήθως οι τζιχαντιστές, σε κάποιες ωστόσο περιπτώσεις τουλάχιστον αυτό ήταν απλώς το «εύκολο» πρόσχημα. Ο ρόλος των drones αναβαθμίστηκε και εξελίχθηκε στρατιωτικά, εντατικοποιήθηκαν οι έρευνες για τα ρομπότ-στρατιώτες και βέβαια η αμερικανική πολεμική βιομηχανία συνεχίζει να προμηθεύει με όπλα τη μισή Υφήλιο.
• Δεν έκλεισε το κολαστήριο του Γκουαντανάμο (τουλάχιστον περιόρισε τα αίσχη που γίνονταν εκεί), ενώ με πρόσχημα την τρομοκρατική απειλή, ο αμερικανικός «Μεγάλος Αδελφός» γιγαντώθηκε τρομακτικά όπως επιβεβαιώνουν και οι αποκαλύψεις Σνόουντεν για τις σχετικές δραστηριότητες της NSA (National Security Agency).
Δεν μπόρεσε να αναχαιτίσει την αστυνομική κτηνωδία που επί της θητείας του ανήλθε σε θηριώδη επίπεδα με κάπου 1000 ανθρώπους το χρόνο να δολοφονούνται από αστυνομικά πυρά. Αφροαμερικανοί σαν εκείνον στη συντριπτική τους πλειοψηφία.
• «Έχωσε» λεφτά για να σώσει τις τράπεζες που προκάλεσαν την παγκόσμια κρίση του 2008, αλλά ούτε τα golden boys και τις άθλιες πρακτικές τους «τιμώρησε», ούτε έδωσε βαθιές ανάσες που υποσχέθηκε στους άνεργους, τους χαμηλόμισθους και γενικότερα μη προνομιούχους – αντίθετα φαίνεται πως επί των ημερών του το χάσμα μεταξύ πλούσιων και φτωχών αυξήθηκε περισσότερο, ενώ το περίφημο «1%» έγινε ακόμα πιο εξοργιστικά εύπορο. Οι επικριτές του υποστηρίζουν ότι η ανεργία και η υποαπασχόληση αυξήθηκαν σε ποσοστά έως και 30%, ενώ μάκρυναν και οι «ουρές» στα συσσίτια όπου πλέον υπολογίζεται πως καταφεύγει ένας στους επτά Αμερικανούς - οι υποστηρικτές του αντιλέγουν ότι, απεναντίας, δημιούργησε πάνω από 13 εκ. νέες θέσεις εργασίας, ρίχνοντας την ανεργία πέντε ολόκληρες μονάδες.
• «Στα λόγια» έμειναν και οι διακηρύξεις του περί νομιμοποίησης των «παράτυπων» μεταναστών –αντίθετα επί των ημερών του φέρονται να απελάθηκαν κάπου 2 εκ. άνθρωποι-, ενώ δεν τόλμησε να διαλύσει τις αυτόκλητες «λαϊκές πολιτοφυλακές» που περιπολούν στα σύνορα ΗΠΑ-Μεξικού.
• Κατηγορείται ότι ευνόησε την περαιτέρω υποβάθμιση της δημόσιας παιδείας υπέρ των συμφερόντων της ιδιωτικής.
• Αν και προώθησε τη νομιμοποίηση της κάνναβης, εκατοντάδες χιλιάδες Αμερικανοί παραμένουν φυλακισμένοι (περίπου 25% του συνόλου των κρατουμένων) ή υπόδικοι για υποθέσεις που σχετίζονται με τη χρήση της, δεν δρομολόγησε την αναθεώρηση του σωφρονιστικού συστήματος απέναντι στις ουσίες γενικότερα και τη ρατσιστική – και εδώ – αντιμετώπιση των χρηστών.
• Δεν μπόρεσε να φρενάρει την αστυνομική εγκληματικότητα και το «βαθύ κράτος» που τη συντηρεί - κάπου 1000 άνθρωποι το χρόνο φτάσανε να δολοφονούνται από αστυνομικά πυρά. Αφροαμερικανοί σαν εκείνον στη συντριπτική τους πλειοψηφία. Ακόμη πιο εξοργιστική είναι η ατιμωρησία που συνήθως επιφυλάσσεται και σε καθαρές περιπτώσεις εν ψυχρώ εκτελέσεων υπόπτων με ή χωρίς εισαγωγικά από ένστολους.
• Σε κάθε περίπτωση αντιπροσωπεύει την κυρίαρχη υπερδύναμη του πλανήτη, με ό,τι συνεπάγεται αυτό.
Γιατί δεν θα κατέβαινα
• Γιατί θα αισθανόμουν μάλλον αμήχανα να διαδηλώσω ενάντια στον πιο φιλελεύθερο, προοδευτικό και ρηξικέλευθο –στο πλαίσιο πάντα των δυνατοτήτων του αξιώματός του- πρόεδρο των ΗΠΑ τον τελευταίο μισό αιώνα τουλάχιστον στο όνομα ενός ισοπεδωτικού «εθιμικού» αντιαμερικανισμού (αριστερού ή/και δεξιού), που ενίοτε χρησιμεύει περισσότερο σαν λόγος ύπαρξης των ταγών του. Όχι, δεν πιστεύω στα "τι Πλαστήρας, τι Παπάγος". Πόσω μάλλον όταν σε δύο μήνες στη θέση του Μπάρακ Ομπάμα θα βρίσκεται ο γκροτέσκος εφιάλτης που ακούει στο όνομα Ντόναλντ Τραμπ! Αν επρόκειτο για τον τελευταίο, ΟΚ, θα έβλεπα με διαφορετικό μάτι ακόμα και την ανεκδιήγητη εκείνη αφίσα που μας καλούσε να υποδεχτούμε τον Ομπάμα ταμπουρωμένοι με όπλα στα οδοφράγματα.
• Γιατί ακόμη και σε καθαρά συμβολικό επίπεδο, ένας μαύρος –έστω και "white nigger"– πρόεδρος υπήρξε μια τεράστια καινοτομία στα αμερικανικά και τα παγκόσμια πράγματα, ένα σωστό εξελικτικό άλμα. Αρκεί κανείς να αναλογιστεί κανείς ότι τον είχαν κατηγορήσει από κρυπτομουσουλμάνο και φιλοτζιχαντιστή μέχρι μασόνο, άθεο, αριστεριστή, ομοφυλόφιλο, Μαύρο Πάνθηρα, Αντίχριστο και δε συμαζεύεται! Επιπλέον, στα οκτώ χρόνια της θητείας του πολεμήθηκε όσο ίσως κανείς σύγχρονος Δημοκρατικός προκάτοχός του από τους Ρεπουμπλικανούς σε Κογκρέσο και Γερουσία, που δυναμίτιζαν οποιαδήποτε προοδευτική του πρωτοβουλία.
• Γιατί μέσα στα τέσσερα χρόνια της προεδρίας του πολέμησε όσο κανείς προκάτοχός του την οπλοκατοχή και το πανίσχυρο λόμπι της, θέσπισε παρά τις λυσσαλέες αντιδράσεις το αμερικανικό ΕΣΥ ("Obamacare"), προώθησε την ατζέντα κατά της κλιματικής αλλαγής πετυχαίνοντας διεθνή συμφωνία για τη μείωση των αερίων του θερμοκηπίου, στήριξε την αποποινικοποίηση της κάνναβης (ακόμα και τη νομιμοποίησή της για θεραπευτικούς αλλά και ψυχαγωγικούς σκοπούς), καθώς επίσης τη θεσμοθέτηση του γκέι γάμου και την απάλειψη των διακρίσεων σε ομοσπονδιακό επίπεδο. Ειδικά όσο αφορά την lgbt κοινότητα, ο απερχόμενος πρόεδρος αναδείχθηκε στον πιο υψηλόβαθμο - και μάλιστα ένθερμο - υποστηρικτή που είχε ποτέ.
• Κατάφερε να τα «βρει» με χώρες όπως το Ιράν και η Κούβα, ενώ υπήρξε ο πιο χαρισματικός, οραματιστής και «ανθρώπινος» πρόεδρος από την εποχή του Τζον Κένεντι και μάλιστα σε εποχές που οι πραγματικά μεγάλες πολιτικές προσωπικότητες σπανίζουν. Ό,τι κι αν του καταλογίσει κανείς, δίχως αυτόν το παγκόσμιο πολιτικό σκηνικό φτωχαίνει. Αν μάλιστα ο Τραμπ πραγματοποιήσει έστω τις μισές από τις δυστοπίες που εξήγγειλε προεκλογικά, ο Ομπάμα μπροστά του θα φαντάζει τουλάχιστον Τσε Γκεβάρα.
σχόλια